طبق قانون مدنی، اگر خواهر و برادر ناتنی مادری یک نفر باشد، یک ششم ترکه و اگر بیش از یک نفر باشد یک سوم ترکه را میبرد. بقیه ماترک متوفی برای خواهر و برادر ناتنی پدری خواهد بود.
طبق قانون مدنی، اگر خواهر و برادر ناتنی مادری یک نفر باشد، یک ششم ترکه و اگر بیش از یک نفر باشد یک سوم ترکه را میبرد. بقیه ماترک متوفی برای خواهر و برادر ناتنی پدری خواهد بود.
با توجه به اینکه خواهر و برادر تنی هستند یا خیر، میزان سهم الارث آنها مشخص خواهد شد.
اگر خواهر و برادر ناتنی پدر و مادر یا فرزند داشته باشد، در صورت زنده بودن پدر و مادر سهم ارث مادر از فرزند یک سوم بوده و پدر دو سوم ترکه را میبرد. در شرایطی که فقط فرزندان زنده باشند، میزان ارث فرزند پسر دو برابر میزان ارث فرزند دختر هستند.
اگر وراث شامل پدر و مادر و فرزند دختر باشد یک دختر باشد، یک دوم ارث به او خواهد رسید. در صورتی که تعداد دخترها بیشتر باشد، یک سوم ترکه به دختران و یک ششم ترکه به پدر و مادر ارث خواهد رسید. در صورتی که پدر و مادر و فرزندان پسر و دختر در قید حیات باشند، سهم ارث پدر از فرزند و سهم مادر یک ششم ماترک بوده و بقیه ترکه سهم فرزندان خواهد بود. میزان ارث پسر دو برابر دختر است.
در صورتی که فقط برادر و خواهر وی در قید حیات بوده و اجدادی نداشته باشد، خواهر و برادر ناتنی مادری که یک نفر است مالک یک ششم ترکه شده و اگر بیش از یک نفر باشد، یک سوم ترکه را میبرد. مابقی ماترک برای خواهر و برادر ناتنی پدری خواهد بود.
اگر خواهر و برادر ناتنی فرد فوت شده و اجداد وی زنده باشند، در صورت وجود صرفاً یک خواهر و برادر ناتنی، یک ششم ماترک به فرد ارث رسیده و بقیه ترکه سهم خویشاوندان پدری خواهد شد؛ اما در صورتی که خویشاوند مادری شامل یک جد یا جده مادری باشد، میزان ارث او برابر یک سوم ترکه بوده و بقیه ماترک حق خویشاوندان پدری خواهد شد.
در شرایطی که خواهر و برادر ناتنی دارای خواهر یا برادر تنی باشند، خواهر و برادر ناتنی پدری ارث نبرده و ترکه صرفاً میان خواهر و برادر تنی و خواهر و برادر ناتنی مادری تقسیم خواهد شد.
در شرایطی که خواهر و برادر ناتنی پدری و هم خواهر و برادر ناتنی مادری در طبقه ارث حضور داشته باشند، اگر خواهر و برادر ناتنی مادری، یک نفر باشد، یک ششم ترکه به او ارث خواهد رسید. بقیه داراییها برای خواهر و برادر ناتنی پدری متوفی خواهد بود.
در صورتی که خویشاوندان مادری بیش از یک نفر باشند، یک سوم ترکه به او ارث خواهد رسید. اگر در طبقه دوم ارث، اجداد فرد (پدربزرگ و مادربزرگ) و خواهر و برادر متوفی حضور داشته باشند، در صورت وجود یک خواهر و برادر ناتنی مادری در این طبقه تنها یک ششم ترکه به فرد خواهد رسید. در شرایطی که خویشاوند مادری، یک جد یا جده مادری حضور داشته باشد، یک سوم ترکه به وی رسیده و بقیه ترکه از آن سایر وراث خواهد بود.
اگر خویشاوند مادری بیش از یک نفر باشند، یک سوم ترکه به آنها رسیده و بقیه ترکه به سایر خویشاوندان پدری متوفی خواهد رسید. خواهر و برادر ناتنی متوفی که از مادر یا پدر با او مشترک نیستند نیز از فرد ارث میبرند و جزء وراث باید در انحصار وراثت حساب شوند.
در صورتی که در طبقه ارث چند برادر و خواهر ناتنی پدری وجود داشته باشد، سهم برادران دو برابر خواهر آنها خواهد بود؛ اما در شرایطی که برادر و خواهر ناتنی مادری در طبقات ارث باشند، ارث به صورت مساوی بین آنها تقسیم خواهد شد.
اگر متوفی تنها یک خواهر یا برادر ناتنی داشته باشد، تمام سهم الارث به جا مانده از او به فرد خواهد رسید. در صورتی که متوفی دارای خواهر و برادر تنی و خواهر و برادر ناتنی از پدر و مادر باشد، خواهر و برادر ناتنی از طرف پدر ارث نمیبرند و ماترک متوفی بین خواهر وبرادر تنی و ناتنی مادری تقسیم خواهد شد.
مرد موظف است در طول مدت زندگی زناشویی و زمان عده نفقه همسرش را بپردازد. در صورتی که با وجود تمکین زن و حضور او در خانه زوج، مرد از پرداخت نفقه اجتناب کرده باشد و در دادگاه نفقه نیز حاضر نشود، دادگاه حکم ۳ تا ۵ ماه حبس را برای زوج صادر خواهد کرد. این حکم قابل تبدیل به جریمه نقدی نیست و مرد باید این مجازات را تحمل کند.
تنصیف اموال بعد از طلاق نیز تحت شرایطی امکان پذیر خواهد بود. به این ترتیب زن به جز موارد ذکر شده در مطالب بالا میتواند تحت شرایطی که بیان شد، از نصف دارایی مرد نیز سهم ببرد.
به جز مهریه، حقوق مالی دیگری همچون نفقه، اجرت المثل، مطالبه نحله و ارث با رعایت قوانین به زن تعلق میگیرد.
در حالت معمول دادگاه تعیین میکند. اما اگر توافقی باشد، حضانت دختر تا ۷ سالگی بر عهده پدر و حضانت پسر تا ۱۵ سالگی بر عهده مادر است.
حق زن شامل حق او در تعیین محل زندگی، حقوق مالی مانند مهریه، نفقه و حقوق دوران شیردهی و همچنین حق اشتغال خواهد بود.
بله، زن در صورت ترک منزل به دلیل خشونت شوهر، همچنان حق دریافت نفقه را دارد.
خیر، زن برای خروج از منزل نیاز به اجازه شوهر خود دارد، مگر آنکه دلایل قانونی و شرعی برای آن داشته باشد.
خیر، ازدواج تحت تأثیر اجبار در قوانین ازدواج ایران ممنوع است و باعث مشکلات جدی میشود.
خیر، ازدواج با اقارب درجه اول همچون خواهر زاده ممنوع است.
قرابت به رابطهای گفته میشود که بین دو یا چند نفر براساس خون، شیر، نکاح یا رضاع وجود دارد. در واقع قرابت نسبی، سببی یا رضاعی است که در فرهنگ و دین اسلام، در بسیاری از موارد منجر به حرمت نکاح میشود. برخی از این حالات عبارتند از:
.نکاح با پدر و مادر و جده و جدات
.نکاح با فرزندان و نوادگان
.نکاح با برادر و خواهر و فرزندان آنها
.نکاح با عمو، خاله، دایی و عمه و عمهها و خالههای پدر و مادر و جده و جدات
نکاح با مادر زن و جدههای زن، چه نسبی چه رضاعی باشند.
.نکاح با زن پدر یا زن یکی از اجداد، چه نسبی چه رضاعی باشند.
.نکاح با دختر یکی از فرزندان زن، چه نسبی چه رضاعی باشند.
.نکاح همزمان با دو خواهر، حتی اگر عقد منقطع (موقت) باشد.
.نکاح با دختر برادر یا خواهر زن بدون اجازه زن.
.نکاح با زن شوهردار یا زنی که در عده طلاق یا وفات است.
.نکاح در حال احرام، چه با علم چه بدون علم به حرمت آن.
.نکاح با زنی که سه مرتبه مطلقه شده است، مگر این که با مرد دیگری ازدواج کرده و پس از نزدیکی با او جدا شده باشد.
به طور کلی، ازدواج با چهار گروه از افراد ممنوع است:
.خویشاوندان نسبی: این گروه شامل پدر، مادر، برادر، خواهر، عمه، خاله، دایی، عمو میشود. این قرابت ممکن است حاصل از شبهه یا زنا نیز باشد.
.خویشاوندان سببی: این گروه شامل مادر زن، پدر شوهر، جدههای زن و شوهر، زن پدر، زن پسر، دختر زن و دختر شوهر می شود. به عبارت دیگر، هر کسی که با شما به خاطر عقد نکاح خویشاوند شده باشد، برای شما حرام و ممنوع است.
.خواهران: این گروه شامل دو یا چند خواهر است که همزمان برای یک مرد حرام و ممنوع هستند. به عبارت دیگر، هیچ مردی نمیتواند با دو یا چند خواهر به صورت دائم یا منقطع (موقت) عقد نکاح ببندد.
.زنان محصور: این گروه شامل زنانی است که به دلایل مختلف در حال حاضر برای عقد نکاح در دسترس نبوده و باید منتظر مدت معینی بمانند.
اگر موارد عسر و حرج مانند ضرب و شتم زوجه، ترک منزل توسط مرد، ابتلای زوج به بیماری لاعلاج و … وجود داشته باشد، زن میتواند خانه همسرش را ترک کند.
با توجه به مدارک و شواهد ارائه شده برای عدم تمکین، مدت زمان صدور رای از طرف دادگاه متغیر خواهد بود.
ورود به زندگی مشترک دربهای جدیدی را به سوی زوجین باز میکند و آنها با امید پیشرفت وارد زندگی میشوند. در صورتی که طلاق میتواند تمام امید به آینده فرد را تحت تأثیر قرار دهد. معمولاً کسانی که در پروسه طلاق هستند احساس ناامیدی بیشتری را نسبت به دیگران تجربه میکنند.
این افراد تصور میکنند تمام مسیرهای پیشرفت و موفقیتی به که به واسطه زندگی جدیدشان سوی آنها گشوده شده بوده بسته شده و دیگر زندگی نمیتواند طبق برنامه مد نظرشان پیش بروند.