غرر در لغت به ‎معنای فریب است و در اصطلاح قانون مدنی به مجموعه شرایطی گفته می‎شود که یکی از طرفین معامله یا هر دوی آنان، نسبت به شرایط معامله و سود و زیان آن اطلاع کافی نداشته باشند و به اصطلاح نسبت به آن، جاهل باشند.

قانونگذار همه معاملات غرری را باطل و بی ‎اعتبار اعلام کرده است چرا که مطابق با ماده ۱۹۰ قانون مدنی، موضوع یا مورد معامله باید معین باشد؛ مثلا اگر موضوع معامله، فروش حیوانات موجود در جنگل باشد، این معامله غرری و باطل است.