درصورتیکه خسارتی به موضوع عقد بیمه وارد شود، بیمهگر موظف به جبران خسارت وارده به بیمهگذار است؛ بنابراین بر اساس اصل نفع بیمهای باید به ذینفع مال مورد حادثه پرداخت شود. اصل نفع بیمهای در انواع بیمه اموال، بیمه اشخاص و بیمه مسئولیت اجرا میشود.
درصورتیکه خسارتی به موضوع عقد بیمه وارد شود، بیمهگر موظف به جبران خسارت وارده به بیمهگذار است؛ بنابراین بر اساس اصل نفع بیمهای باید به ذینفع مال مورد حادثه پرداخت شود. اصل نفع بیمهای در انواع بیمه اموال، بیمه اشخاص و بیمه مسئولیت اجرا میشود.
اصل صداقت و حسننیت باید توسط بیمهگر و بیمهگذار رعایت شود؛ بنابراین بیمهگذار باید کلیه اطلاعات در مورد ارزیابی حادثه را به بیمهگر اطلاع دهد و درصورتیکه اثبات شود طرفین عقد بیمه، اصل صداقت و حسننیت را رعایت نکردند، حق فسخ بیمه را دارند.
باتوجهبه اصل غرامت، شرکت بیمه بهعنوان بیمهگر در صورت وقوع حادثه باید خسارت وارده به بیمهگذار را جبران کند تا مورد بیمه به حالت قبل از حادثه برگردد. اصل غرامت در بیمه اموال، اشیا و مسئولیت اجرا میشود. زیرا ارزش شخص قابل قیمتگذاری و تقویم نیست و اصل غرامت در مورد بیمه انسان در بحث بیمه درمان اجرا میشود. تعهدات بیمهگر نباید بیشتر یا کمتر از خسارت واقعی در وقوع حادثه تعیین شود. اصل غرامت تقلب عمدی و غیرواقعی در بیمه را کاهش میدهد.
باتوجهبه حقوق بیمه در قانون بیمه در مورد سه موضوع بیمه اموال، بیمه اشخاص و بیمه مسئولیت بحث شده است. اصول حاکم بر انواع بیمههای مذکور به شرح ذیل است:
در فعالیت کاری و شغلی، اشخاص مسئول حوادث و خسارات جانی و مالی وارده به اشخاص ثالث هستند. بیمه مسئولیت، نوعی پوشش بیمهای است که بیمهگذار در وقوع حادثه و خسارت نقش داشته و برای جبران خسارت مالی و جانی باید توسط بیمهگر به شخص حادثهدیده پرداخت میشود. انواع بیمه مسئولیت به شرح ذیل است:
بیمه حوادث، از کارافتادگی، بیماری و نقصعضو اشخاص تحت پوشش بیمه اشخاص قرار میگیرد. بیمه اشخاص شامل بیمه درمانی، بیمه مسافرت، بیمه حوادث و بیمه عمر است. بیمه اشخاص بهصورت انفرادی و گروهی منعقد میشود.
بیمه اموال از مهمترین انواع بیمه و اصلیترین شاخه در بیمه خسارت است. انواع بیمه اموال به شرح ذیل است:
بیمه عقدی الحاقی است و اصل این است که طرفین با توافق و اراده خود عقد را منعقد میکنند، ولی در بعضی موارد افراد به اجباری اموری را انجام میدهند. در عقد بیمه ضوابط و شرایط از طرف بیمه مرکزی تعیین و بیمهگذار هیچگونه دخل و تصرف در مفاد عقد بیمه را ندارد و فقط موارد جزئی توسط بیمهگذار تعیین میشود؛ بنابراین بیمه عقدی اضطراری، الحاقی و تحمیلی است.
در عقد بیمه باید تشریفاتی رعایت شود؛ بنابراین باید به ایجاب و قبول طرفین و بهصورت کتبی نوشته شود. بر اساس ماده 67 قانون بیمه در صورتیکه بیمه نامه با کوتاهی بیمه گر صادر شود، اما بیمه گذار تعهدات خود را انجام دهد، بیمه گر باید در صورت وقوع حادثه، خسارات وارده را پرداخت کند.
خصوصیات عقد بیمه به شرح ذیل است:
عقد بیمه: بر اساس ماده یک قانون بیمه، بیمه عقدی است که بین بیمهگر و بیمهگذار منعقد می شود.
تعهدات بیمهگذار: شامل پیشنهاد نیاز به بیمه برای جبران خسارت در وقوع حادثه با پرداخت حق بیمه به بیمهگر
تعهدات بیمهگر: تعهداتی است که بیمهگر در قبال پرداخت حق بیمه توسط بیمهگذار در صورت وقوع حادثه در مدت تعیین شده، ملزم به پرداخت خسارت است.
مهمترین نهاد در حقوق بیمه، شرکتهای بیمه بهعنوان شرکتهای تجاری هستند که با انجام عملیات بیمه منفعت و سود کسب میکنند. اولین قانون در مورد حقوق بیمه در سال 1316 تصویب شد. براساس ماده یک قانون بیمه، بیمه عقدی است که شرکت بیمه به عنوان بیمه گر در قبال دریافت حق بیمه به بیمه گذار متعهد می شود که در صورت حادثه، خسارت وارده به بیمه گذار را جبران کند. در ایران بیمه گر در قالب شرکت های بیمه و شخص حقوقی فعالیت می کنند. اما بیمه گذار شخص حقیقی یا حقوقی است که با ایجاب از طرف بیمه گذار و قبول بیمه گر، عقد بیمه منعقد می شود.
قانون بیمه در کشور در سال 1316 با توجه به قانون بیمه فرانسه تصویب شد. قانون بیمه در سال 1340 تصویب و بعد از آن دولت لوایحی به صورت بخشنامه برای حمایت از قانون بیمه تصویب کرد. همچنین قانون بیمه مسئولیت بیمه شخص ثالث در سال 1347 تصویب شد. بیمه مرکزی در سال 1350 با هدف هدایت و راهنمایی سایر موسسه های بیمه ای تشکیل شد.
حقوق بیمه یکی از شاخههای مهم حقوق شامل قوانین و مقررات بیمهای برای حمایت از افراد در حوادث غیرقابلپیشبینی است. امنیت یکی از نیازهای اساسی افراد در جامعه است که برای تأمین این امنیت در حوادث غیرقابلپیشبینی باید حقوقی از طرف قانونگذار وضع شود و این لزوم وجود بیمه را مشخص میکند. حقوق بیمه شامل قوانین و مقررات در مورد بیمه اموال، بیمه اشخاص و بیمه مسئولیت است.
در موارد خاص، در قوانین برخی کشورها، ممکن است برای جرم تخریب عمدی اموال، برخی از عوامل یا شرایط موجود باعث کاهش یا معافیت از مجازات شوند. این موارد قابل گذشت در خصوص جرم تخریب اموال ممکن است عبارت باشند از:
در حقوق اسلامی و بر اساس قوانین جرم اسلامی در ایران، مجازاتهایی نیز برای تخریب عمدی اموال تعیین شده است. این مجازاتها عموماً شامل مجازاتهای جزایی و قصاص میشوند. برخی از مجازاتهای احتمالی عبارتند از:
1. تعویض: در صورت تخریب یا تضرر اموال، فرد متضرر میتواند از مرتکب خسارت خواستار تعویض و بازسازی اموال خود شود.
2. خسارت جبرانی: فرد متضرر میتواند از مرتکب خسارت خواستار جبران خسارت مادی و معنوی ناشی از تخریب عمدی اموال شود.
3. مجازات کیفری: در صورتی که تخریب عمدی اموال به شکلی است که مجازات کیفری را برای خود دارد، مرتکب ممکن است مجازاتهایی مانند زندان، پرداخت جریمه و سایر مجازاتهایی که توسط دادگاه تعیین میشود، دریافت کند.
تخریب عمدی اموال شامل اقداماتی است که به صورت عمدی و با هدف آسیب رساندن، خراب کردن، نابود کردن یا تخریب کردن اموال دیگران انجام میشود. این اقدامات ممکن است شامل موارد زیر باشند:
1. خراب کردن ساختمانها: شامل تخریب یا خراب کردن ساختمانهای مسکونی، تجاری، صنعتی و عمومی میشود. مثال: تخریب دیوارها، شکستن پنجرهها، خراب کردن سقف و فرو ریختن ساختمان.
2. آتشزدن: شامل اشتعال حریق در ساختمانها، خودروها، اماکن عمومی و خصوصی، کارگاهها و غیره است.
3. خراب کردن وسایل نقلیه: شامل خراب کردن خودروها، موتورسیکلتها، دوچرخهها و هر نوع وسیله نقلیه دیگر است. مثال: شکستن شیشهها، خراب کردن موتور، ویران کردن بدنه و غیره.
4. تخریب اموال عمومی: شامل تخریب یا خراب کردن اماکن و اموال عمومی مانند پارکها، بلوارها، میدانها، مدارس، بیمارستانها، ایستگاههای اتوبوس و قطار و غیره است.
5. تخریب اموال خصوصی: شامل تخریب یا خراب کردن اموال خصوصی مانند منازل، فروشگاهها، دفاتر، کارخانهها، دستگاههای الکترونیکی و سایر املاک خصوصی است.
6. خراب کردن محلهای عمومی: شامل خراب کردن اماکن عمومی مانند توالتها، پارکها، بناهای عمومی و غیره است.
جلوگیری از تخریب عمدی اموال نیاز به تلاش و همکاری میان افراد، جامعه و نظام قانونی دارد. در زیر تعدادی از راههایی که میتوانید برای جلوگیری از تخریب عمدی اموال انجام دهید، آورده شده است:
1. آگاهی و آموزش: اطلاعات و آگاهی درباره اهمیت حفظ اموال و تأثیرات منفی تخریب عمدی بر جامعه میتواند موثر باشد. برنامههای آموزشی و توعیهها در مدارس، محل کار و جوامع محلی به افزایش آگاهی و ارتقای اخلاقیات جامعه کمک میکنند.
2. تقویت نظام قانونی: اجرای قوانین مرتبط با تخریب عمدی اموال و تشدید مجازاتها میتواند از افرادی که به این اقدامات متجاوزانه میپردازند، منعکسه سازد. همچنین، ایجاد سازوکارهایی برای گزارش و شناسایی فعالیتهای مشکوک و همکاری با نیروهای انتظامی نیز مهم است.
3. تقویت امنیت: افزایش امنیت فیزیکی و نظارت در مناطق عمومی و خصوصی، میتواند افراد را از اقدامات تخریبی منصرف کند. استفاده از دوربینهای مداربسته، نظامهای امنیتی موثر، نورپردازی مناسب و تقویت نظارت محلی از جمله اقدامات موردنیاز است.
4. ترویج رفتارهای مسئولانه: ترویج رفتارهای مسئولانه و اخلاقی در جامعه، درک و احترام به مالکیت خصوصی و ضرورت احترام به اموال دیگران میتواند از تخریب عمدی اموال جلوگیری کند. فرهنگسازی بر ارزشهای اجتماعی و اخلاقی میتواند به ایجاد یک جامعه متعهد به حفظ اموال و داراییها کمک کند.
5. توانمندسازی جوانان: فراهم کردن فرصتها و برنامههایی برای جوانان به منظور شرکت در فعالیتهای سازنده و اجتماعی، میتواند از انحراف آنها و انجام اقدامات تخریبی جلوگیری کند. توجه به آموزش، شغلدهی و فرصتهای ورزشی و فرهنگی برای جوانان به شکلی سازماندهی شده.
6. تشویق همکاری با نیروهای انتظامی: تشویق کنید تا افراد تخلفکار را گزارش دهند و با نیروهای انتظامی همکاری کنند. به آنها اعتماد کنید و به آنها اطمینان دهید که گزارشها محرمانه خواهند بود و اقدامات لازم انجام خواهد شد.
1. آسیب روحی و روانی: فردی که شاهد تخریب عمدی اموال خود است، ممکن است با آسیبهای روحی و روانی مواجه شود. احساس ناامنی، ناراحتی، اضطراب و افسردگی از جمله عواقب احتمالی برای افراد میباشد.
2. از دست دادن اموال و داراییها: فردی که اموال خود را در اثر تخریب عمدی از دست میدهد، با مشکلات مالی و اقتصادی مواجه میشود. این ممکن است منجر به کاهش کیفیت زندگی و محدود شدن امکانات و منابع او شود.
3. افزایش ترس و ناامنی: تخریب عمدی اموال میتواند ترس و ناامنی در جامعه را افزایش دهد. افراد ممکن است هر لحظه نگران این باشند که داراییها و اموالشان مورد حمله قرار بگیرند.