برخی از افراد به دلیل ناآگاهی از قوانین و مقررات، قراردادهایی منعقد می کنند که مخالف با قوانین موجود است و از منظر قانون مدنی چنین قراردادی صحیح تلقی نمی شود و معامله ای باطل است.
بر اساس اصول کلی حاکم بر تنظیم قراردادها و همچنین اصل آزادی قراردادها، تمامی افراد جامعه میتوانند با هر کسی اقدام به انعقاد قرارداد کنند؛ به شرط آن که قرارداد تنظیمی مخالف با قوانین آمره، نظم عمومی و اخلاق حسنه نباشد و تمام مقررات مندرج در قانون مدنی نیز باید رعایت شود. طرفین معامله در زمان تنظیم قرارداد، مکلفند قواعد عمومی قراردادها را رعایت کنند. در این ارتباط ماده ۱۹۰ قانون مدنی بیان میکند: «برای صحت هر معامله، شرایط زیر اساسی است که شامل قصد طرفین و رضای آنها؛ اهلیت طرفین؛ موضوع معین که مورد معامله باشد و مشروعیت جهت معامله است.
