اعضای حقیقی این مرکز عبارتند از:

سید سعید رضا عاملی، حمید شهریاری، رضا تقی‌ پور، مهدی اخوان بهابادی، مسعود ابوطالبی، کامیار ثقفی، رسول جلیلی، سید عزت‌الله ضرغامی.

اعضای حقوقی این مرکز عبارتند از:

• رئیس‌جمهوری (رئیس شورای عالی فضای مجازی): حسن روحانی.
• رئیس مجلس شورای اسلامی: محمدباقر قالیباف.
• رئیس قوه قضائیه: سید ابراهیم رئیسی.
• رئیس سازمان صدا و سیما: عبدالعلی علی‌ عسگری.
• دبیر شورا و رئیس مرکز ملی فضای مجازی: ابوالحسن فیروزآبادی.
• وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات: محمدجواد آذری جهرمی.
• وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی: سید عباس صالحی.
• وزیر علوم، تحقیقات و فناوری: منصور غلامی.
• وزیر آموزش و پرورش: محسن حاجی میرزایی.
• وزیر اطلاعات: سید محمود علوی.
• وزیر دفاع: سرتیپ امیر حاتمی.
• معاون علمی و فناوری رئیس‌جمهور: سورنا ستاری.
• رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی: احمد مازنی.
• رئیس سازمان تبلیغات اسلامی: محمد قمی.
• فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: سرلشکر حسین سلامی.
• فرمانده نیروی انتظامی: سرتیپ حسین اشتری.
• دادستان کل کشور: محمدجعفر منتظری.

اعضای حقیقی و حقوقی «مرکز ملی فضای مجازی» چه کسانی هستند و چگونه انتخاب می شوند؟

اعضای حقیقی و حقوقی «مرکز ملی فضای مجازی» توسط رهبری و برای مدت ۴ سال انتخاب می شوند.

فلسفه شکل گیری «کمیسیون عالی ارتقای تولید محتوای فضای مجازی کشور» چیست؟

از تاریخ تصویب این کمیسیون، وظایف، اختیارات و فعالیت های دبیرخانه «شورای عالی انقلاب فرهنگی» و کلیه شوراها و نهادهای تابع آن، در حوزه ساماندهی محتوای فضای مجازی، به «مرکز ملی فضای مجازی» منتقل شده و با هدایت «کمیسیون عالی ارتقای تولید محتوای فضای مجازی» انجام خواهد پذیرفت.

فلسفه شکل گیری «کمیسیون عالی امنیت فضای مجازی کشور» چه بود؟

طبق مصوبه «شورای عالی فضای مجازی»، «سازمان پدافند غیرعامل» نیز باید در چارچوب مصوبات «کمیسیون عالی امنیت فضای مجازی» کشور فعالیت کند.

همانگونه که خیلی از نهادهای دیگر هم این طور هستند.

یعنی این نهادها در عین حال که فعالیت های عادی خود را دارند، مدیریت آنها به صورت یکپارچه و هماهنگ زیر نظر «شورای عالی فضای مجازی» باشد.

مثلا صدا و سیما، وزارت ارشاد، وزارت ارتباطات، سپاه، وزارت اطلاعات، سازمان تبلیغات اسلامی، ناجا و… اینها همه نهادهایی هستند که هریک در این میان نقشی دارند؛ ولی همگی آنها تحت فرماندهی واحد زیرنظر «کمیسیون عالی امنیت فضای مجازی کشور» به فعالیت خود ادامه می دهند.

ترکیب اعضای «کمیسیون عالی تنظیم مقررات فضای مجازی کشور» عبارتند از:

• رئیس مرکز ملی فضای مجازی (رئیس کمیسیون).
• معاون محتوای مرکز ملی فضای مجازی (دبیر کمیسیون).
• نماینده سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.
• معاون مربوطه رئیس مجلس شورای اسلامی (یا رئیس کمیسیون مرتبط با شورای مجلس شورای اسلامی).
• نماینده رئیس قوه قضائیه.
• نماینده سازمان تبلیغات اسلامی.
• نماینده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
• نماینده وزارت علوم، تحقیقات و فناوری.
• نماینده وزارت اطلاعات.
• نماینده وزارت آموزش و پرورش.
• نماینده حوزه علمیه.
• رئیس مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
• نماینده کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی.
• نماینده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.
• نماینده سازمان بسیج مستضعفین.
• چهار نفر از افراد حقیقی از بین پزشکان متخصص و با تجربه به پیشنهاد مرکز ملی فضای مجازی و تصویب شورای عالی فضای مجازی هستند.

این مرکز درحال حاضر به ریاست و دبیری ابوالحسن فیروزآبادی اداره می شود و همه دستگاه های کشور موظف به همکاری با این مرکز می باشند.

فلسفه شکل گیری «کمیسیون عالی تنظیم مقررات فضای مجازی کشور» چه بود؟

از آنجایی که نهادهای متعددی در داخل کشور وجود داشت که کار صدور مجوز را انجام می­ دادند مثل وزارت ارتباطات، مرکز رسانه های دیجیتال وزارت ارشاد، بنیاد ملی بازی های رایانه ای و از آن طرف «شورای عالی انفورماتیک» که اینها هرکدام در یک حوزه ای ورود می کردند، در این تعدد، وجود یک تصمیم گیر واحد نیاز بود؛ لذا قرار شد تمام این نهادها از نظر سیاست گذاری و تصمیم گیری کلان زیر نظر «کمیسیون عالی تنظیم مقررات فضای مجازی کشور» قرار بگیرند.

در حوزه تعرفه گذاری ها نیز سیاستگذاری برای تعرفه گذاری داخل کشور باید در «کمیسیون عالی تنظیم مقررات فضای مجازی» انجام شود.

یکی از مجموعه هایی که تحت نظر کمیسیون عالی فعالیت دارد «کمیسیون تنظیم مقررات وزارت ارتباطات» می باشد که موظف است تصمیمات خود را در چارچوب مصوبات کمیسیون شورای عالی اتخاذ کند.

البته قبلاً «کمیسیون تنظیم مقررات وزارت ارتباطات» در رأس بود و خودش سیاستگذاری می کرد، اما از این به بعد همه تصمیم گیری های اصلی باید در «کمیسیون ملی فضای مجازی کشور» انجام شود یعنی «کمیسیون تنظیم مقررات وزارت ارتباطات» باید در چارچوب سیاستگذاری که در کمیسیون عالی انجام می شود، اقدام کند، اما در زمینه جزئیات، خود «شورای رقابت» یا «کمیسیون تنظیم مقررات وزارت ارتباطات» باید تصمیم بگیرند.

شرح وظایف «کمیسیون عالی تنظیم مقررات سازمان ملی فضای مجازی کشور» که توسط «شورای عالی فضای مجازی» تصویب شده بود، به استحضار رهبری رسید.

این کمیسیون عالی، مسؤول «تنظیم مقررات سازمان ملی فضای مجازی کشور» است؛ یعنی تمام سیاست گذاری ها و تصمیم گیری های اصلی برای صدور پروانه های مختلف در داخل کشور مثلاً صدور پروانه اپراتورهای تلفن همراه باید در آنجا انجام شود.

این که چه نوع پروانه ای اعطا شود و اصول و شرایط حاکمیت بر پروانه چه باشد را این کمیسیون تعیین می کند.

«مرکز ملی فضای مجازی» چیست؟

بر اساس مصوبه ای که وجود دارد «شورای عالی فضای مجازی» یک نهاد فرا قوه ای است. در ذیل «شورای عالی فضای مجازی»، «مرکز ملی فضای مجازی» وجود دارد که در حقیقت بازوی اصلی «شورای عالی فضای مجازی» می باشد و شامل سه کمیسیون عالی می باشد.

+ سه کمیسیون عالی عبارتند از:

• «کمیسیون عالی تنظیم مقررات فضای مجازی کشور»
• «کمیسیون عالی امنیت فضای مجازی کشور»
• «کمیسیون عالی ارتقای تولید محتوای فضای مجازی کشور».

حوزه عملکرد «شورای عالی فضای مجازی» شامل چه موضوعاتی می شود؟

آنچه که به عنوان زیرمجموعه فضای مجازی می باشد، یعنی شامل محتوا، زیرساخت های ارتباطی و بحث امنیت، می تواند تحت حوزه عملکرد «شورای عالی فضای مجازی» قرار بگیرد.

+ که عبارتند از:

۱) بحث اینترنت، با همه جنبه هایش که شامل موارد زیر می شود:

• الف) محتوا: یعنی هرگونه محتوایی که داخل اینترنت قرار می گیرد از فیلم و موسیقی و متن گرفته تا هر چیز دیگری که تحت عنوان محتوا در اینترنت قرار می گیرد.
• ب) مباحث فنی اینترنت، یعنی زیرساخت های ارتباطی شبکه ای.
• ج) مباحث امنیتی اینترنت.

۲) شبکه هایی است که به نوعی درگیر فضای مجازی شده اند. مثلاً شبکه مخابرات.

بنابراین استفاده از تلفن همراه یک امکان ارتباطی است که در داخل آن، روابط مختلفی وجود دارد مثل پیامک.

۳) بازی های کامپیوتری.

۴) بحث دفاع سایبری کشور.

مصوبات «شورای عالی فضای مجازیباید قبل از ابلاغ به استحضار رهبری برسد.»

«شورای عالی فضای مجازی» چیست؟

این شورا در ۱۷ اسفند ماه سال ۱۳۹۰ بنا به دستور رهبری تشکیل شد. اختیاراتی که برای این شورا در نظر گرفته شده بود، در حد و اندازه اختیارات «شورای عالی امنیت ملی» و «شورای عالی انقلاب فرهنگی» بود.

وظیفه این مرکز این بود که «مرکز ملی فضای مجازی» را راه اندازی کند. ریاست این مرکز برعهده رئیس جمهور می باشد.

قبل از تشکیل «شورای عالی فضای مجازی» شوراهای دیگری تحت عنوان «شورای عالی انفورماتیک»، «شورای عالی اطلاع‌رسانی» و «شورای عالی فناوری اطلاعات» به عنوان شوراهای و نهادهایی بودند که در حکم سیاست گذار و مجری در این حوزه عمل می‌کرده‌اند.

در فرودین ماه سال ۱۳۹۵، در جلسه «شورای عالی فضای مجازی» که به ریاست حسن روحانی برگزار شد، «شورای عالی انفورماتیک»، «شورای عالی اطلاع‌رسانی» و «شورای عالی امنیت فضای تبادل اطلاعات (افتا)» منحل شد و کلیه وظایف این شوراها در سطح ملی به «شورای عالی فضای مجازی» واگذار گردید.

وزارت خزانه داری آمریکا، «شورای عالی فضای مجازی» را به عنوان عالی‌ترین نهاد سیاست‌گذار در مورد اینترنت معرفی کرده که بر کار حکومت ایران در زمینه ایجاد اختلال در جریان آزاد اطلاعات نظارت دارد؛ لذا در تاریخ ۲۲ دی ماه سال ۱۳۹۶ «شورای عالی فضای مجازی» را به دلیل نقض حقوق بشر از طریق اعمال سانسور و محدود کردن آزادی بیان در اینترنت مورد تحریم قرار داد.

ناگفته نماند از آنجایی که تنها نهاد قانون گذاری در کشور باید «مجلس شورای اسلامی» باشد؛ لذا «شورای عالی فضای مجازی» به عنوان وضع کننده قانون، با «مجلس شورای اسلامی» در تعارض قرار دارد.

انحلال شورای عالی انفورماتیک

«شورای عالی فضای مجازی» در نخستین جلسه خود در تاریخ ۱۴ فروردین سال ۱۳۹۵ به ریاست حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی «شورا عالی انفورماتیک» را منحل اعلام کرد و کلیه وظایف راهبردی، سیاستگذاری، نظارت و هماهنگی آن در سطح ملی به «شورای عالی فضای مجازی» منتقل شد.

«سازمان فناوری اطلاعات ایران» اعلام کرد که برخی وظایف و مسئولیت‌های اجرایی «شورای عالی انفورماتیک کشور» از قبیل ثبت نرم افزارهای رایانه‌ای و صدور تاییدیه فنی برای نرم افزارها، کمیته حق اختراع، وظایف اجرایی موضوع مواد ۲۱ و ۲۲ قانون ارتقاء سلامت نظام اداری و مقابله با فساد پیرامون استفاده از نرم افزارهای اداری و مالی و صلاحیت نظارت بر نظام صنفی رایانه ای، به «سازمان فناوری اطلاعات ایران» که زیرنظر «وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات» می باشد، محول شد.

همچنین در جلسه شورای عالی فضای مجازی، الزامات حاکم بر اینترنت اشیاء در شبکه ملی اطلاعات نیز به تصویب رسید.

شورای عالی انفورماتیک چیست؟

لایحه قانونی تشکیل «شورای عالی انفورماتیک کشور» در تاریخ ۴/۴/۱۳۵۹ به تصویب رسید. این شورا از زیرمجموعه های «سازمان برنامه و بودجه» بود.

هدف اولیه تشکیل این شورا این بود که بتواند از طریق تنظیم سیاست های لازم به امور انفورماتیک کشور سر و سامان بدهد و از اتلاف منابع ملی جلوگیری کند.

هدف نهایی آن نیز استقرار یک نظام انفورماتیک سالم در کشور جهت حرکت به سوی خودکفایی کشور در این زمینه بود.

همچنین این شورا مجری آیین‌نامه احراز صلاحیت شرکت‌های انفورماتیکی نیز بود.

واژگان بورسی=8

دامنه نوسان: به مقدار مجازی که هر سهم می تواند طی یک روز در آن بازه تغییر قیمت دهد، دامنه نوسان گویند که در حال حاضر این مقدار برای سهام معمولی ۵% و برای شرکت هایی که در بازار پایه فعال هستند ۱۰% است. در بازه­های زمانی و پس از رویدادهای خاص که بازارگردان و یا ناظر بازار صلاح بداند، این دامنه نوسان را از نمادها حذف می کنند تا بنا به مکانیزم عرضه و تقاضا قیمت واقعی سهم مشخص گردد.

توقف نماد: اگر امکان خرید و فروش در نمادی به دلایل متفاوت برای مدتی حذف شود و سهم بدون معامله باقی بماند، اصطلاحا گفته می شود نماد متوقف شده است. عموما سهم به علت برگزاری مجامع، بیشترین تغییر قیمت برای چند روز متوالی و سایر عواملی که برای یک نماد حائز اهمیت است، می تواند متوقف گردد.

سال مالی: به بازه ی زمانی یکسال گفته می شود که مبداء شروع فعالیت کار شرکت ها قرار می گیرد و سال مالی هر شرکت می تواند با شرکت دیگر متفاوت باشد، که این سال مالی در قسمت بالای صورت های مالی قید می گردد. فرضا عنوان می شود صورت مالی X برای سال مالی منتهی به تیرماه x139 .

صورت های مالی: برای موسساتی که سیستم حسابداری دوبل یا دوطرفه دارند، گزارش­های استانداردی تهیه می­گردد که به آنها صورت های مالی گفته می شود، این صورت ها عموما به ۴ دسته، شامل صورت سود و زیان، ترازنامه، صورت جریان وجوه نقد و صورت سود و زیان جامع، تقسیم می گردند که توضیح درباره تک تک آنها در مقالاتی مجزا ارائه شده است.

ترازنامه: صورتی است که در آن میزان دارایی، بدهی و حقوق صاحبان سهام به تفکیک به نمایش گذاشته می شود.

صورت جریان وجه نقد: نشان می­دهد که جریان مالی در بخش های عملیاتی، سرمایه گذاری و تامین مالی چگونه بوده است.

صورت سود و زیان: گزارشی از میزان کاهش و افزایش در دارایی های صاحبان سهام را نشان می دهد و صورت سود و زیان جامع کلیه عوامل تاثیر گذار مانند تعدیلات سنواتی و … را در حقوق صاحبان سهام نمایش می دهد.

انواع روش های تحلیلی در بازار سرمایه: به طور عمومی سه نوع روش تحلیلی در بازارهای مالی رایج است که عبارتند از روش تکنیکال یا فنی، روش فاندامنتال یا بنیادی و تئوری مدرن پورتفو (MPT) . استفاده ترکیبی و مناسب از هر کدام از این روش ها می تواند ما را در کسب بازده مناسب یاری کند.

واژگان بورسی=7

معاملات کد به کد - سهامداران حقوقی دارای کد حقیقی هم برای خود هستند و جا به جایی سهام بین یک حقوقی و کد حقیقی او کد به کد نام دارد به عبارتی یک کد در یک قیمتی هم سفارش خرید بگذارد و هم سفارش فروش.
معاملات کد به کد در قسمت‌ ریز معاملات تابلوی سهم قابل مشاهده می باشد. در این نوع معاملات معمولا خریدار و فروشنده یک نفر بوده و با یک کد حقوقی مثلا فروشنده و با کد حقیقی خود خریدار بوده است. در واقع به طور کلی این فرد یا شرکت سهمی را فروش یا خرید نکرده است بلکه یک جابه جایی سهم اتفاق افتاده است. مواقعی که حجم‌های یکسان در زمان یکسان اتفاق می‌افتد، کد به کد تأیید می‌شود.
اما دلیل اینکار: از آنجایی که این نوع معامله، هزینه ای معادل ۱.۵ درصد ارزش معاملات را برای فرد یا شرکت خواهد داشت لذا با توجه به موقعیت های مختلف سهم هدف خاصی را دنبال خواهد کرد. مثلا در نقطه حمایتی سهم می تواند با هدف بالا رفتن حجم معاملات سهم و افزایش قدرت خریدار حقیقی جهت جلب توجه سهام داران خرد و افزایش تقاضا در سهم باشد.

معاملات بلوکی -  معامله با حجم بالا در یک زمان را بلوکی گویند و تفاوت آن با کد به کد در آن است که در کد به کد بیش از یک معامله در حجم و زمان یکسان وارد می شود ولی در معامله بلوکی کل حجم در یک معامله و در یک زمان مشخص انجام می شود. همچنین معاملات بلوکی کارمزد ندارند همچنین این نوع معامله معمولا به صورت واقعی و بین دو شرکت حقوقی انجام می شود و نمادهایی که معاملات بلوکی داشته اند تابلوی جدید با نام سهم اصلی با پسوند ۲ در تابلو قابل نمایش هستند.

نماد: نمایانگر مخفف نام و صنعت یک موسسه مالی است که سهام آن در بورس اوراق بهادار و یا فرابورس ایران منتشر شده است. علت این کار سهولت در بیان نام این موسسات می باشد. این مخفف در بین همه ی فعالان یکسان بوده و یک استاندارد واحد برای آن نظر گرفته می شود که عموما حرف اول نماد معرف صنعت و حروف بعدی مخففی از نام شرکت است؛ مثلا بجای شرکت خودروسازی سایپا، خساپا و به جای شرکت خودروسازی ایران خودرو دیزل، خاور می گویند.

دامنه نوسان: به مقدار مجازی که هر سهم می تواند طی یک روز در آن بازه تغییر قیمت دهد، دامنه نوسان گویند که در حال حاضر این مقدار برای سهام معمولی ۵% و برای شرکت هایی که در بازار پایه فعال هستند ۱۰% است. در بازه­های زمانی و پس از رویدادهای خاص که بازارگردان و یا ناظر بازار صلاح بداند، این دامنه نوسان را از نمادها حذف می کنند تا بنا به مکانیزم عرضه و تقاضا قیمت واقعی سهم مشخص گردد.

واژگان بورسی=6

ارزش ذاتی سهم - این ارزش توسط تحلیل گران بنیادی محاسبه می گردد و در واقع ارزش واقعی شرکت را برآورد می کنند. و بر این اساس تشخیص می دهند که ارزش بازاری شرکت از ارزش ذاتی پایین تر یا بالاتر است. چنانچه ارزش بازاری از ارزش ذاتی کمتر باشد آن سهم برای خرید و سرمایه گذاری مناسب است و به عبارتی گفته می شود که سهم از لحاظ بنیادی قوی و زیر ارزش ذاتی خود در حال معامله است.
فرق ارزش ذاتی با ارزش دفتری در این است که در ارزش دفتری ما بر اساس اطلاعات ترازنامه ارزش سهم را محاسبه می کنیم در صورتی که در همین ترازنامه خیلی از دارایی ها بروز نیستند مخصوصا دارایی های غیرجاری و نیازمند آن است که تحلیل گران خودشان دارایی ها را بر اساس ارزش روز تخمین برنند و در واقع‌ارزش واقعی تری برای سهم است.

سهام دار حقیقی - به خرید سهام توسط اشخاص که دارای هویتی فردی مستقل هستند را سهام دار حقیقی می گویند. ( به عنوان نمونه سهامی که من و شما با کد ملی و بورسی شخصی خرید و فروش می نماییم).
توجه به رفتار سهام داران حقیقی مخصوصا خریداران قوی در تحلیل ها می تواند بسیار کمک کننده باشد.

سهام داران حقوقی - مجموعه اشخاص حقیقی که با همدیگر شرکتی را تاسیس و در قالب آن شرکت شروع به خرید و فروش سهام میکنند را، سهام داران حقوقی می نامند. مثل شرکت های سبدگردان، صندوق های سرمایه گذاری و ..
سهام دار عمده  به فرد یا شرکتی که بیش از ۱ درصد سهام کل شرکت را دارا باشد سهام دار عمده گفته می شود.
این سهام داران در تابلوی سهم و قسمت سهام داران قابل رویت هستند.

سهام مدیریتی -  اشخاص حقیقی و حقوقی که ۱۶ تا ۵۰ درصد سهام شرکت را مالک باشند دارای سهام مدیریتی هستند و این افراد می تواند در تعیین اعضای هیت مدیره و در نهایت در مدیریت شرکت سهیم باشند.

بازارگردان - به افراد و شرکت هایی گفته می شوند که به دلیل داشتن سرمایه کافی به صورت کاملا هوشمندانه با عرضه و خرید سهام، باعث کاهش هیجانت در سهام می شوند. به عبارتی بازارگردان ها قدرت بالا بردن و یا پایین کشیدن سهم را به هر دلیلی دارند. ( جهت بالا بردن سهم به دلیل داشتن نقدینگی کافی و مهارت لازم در سهم تقاضا و صف خرید ایجاد می کنند و جهت کاهش قیمت سهم نیز عرضه را زیاد می کنند)

پذیره نویسی - مشارکت و سهیم شدن در سرمایه یک شرکت با پرداخت ارزش اسمی ۱۰۰ تومان برای هر سهم. تفاوت عمده پذیره نویسی باعرضه اولیه در آن است که در عرضه اولیه سرمایه و قیمت عرضه شرکت مشخص است و پس از تقسیم سهام از روز بعد با دامنه نوسان ۵ درصد قابل معامله است اما در پذیره نویسی، شما پس از پرداخت مبلغ باید روزها و ماه ها منتظر باشید تا مراحل ثبت شرکت انجام شده و پس از آن، شرکت به قیمت روز ارزش گذاری و در بورس قابل خرید و فروش گردد.

واژگان بورسی=5

افزایش سرمایه از آورده نقدی - در این حالت شرکت جهت توسعه و یا احداث خطوط جدید از سهام داران درخواست پرداخت مبلغ جدیدی به ازای هر سهم می کند که این مبلغ به ازای هر سهم ۱۰۰ تومان می باشد. که این مبالغ جدید به سرمایه شرکت اضافه می شود و سرمایه شرکت افزایش پیدا می کند. در این حالت سهام جدیدی با همان نام سهم اصلی به همراه پسوند ح به پورتفوی شما اضافه می گردد و تا دو ماه پس از ثبت ، فرصت فروش و یا پرداخت ۱۰۰ تومان نقدی به بانک جهت تبدیل شدن به سهم اصلی را خواهید داشت.

افزایش سرمایه از تجدید ارزیابی -  این حالت که بیشتر برای شرکت های زیان ده که زیان انباشته داشته مورد استفاده قرار میگیرد. دارایی های شرکت بروز می شود مثلا شرکتی در زمان تاسیس با سرمایه اولیه زمین و تجهیزاتی را خریداری نموده که اگر امروز همان زمین و تجهیزات را بخواهد خرید نماید چندین برابر سرمایه اولیه باید هزینه نماید. پس سرمایه روز شرکت نسبت به روز اول خیلی بیشتر شده است. و این خود باعث می شود که دارایی های بروز شرکت از بدهی ها بیشتر شده و در نتیجه زیان شرکت از بین رفته و حقوق صاحبان سهام افزایش می یابد و همچنین اعتبار شرکت جهت دریافت وام و اعتبار از بانک نیز مهیا خواهد شد.

حق تقدم - به سهامی که از طریق افزایش سرمایه از اورده نقدی به پورتفوی شما اضافه می شود و دارای پسوند ح می باشد حق تقدم گفته می شود. سهام داران دو ماه پس از ثبت این سهام فرصت تصمیم گیری در خصوص فروش و یا پرداخت ۱۰۰ تومان نقد به حساب بانکی ارایه شده جهت تبدیل شدن به سهم اصلی را خواهند داشت.
عرضه اولیه  به درصد سهام شرکت هایی که برای اولین بار وارد بازار سرمایه می شوند و این سهام به صورت مساوی بین شرکت کنندگان تقسیم می گردد عرضه اولیه نامیده می شود.
عرضه های اولیه با توجه به تعداد کل سهام شرکت و تعداد شرکت کنندگان، برای هر نفر تعداد محدودی خواهد بود و طبق تجربه چند سال اخیر از ریسک کمی برخوردار بوده و در مدت زمان کوتاه سودهای چند برابری را برای سهام داران به ارمغان داشته است.

سبد سهام یا پورتفوی -  به مجموع و تعداد سهام متنوعی که شما خرید کرده اید و سهام دار آن ها هستید، اصطلاحا سبد سهام یا پورتفوی گفته می شود. توصیه حرفه ای ها به سهام داران پرهیز از تک سهم بودن و داشتن تنوع سهام از صنایع و گروه های مختلف است که ریسک سرمایه گذاری را کاهش می دهد.

ارزش اسمی سهام - شرکت ها در ابتدا با یک سرمایه اولیه شروع به فعالیت می کنند که با تقسیم این سرمایه بر عدد ۱۰۰۰ ریال، تعداد سهام شرکت بدست می آید لذا به قیمت ۱۰۰۰ ریال ارزش اسمی سهم گفته می شود.که علت پرداخت مبلغ ۱۰۰۰ ریال بابت حق تقدم‌سهام نیز به دلیل همین عدد ارزش اسمی سهم‌است.‌
ارزش بازاری سهام market cap به قیمت درج شده در تابلوی سهام‌که به صورت روزانه و لحظه ای توسط خریداران و فروشندگان دچار نوسان می شود ارزش بازاری سهام گفته می شود. در واقع ارزش بازاری توسط عرضه و تقاضا تعیین می گردد.
ارزش دفتری سهام book value این ارزش در ترازنامه های شرکت قابل محاسبه است که به صورت دوره ای در گزارشات فصلی درج می گردد. به این صورت که در ترازنامه ، بدهی ها را از دارایی های شرکت کسر می کنند و عدد بدست آمده را حقوق صاحبان سهام می نامند. حال حقوق صاحبان سهام را اگر بر تعداد سهام شرکت تقسیم کنیم ارزش دفتری آن بدست می آید.

واژگان بورسی=4

صف خرید - نشانه تقاضای شدید خریداران و عدم فروش یا عرضه توسط فروشندگان می باشد. در این حالت در ردیف اول اوردرها، حجم زیاد تقاضا در بالاترین قیمت روز را داریم و در مقابل در ردیف فروشندگان و در بالاترین قیمت، فروشندگان کم یا اصلا فروشنده ای وجود نخواهد داشت. ( به زبان ساده تر تعداد زیادی خریدار با بالاترین قیمت درخواست خرید سهم را دارند و در مقابل فروشنده ای با این قیمت وجود ندارد)
در چنین مواردی احتمال خبر خاص یا مهم در سهم وجود دارد که باعث چنین تقاضای شدیدی شده است. البته در برخی موارد نیز ممکن است اوردرهای ساختگی وجود داشته باشد که باید مراقب بود.

صف فروش - دقیقا بالعکس صف خرید می باشد. یعنی تعداد زیادی، خواهان فروش سهم در کمترین قیمت مجاز هستند و در مقابل خریداری وجود ندارد یا تعداد خریداران بسیار کم است و به همین دلیل ممکن است سهم تا چند روز افت کند.
البته گاهی صف های فروش ناشی از هیجانات سهام داران و یا اوردرهای ساختگی جهت خرید سهم در کف قیمتی نیز می باشد.

افزایش سرمایه - تمام شرکت ها با یک سرمایه اولیه فعالیت خود را آغاز می کنند که این سرمایه در طول چند سال به روش های مختلف افزایش پیدا می کند که به این فرایند، افزایش سرمایه گفته می شود. با افزایش سرمایه، شرکت بزرگتر می شود که این بزرگ شدن در ارزش بازاری شرکت بوسیله بالا رفتن قیمت ظاهر می شود. افزایش سرمایه خود بر چند نوع است که عبارتند از : ۱. افزایش سرمایه از سود انباشته ۲. افزایش سرمایه از سود نقدی و ۳. افزایش سرمایه از تجدید ارزیابی
نکته مهم: در تمامی افزایش سرمایه ها، سرمایه شما تغییری نمی کند. در واقع تعداد سهام افزایش و قیمت سهام کاهش و در نتیجه اصل سرمایه شما ثابت می ماند‌. و سود و زیان شما وابسته به نوسان مثبت و منفی سهم پس از بازگشایی با دامنه نوسان نامحدود خواهد بود.

افزایش سرمایه از سود انباشته - همانطور که قبلا توضیح داده شد سالیانه بخشی از سود شرکت تحت عنوان سود انباشته در شرکت نگهداری می شود و پس از چند سال این عدد به مبلغ قابل توجهی می رسد. در این مرحله شرکت تصمیم می گیرد که این سود را به احداث خط تولید جدید یا سرمایه گذاری و فعالیت اقتصادی جدید و یا پرداخت بدهی های شرکت مصرف نماید. با این حرکت سود انباشته صفر می شود ولی در عوض به سرمایه شرکت اضافه می گردد. (به زبان ساده تر شما پس اندازهای بانکی خود را به ملک و یا فعالیت اقتصادی تبدیل کرده اید)
این نوع افزایش سرمایه از جذاب ترین نوع آن می باشد و درصد آن به نسبت سود انباشته به سرمایه اولیه بستگی دارد.

واژگان بورسی=3

میانگین حجم ماه - یعنی در یک ماه گذشته بصورت میانگین و متوسط حجم معاملات روزانه چقدر بوده. یعنی اگر تعداد روزهای کاری در بورس را 20 روز در نظر بگیریم و حجم این 20 روزه را با هم جمع کرده و تقسیم بر 20 کنیم متوسط حجم معاملات روزانه بدست می آید. اگر حجم روزانه معاملات یک سهام را با میانگین حجم ماه آن سهام مقایسه کنیم می توانیم نتایج خاصی را استخراج کنیم مثلا اگر حجم روزانه از حجم میانگین ماه بیشتر باشه یعنی سهم داره پر حجم و قوی معامله میشه که با بررسی سایر شواهد تکنیکالی و تابلوخوانی می توان نتایح لازم را استخراج کرد.

ارزش معاملات - از حاصل ضرب حجم معاملات در قیمت روز سهام ارزش معاملات بدست می آید.
توجه به ارزش معاملات می تواند اطلاعت مهم در خصوص نقد شوندگی سهم به ما بدهد. به عنوان مثال سهمی که روزانه ارزش معاملاتش کمتر از ۵۰ میلیون تومان است برای سرمایه های درشت مناسب نیست زیرا چنانچه شما قصد فروش سرمایه یک میلیاردی خود را داشته باشید ممکن است چندین روز طول بکشد. در صورتی که در شرکتی که ارزش معاملات روزانه آن ۱۰ میلیارد تومان است شما می توانید در روز خارج شوید.

ارزش بازاری شرکت - از حاصلضرب کل سهام شرکت در قیمت روز سهم ارزش بازاری شرکت بدست می آید. که در تحلیل های بنیادی توجه به ارزش بازاری شرکت و اینکه این ارزش از ارزش واقعی آن بالاتر یا پایین تر است بسیار مهم‌است. به عنوان نمونه ارزش بازاری شرکت فولاد اصفهان بیش از ۲۰۰۰۰۰ میلیارد تومان است و در مقابل شرکت سیمان ممتازان حدود ۱۷۰۰ میلیارد تومان می باشد. این ارزش، روزانه با افت و نوسان قیمت سهم تغییر می کند.

سهام شناور - آن بخش از سهام شرکت که در دست سهام داران خرد بوده و به صورت مکرر خرید و فروش می گردد را سهام شناور می نامند. سهام شناور کم باعث می شود که در صورت تقاضا در سهم به دلیل اینکه تعداد سهام کم است لذا سهم نوسان و شارپ بیشتری داشته باشد. و بالعکس در صورت نزول نیز شدت آن بیشتر خواهد بود.
بالا بودن سهام شناور نیز باعث می شود که اتحاد و همبستگی بین سهام داران سختر شود و سهم به آسانی در صفوف خرید یا فروش قفل نگردد. لذا بهترین سهام شناور برای شرکت ها بین ۲۰ تا ۳۰ درشد می باشد.

 

واژگان بورسی=2

سهم (سهام) Stock (Stocks) سرمایه هر شرکت سهامی، به قطعاتی تقسیم شده که هر یک از آنها را سهم گویند. بنابراین سهم عبارت از قطعاتی است که مجموع آن سرمایه را تشکیل می دهد. سهام یک نوع ورقه بهادار است که نشان‌دهنده مالکیت و ادعای دارنده آن بر بخشی از یک شرکت و درآمدها و دارایی های آن است. در حالت کلی دارندگان سهـام می‌توانند در مجامع و جلسات سالیانه شرکت کنند، و اگر سود بین سهامداران تقسیم شود، آن‌ ها هم بخشی از آن سود را دریافت خواهند کرد.

کد بورسی - شناسه یکتا و منحصر به فردی است مانند کد ملی که هر کسی که می خواهد در بورس اوراق بهادار فعالیت کند باید آنرا داشته باشد. یک فرد نمی تواند چند کد بورسی داشته باشد و این کد برای او بصورت مادام العمر ثابت می ماند. (ولی شخص می تواند با کد بورسی خود در چند کارگزاری حساب داشته باشد)
کد بورسی معمولا از سه حرف اول فامیل شخص به همراه ی عدد خاص تشکیل شده مثلا اگر فامیل شخصی احمدی  باشد کد بورسی او می تواند بصورت 284احم باشد.

سهامدار Shareholder - به افرادی گفته می شود که مالک سهم هستند. مثلا اگر شما حتی یک سهم از شرکت بسیار بزرگی داشته باشید به هر حال جزو سهامدارن آن شرکت خواهید بود.
حقیقی و حقوقی  در اقتصاد، آن دسته از افراد که دارای هویت شخصی هستند را حقیقی و آن دسته که هویت غیر شخصی دارند را حقوقی می نامند. مثلا یک شرکت سهامی ممکن است سهامداران حقیقی داشته باشد مثل احمد احمدی و … یا سهامداران حقوقی داشته باشد مانند شرکت سرمایه گذاری ملک گستر یا بنیاد مسکن فارابی و یا ترکیبی از هر دو.

پذیره نویسی - به فرایند فروش سهام یک شرکت سهامی عام در زمان تاسیس آن پذیره نویسی گفته می شود که در آن سهام شرکت بین متقاضیان تقسیم خواهد شد و سرمایه اولیه شرکت فراهم خواهد آمد.

سود سهم یا eps - شرکت های بورسی به دلیل انجام فعالیت های اقتصادی و تولیدی سالیانه سود خالصی بدست می آورند که به این سود eps گفته می شود و بخشی از آن به طور مساوی باید بین سهامدارن به نسبت تعداد سهمی که دارند تقسیم می شود. افزایش سود شرکت ها می تواند تاثیر مستقیم و مثبتی بر قیمت سهم داشته باشد.

سود نقدی یا dps - شرکت‌ها، لزوماً همه سودی را که در پایان سال مالی به دست می‌آورند، بین سهامداران توزیع نمی‌کنند و بخشی از آن را برای اجرای برنامه‌های توسعه‌ای شرکت نگه می‌دارند. میزان سودی که به ازای هر سهم، بین سهامداران توزیع می‌شود، سود تقسیمی هر سهم یا اصطلاحاً (DPS: Dividend Per Share) گفته می‌شود. اگر یک شرکت به ازای هر سهم، ۵۰ تومان از ۱۰۰تومان سود را توزیع کند، DPS شرکت ۵۰تومان خواهد بود.در مجمع عمومی عادی سالیانه تصمیم گیری می شود که چه درصدی از سود خالص به دست آمده بین سهامداران توزیع شود و Dps همیشه مبلغی کوچتر یا در بهترین حالت مساوی با eps خواهد بود.

P/E: از تقسیم قیمت هر سهم بر سود هر سهم عددی حاصل می گردد که به آن p/e می گویند و معیاری است برای مقایسه شرکت های یک صنعت و وضعیت آنها که در تحلیل بنیادی به کار می رود.

سود انباشته - بخشی از سود خالص سالیانه یا همان eps که به سهام داران تعلق نمی گیرد تحت عنوان سود انباشته در شرکت نگه داشته می شود که در آینده و با جمع شدن سود چند سال شرکت می تواند از آن افزایش سرمایه از سود انباشته داشته باشد.
که در واقع با این سود انباشته شرکت می تواند برای خرید تجهیزات یا راه اندازی خط جدید و یا پرداخت بدهی های شرکت و اصلاح صورت های مالی استفاده کند. که هر کدام از این عوامل باعث عملکرد بهتر شرکت و در نتیجه افزایش قیمت سهم آن خواهد شد.

حجم معاملات - به تعداد سهامی که در یک روز معامله می شود حجم معاملات گفته می شود. حجم معاملات بالاتر از میانگین روزهای گذشته یا ماهیانه تحت عنوان حجم مشکوک نامیده می شود و خود می تواند سیگنال خروج یا ورود به سهم باشد.

واژگان بورسی=1

بازار - بازار به محلی گفته می شود که در آن خرید و فروش انجام شود. و ساده‌تر این است که بگوییم هرگاه شرایطی فراهم شود که بین خریدار و فروشنده رابطه‌ برقرار شود و معامله‌ای صورت پذیرد بازار تشکیل شده است.

بورس - بورس کلمه‌ای فرانسوی است که معنای آن در زبان فرانسه کیف پول می‌باشد. بورس یک بازار است که در آن معاملات به صورت متمرکز و تحت نظارت ناظری انجام می شود. انواع بورس‌ها را می‌توان به سه دسته‌ی کلی بورس کالا، بورس ارز و بورس اوراق بهادار طبقه‌ بندی کرد.
کارگزار بورس   کارگزارن بورس شرکت هایی هستند که به نمایندگی از شما ، معاملات شما را به صورت آنلاین و یا آفلاین در سامانه معاملات ثبت می نمایند. ( به زبان ساده بنگاه های معاملاتی هستند که بین خریدار و فروشنده قرارداد را ثبت می کنند ) . هر فرد می تواند از چند کارگزاری به صورت همزمان استفاده نماید.

بورس کالا - بازاری که در آن خرید و فروش کالاهای معین صورت می‌گیرد و به طور منظم و دائم فعال است بورس کالا نام دارد. در بورس کالا معمولاً مواد خام و مواد اولیه مورد معامله قرار می‌گیرد. هر بورس کالایی را با نام همان کالایی که مورد معامله قرار می‌گیرد نام‌گذاری می‌کنند. مثلاً بورس نفت و بورس گندم.

بورس ارز - در بورس ارز، همان طور که از نام آن مشخص است، کار خرید و فروش پول‌های خارجی انجام می‌گیرد. این بورس در کشور ما فعال نیست اما در کشورهای پیشرفته فعالیت چشم‌گیری دارد.
بورس اوراق بهادار Stock exchange در بورس اوراق بهادار دارایی‌های مالی از قبیل سهام، اوراق مشارکت و… مورد معامله قرار می‌گیرد. در ایران، به بازار خرید و فروش اوراق بهادار که به طور رسمی و دائمی در محل معینی تشکیل می‌شود
فرابورس OTC (Over The Counter) یک بازار است که روش کار در آن مانند بورس می باشد اما شرکت ها برای ورود به آن شرایط کمتری را باید لحاظ کنند و حضور در آن سهل تر است و قوانین معاملاتی آن با بورس تفاوت هایی دارد. در ایران فرابورس هم داریم

شاخص بورس - شاخص، در مفهوم کلی، معیاری است که براساس آن می‌توان چیـزی را تشخیص داد. در بورس هم شاخص‌ها، در واقع معیارهای مهمی هستند که با بررسی و تحلیل آنها، می‌توان وضعیت گذشته و حال بورس را از جنبه‌های مختلف، ارزیابی و حتی روند آینده بورس را پیش‌بینی کرد، بنابراین، طبیعتا باتوجه به نقش بسیار مهمی که شاخص‌های بورس، در تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران ایفا می‌کنند، نوسانات شاخص‌ها نیز برای سرمایه‌گذاران بسیار حائز اهمیت است.