به طورکلی خانه کلنگی به ملکی گفته می‌شود که به دلیل فرسودگی بنا و فرسودگی در تاسیسات ساختمانی قابل سکونت نمی‌باشد. معمولا به ساختمان‌های بالای سی سال ملک کلنگی می‌گویند. این افزایش سن بنا که باعث می‌شود کیفیت بنا و زندگی در آن کمتر شود، بر قیمت بنا نیز اثر می‌گذارد. در واقع در خانه‌های کلنگی عمر مفید ساختمان تمام شده و فقط ارزش زمین در آن‌ها در نظر گرفته می‌شود.
البته عمر مفید یک ساختمان به نوع ساخت، متریال و مصالح، شرایط محیطی و نوع نگهداری و… بستگی دارد که در کشورهای مختلف، این عدد متفاوت است و در بسیاری از کشورها عمر مفید یک ساختمان گاهی به 80 سال هم می‌رسد، اما در ایران با توجه به کیفیت ساخت‌وساز، معمولا بین 25 تا 30 سال است.
