ابلاغیه رفع نقص چیست؟

اصولا در وهله اول که شما قصد طرح دعوی دارید، باید دادخواستی مبنی بر شکایت خود تنظیم نمایید، تا به اطلاع خوانده برسد، که علیه او شکایت شده است، لذا در صورتیکه در هنگام تقدیم دادخواست به دادگاه، نقصی در آن وجود داشته باشد، ابلاغیه رفع نقص برای خواهان دعوی ارسال می گردد، تا نقص های موجود را برطرف نماید.

سوالاتی که مهمه درمورددیوانه درموردزنا

اگر دختری نابالغ یا مجنون (دیوانه) یا مکرهی (تردید داشته انجام دهد) که رضایت واقعی به زنا نداشته باشد، حکم آن چگونه می باشد؟

 

طبق تبصره 2 ماده 658 قانون مجازات اسلامی، بخش دیات، این حالت در حکم عدم رضایت می باشد، لذا مرتکب بایستی دیه ارش الکباره دختر را پرداخت نماید، همچنین مرتکب به مجازات زنا محکوم نیز می گردد.

مجازات مرتکب برای ازاله بکارت چه می باشد؟

در صورتیکه ازاله بکارت دختر، بواسطه زور و اعمال فریبانه انجام شده باشد، مرتکب علاوه بر پرداخت دیه ارش البکاره، به مجازات تجاوز (زنا) محکوم می شود.

آیا دختر علاوه بر مطالبه ارش البکاره، می تواند در خصوص زیان معنوی نیز شکایت نماید؟

بله، طبق ماده ۹ قانون مسئولیت مدنی، دختری که در اثر اعمال حیله یا تهدید و یا سوء استفاده از زیر دست بودن حاضر برای همخوابگی نامشروع شده می تواند، از مرتکب علاوه بر زیان مادی، ‌مطالبه زیان معنوی هم بنماید.

میزان دیه جنایت دیگر در خصوص ازاله بکارت

طبق ماده 659 قانون مجازات اسلامی، هرگاه به همراه ازاله بکارت، جنایت دیگری نیز به وجود آید، بایستی میزان دیه آن علاوه بر پرداخت ارش البکاره پرداخت شود.

به عنوان مثال در صورتیکه در هنگام ازاله بکارت دختر، مثانه او آسیب ببیند و شخص دیگر نتواند ادرار خود را کنترل نماید، بایستی برای این جنایت رخ داده، دیه یا ارش آن را جداگانه پرداخت نماید.

میزان ارش البکاره

طبق ماده 658 قانون مجازات اسلامی بخش دیات، هرگاه ازاله بکارت بواسطه ی غیرهمسر با مقاربت یا به هر وسیله دیگری و بدون رضایت صورت گرفته باشد، موجب ضمان مهرالمثل است، لذا مرتکب باید مهرالمثل (ارش البکاره) را پرداخت نماید.

شایان ذکر است، میزان دیه پاره کردن پرده بکارت دختر، مقدار مشخصی نمی باشد، لذا میزان دیه ازاله بکارت برابر با میزان مهرالمثل می باشد، که توسط کارشناس دادگستری با توجه به وضعیت و شان زن مشخص می شود، اما اگر میزان ارش البکاره دختر از دیه کامل یک زن بیشتر شود، به اندازه دیه کامل یک زن به او پرداخت می شود، و مازاد بر دیه کامل به او تعلق نمی گیرد.

توسط به زور و عدم رضایت دختر

اگر مرد بواسطه ی زور خود با دختر رابطه ی جنسی برقرار نماید، و دختر از این عمل رضایت نداشته باشد (به او تجاوز شده) مرد علاوه بر پرداخت ارش البکاره دختر، به مجازات تجاوز نیز محکوم می گردد.

فریب و مکر توسط مرد

اگر مرد برای برقراری رابطه ی جنسی دختر را فریب داده باشد، و به این واسطه، بکارت دختر را زایل نماید، باید ارش البکاره دختر را پرداخت نماید، ولیکن در صورتیکه دختر فریب نخورده باشد، و اقدام به برقراری رابطه ی جنسی نماید، این حق به او تعلق نخواهد گرفت.

شرایط تعلق گرفتن ارش البکاره

ارش البکاره در شرایط زیر به زن تعلق می گیرد، لذا در صورت عدم وجود هریک از شرایط زیر به دختر ارش البکاره تعلق نمی گیرد.

ارش البکاره چیست؟

قانون برای افرادی که به زور با زنی رابطه ی جنسی برقرار می نمایند، مجازاتی را در نظر گرفته است، که به آن ارش البکاره (مهر المثل) می گویند، که بایستی فرد در خصوص زایل نمودن (بکارت) دختر به آن پرداخت نماید.

البته برای آنکه به دختر، این حق تعلق بگیرد، باید یک سری شرایطی وجود داشته باشد.

درخواست ازدواج مجدد بدون اجازه زن چگونه می باشد؟

مردی که میخواهد ازدواج مجدد نماید، باید دادخواستی به طرفیت همسر اول خود تنظیم و در آن خطاب به دادگاه شرایط و علت تقاضای خود را بیان نماید، لذا دادگاه بعد از بررسی اقدامات ضروری و تحقیقات از زن دوم، در صورت تمکن مالی مرد و دارای شرایط بودن، به شوهر اجازه همسر دوم را می دهد.

منظور از شرایط برای درخواست ازدواج مجدد، شرایط مندرج در ماده 16 قانون حمایت از خانواده اعم از، عدم قدرت همسر اول به ایفای وظایف زناشویی، عدم تمکین زن از شوهر، ابتلاء زن به جنون یا امراض صعب‌العلاج، عقیم بودن زوجه، محکومیت زن، ابتلاء زن به هر گونه اعتیاد مضر، ترک زندگی خانوادگی از طرف زن، غایب مفقودالاثر شدن زن می باشد.

اگر مرد بدون اجازه زن، همسر دیگر اختیار نماید، و آن را ثبت کرده باشد، تکلیف چیست؟

شما (زن) می توانید مطابق ماده 56 قانون حمایت از خانواده مصوب 1391 از سر دفتر اسناد رسمی شکایت نمایید، زیرا در ماده مقرر شده، برای ازدواج مجدد باید حکم از دادگاه صادر شده باشد، لذا اگر سردفتری برخلاف این ماده عمل نماید، مرتکب جرم شده استت، لذا به محرومیت درجه چهار موضوع قانون مجازات اسلامی از اشتغال به سردفتری محکوم می‌شود.

ازدواج مجدد بدون اجازه زن چه مجازاتی دارد؟

همان طور که گفته شد، ازدواج مجدد بدون اجازه زن، برای او حق طلاق ایجاد می نماید، ولیکن این بدین معنا نمی باشد، که مرد نمی تواند ازدواج مجدد نماید، بلکه فقط نمی تواند ازدواج مجدد خود را به ثبت برساند، لذا عدم ثبت واقعه ازدواج جرم محسوب می شود.

حال اگر ازدواج مجدد بدون اجازه زن چه در نکاح موقت (اگر توافق به ثبت شده باشد یا…) و چه در نکاح دائم انجام شده باشد، تا مادامی که زن اجازه ندهد، مرد قادر به ثبت واقعه نکاح نمی باشد، و مجازات وی طبق ماده ۴۹ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱ به شرح ذیل می باشد.

چنانچه همسر دوم ثبت در دفاتر رسمی به ازدواج دائم، طلاق یا فسخ نکاح اقدام یا پس از رجوع تا یک ماه از ثبت آن خودداری یا در مواردی که ثبت نکاح موقت الزامی است از ثبت آن امتناع کند، ضمن الزام به ثبت واقعه به پرداخت جزای نقدی درجه پنج و یا حبس تعزیری درجه هفت محکوم می‌شود. این مجازات در مورد مردی که از ثبت انفساخ نکاح و اعلام بطلان نکاح یا طلاق استنکاف کند نیز مقرر است.

جزای نقدی درجه 5 معادل هشتاد میلیون (8000000) ریال تا صد و هشتاد میلیون (180000000) ریال می باشد، و حبس تعزیری درجه 7، شامل حبس از 91 روز تا 6 ماه می باشد.

علت لزوم اخذ اجازه زن چیست؟

مرد برای ازدواج مجدد خود در صورتیکه شرط 12 هم در سند ازدواج را امضاء کرده باشد، موظف به اخذ اجازه از زن اول خود برای ازدواج مجدد می باشد، لذا اگر ازدواج مجدد بدون اجازه واقع شده باشد، زن می تواند از مرد طلاق بگیرد، اما اگر مرد شرط 12 ام در سند ازدواج را امضاء نکرده باشد، ازدواج مجدد بدون اجازه زن مشکلی نخواهد داشت.

البته شایان ذکر است، در صورتیکه زن به همسر خود اجازه این امر را ندهد، مرد قادر به ثبت ازدواج مجدد خود نمی باشد، لذا در این خصوص مرتکب جرم عدم  ثبت  واقعه ازدواج می گردد.

ازدواج مجدد بدون اجازه زن

در قانون اگر مرد متاهلی بخواهد ازدواج مجدد نماید، باید یک سری شرایطی را دارا باشد، درغیر انیصورت نمی تواند همسر دوم اختیار نماید، لذا در این خصوص ماده 16 قانون حمایت از خانواده مصوب 1353 بیان دارد، مرد در صورتی مجاز به انجام این کار می باشد، که اجازه همسر خود را کسب نموده باشد، یا از شرایط ذکر شده در این ماده باشد.

آیا حق ملاقات تنها مختص به والدین طفل می باشد؟

لازم به ذکر است که ملاقات صرفا برای والدین فرزند نمی باشد، و اشخاصی مثل جد پدری یا مادری ، خواهر ، برادر و… امکان ملاقات با فرزند را دارند.

تغییر محل اقامت والدی که حضانت با اوست، چه شرایطی دارد؟

همانطور که می دانیم ملاقات حق هر کدام از والدی است که حضانت با او نیست، حال اگر والدی که حضانت فرزند با او می باشد، بخواهد محل اقامت خود را تغییر دهد، باید رضایت دیگر والد را اخذ نماید، و در صورتیکه با دیگر والد در این خصوص به توافق نرسند، می تواند از طریق دادگاه نسبت به انجام این امر اقدام کند.

آیا زمان ملاقات فرزند قابل تغییر می باشد؟

بله، به عنوان مثال، طفل شیرخواره نیاز به شیر مادر دارد و نمی تواند به مدت طولانی از او دور بماند، و طبیعتا در این حالت زمان کمتری برای ملاقات در نظر گرفته می شود، ولیکن بعد از گذشت چند سال که طفل می تواند جدا از مادر هم زندگی کند، پدر می تواند طی دادخواستی نزد دادگاه، برای بررسی و بیشتر شدن ساعات ملاقات اقدام نماید.

مجازات جلوگیری از ملاقات فرزند بعد از طلاق

در اغلب اوقات بعد از طلاق برای اینکه والد فرزند طرف مقابل را اذیت کند، متاسفانه دست به راه های دیگری دست میزنند، و مانع از ملاقات فرزند با دیگر والد می شود، لذا باید گفت این عمل جرم بوده و دارای مجازات می باشد، پس اگر کسی مانع این حق شود، طبق قانون به حبس از 3 ماه تا 6 ماه و پرداخت جریمه نقدی محکوم می گردد.

حال با توجه به اهمیت این مطلب، توصیه می شود، از انجام چنین امری خودداری نمایید، زیرا احتمال می رود، با شکایت والد مقابل از شما،حضانت فرزندی که باشماست، سلب شود.

ممانعت از عدم ملاقات فرزند با والدین

اصولا عدم ملاقات فرزند، با والدی که حضانت با او نمی باشد، می تواند در طفل آثار مخربی را ایجاد نماید، اما اگر والد دارای صلاحیت نباشد، والدی که حضانت فرزند با او می باشد، می تواند درخواست منع ملاقات فرزند را دادگاه بخواهد.

به عنوان مثال، اگر حضانت فرزند با پدر باشد، و مادر دچار انحرافات جنسی باشد، و احتمال آن رود از کودک سوء استفاده نماید، پدر می تواند درخواست منع ملاقات فرزند را برای مادر از دادگاه خواستار شود، همچنین اگر حضانت فرزند با مادر باشد، و پدر دچار این انحرافات شده باشد، مادر می تواند این درخواست را از دادگاه خواستار شود.

البته مورد فوق الذکر تنها یکی از موارد منع ملاقات بود، لذا در صورتیکه هر یک از والدین که دارای حق ملاقات فرزند می باشند، اگر صلاحیت خود را از دست بدهند، دیگر نمی توانند از این حق خود استفاده نمایند، مگر آنکه بتوانند، مشکل مربوطه را حل نمایند.