قرارداد صلح عمری برای فرزند، آثار حقوقی مهمی دارد که به فرزند اجازه می دهد تا زمان حیات خود از منافع مال صلح شده استفاده کند و در عین حال، والدین دیگر نمی توانند از تصرف در ملک صلح شده جلوگیری کنند. در ادامه به تفصیل به این آثار می پردازیم:
مالکیت عین مال: با انعقاد قرارداد صلح عمری برای فرزند، مالکیت عین ملک مورد نظر از والدین به فرزند (متصالح) منتقل می شود. این به این معناست که متصالح حق امتیازات مربوط به ملک را از زمان انعقاد قرارداد به دست می آورد.
مالکیت منافع: از زمان انعقاد قرارداد بخشیدن ملک به فرزند از طریق قرارداد صلح عمری، تا زمان فوت مصالح (صلح کننده)، مالکیت منافع ملک، شامل درآمد ها و منافع حاصل از ملک، به متصالح تعلق می گیرد. این به این معناست که مصالح تا زمان حیات خود از منافع ملک صلح شده می تواند استفاده کند.
عدم تصرف فرزندان: صلح گیرنده یا فرزند (متصالح) نمی تواند به هیچ وجه از تصرف در ملک صلح شده جلوگیری کند. این امکان باعث می شود که والدین بتوانند تا زمان حیات خود از ملک استفاده کنند و فرزندان نمی توانند تصمیم هایی را در مورد ملک اتخاذ کنند.
قابلیت استفاده گسترده در انتقال ملک: بخشیدن ملک به فرزند از طریق قرارداد صلح عمری، اجازه می دهد که به صورت گسترده تری از این قالب حقوقی برای انتقال ملک به فرزندان یا حتی واگذاری ملک به همسر استفاده شود.
عدم محدودیت وصیت: این نوع قرارداد محدودیت های وصیت کردن را ندارد. در قرارداد صلح عمری برای فرزند، امکان وصیت تا ثلث مال به فرزندان وجود دارد.
قانونی بودن قرارداد: قرارداد بخشیدن ملک به فرزند از طریق قرارداد صلح عمری مطابق قوانین و مقررات قانونی است. این به این معناست که انعقاد این نوع قرارداد باید بر اساس اراده دو طرف (صلح کننده و صلح گیرنده) باشد و از طریق اقاله یا فسخ توسط یکی از طرفین قابل لغو است.
به طور خلاصه بخشیدن ملک به فرزند از طریق قرارداد صلح عمری باعث می شود که فرزند تا زمان حیات خود یا مالک، از ملک استفاده کند و در عین حال از تصرف دیگران در این ملک جلوگیری می شود. این اثرها از این نوع قرارداد، به والدین امکان مدیریت بهتر دارایی های خود و اطمینان از حفظ منافع خانواده را می دهد.
