تسلیم مال به عنوان ایفاء : به این معنی که اگر شخص تصور کند مدیون است و در عوض دین خود کاری برای طرف مقابل انجام دهد بعدا نمی تواند از باب ایفای ناروا، اجرت آن را مطالبه کند
همچنین اگر کسی مالی را به عنوان قرض بدهد بعدا نمی تواند به عنوان ایفای ناروا پس بگیرد زیرا به عنوان وفای به عهد نداده است
اصلا دینی وجود نداشته باشد : که سه حالت دارد :
۱⃣ داین شخص را بری کرده است و مدیون مطلع نبوده و دین را پرداخت می کند در اینجا چون دینی وجود نداشته می تواند پس بگیرد
۲⃣ ایفاء کننده مدیون نیست : یعنی دریافت کننده طلبکار است اما غیر مدیون به اشتباه پرداخت می کند
۳⃣ دریافت کننده داین نیست : یعنی دینی وجود دارد ایفاء کننده هم مدیون است اما دین را به غیر طلبکار می دهد
اشتباه پرداخت کننده، علم و جهل گیرنده مال به عدم استحقاق خود شرط نیست
