نمونه گواهی تجرد

گواهی تجرد در واقع تائیدیه ای می باشد که توسط اداره ثبت احوال صادر گردیده و در آن تمام سوابق و دفعات ازدواج ، طلاق، فسخ نکاح، فوت همسر و.... منعکس میشود. این گواهی به دلایل مختلف شخصی قابل صدور می باشد. و تنها شخصی که صاحب شناسنامه بوده یا وکیل قانونی او حق درخواست صدور گواهی تجرد را دارد بعنوان مثال شخصی که قصد ازدواج دارد، نمی تواند شخصا درخواست گواهی تجرد طرف مقابل را از ثبت احوال بنماید. البته بعد از صدور گواهی تجرد اگر مندرجات شناسنامه دارای مغایرت باشد گواهی تجرد نیز صادر نمی شود. این گواهی معمولا برای گرفتن ویرا، تحصیل، اقامت یا تمدید آن، ازدواج با تبعه خارجی یا مشاغل خاص اخذ میشود.

مدارک لازم برای گواهی تجرد افغانستان

هر تبعه افغانستانی جهت اقامت یا ازدواج، یا گرفتن ویزا ، و به هر دلیلی ممکن است نیاز به گواهی تجرد داشته باشد که میتواند با مراجعه به سفارت افغانستان و مدارک ذیل درخواست خود را ثبت نماید؛ 

 

۱- مدارک هویتی معتبر و کپی آن

 

۲-دو قطعه عکس

 

۳- تنطیم فرم درخواست گواهی تجرد

 

۴- ۲ شاهد

شیوه‌ حل‌وفصل اختلافات

در هر قراردادی امکان ایجاد اختلاف در آینده میان طرفین وجود دارد. با وقوع اختلاف، ممکن است طرفین دیگر نتوانند بر مبنای اعتماد و همکاری راه‌حل مناسبی را جهت حل اختلاف پیش‌آمده بیابند. این امر منجر به طولانی شدن فرآیند رفع اختلاف و حتی عدم موفقیت در این مسیر می‌گردد. به همین علت معمولاً طرفین در همان زمان انعقاد قرارداد در خصوص شیوه‌ حل‌وفصل اختلافات نیز توافق می‌نمایند. حل و فصل اختلافات به سه شکل صورت می‌گیرد.

محل انجام تعهد

در هر قرارداد فروش، از جمله قراردادهای فروش بین المللی کالا، محل انجام تعهد باید مشخص گردد. برای مثال در قرارداد فروش، فروشنده متعهد می‌گردد که کالا را در بندر چابهار تحویل دهد.

تعهدات طرفین

در هر قراداد فروش بین المللی یا داخلی، خریدار و فروشنده، تعهدات مشخصی را برعهده می‌گیرند. فروشنده تعهد می‌کند که کالا یا کالاهای مشخصی را با کیفیت و کمیت مورد توافق، تحویل خریدار نماید و خریدار نیز خود را متعهد می‌سازد که مبلغ مشخصی را بابت کالاها بپردازد. این دو مورد حداقل تعهدات طرفین هستند. طرفین در خصوص بیمه‌ کالاها و ترتیبات حمل آن نیز توافق نموده و تعهداتی را بر عهده می‌گیرند.

مدت قرارداد

هر قراردادی مدت مشخصی دارد و پس از آن منقضی خواهد شد. برای مثال، قراردادهای پشتیبانی از محصولات، برای مدت مشخصی نسبت به محصول خدمت ارائه خواهند داد و پس از آن ارائه‌ خدمت منتفی می‌گردد. مدت قرارداد به ویژه در خصوص قراردادهای فروش خدمت که ارائه‌ خدمت استمرار دارد، اهمیت می‌یابد؛ اما در خصوص قراردادهای فروش کالا نیز اهمیت دارند.

در هر قراردادی، مدت زمانی که متعهد تا پایان آن فرصت دارد تا تعهد خود را انجام دهد، قید می‌گردد. برای مثال در قرارداد فروش بین المللی کالا فروشنده متعهد می‌شود که کالا در ظرف سه ماه از تاریخ انعقاد قرارداد در بندر مبدأ یا مقصد تحویل دهد. انقضای این مدت و عدم تحویل می‌تواند مسائلی نظیر جبران خسارت یا فسخ قرارداد را مطرح کند. در عین حال، خریدار و فروشنده در قرارداد ممکن است که حتی برای درخواست جبران خسارت یا فسخ قرارداد مهلت تعیین نمایند، مثلا در مثال گفته‌شده خریدار ظرف دو ماه پس از اطلاع از عدم تحویل کالا توسط فروشنده می‌تواند قرارداد را فسخ نماید.

مشخصات طرفین قرارداد

نام، تابعیت، محل اقامت و آدرس فروشنده و خریدار حداقل اطلاعات لازم برای انعقاد قرارداد فروش بین المللی هستند. بدون داشتن این اطلاعات، انعقاد قرارداد منطقی به نظر نمی‌رسد. شرط اولیه انعقاد معامله، اعتماد طرفین به یکدیگر می‌باشد و داشتن حداقل اطلاعات از طرف مقابل برای اعتماد کردن ضروری می‌باشد. علاوه براین، برای انجام اقدامات مربوط به اجرای قرارداد و یا در صورت فسخ قرارداد، دسترسی به طرف مقابل برای اطلاع‌رسانی به او ضروری می‌باشد و به همین علت، در قرارداد این مشخصات ذکر می‌گردد.

موضوع قرارداد

در این بند از قرارداد فروش بین المللی مشخص می‌شود که موضوع قرارداد مربوط به کالا است یا خدمات و این که موضوع قرارداد چه کالا یا خدمتی را در بر می‌گیرد. برای مثال ممکن است موضوع قرارداد فروش برنج یا قطعات الکترونیکی باشد. همچنین موضوع قرارداد می‌تواند مربوط به ارائه‌ خدمت باشد، قراردادهای مربوط به پشتیبانی از نرم‌افزار می‌توانند نمونه‌ای از قراردادهای ارائه‌ خدمت در عرصه‌ بین‌المللی باشند.

قرارداد فروش بین المللی

در قوانین کشور ما قراردادی با عنوان فروش بین المللی پیش‌بینی نشده‌ است، اما قرارداد بیع قراردادی می‌باشد که در خرید و فروش کالا کاربرد دارد. ماده 338 قانون مدنی در تعریف بیع بیان می‌دارد «بیع عبارت است از تملیک عین به عوض معلوم.» مفهوم این ماده را می‌توان چنین شرح داد که خریدار کالا با دریافت مالکیت کالا، بهای آن را می‌پردازد و این مفهوم مشابه مفهوم فروش کالا می‌باشد. با فروش بین المللی کالا، کالاها و خدمات در سطح جهان توزیع شده و به مصرف خواهند رسید. قراردادهای فروش بین المللی کالا در بیشتر موارد، دارای محتواهای مشابهی می‌باشند که اکنون مورد بررسی قرار می‌گیرند.

خرید و فروش بین المللی چیست؟

در عصر حاضر، کالا و خدمات می‌توانند به هزاران کیلومتر دورتر از محل تولید خود منتقل شوند و در آن‌جا مصرف گردند. این انتقال از طریق مجموعه‌ای از تولیدکنندگان، مصرف‌کنندگان و عرضه‌کنندگان در میان کشورهای گوناگون و از طریق خرید و فروش بین المللی و انعقاد قرارداد فروش بین المللی صورت می‌گیرد. به این ترتیب، برای بین‌المللی قلمداد شدن خرید و فروش بین‌المللی کالا و خدمات لازم است، عناصر بین‌المللی وجود داشته باشند. این عناصر شامل اختلاف در تابعیت خریدار یا فروشنده و حمل کالا در بین حداقل دو کشور می‌باشند. خرید و فروش بین المللی کالا از طریق انعقاد قراردادها‌ی فروش بین المللی صورت می‌گیرد.

چه اشخاصی تبعه ایران محسوب می شوند ؟

ماده ۹۷۶ قانون مدنی افرادی که تابعیت ایرانی را دارند مشخص می کند اشخاص ذیل تبعه ایران محسوب می شوند:

1=تبعه ایرانکلیه ساکنین ایران به استثنای اشخاصی که تبعیت خارجی آنها مسلم باشد تبعیت خارجی کسانی مسلم است که مدارک تابعیت آنها مورد‌ اعتراض دولت ایران نباشد.

2=کسانی که پدر آنها ایرانی است اعم از اینکه در ایران یا در خارجه متولد شده باشند.

3=کسانی که در ایران متولد شده و پدر و مادر آنان غیر معلوم باشد.

4=کسانی که در ایران از پدر و مادر خارجی که یکی از آنها در ایران متولد شده بوجود آمده‌اند.

5=کسانی که در ایران از پدری که تبعه خارجه است بوجود آمده و بلافاصله پس از رسیدن به سن هیجده سال تمام لااقل ۱ سال دیگر در ایران‌ اقامت کرده باشند و الا قبول شدن آنها به تابعیت ایران بر طبق مقرراتی خواهد بود که مطابق قانون برای تحصیل تابعیت ایران مقرر است.

6=هر زن تبعه خارجی که شوهر ایرانی اختیار کند.

7=هر تبعه خارجی که تابعیت ایران را تحصیل کرده باشد.

8=تبصره – اطفال متولد از نمایندگان سیاسی و کنسولی خارجه مشمول فقره ۴ و ۵ نخواهند بود.

تابعیت اکتسابی

تابعیتی است که فرد زمان تولد (سیستم خاک و خون) آن را به دست نمی آورد و آن را به دلیل شرایطی کسب می کند.

 

تابعیت اکتسابی انواعی دارد:

تابعیت تحصیلی

تابعیت تبعی: تابعیتی که شخص نه به اراده خود بلکه به اراده و خواست فرد دیگری دارا می شود مانند فرزند خوانده ای که تابعیت پدرخوانده یا مادر خوانده خود را کسب می کند.

تابعیت تحققی: تابعیتی که شخص در نتیجه ازدواج کسب می کند.

تابعیت اجباری: تابعیتی تابعیتی به شخص داده می شود که کشورش فتح یا به اشغال کشور دیگری دربیاید و یا کشورش به کشورهای کوچکتری تقسیم شود مانند فروپاشی شوروی

تابعیت افتخاری: تابعیتی که دولتی به خاطر قدردانی از خدمات یا فعالیتی که شخصی انجام داده است به او می دهند.

تابعیت مذهبی: تابعیتی که شخص به دلیل داشتن مذهبی خاص پس از ورود به کشوری که آن مذهب را دارد به او می دهند مانند مهاجرین یهودی که به اسرائیل می روند پس از ورود تابعیت اسرائیلی را کسب می کنند.

تابعیت ذاتی

کشورها برای اعطای تابعیت از سیستم خاک یا خون یا هر دو استفاده می کنند

 

=سیستم خون : سیستمی که در آن تابعیت از طریق نسب به طفل تحمیل می شود یعنی تابعیت طفل مربوط به نژاد او می باشد و به سبب تابعیت یکی از والدین خود آن را کسب می کند.

=سیستم خاک : صرف نظر از اینکه پدر و مادر شخص چه تابعیتی دارند تابعیت را از روی محل تولد شخص مشخص می کنند، یعنی هر کس تابعیت محل تولد خود را دارد.

در دو سیستم خاک و خون شخص در تعیین تابعیت خود هیچ دخالتی ندارد و تابعیت به او تحمیل می شود و به محض تولد دارای تابعیتی می شود.

نحوه ترک تابعیت ایران

تابعیت (nationality) رابطه‌ای سیاسی، حقوقی و معنوی است که فردی را به دولتی مرتبط می‌سازد به طوری که حقوق و تکالیف اصلی وی از همین رابطه ناشی می‌شود.

ترک تابعیت (expatriation) به معنای عملی است که فرد با قبول تابعیت دولتی غیر از دولت متبوعش، موجب قطع روابط، بین خود و دولت متبوعش می‌گردد.ترک تابعیت، بیشتر از سایر موارد، توجه قانونگذار را به خود معطوف داشته است .

در گذشته سلب تابعیت به عنوان یک مجازات نسبت به افراد اجرا می شد و در بسیاری از کشورها چنین مجازاتی وجود داشت اما امروزه به جهت جلوگیری از بی تابعیتی اشخاص این مجازات از نظام کیفری کشورها کنار گذاشته شد.در قانون مدنی ایران نیز بر اساس ماده ۹۸۱ افرادی که علیه امنیت ایران اقدام می کردند تابعیت ایرانی شان به عنوان مجازات سلب می شد اما در سال ۱۳۷۰ این ماده حذف شد و امروزه چنین مجازاتی در حقوق ایران وجود ندارد.

در ماده 5 اساسنامه، جرایم موجود به چهار دسته تقسیم شده ­اند

الف) جنایات نسل کشی ب) جنایت ضد بشریت ج) جنایات جنگی د) جنایت تجاوز 

قرارداد خرید و فروش بین‌المللی کالا

هر قراردادی چه در سطح داخلی و در یک کشور منعقد گردد و چه در سطح بین المللی منعقد شود نیازمند یک ایجاب و قبول است. یعنی یک پیشنهادی که از سوی یکی از طرفین مطرح و از سوی طرف دیگر مورد پذیرش و قبولی قرار گرفته است.

  قراردادهای بین المللی به دلیل اینکه به بیش از یک کشور مربوط میشوند اهمیت بسیار زیادی دارند چرا که به نظام حقوقی کشورهای مختلف مربوط میشود، به عنوان مثال نظام مالیاتی، بیمه حمل و نقل کالاها، استانداردها و الزامات سلامت، قوانین و مقررات صادرات و واردات در کشورها با یکدیگر تفاوت های بنیادین و آشکاری دارد، فلذا لازم است در خصوص آنها استانداردها و قواعد به خصوصی رعایت شود.

تعریف قرارداد بین المللی

قراردادها برای آنکه به عنوان یک قرارداد بین المللی شناخته شوند باید دارای یک عنصر خارجی باشند. این عنصر خارجی میتواند تابعیت طرفین یک رابطه قراردادی، محل انعقاد قرارداد، محل اجرای تعهدات قراردادی یا محل انجام تعهد باشد.

اصولا، همان شرایطی که برای صحت قراردادها در ایران وجود دارد نسبت به قراردادهای بین المللی هم کمابیش قابل اعمال است. گفتگو و توافق طرفین در خصوص موضوع قرارداد، بحث در مورد تضامین قراردادی و .. همانطور که در یک قرارداد داخلی لازم است در یک قرارداد بین المللی نیز ضرورت دارد.

اصول تنظیم قرارداهای بین المللی

 

تابعیت مؤثر یا فعال

طرفداران این نظریه معتقدند که شخص دو تابعیتی، تابعیتی کشوری برایش مؤثر محسوب می شود که اقامتگاه دائم خود را در آن کشور انتخاب کرده باشد، یا اینکه علاقه احساسی و اجتماعی زیادی به آن کشور دارد و یا حتی زبان مادری خود متعلق به آن کشور است.

برای مثال فردی که هم دارای تابعیت ایرانی و هم تابعیت کانادایی است، اگر محل زندگی و اشتغالش کانادا باشد، حتی با وجود اینکه زبان مادریش ایرانی است، بر مبنای تابعیت مؤثر و فعال ایشان را باید کانادایی در نظر بگیریم.

اما میان کشورها در خصوص انتخاب یکی از این نظریه ها یا سایر نظریه های حل مشکل دو تابعیتی، اجماع وجود ندارد و هر کشوری تبعه کشور خود را با توجه به قوانین داخلی خود و همچنین سیستم اعطای تابعیت خود تعیین می کند.

البته این رویکرد در کشورهایی که سیستم اعطای تابعیت خون بر خاک ترجیح دارد بیشتر است.

ترجیح تابعیت

در این نظریه ترجیح تابعیت را به خود شخص دو تابعیتی سپرده اند که هر کدام از تابعیت ها که بر تابعیت دیگر ارجح است را انتخاب کند اما این نظریه الزامات سیاسی و بین المللی تابعیت را در نظر نگرفته است و ممکن است فرد صرفاً از روی احساسات تصمیمی ناصحیح بگیرد.

نظریه های حقوق بین الملل خصوصی نسبت به دو تابعیتی بودن افراد

بدین معنا که اولین تابعیت فرد اگر ناشی از خون و وراثت باشد یا اینکه ناشی از خاک و محل تولد باشد بر تابعیت دیگر در اولویت قرار دارد اما این خود نقصی ایجاد می کند.

چون لزوماً برخی از افراد صرفاً تابعیت اول خود را دارند و شاید در طول عمر خود اصلاً از آن تابعیت استفاده ای نداشته باشند یا اینکه اقامتگاه خود را در کشور محل تابعیت دوم خود انتخاب کرده باشند.