اعتراض ثالث در دعاوی حقوقی و کیفری چه تفاوتی با یکدیگر دارد؟

اعتراض شخص ثالث در جرایم کیفری و حقوقی بدین صورت است که در دعاوی حقوقی شخص ثالث می‌تواند تا پیش از اتمام مرحله دادرسی، چه در مراحل ابتدایی و چه در مرحله تجدیدنظر وارد دعوا شود. اما در مورد دعاوی کیفری به دلیل اصل شخصی بودن مجازات و این مسئله که کیفر متهم در مجازات دیگران بی تاثیر است، ورود ثالث قابل اعمال نخواهد بود.

اعتراض ثالث در دعاوی کیفری چه تاثیری بر اجرای حکم نهایی دارد؟

مطابق با قانون در صورت وقوع اعتراض از سمت شخص ثالث، اگر دادگاه تشخیص دهد که حکمی که به دنبال اعتراض شخص ثالث صادر شده در اصل دعوی موثر خواهد بود و حکم اصل دعوا به تاخیر افتاده و منتظر نتیجه دعوا اعتراض خواهد شد.

آیا اعتراض ثالث در جرایم کیفری پس از اجرای حکم قابل پیگیری است؟

بر اساس ماده ۴۲۲ آیین دادرسی مدنی اعتراض شخص ثالث پیش از اجرای حکم قابل طرح در مراجع قضایی نیست. اما در مواردی پس از اجرای حکم، شخص ثالث در صورتی حق اعتراض خواهد داشت که اثبات شود حقوقی که اساس اعتراض است به دلیلی از نگاه قانون نقض نشده باشد. 

در مقابل ادعای جرح شاهد چه باید کرد؟

در مواردی که در دادگاه پرونده ای را با شهادت شاهد پیش می‌بریم و طرف مقابل مدعی جرح شاهد است، معرفی کننده شاهد می‌تواند در مقابل از دادگاه مهلتی را بخواهد تا شهودی را بر سلامت و درستی و عدالت شاهدان معرفی شده خود به دادگاه معرفی نماید. به عبارتی ابتدا دادگاه وارد رسیدگی به اعتبار و سلامت شاهدان می‌گردد و با شنیدن اظهارات شاهدانی دیگر که سلامت نفس شاهدان پرونده را تایید می‌نمایند به کار خود ادامه خواهد داد. این امر در حقوق تحت عنوان “تعدیل” نام گذاری شده است. به عبارتی در هر پرونده‌ای که ذینفع مدعی جرح شاهد می‌گردد، طرف مقابل می‌تواند دلایل و مستنداتی بر عدالت شاهد بیاورد و جرح شاهد را رد نماید.

رویه قضائی در جرح شاهد چیست؟

دادگاه‌ها در موارد جرح بعضا به رسیدگی خود ادامه می‌دهند ولیکن در موقع صدور رأی به میزان اعتبار شهادت توجه نموده و رأی خود را براساس آن انشاء می‌نمایند.

نحوه اعلام جرح شاهد چگونه است؟

ذینفع می‌بایستی طی لایحه‌ای بانضمام مستندات قبل از جلسه دادگاه یا در جلسه دادگاه قبل از شروع به اخذ شهادت از شاهد موارد عدم صلاحیت شاهد را به عنوان لایحه جرح شاهد تقدیم دادگاه نماید. رسیدگی به موضوع جرح شاهد توسط دادگاه به عمل خواهد آمد و صحت شهادت و یا عدم صحت آن به عهده و تصمیم دادگاه است.

اعلام جرح شاهد تا چه زمانی باید صورت گیرد؟

اعلام جرح شاهد می‌بایستی تا قبل از شهادت دادن شاهد صورت پذیرد و در صورتی که بعد از بیان شهادت توسط شاهد، جرح شاهد صورت گیرد، این جرح هیچ اعتباری نداشته و شهادت شاهد معتبر خواهد بود.

استثناء این موضوع فقط در صورتی است که مورد جرح بعد از بیان شهادت کشف گردد. در اینصورت ذینفع بایستی به دادگاه اثبات نماید که اولا موضوع جرح قبل از شهادت وجود داشته و ثانیا موضوع جرح بعد از شهادت کشف گردیده است. در این خصوص بعد از صدور حکم قطعی می‌تواند از موارد اعاده دادرسی باشد.

اقدام ذینفع در صورت عدم صلاحیت شاکی

در صورتیکه کسی که قرار است علیه او شهادت داده شود دلایلی بر عدم صلاحیت شاهد داشت، می‌تواند این موضوع را با مستنداتی به دادگاه اعلام نماید. اعلام عدم صلاحیت شاهد را  “جرح شاهد” می‌گویند.

شرایط شاهد چیست؟

حسب ماده ۱۷۷ قانون مجازات اسلامی شاهد بایستی دارای شرایط ذیل باشد:

1. بلوغ
2. عقل
3. ایمان
4. عدالت
5. طهارت مولد
6. ذینفع نبودن در موضوع
7. نداشتن خصومت با طرفین یا یکی از آنها
8. عدم اشتغال  به تکدی
9. ولگرد نبودن

چه کسی صلاحیت شاهد را احراز می‌کند؟

با توجه به تبصره یک ماده ۱۷۷ قانون مجازات اسلامی احراز صلاحیت شاهد صرفا توسط قاضی بعمل خواهد آمد.

تعریف جرح شاهد

هرکسی که علیه او دعوائی در دادگاه طرح گردیده و استناد دعوی به شاهد باشد در صورت وجود شرایطی به استناد ماده ۲۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی می‌تواند شاهد طرف را جرح نماید به معنی آن که شاهد شرایط قانونی برای شهادت دادن را ندارد. 

مدارک لازم برای اثبات نسب چیست؟

 اولین و مهمترین چیزی که دراثبات نسب ضروری ست محرز گردد، رابطه زوجیت بین والدین طفل در زمان انعقاد نطفه می باشد . این امرمی‌تواند با مدارک متعدد یا گواهی شهود صورت پذیرد. اما در صورتی که این مدارک به خاطر گذشت زمان موجود نباشد یا این که شهودی برای ادای شهادت وجود نداشته باشد، اثبات نسب می تواند با به کارگیری ابزارهای علمی یا همان تشخیص ژنتیکی       ( DNA ) صورت پذیرد. این ابزار دقیق علمی ، بهترین روش اثبات نسب یا برخلاف آن برای اثبات نفی نسب  می باشد.

قاعده فراش چیست ؟

ماده ۱۱۵۸ قانون مدنی می گوید : “طفل متولد در زمان زوجیت ملحق به شوهر است مشروط بر اینکه از تاریخ نزدیکی تا زمان تولد کمتر از ۶ ماه و بیشتر از ۱۰ ماه نگذشته باشد.”

این قاعده فقهی در زمانی قابل استفاده است که دلیلی بر خلاف آن نباشد.حس این قاعده، طفل متولد شده در زمانی که زوجین می توانستند صاحب فرزند شوند و به عبارتی در زیر یک سقف زندگی می کردند، طفل متولد در آن زمان متعلق به زوجین مذکور می‌باشد و پدر نمی‌تواند منکر نسب چنین فرزندی گردد. حال سوال این است که علیرغم قاعده فراش در صورتی که زوج بخواهد نسبت فرزند را قبول نکند بایستی چه اقدامی انجام دهد؟ به عبارتی پدری ممکن است به دلایلی فرزند متولد از همسرش را نامشروع بداند و مدعی انکار رابطه خود با این تولد گردد. در این موارد بایستی از قاعده لعان یا همان نفی بلد استفاده کند.

دعوای مادر کودک برای اثبات نسب پدر :

 شایعترین دعاوی اثبات نصسب همین قسم می باشد، زیرا در موارد بسیاری ، فرزندی از مادر متولد می‌شود که نسبت فرزند به مادر به خاطر زایمان محرز است ولیکن در خصوص پدرطفل شک و تردید وجود دارد . در این موارد در صورتیکه طفل متولد از مادر در زمانی باشد که عرفا از تاریخ انعقاد نطفه تا زمان تولد طفل رابطه زوجیت بین مادر و شوهرش محرز است، علی الاصول این طفل متعلق به همان مرد خواهد بود . دراین خصوص صرف اثبات رابطه زوجیت دربازه زمانی فوق برای اثبات نسب کفایت می نماید. این امربراساس قاعده مشهور فقهی یعنی قاعده فراش تعیین تکلیف گردیده است.

ضرورت دعوای اثبات نسب

 حضور در جامعه و بهره مندی از امتیازات قانونی ضرورت داشتن هویت را محرز می نماید. هویت موهبتی است که هر شخص برپایه آن تمام روابط اجتماعی خود را تنظیم می نماید و به لحاظ آن از حمایت های قانونی و ابزارهای ضروری اجتماعی بهره مند می گردد. شروع هویت در اجتماع، اتصال شخص به والدینش می باشد. لذا افراد برای اینکه هویت خود را ترسیم نمایند بایستی انتساب خود را به والدین خود احراز نمایند. کسانی که در شرایط عادی از والدین خود متولد گردیده اند و والدین حسب تکلیف قانونی اسناد سجلی برای فرزند خود اخذ نموده اند موضوع نسب برای آنها مستقر گردیده  و در آن نمی‌توان هیچ خدشه ای وارد نمود. مشکل زمانی به وجود می‌آید که شخص فاقد شناسنامه می باشد و وضعیت نسب او اثبات نگردیده و یا در مواقعی که شخص علیرغم داشتن شناسنامه ، نسبتش مورد شک و شبهه قرار می گیرد.

مرجع رسیدگی به دعوای اثبات نسب

با توجه به اینکه موضوع اثبات نسب زیر مجموعه دعاوی خانوادگی است، لذا قانونگذار دادگاه صالح رسیدگی به این موضوع را دادگاه های خانواده اعلام نموده است. بنابراین دادگاه صالح به رسیدگی به دعوای اثبات نسب دادگاه خانواده شهر محل تولد شخص می باشد.

نحوه اثبات نسب

اثبات نسب زمانی موضوع دعوای حقوقی می باشد که نسبت به نسب شخصی شک و تردید است و می بایستی دعوای اثبات نسب در دادگاه خانواده مطرح و با ارائه اسناد و مدارکی که نسب را اثبات می نماید تقاضای صدور حکم نماییم.

اثبات نسب مشروع

هرگاه نسب مشروع طفلی مورد اختلاف باشد ، برای اثبات موضوع باید سه مطلب احراز گردد . نخست وجود رابطه زوجیت میان زن و مرد حین انعقاد نطفه طفل ؛ دوم اثبات نسب مادری طفل به این صورت که مادر طفلی را به دنیا آورده باشد و سوم اثبات نسب پدری طفل است که با دشواری هایی روبه روست و معمولا از طریق اماره فراش در دادگاه به اثبات می رسد .

اگر مستاجر ملک را اجاره دهد مالک چه حقی دارد؟

سلام موجر می تواند به دادگاه حقوقی ای که مال مورد اجاره در آن حوزه واقع است مراجعه کند و با تنظیم دادخواست مستاجر را ملزم کند که قرارداد اجاره دوم خود را بر هم بزند . مستاجر بعد از دریافت ابلاغیه موظف است که این کار را انجام دهد اما اگر از انجام این کار خودداری کند ، مالک می تواند قراردادش را با مستاجر بر هم بزند و از شورای حل اختلاف درخواست کند تا حکم تخلیه را صادر کند .

 

اگر مستاجر اول ملک را اجازه دهد آیا مستاجر دوم حق و وحقوقی خواهد داشت؟

سلام مستاجر دوم برای جبران ضرر و زیان ناشی از بر هم خوردن قرارداد اجاره دوم باید در دادگاه حقوقی درخواست مطالبه خسارت از مستاجر اول را ارائه نماید .