بله، در صورتیکه حکم از دادگاه دریافت نموده باشند، می توانند در مزایده شرکت نمایند، ولیکن برنده مزایده کسی می باشد، که بالاترین قیمت را پیشنهاد می دهد.
بله، در صورتیکه حکم از دادگاه دریافت نموده باشند، می توانند در مزایده شرکت نمایند، ولیکن برنده مزایده کسی می باشد، که بالاترین قیمت را پیشنهاد می دهد.
بله، در صورتیکه یکی از ورثه های اجاره فروش ملک را ندهد، سایرین وراث می توانند از طریق دادگاه، نسبت به مزایده گذاشتن ملک ورثه ای برای فروش اقدام نمایند.
اگر وراث بخواهند، ملک وثه ای را به فروش برسانند، باید یک سری اقداماتی را انجام دهند، که در توضیحات زیر به مراحل فروش ملک ورثه ای پرداخته ایم.
الف. مشخص بودن ورثه
هنگامی که فردی فوت می نماید، باید ورثه ی او مشخص باشند، تا تقسیم سهم الارث از ملک موجود انجام شود، در غیر اینصورت، باید سهم الارث ورثه ای که حاضر یا موجود نیستند، کنار گذارده شود، سپس بوسیله حکم قانونی بتوانید آن ملک را به فروش برسانید.
ب. مالک بودن
برای آنکه وراث بتوانند، ملک متوفی را بفروش برسانند، باید مالکیت ملک با متوفی باشد، در غیر اینصورت اگر ملک مستحق للغیر (مال شخص دیکری) باشد، وراث قادر به انجام مراحل فروش ملک ورثه ای نمی باشند، زیرا آنها اصلا مالکیتی ندارند، لذا در هنگام فروش ملک ورثه ای حتما پیش از معامله از مالک بودن متوفی، استعلام های لازم را به عمل آورید.
ج. گواهی انحصار وراثت
در این خصوص اگر دارایی متوفی کمتر از 500 میلیون ریال باشد، شوراهای حل اختلاف گواهی انحصار وراثت محدود صادر میکنند، و این پروسه کوتاه مدت می باشد، ولیکن در صورتیکه دارایی متوفی بیش از 500 میلیون ریال باشد، طبق بخشنامه شماره ۳۸۳۸۴ مورخ ۷ /۷/ ۱۳۹۹ وزارت دادگستری، گواهی انحصار وراثت نامحدود می شود، لذا این امر باعث طولانی شدن پروسه (نشر آگهی در روزنامه) فروش ملک ورثه ای می شود.
د. اعلام رضایت ورثه
حال پس از آنکه گواهی انحصار وراثت را دریافت نمودید، باید تمامی وراث نسبت به فروش ملک ورثه ای اعلام رضایت نمایند، لذا در صورتیکه یکی از وراث به سن قانونی برای اعلام رضایت یا انجام معامله نرسیده باشد، بایستی قیم یا ولی او به جای او اظهار نظر نماید، مشروط بر آنکه سرپرستی از جانب دادگاه مورد تایید واقع شده باشد، در اینصورت اگر اعلام ضایت نماید، صحیح می باشد.
و. پرداخت ثمن معامله
در هنگام فروش ملک ورثه ای خریدار تمام ثمن معامله را به حساب یکی از وارثین پرداخت می نماید، لذا از انجام این امر اجتناب بپذیرید و ثمن معامله به را به نسبت سهم الارث به حساب تمامی وراث ها پرداخت نمایید، تا مشکلی در آینده برای شما بروز پیدا نکند.
ه. پرداخت مفاصا حساب مالیاتی متوفی
وراث هنگام انجام مراحل فروش ملک ورثه ای باید، حداکثر ظرف مدت 6 ماه، اظهارنامه مالیات بر ارث را تسلیم نمایند تا اداره مالیات بررسی های لازم در خصوص بدهی های متوفی را انجام دهد، لذا پس از اتمام، می توانید از اداره مالیات مفاصا حساب مالیاتی را دریافت نمایید، تا در فروش ملک دیگر به مشکل نخوردید.
هنگامی که شما بخواهید ملک ورثه ای را معامله نمایید، دو حالت امکان دارد رخ دهد، حالت اول، تماما یا جزئی از ملک برای ورثه ای از جانب متوفی وصیت شده است، در اینصورت در قانون مدنی به دلیل احترام به شخصیت موصی، اگر وصیتی که متوفی در خصوص ملک کرده باشد، تا یک سوم اموال او باشد، بلامانع است، ولیکن اگر وصیت متوفی از یک سوم تجاوز نماید، نیاز به تنفیذ سایرین ورثه دارد، در غیر انیصورت مازاد بر آن بین تمام وراث تقسیم بندی می شود.
به عنوان مثال، اگر متوفی تنها یک ملک به معادل مبلغ 600 میلیون ریال داشته باشد، در صورتیکه تمام یا نصف مبلغ را وصیت نماید، آن وصیت نامه تنها تا یک سوم آن یعنی معادل 200 میلیون ریال صحیح می باشد، لذا مازاد بر این مبلغ نیاز به تنفیذ سایرین وراث دارد.
حالت دوم، متوفی وصیت نامه ای تنطیم نکرده است، لذا در این حالت هریک از ورثه، به نسبت سهم الارث خود، از ملک متوفی سهم می برند.
اگر پس از فوت متوفی، املاکی از او باقی مانده باشد، مطابق قانون مدنی، آن املاک جزء ترکه متوفی محسوب می شود، و به نسبت سهم الارث بین وراث تقسیم بندی می شود، مشروط بر آنکه ابتدا دیون متوفی پرداخت شود.
گاهی اوقات ورثه متوفی یک نفر می باشد، لذا خود فرد از طریق انجام امورات قانونی می تواند، ملک را بفروشد یا برای خود نگهداری نماید، ولیکن در صورتیکه تعداد وراث از یک نفر بیشتر شود، مال بین آنها به صورت مشاع می باشد، لذا هریک به نسبت سهم الارث خود در ملک، مالکیت دارند، حال برای آنکه آن ملک را بخواهند بفرشند، باید تمامی وراث آن معامله را امضاء نمایند.
طلاق در نکاح موقت جایگاهی ندارد و به جای آن بذل مدت، اتمام تاریخ عقد ،فوت یکی از زوجین و یا فسخ یک طرفه که نیاز به حکم محکمه است وجود دارد .
با توجه به آنکه نحله مختص نکاح دائم است، لذا در نکاح موقت، نحله به زوجه تعلق نمی گیرد.
اجرت المثل در عقد موقت همانند عقد دائم است و زن درصورتی که کاری به در خواست شوهر انجام دهد ولی وظیفه خود نباشد می تواند در هر زمانی پس از انعقاد عقد جهت دریافت حق خود از داگاه اقدام کند.
در عقد موقت مرد هیچ وظیفه ای نسبت به پرداخت نفقه نسبت به زن ندارد، مگر آنکه در زمان انعقاد عقد، این حق شرط شده باشد و شایان ذکر است، در نکاح موقت زن و شوهر هیچ ارثی از یک دیگر نمی برند.
تعین مهریه در نکاح موقت امری الزامی است، به صورتی که تعین نکردن مهریه صیغه را باطل خواهد کرد. همچنین اگر صیغه فقط به صورت شفاهی قراعت شده باشد، با اثبات آن به دادگاه، زوجه می تواند مهریه خود را درخواست کند و با مشکلی مواجه نمی شود.
شایان ذکر است، مهریه حتی پس فوت زوجه و یا اگر زوجه با شوهر هیچ رابطه زناشویی در طول عقد برقرار نکرده باشد، همچنان برقرار است.
ثبت نکاح موقت به دلیل اهمیتی که دارد لازم است، اما قانون مجازاتی را برای ثبت ازدواج موقت تعین نکرده است، مگر در شرایط خاص مانند بارداری شدن زوجه و یا توافق طرفین .
نکاح موقت یا منقطع قراردادی است، که زوجین برای مدت معینی با یکدیگر محرم می شوند ، و رابطه زناشویی بین آنها برقرار می شود، و اگر فرزندی از این رابطه حاصل شود، کاملا شرعی و قانونی است، همچنین این نکاح، پس از پایان مدت عقد خود به خود فسخ می شود.
طبق ماده 1133 قانون مدنی، حق طلاق متعلق به مرد است ، زن نیز می تواند در صورت وجود داشتن شرایطی با مراجعه به دادگاه در خواست طلاق کند که در بخش زیر به مواری از آن ها اشاره کرده ایم.
– اختیار کردن همسر دیگیری بدون اجازه زن
– ضرب و جرح همسر
– پرداخت نکردن حقوق زن از جمله نفقه
و…
در صورت که مرد قصد جدایی داشته باشد، بدون دلیل قانع کننده زن میتواند اجرت کارهایی که وظیف او نبوده را به واسطه دادگاه دریافت کند، لذا این حق، در صورتی به زن تعلق می گیرد، که درخواست طلاق از جانب مرد باشد.
اجرت المثل یا هزینه زندگی حق الزحمه ای می باشد، که زن پس از عقد اگر کاری انجام دهد که بنا به درخواست شوهر بوده ولی موظف به انجام آن نباشد، می تواند با رجوع به دادگاه حق خود را خواستار شود، لذا مرد پس عقد دائم می بایست، هر زمانی که زن اجرت المثل خود را مطالبه کرد پرداخت کند، مگر اینکه زن بر حسب عادت و برای رضای خدا کارهای منزل را انجام دهد، که در این صورت به زن اجرت المثل تعلق نمی گیرد.
پرداخت نفقه فرزندان در عقد دائم بر عهده پدر است و در زمان فوت پدر بر عهده جد پدری است و در صورت نبود هیچ یک از اقوام پدری بر عهده مادر و اگر مادر فوت کرده باشد بر عهده جد مادری قرار میگیرد، لذا نفقه برای فرزند پسر تا سن 18 سالگی است و اگر نتواند تا این سن معیشت خود را تامین کند باز نفقه به او تعلق می گیرد، همچنین پدر مکلف می باشد، تا قبل از ازدواج دختر، نفقه آن را (فرزند خود را) پرداخت نماید.
طبق قانون در ازدواج دائم نفقه زن بر عهده شوهر است و این نفقه شامل تمام نیاز های متناسب و متعارف زن از جمله، تهیه مسکن، خوراک، البثه، غذا، اثاث منزل، هزینه های درمانی ، بهداشتی و خادم در صورت نیاز می باشد.
حال به موجب ماده 1108 قانون مدنی، اگر زن بدون دلیل مشروع از وظایف زوجیت خود امتناع کند، و از زوجه تمکین به عمل نیاورد، مستحق دریافت نفقه نمیباشد، شایان ذکر است، نفقه مطلقه رجیعه اگر در شرایط نشوز، طلاق انجام نشود، در زمان عده بر عهده شوهر است و اگر زن از شوهر خود باردار شود مرد وظیفه دارد تا زمان وضع حمل، حق نفقه را پرداخت کند.
مهریه مقدار بدهی است که مرد می بایست به زن پرداخت کند، و هر زمان که زن بخواهد، قابل مطالبه می باشد، لذا در نکاح دائم می توان مهریه را پس انعقاد عقد مشخص کرد، و در صورتیکه مهریه پیش از عقد مشخص نشده باشد، مشکلی در ذات عقد بوجود نمی آورد.
ثبت نکاح در عقد دائم در هر شراطی واجب است، و وظیفه ثبت آن به عهده مرد است و اگر مرد در ثبت نکاح به هر دلیلی سهل انگاری کند، طبق ماده 20 و 49 قانون حمایت از خانواده، به جرم عدم ثبت نکاح دائم محکوم می شود، که شامل جزای نقدی درجه پنج یا حبس درجه هفت می باشد.
نکاح در شرع و قانون به معنای ازدواج است و زوجینی که شرایط نکاح را از نظر قانونی دارا باشند، می توانند در قرار دادی تحت عنوان نکاح با یک دیگر محرم شده و امکان برقراری رابطه زناشویی را به صورت شرعی و قانونی داشته باشند، که اعتبار آن تا پایان عمر طرفین است، و در شرایطی امکان فسخ آن وجود دارد.