صلح عمری به معامله ای گفته می شود که در آن فرد تمام یا بخشی از اموال و دارایی های خود را به افراد دیگر مانند همسر، فرزند و … انتقال می دهد. در صلح عمری تا زمانی که فرد در قید حیات است منافعی که از آن ملک به دست می آید متعلق به خودش می باشد و زمانی که شخص فوت کند اموال به نام شخصی که صلح به نام او انجام شده در می آید. در صورتی که حق انتفاع سکونت در یک مسکن باشد به آن صلح سکنی گفته می شود.