باتوجه به قانون،مجازاتهای جایگزین حبس عبارت است از دوره مراقبت، خدمات عمومی رایگان، جزای نقدی، جزای نقدی روزانه و محرومیت از حقوق اجتماعی که در صورت گذشت شاکی و وجود جهات تخفیف با ملاحظه نوع جرم و کیفیت ارتکاب آن، آثار ناشی از جرم، سن، مهارت، وضعیت، شخصیت و سابقه مجرم، وضعیت بزه دیده و سایر اوضاع و احوال، تعیین و اجراء می شود.
دادگاه در ضمن حکم، به سنخیت و تناسب مجازات مورد حکم با شرایط و کیفیات مقرر در این ماده تصریح می کند.
دادگاه نمی تواند به بیش از دو نوع از مجازاتهای جایگزین حکم دهد.
بطور کلی هدف های مجازات بر سه محور خلاصه می شود:
1-ترساندن:یک از دلایلی که در انتخاب مجازات ها توسط قانونگذار موثر است ایجاد رعب و هراس در مردم می باشد، به این طریق که قانونگذار می خواهد باایجاد این ترس که مجازات رفتاری سنگین است،مردم را از ارتکاب به آن بازدارد.
2-مکافات:به این توضیح که بزهکار باید از عهده جبران تقصیر خود برآید و قانونگذار این را وظیفه خود می بیند که مجازاتی متناسب برای کیفردادن بزهکار در نظر بگیرد.
3-بازپروری:قانونگذار بر آن است که همواره افرادی را که برچسب بزهکار(دارای سوء سابقه)می خورند را مجددا با جامعه آشتی دهد؛که البته در موفقیت یا عدم موفقیت این امر جای مقالات بسیار بوده است.
