شخصی آپارتمان خود را ۵ سال پیش به خانمی اجاره داده است و خود او ۳ سال پیش فوت کرده است. وراث درخواست تخلیه منزل مسکونی را از مستأجر نموده اند و مستأجر مدعی است که به مورث آنها (موجر اصلی) ۲۰ میلیون تومان بابت ودیعه پرداخت کرده است ولی وراث مدعی هستند که مبلغ ودیعه ۱۰ میلیون تومان بوده و در این خصوص به سند اجارهنامه استناد میکنند. مستأجر نیز سندی را ارائه میکند که بیان داشته مبلغ ودیعه ۲۰ میلیون رهن کامل بوده است. حال آیا این دو مورد (تخلیه عین مستأجره و موضوع ودیعه) باید یکجا رسیدگی شود یا به صورت مجزا از یکدیگر؟
پاسخ:
چنانچه مورد اجاره مشمول قانون روابط موجر و مستأجر مصوب ۲۶/۵/۱۳۷۶ باشد، در اجرای ماده ۴ قانون مرقوم موجر و یا وراث قانونی مکلف به استرداد مبلغ ودیعه قید شده در سند اجاره قبل از دستور تخلیه میباشند، بنابراین در فرض سئوال چنانچه برای قاضی، ادعای مستأجر مبنی بر پرداخت دویست میلیون ریال به موجر محرز گردید، دستور تخلیه منوط به تودیع مبلغ فوق میباشد و در غیر این صورت با تودیع مبلغ ده میلیون مندرج در سند اجاره از ناحیه موجر دستور تخلیه صادر و مستأجر جهت اثبات ادعای خود میتواند به مرجع صالح مراجه کند.
