هر شخص مختار است قبل از فوت به هر صورت که مایل است در مورد اموال خود تصمیم بگیرد. به عنوان مثال ملک یا املاک خود را به فرزند یا فرزندانش منتقل کند.. یا اینکه آنها را به اشخاص دیگر بفروشد. اما با فوت مالک ، این امکان از میان میرود. لذا این ورثه خواهند بود که در مورد اموال متوفی تصمیم میگیرند .

انتقال ملک و سند زدن قبل از فوت تابع قانون مدنی و مقررات بیع و خرید و فروش خواهد بود. اما بعد از فوت ، انتقال سند تابع تشریفات انحصار وراثت بوده و قانون ارث بر آن حاکمیت خواهد داشت.

بطور طبیعی همه دوست دارند کمتر در چنبره تشریفات قانونی و بوروکراسی اداری اسیر شوند. لذا سعی میکنند اموال خود را قبل از فوت به فرزندان خود منتقل سازند.

در خصوص سند زدن ملک به نام فرزندان قبل از فوت باید گفت امکان انتقال مال و اموال قبل از فوت اشخاص به فرزندان وجود دارد.

انتقالات ملک قبل از فوت تابع مقررات بیع می باشد و ربطی به مقررات ارث ندارد. زیرا ارث مفهومی است که مقررات آن مربوط به ارث می باشد.

معامله و انتقال اموال در زمان حیات با هر انگیزه ای که باشد همچون انجام سایر معاملات و تابع قوانین هر عقدی است که در قالب آن انجام می شود.

در ارث تقسیم اموال بر اساس قانون انجام میگیرد و میل و علائق متوفی یا بستگان وی تاثیری در آن ندارد. حتی متوفی در زمان حیات فقط میتواند برای یک سوم اموال خود تصمیم گیری کند و مابقی آن طبق قانون تقسیم میشود.

اما در زمان حیات اگر کسی بخواهد اموال خود را تقسیم کند میتواند به هر شخص اعم از فرزند یا همسر و اشخاص دیگر به هر شکل و میزان آنها را واگذار نماید.