در دومین تبصره ماده ذکر شده آمده است که در صورتی که اصل دفاع محرز اما در مورد رعایت شرایط آن تردید وجود داشته باشد، مهاجم (کسی که در مقابل او دفاع صورت گرفته است) باید عدم رعایت شرایط را خودش اثبات کند.
در دومین تبصره ماده ذکر شده آمده است که در صورتی که اصل دفاع محرز اما در مورد رعایت شرایط آن تردید وجود داشته باشد، مهاجم (کسی که در مقابل او دفاع صورت گرفته است) باید عدم رعایت شرایط را خودش اثبات کند.
هر راننده ای می بایست گواهینامه راهنمایی و رانندگی را داشته باشد تا بتواند اقدام به رانندگی کند. نداشتن یا ابطال گواهینامه بنا به هر دلیلی راننده را از رانندگی منع می کند. رانندگانی که گواهینامه دارند؛ ممکن است پس از یک بازه زمانی طولانی مدت، مفاهیم علائم و تابلوهای راهنمایی و رانندگی را فراموش کنند. وقتی برای اولین بار گواهینامه دریافت می کنید؛ اعتبار آن ده سال می باشد. فراموش کردن قوانین راهنمایی و رانندگی به منزله بروز تصادفات درون و برون شهری است. در صورتی که تخلفات و نمره منفی راننده ای بیش از حد باشد؛ گواهینامه وی باطل می شود. البته ابطال گواهینامه شرایطی دارد که در ادامه به آن پرداخته می شود. ضمن اینکه به مهمترین علل باطل شدن گواهینامه و نکات مربوط به آن نیز پرداخته خواهد شد. بدین ترتیب با در نظر گرفتن این نکات رانندگان سعی می کنند تا سفری ایمن را برای خود و اطرافیان خویش تدارک دیده تا گواهینامه آن ها هم باطل نگردد.
دعوی تصرف عدوانی قابلیت طرح بعنوان حقوقی یا کیفری را دارد.
در دعوی حقوقی رسیدگی با تقدیم دادخواست بعمل می آید.
متصرف قانونی کسی است که در ملکی و یا بر مالی تصرف مشروع و با سابقه نسبتاً طولانی و یا غیرکوتاه دارد.
باید دادخواستی تحت خواسته رفع تصرف عدوانی تقدیم محکمه حقوقی شود.
با تقدیم شکوائیه و انجام تحقیقات در دادسرا شروع می شود و با صدور حکم به محکومیت متصرف به مجازات و رفع تصرف خاتمه می پذیرد.
به هرگونه تصرف غیرقانونی و بدون اذن بر هر مال اعم از منقول و یا غیرمنقول گفته میشود.
به هرگونه تصرفی که برای آن هیچ مجوز قانونی و یا اذن از سوی متصرف قبلی و یا مالک صورت بگیرد.
این دو از موضوعات اصلی و متشابه در بحث اموال غیرمنقول می باشند و وجه افتراق آن این است که در دعوی رفع تصرف عدوانی، سابقه تصرف مدعی مهم است.
متصرف سابق ملک به عنوان شاکی با ذکر ادله قانونی خود مبنی بر سبق تصرف خود و یا با ارائه اسناد مالکیت شکوائیه خود علیه متصرف عدوانی را تقدیم می نماید.
از مهمترین مشکلاتی که قرارداد شفاهی ایجاد میکند عمل نکردن به وعده توسط مالک و مستأجر است در صورتی که قرارداد آنها مشمول حمایت قانونی نیز نمیشود.
خیر در قانون اجاره سال 1356 قرارداد شفاهی تحت حمایت قانون قرار داشت اما امروز در قانون اجاره مصوب سال 1376 قرارداد شفاهی اجاره مشمول قانون نمیشود.
دادگاه با توجه به دلایلی که زوج برای درخواست خود ارائه میدهد تصمیم میگیرد. در صورتی که دادگاه درخواست تعدیل مهریه زوج را نپذیرد، باید مهریه را باتوجه به عقد نامه پرداخت کند. دادگاه براساس دلایلی ممکن است درخواست زوج را رد کند.
در قانون ایران، هیچ محدودیتی مبنی بر تعداد دفعات درخواست تعدیل مهریه وجود ندارد. در صورتی که شرایط لازم را داشته باشید میتوانید بارها درخواست خود را ارائه دهید. اما باید به این نکته دقت داشت که که دادگاه در هرنوبت شرایط زوج و زوجه را بررسی میکند و در صورتی که تشخیص دهد شرایط تغییر کرده است حکم مبنی برتعدیل مهریه را صادر میکند.
یکی از عواملی که میتواند منجر به تعدیل مهریه شود تورم است. با توجه به این که در شرایط تورم، ارزش پول کاهش و قدرت خرید کم میشود، این امر منجر به افزایش هزینههای زندگی میشود. بنابراین زوج توانایی پرداخت مهریه زوجه را نخواهد داشت. در قانون ایران، در شرایط تورم و همچنین درصورتی که مهریه عندالمطالبه باشد و زوج توانایی پرداخت را نداشته باشد، میتواند درخواست تعدیل مهریه به دادگاه ارائه دهد. دادگاه با بررسی شرایط زوجین میتواند میزان مهریه، نحوه پرداخت مهریه به زوجه را تعدیل کند.
در نظر داشته باشید که زوج در دادگاه باید دلایل موجهی ارائه دهد.
افزایش شاخص قیمت مصرفکننده
افزایش هزینههای زندگی
در صورتی که دادگاه درخواست تان را بپذیرد، حکم مبنی بر تعدیل مهریه صادر خواهد کرد. این حکم لازم اجرا است و زوجین موظف به اجرای آن میباشند.
همانطور که پیشتر هم اشاره کردیم زوج در شرایط خاص، حق تعدیل مهریه را دارد.
در شرایط تورم
در شرایط بیکاری
در شرایط بیماری
در شرایط طلاق
تعدیل مهریه به معنای تغییر در میزان مهریه و یا نحوه پرداخت آن است. این تغییرات میتواند در تعداد، نحوه اقساط و یا حتی کاهش میزان مهریه باشد. این امر زمانی امکانپذیر است که یکی از طرفین دعوی، یعنی زوج یا زوجه، تقاضای تعدیل مهریه را داشته باشد. براساس قانون ایران، تعدیل مهریه میتواند توسط زوج و یا زوجه البته در شرایط خاص انجام شود. برای مثال، اگر زوج در شرایط مالی خاص مانند بیکاری و یا بیماری توانایی پرداخت مهریه زوجه را نداشته باشد، در این صورت زوج میتواند درخواست تعدیل مهریه خود را به دادگاه ارائه بدهد.
حال که به تعریف هر یک از این اصطلاحات پرداخته شد، میتوان گفت که انکار میتواند تلاشی برای ساخت یک وضعیت مصنوعی یا جعلی باشد؛ در حالی که تردید، نوعی عدم اطمینان یا نگرانی در مورد صحت یا درستی چیزی است. در نتیجه این سه مفهوم با یکدیگر مرتبط هستند اما تفاوت هایی بین آنها وجود دارد. فرق جعل و انکار و تردید در آیین دادرسی مدنی ایران، در ادامه شرح داده شده است.
اولین تفاوت: ارائه دلایل جعلیت
اولین فرق جعل و انکار و تردید ماده ۲۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی ایران مربوط به ادعای جعلیت است. این ماده به قضاوت در مورد ادعاهای جعلیت اشاره دارد. در مجموع ادعای جعلیت به معنای ادعای بر اساس اینکه سند یا مدرکی تقلبی یا جعلی است، مطرح میشود. مثلاً، اگر فردی در یک پرونده قضائی ادعا کند سندی که محرر کرده است تقلبی یا جعلی است، یک ادعای جعلیت مطرح کرده است. بر اساس این ماده، ارائه دلایل جعلی بودن سند یا مدرک برای بررسی لازم است.
دومین تفاوت: نوع سند ارائه شده
دیگر فرق جعل و انکار و تردید، ادعای جعل مادی معمولا نسبت به اسناد رسمی یا غیر رسمی رخ می دهد. ولی انکار و تردید نسبت به اسناد رسمی و عادی صورت نمی گیرد.
سومین تفاوت: تکلیف اثبات ادعا
در انکار و تردید، نیازی نیست که از سوی اظهار کننده ثابت شود؛ اما ادعای جعل، چون ادعا است، لازم است تا با دلیل اثبات گردد.
چهارمین تفاوت: تسلیم اصل سند
در صورت اظهار انکار و تردید، لازم است تا اصل سند عادی در همان جلسه به دادگاه ارائه گردد ولی ادعای جعل به این صورت نیست. ماده ۲۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی به دقت به مسائل مرتبط با جعلیت پرداخته و رویهها و راههایی را برای اثبات یا رد ادعاهای مربوط به جعلیت تعیین میکند. به طور کلی، این ماده به شرایط و رویههای لازم برای ثابت شدن یا رد ادعاهای جعلیت اشاره دارد که شامل اثبات صحت یا نادرستی اسناد، مدارک و اطلاعات مربوطه است. در نتیجه اصل سند در مهلت مقرر باید تسلیم به دادگاه شود. به علاوه این ماده به آسیبها و عواقب ناشی از جعل یا تقلب اسناد و مدارک میپردازد و روابط حقوقی ناشی از این امور را تنظیم میکند.
پنجمین تفاوت: ممنوعیت دادن رونوشت یا روگرفت
ماده ۲۲۲ از قانون آیین دادرسی مدنی ایران به ممنوعیت رونوشت یا روگرفت سند اشاره دارد. این ماده بنا به مفادش، هرگونه رونوشت یا روگرفت از اسناد و مدارکی که بر اساس قانون مجاز به رونوشت کردن نیستند، توسط دادگاه به رسمیت شناخته نمیشود. ماده ۲۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی، به منظور حفظ صحت و اعتبار اسناد و مدارک حاکمیت قانونی و از سوی دیگر به منظور جلوگیری از سوء استفاده و تقلب اطلاعاتی که ممکن است منجر به تضییع حقوق طرفین یا عدالت در دادرسی شود، این ممنوعیت را تعیین کرده است.
ششمین تفاوت: امکان رسیدگی کیفری
جعل سند نوعی جرم است و به عنوان جرم در قانون شناخته می شود ولی انکار و تردید عملی مجرمانه نیست و اگر اصالت ادعا و سند اثبات نشود، شخص ابراز کننده نخواهد توانست تعقیب کیفری گردد. توجه داشته باشید که با توجه به شیوه طرح انکار و تردید می توانند بر ادعای وقوع جرم دلالت نمایند.
در حقوق ایران، انکار یا Denial به عنوان یک ادعای مخالف یک واقعیت حقوقی یا واقعیت واجب مطرح میشود. به عبارت دیگر زمانی که یک شخص یا نهادی تصریح میکند که یک ادعا یا واقعیت قانونی یا حقیقی وجود ندارد یا به آن اعتراض دارد؛ آن موضوع را انکار کرده است. توجه داشته باشید هنگامی که یک فرد یا شخصیت حقوقی وجود یک توافق را انکار کند، چنین اقدامی از جانب او میتواند تأثیر قابل توجهی بر جریان پرونده و حکم دادگاه داشته باشد.