نحوه طرح دعوی

برای طرح شکایت با موضوع کیف قاپی، شخص بزه دیده باید به کلانتری یا دادسرا مراجعه نماید. سپس شکایت خود را با موضع کیف قاپی بصورت مکتوب به آن جا تحویل دهد. کلانتری یا دادسرا پرونده تشکیل داده و آن را به دادگاه کیفری ارسال می نمایند تا مراحل قانونی رسیدگی را طی نماید.

مدارک قابل ارائه

برای مدارک و ادله ای که اثبات کننده ی کیف قاپی باشد باید اگر شاهدانی در صحنه ی وقوع جرم حضور داشتند یا تصویر برداری ای توسط دوربین های مدار بسته صورت گرفته است، را به دادگاه صالح ارائه نمایید. این ادله می تواند برای جلب نظر قاضی و اثبات جرم بسیار موثر باشد و کمک شایانی بکند.

آیا کیف قاپی جرمی قابل گذشت است؟

اگر سارق سابقه ی کیفری موثر نداشته باشد و در صورت کسب رضایت شاکی، می تواند به قانون جدید کاهش مجازات حبس تعزیری استناد نماید، در اینجا جرم او قابل گذشت خواهد بود.سپس پرونده مختومه شده و برای شخص سارق حکم برائت یا قرار موقوفی صادر می شود.

تفاوت سرقت حدی و سرقت تعزیری

سرقت حدی از فقه نشات گرفته است و مجازات آن نیز از در فقه مشخص شده است. اما سرقت تعزیری را قانون گذار وضع نموده و مجازاتش را نیز قانون گذار تعیین کرده است. به دلیل اینکه سرقت حدی در شرع ریشه دارد، قابل تخفیف و یا قابل گذشت نمی باشد وعیناً همان مجازات شرعی اعمال می شود. اما سرقت تعزیری کمی شرایط بهتری دارد و جزو جرایمی است که می توان شرایط تخفیف را برای آن در نظر گرفت. همچنین بطوری کلی سرقت تا پیش از طرح شکایت در دادگاه از طرف شاکی قابل گذشت است اما به محض مراجعه به دادگاه و طرح دعوی دیگر قابل گذشت نمی باشد.

آیا فقط از خودمان می توانیم دفاع کنیم و دفاع مشروع باشد؟

خیر؛ ما میتوانیم از دیگران هم دفاع کنیم و رفتارمان باز هم دفاع مشروع باشد. اما در صورتی که آن فرد از نزدیکان ما باشد یا آن که دفاع از او مسئولیت ما بوده است یا فرد نتواند از خود دفاع کند یا فرد مذکور از ما تقاضای کمک کند و یا در آخر آن که، فرد در شرایطی باشد که نتواند درخواست کمک کند.

خطر و تجاوز به سبب اقدام اگاهانه یا تجاوز خود فرد نباشد

این بند بدین معنا است که، خطر به وجود آمده برای ما، به خاطر اقدام خود ما به وجود نیامده باشد. یا آن که مثلا اگر ما خطری را برای دیگری به وجود آورده باشیم و بعد آن فرد در پاسخ به ما، رفتاری را انجام بدهد ما نمی توانیم در مقابل این رفتار اقدامی کنیم و بعد از آن بگوییم رفتار ما دفاع بوده است. چون خطر اولیه را خودمان به وجود آورده ایم.

وجود قرائن معقول یا خوف عقلایی

برای توضیح این شرط، باز هم می توان به مثال قبل اشاره کرد. اگر ما صرفا بر اساس خیال خود احتمال بدهیم بر اساس که با فلان ماشین قرار است تصادف کنیم، نمی توانیم آن ماشین را تخریب کنیم. یا در مثالی دیگر می توان گفت اگر شخص (الف)، از روی احتمالات و خیال تصور کند که شخص (ب) به او آسیب خواهند رساند، نمی تواند با ادعای دفاع، به شخص (ب) آسیبی وارد کند.

ضرورت رفتار مرتکب

منظور از این شرط آن است که، رفتاری که برای دفاع از خود انجام می دهیم، برای دفع خطر ضروری باشد. به عنوان مثال فرد نمی تواند برای دفاع از خود در مقابل یک تصادف احتمالی، خودرو دیگری را تخریب کند.

تعریف دفاع مشروع

قانون مجازات اسلامی ایران در ماده ۱۵۶ این مورد را تعریف کرده است که بر طبق این ماده دفاع مشروع عبارت است:

 

« هرگاه فردی در مقام دفاع از نفس، عرض، ناموس، مال یا آزادی تن خود یا دیگری در برابر هرگونه تجاوز یا خطر فعلی یا قریب الوقوع با رعایت مراحل دفاع مرتکب رفتاری شود…»

 

بنابراین دفاع مشروع، رفتاری است که فرد در مواجه با خطر و برای دفاع خود انجام می دهد. اما آیا هر نوع رفتاری دفاع مشروع است؟ آیا تمام رفتارهای ما برای دفاع از خودمان مشروع به حساب می آید؟ پاسخ منفی است. برای مشروع، محسوب شدن دفاع چندین شرط باید احراز شود.

معنی منعزل چیست؟

اگر شرایط قیم مانند صفت امانت در او از بین برود، دادگاه حکم به عزل وی خواهد داد و قیم را منعزل می‌کند.

موارد دعوای فسخ نکاح

درصورتی که به هر ترتیبی فسخ نکاح صورت بگیرد، قرارداد ازدواج بر هم خواهد خورد. علاوه بر این نباید فراموش کرد که حق فسخ فوری است و طرفین پس از دریافت این حق باید سریعا برای فسخ نکاح اقدام کنند.

قانون همچنین معین کرده است که فسخ‌کننده باید عاقل و بالغ و رشید باشد و تحت هیچ شرایطی نمی‌تواند حق فسخ را به ورثه یا وراث خود انتقال دهد چراکه حق فسخ، حقی تماما شخصی است.

شرایط فسخ نکاح برای مردان

درصورت وجود نقصان یا ضعفی در مرد، زن می‌تواند درخواست فسخ نکاح کند، این حق برای مرد هم محفوظ است. بر این اساس اگر زن در هنگام عقد در اثر یک بیماری سخت زمین‌گیر شده یا از هر دو چشم کور شود، حق فسخ نکاح در اختیار مرد قرار می‌گیرد.

علاوه بر این عارضه‌هایی مثل قرن (رشد استخوانی در آلت تناسلی زن که مانع رابطه‌ی جنسی می‌شود) و افضا (یکی شدن مجرای خروج ادرار و مجرای رابطه‌ی جنسی در آلت زن) باعث می‌شوند تا مرد بتواند ازدواج را فسخ کند. البته این ایرادات باید در هنگام عقد وجود داشته باشد.

بد نیست بدانید تنها شرط فسخ نکاح که بین زن و مرد مشترک است، جنون یا همان زوال عقل است. بر این اساس زمانی که از مرد یا زن رفتارهایی سر بزند که انجام کارهای معمول زندگی آن‌ها را به خطر بیندازد حق فسخ نکاح برای دیگری محفوظ است.

شرایط فسخ نکاح برای زنان

حق فسخ ازدواج برای زنان در شرایطی در نظر گرفته شده است که مرد به دلیل یک عارضه نتواند اعمال زناشویی را در رابطه‌ی جنسی انجام دهد. عنن (مشکل در نعوظ)، خصاء (اخته شدن) و همچنین مقطوع شدن آلت تناسلی مرد ازجمله دلایلی هستند که زن با استناد به آن‌ها می‌تواند تقاضای فسخ نکاح کند.

شرایط فسخ ازدواج

شرایط انجام فسخ نکاح هم اگرچه برخلاف طلاق تشریفات خاصی ندارد و ساده‌تر است، اما نیازمند ثبت در مراکز قانونی است. برخلاف طلاق، در فسخ نکاح نیازی به شاهد نیست و هر کدام از طرفین که حق فسخ را در اختیار داشته باشد، می‌تواند از دادگاه درخواست فسخ کند.

یکی دیگر از شرایط فسخ ازدواج این است که با فسخ آن، امکان بازگشت به زندگی مشترک وجود ندارد و زن و مرد تنها درصورتی می‌توانند دوباره با هم ازدواج کنند که عقد جدیدی بسته شود.

گرفتن مهریه در دوران عقد در صورت فسخ نکاح

یکی از اسباب انحلال نکاح، فسخ نکاح است که امری متفاوت از طلاق است. ماده ۱۱۰۱ قانون مدنی، بیان می دارد: «هرگاه عقد نکاح قبل از نزدیکی، به جهتی فسخ شود، زن حق مهریه ندارد، مگر در صورتی که موجب فسخ، عنن باشد که در این صورت با وجود فسخ نکاح، زن مستحق نصف مهر است.» بنابراین، چنانچه نکاح در دوران عقد که آمیزش جنسی بین زن و شوهر انجام نگرفته، به واسطه عنن فسخ شود، زوجه باکره، مستحق نیمی از مهریه است، اما در صورت فسخ نکاح به هر علتی غیر از عنن، زن باکره مهریه‌ای نخواهد داشت.

اما اگر ازدواج پس از نزدیکی بین زن و شوهر به هر علتی فسخ شود، بر اساس مفهوم ماده ۱۱۰۱ قانون مدنی، زن مستحق تمام مهریه خواهد بود.

گرفتن مهریه در دوران نامزدی

دوران نامزدی با دوران عقد بستگی متفاوت است و نامزدی صرفا وعده‌ نکاح است و آثار نکاح از جمله مهریه را ندارد. بنابراین ممکن است در دوران نامزدی بر مقدار مهریه نیز توافق شده باشد، اما چون هنوز عقد ازدواج صورت نگرفته، مهریه نیز در هیچ صورتی به زن تعلق نخواهد گرفت.

گرفتن مهریه در دوران عقد: باکره نبودن دختر

اگر زن در زمان عقد یا پس از عقد دیگر باکره نباشد، می‌تواند تمام مهریه را مطالبه کند و دیگر فرقی بین دوران عقد و غیرعقد یا مطالبه مهریه همراه طلاق یا به طور مستقل نخواهد بود.

گرفتن مهریه در دوران عقد: باکره بودن دختر

مطالبه مهریه حق زن است. در دوران عقد معمولا زن دوشیزه است و بنابراین باید دید مطالبه مهریه به چه میزان مقدور است. در این مورد دو حالت ممکن است رخ دهد. گاه زن باکره، همراه با تقاضای طلاق در دوران عقد، مهریه را نیز مطالبه می‌کند و گاه بدون تقاضای طلاق، تنها خواهان مهریه است.

در حالت اول زن تنها می‌تواند نصف مهریه را مطالبه کند و نسبت به بیش از آن هیچ حقی ندارد. اما در حالت دوم زن می‌تواند تمام مهریه را مطالبه کند. البته اگر بعدا زن بخواهد طلاق بگیرد و کماکان باکره باشد، باید نصف آنچه که به عنوان مهریه از مرد گرفته را به مرد برگرداند. اما اگر پس از گرفتن تمام مهریه، زناشویی بین او و همسرش برقرار شد و سپس طلاق واقع شد، تمام مهریه برای زن خواهد بود.

امکان گرفتن مهریه در دوران عقد وجود دارد؟

از زمانی که عقد ازدواج بین زن و شوهر اجرا می‌شود، زن مالک مهریه شده و می‌تواند آن را مطالبه کند. مگر اینکه مهریه عندالاستطاعه بوده یا دارای مهلت خاصی باشد. معمولا این کار در حالت عادی به دلایل عاطفی و اخلاقی صورت نمی‌گیرد و اگر شما به دنبال مطالبه مهریه خود هستید، حتما به عواقب عاطفی و اخلاقی این کار توجه کنید. طبیعی است که کسانی که قصد جدایی دارند حق گرفتن مهریه در دوران عقد را دارا خواهند بود. البته این امر با توجه به باکره بودن یا نبودن زن دارای احکامی است.

آیا زن بعد بخشش مهریه میتواند باز آن را مطالبه کند؟

این امر بستگی به نوع بخشش مهریه دارد. در برخی حالات مثل هبه مهریه یا بذل آن تحت شرایطی امکان مطالبه مهریه وجود خواهد داشت.