لایحه در خصوص تجاوز به عنف چیست؟

 این جرم از حساسیت زیادی برخوردار است، به دلایل مختلفی که حفظ آبرو یا ترس از واکنش دیگران، یکی از آن دلایل می باشد که باعث می شود بسیاری از قربانیان سکوت کنند. قربانی این نوع جرایم باید شکایت خودشان را به دادگاه و قانون ارائه داده و همچنین نحوه ارتکاب آن را برای دادگاه شرح بدهند. البته می توانند شواهد و مدارکی را که در شکایات نامه به دادگاه ارائه نکرده اند، به صورت لایحه در خصوص تجاوز به عنف به عنوان دفاعیه ای با تمامی جزئیاتش تقدیم دادگاه کنند تا بعد از بررسی و رسیدگی های لازم درباره پرونده و نوع جرم حکم قانونی صادر شود.

اثبات تجاوز به عنف

اقرار و شهادت: متهم باید چهار بار نزد قاضی اقرار نماید، یا چهار نفر نزد قاضی شهادت دهند در این صورت جرم اثبات می شود. زیرا تنها اقرارهای مرتکب در حضور پلیس یا در نزد سایر ضابطین  دادگستری ملاک رای نیست.

علم قاضی: بر اساس ماده 120 قانون مجازات اسلامی، یکی دیگر از راه های اثبات تجاوز به عنف مربوط به علم قاضی می باشد، به بیان ساده تر قاضی می تواند بر اساس اقرار قربانی و با توجه به قرائن و شواهد موجود، مجرم بودن متهم را حتی اگر انکار کند نیز تشخیص دهد و بعد حکم مجازات را بر مبنای علم خویش صادر نماید.

مجازات تجاوز به عنف

با توجه به ماده 224 قانون مجازات اسلامی، در حقیقت مجازات این نوع جرم، اعدام زانی، منظور همان شخصی که به عنف تجاوز کرده است، می باشد و سن فرد زانی که جوان یا غیر جوان باشد فرقی در مجازات ندارد. توجه داشته باشید که در تجاوز به عنف چنانچه سبب از بین رفتن پاکی و باکره بودن زن شود در این صورت مجازات و جرایم این موضوع جدا از زنای به عنف است، اما زن باکره نباشد، علاوه بر مجازات اصلی شخص زانی باید مهر المثل را بپردازد. البته در صورتی که زنی باکره باشد، یعنی هیچ روابط جنسی برقرار نشده باشد، در این صورت مجرم علاوه بر مجازات نیز باید ارش البکاره و مهر المثل را پرداخت نماید. بهتر است در مورد ارش البکاره گفت که در واقع به مبلغی که برای جبران شدن خسارتی که بر زن یا قربانی وارد شده توسط غیر همسر از جانب مجرم پرداخت شود گفته می شود. حتی قربانی می تواند برای دریافت مهرالمثل یا ارش البکاره در تنظیم لایحه در خصوص تجاوز به عنف به عنوان لایحه دفاعیه به این موارد استناد کند.

مصداق های تجاوز به عنف

بهتر است از مصادیق تجاوز به عنف، به زنای در حال بیهوشی، ترساندن یا تهدید کردن، خواب یا مستی، حتی اغفال و فریب دادن دختر نابالغ که در حکم تجاوز به عنف است اشاره کرد، که اگر این رفتارهای ناشایست باعث تسلیم زن شوند، در این صورت افراد باید به کمک وکیل با تجربه ای، لایحه در خصوص تجاوز به عنف را به عنوان دفاعیه تنظیم کنند تا به دادگاه ارائه دهند.

ماده قانون هایی در ارتباط با لایحه دفاعیه رابطه نامشروع پیامکی

در همین رابطه و بر اساس ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی آمده است: هر گاه زن و مردی که بین آنها علقه زوجیت نباشد، مرتکب رابطه نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا از قبیل تقبیل یا مضاجعه ‌شوند، به شلاق تا نود و نه ضربه محکوم خواهند شد و اگر عمل با عنف و اکراه باشد فقط اکراه‌کننده تعزیر می‌شود.

اصل حرمت دماء به چه معناست؟

معنی این عبارت، یعنی جان مسلمان را نباید به راحتی گرفت. این بدین معنا می باشد که اگر شخصی به دلیل همراه داشتن مواد مخدر دستگیر شد و نپذیرفت که مواد مخدر برای او است، در واقع ادعا کرد که بی اطلاع است، باید تمام شواهد و جوانب بررسی شود تا فرد بی گناه، ناخواسته درگیر این اتهام نشود.

اگر فردی بی اطلاع باشد از حمل مواد مخدر، لایحه دفاعیه نگهداری مواد مخدر متهم چیست

برخی از مواقع شخصی که مواد مخدر را به همراه دارد، از این موضوع بی اطلاع است و دچار دسیسه و توطئه شده است. یعنی شخصی برای بردن آبروی شخص اقدام به اینکار کرده و در ماشین وی جاسازی شده است. در این مبحث حمل مواد مخدر و یا جاسازی آن در وسیله نقلیه جرم سنگینی دارد. اما اگر بتواند ثابت کند که در این موضوع نقشی نداشته و مواد مخدر به او تعلق ندارد می تواند از قانون مجازات تبرئه شود. برای مثال باید بگوییم که بارها این اتفاق افتاده است که شخصی با داشتن خصومت شخصی با دیگران برای اینکه بتواند به شخص مورد نظر ضربه وارد کند و برای او دردسر بزرگی ایجاد کند، در ماشین شخص مواد مخدر جاسازی کند بدون آنکه شخص در جریان باشد. در این صورت اگر راننده ماشین حمل کننده مواد بتواند ثابت کند که از این موضوع بی اطلاع است، و لایحه دفاعیه نگهداری مواد مخدر تنظیم کند و در این لایحه به طور کامل و شفاف توضیح دهد که مورد دسیسه قرار گرفته است می تواند کمک شایانی به او شود.

حمل مواد مخدر به صورت انفرادی و یا به صورت تیمی

حمل مواد مخدر به هر صورتی، چه به روش انفرادی و چه به روش تیمی، جرم محسوب می شود. برای اینکه تحقق جرمی صورت گرفته باشد، فرقی نمیکند که فرد با وسیله نقلیه باشد و یا بدون وسیله این مواد را به همراه خود داشته باشد، در هر صورت به همراه داشتن مواد مخدر جرم محسوب می شود. و جرم به همراه داشتن مواد مخدر در قانون مجازات به صورت کامل و دقیق بیان شده است و بستگی به نوع مواد مخدر دارد که صنعتی باشد و یا سنتی که میزان جرم برای حمل کننده مواد مخدر مشخص شود. و در قانون مجازات لایحه دفاعیه نگهداری مواد مخدر بیان شده است.

علت و فلسفه محروم بودن قاتل از ارث مقتول

علت و فلسفه این قاعده نیز خیلی روشن است و آن را می توان به دو صورت زیر بیان کرد.
یکی اینکه شارع و قانونگذار خواسته است با قاتل مقابله و معامله به مثل کند. بدین نحو که قاتل  احترامِ قانون حرمت قتل نفس را نقض کرده تا به مال مقتول دست یابد، قانون هم به مقابله با او برخاسته او را از ارث مقتول محروم و از رسیدن به مقصد نامشروع او را بازداشته است.

دوم،  سیاست جزائی اقتضاء می کند که شارع و قانونگذار به منظور جلوگیری از قتل و برای حفظ جان مورث که به خاطر طمع و ارث نسبت به مال او در معرض خطر قرار گرفته یا محروم شناختن چنین وارثی انگیزه و علت ارتکاب قتل را از بین ببرد تا جان او محفوظ بماند و واضح است که از بین بردن علت بهترین وسیله برای از بین بردن معلول است.

قاعده لا میراث للقاتل

یکی از موانع ارث قتل است. یعنی اگر وارثی مورث خود را بکشد از ارث او محروم می شود. قانون مدنی ایران در دو ماده 880 و 881 صورت این مسئله و حکم آن را مشخص نموده است .

تعریف قاعده

برای فهم بهتر این مسئله بهتر است تا ابتدا انواع قتل را بشناسیم ، قانونگذار قتل را به سه دسته تقسیم کرده است

قتل عمد :

یعنی کشتن یک انسان زنده با تصمیم و اراده قبلی . از جمله کشتن باچاقو ، کشتن با اسلحه ، خفه کردن ، فرو بردن سر شخص در آّب از نمونه های قتل عمد محسوب میشوند.

قتل شبه عمد : در این نوع قتل مرتکب قصد فعل نهایی یعنی کشته شدن فرد را  نداشته است یعنی در قتل شبه عمد مرتکب یا جانی قصد فعل یعنی ایراد صدمه و آسیب به دیگری را دارد اما قصد نتیجه یعنی مرگ یا فوت دیگری را ندارد و در واقع هدف اصلی قاتل مرگ طرف مقابل نمی باشد.  در باب مثال شخصی قصد هدف گرفتن حیوانی را داشته اما بعد از شلیک متوجه میشود که هدف انسانی بوده است که لباس حیوان به تن داشته است.

قتل خطای محض : در تعریف این نوع قتل که از یک خطای انسانی ناشی میشود مرتکب نه دعمل و نه در نتیجه قصدکشتن شخصی را نداشته است.برای درک بهترمثال زیر را نگاهی بیاندازید

شخص الف با هدف گیری یک حیوان شلیک نموده اما به دلیل لرزش دست و یا خطای چشم گلوله به شخص ب برخورد میکند ، و موجب قتل وی میشود. و قتل خطای محض صورت گرفته است.اما در همین مثال بالا اگر شخص الف به قصد شلیک به شخص ب گلوله به شخص ج برخورد کند با اینکه شخص الف قصد کشتن شخص ج را نداشته است اما قتل عمد صورت گرفته است.

اصلی ترین تفاوت کلاهبرداری و خیانت در امانت

تفاوت کلاهبرداری و خیانت در امانت کاملا مشخص است. با بررسی عناصر قانونی، مادی و معنوی می توان به تفاوت این دو جرم پی برد. با این وجود می توان گفت که اولین تفاوت کلاهبرداری و خیانت در امانت، این است که کلاهبردار با انجام اعمالی اعتماد مالباخته را جلب کرده است اما در جرم خیانت در امانت از همان ابتدا مال با رضایت به امین سپرده شده است و استنکاف امین از استرداد مال، شالوده جرم را تشکیل خواهد داد. در جرم کلاهبرداری کسب سود توسط کلاهبردار یا فرد مورد نظر او مورد توجه می باشد اما در جرم خیانت در امانت، ضرر وارد کردن به دیگری برای ارتکاب جرم کفایت می کند. در حالتی که امین مال را به عمد تلف کند نیز، مرتکب جرم شده است.

تفاوت کلاهبرداری و خیانت در امانت در وقوع زمان آنها نیز قابل بررسی خواهد بود. در تفاوت زمان وقوع می توان گفت که در جرم کلاهبرداری، به محض دریافت مال جرم محقق می شود اما در جرم خیانت در امانت اعمالی مانند تصاحب و تلف و.. باید انجام گیرد تا جرم انجام شود. به سبب وجود همین تفاوت است که کلاهبرداری به عنوان جرم آنی شناخته می شود. در نهایت می توان گفت که آخرین تفاوت کلاهبرداری و خیانت در امانت، مرکب بودن کلاهبرداری و مقید بودن خیانت در امانت می باشد. به عبارت دیگر خیانت در امانت مقید به حصول نتیجه خواهد بود اما برای تحقق کلاهبرداری وجود تمام عناصر الزامی خواهد بود.

کلاهبرداری مشدد و ساده در حقوق جزا

کلاهبرداری در دو نوع ساده و مشدد انجام می باشد. کلاهبرداری مشدد نیز در حالت های مختلفی انجام می شود. در کلاهبرداری مشدد، کلاهبردار ادعا می نماید که از طرف موسسه یا سازمانی دولتی دارای سمت می باشد و از همین طریق اقدام به فریب شخص می نماید. به سبب همین ادعا زمینه اعتماد اولیه فراهم می شود و مالباخته فریب می خورد. علاوه بر این موارد دیگری نیز به عنوان کلاهبرداری مشدد مشخص شده اند.

چنانچه کلاهبرداری با استفاده از وسایل ارتباط جمعی باشد و یا از طریق تبلیغات عمومی صورت گیرد، مشدد محسوب خواهد شد. با توجه به جزئیات فوق، قانونگذار مجازات مختلفی را برای کلاهبرداری مشدد و ساده تعیین کرده است. بر همین اساس می توان گفت که مجازات کلاهبرداری ساده یک تا هفت سال حبس خواهد بود. به علاوه به میزان مالی که مالباخته در اختیار کلاهبردار قرار داده است، جزای نقدی تعیین خواهد شد. با این حال مجازات کلاهبرداری مشدد سنگین تر است.

شاید مهمترین دلیل قانونگذار همین امر باشد که در کلاهبرداری مشدد، اعتماد افراد نسبت به کارکنان دولتی نیز خدشه دار می شود. علاوه بر این سوء استفاده از نام سازمان یا موسسات دولتی، باعث ظن مردم نسبت به سازمان مذکور خواهد شد. با توجه به موارد فوق مجازات کلاهبرداری مشدد انفصال از خدمات دولتی خواهد بود. به علاوه حبس دو تا ده سال و جزای نقدی به میزان مال کلاهبرداری شده نیز از دیگر مجازات های مقرر شده در قانون می باشد. با تمام این تفاسیر برای جرم کلاهبرداری تخفیفاتی نیز در نظر گرفته شده است که در ماده 22 از قانون مجازات اسلامی به آنها اشاره شده است.

کلاهبرداری و انواع آن در قانون ایران

کلاهبرداری به این معنی است که شخصی اموال دیگری را با فریب و تقلب بگیرد. علاوه بر این وعده دادن امور واهی نیز از مصادیق جرم کلاهبرداری می باشد. ذکر این نکته ضروری است که در کلاهبرداری، شخص فریب خورده با میل خود اموال را در اختیار کلاهبردار قرار می دهد و هیچ اجباری در این خصوص وجود نخواهد داشت. تفاوت کلاهبرداری و خیانت در امانت را باید در عناصر این دو جرم جستجو کرد. در ماده اول از قانون تشدید مجازات مرتکبین اختلاس، ارتشاء و کلاهبرداری به عنصر قانونی جرم کلاهبرداری اشاره شده است.

عنصر مادی جرم نیز شامل هر نوع رفتاری خواهد بود که سبب فریب طرف مقابل شود. اقداماتی مانند اعمال متقلبانه، فریب مالباخته و در نهایت جلب رضایت او از عناصر مادی جرم محسوب خواهند شد. در نهایت باید گفت که برای تحقق جرم کلاهبرداری مال مذکور باید متعلق به غیر باشد. علاوه بر این در صورت فقدان اعمال واهی، امکان پیگیری جرم تحت عنوان خیانت در امانت یا تحصیل مال نامشروع وجود خواهد داشت. به جز دو عنصر قانونی و مادی، عنصر روانی نیز قابل بررسی خواهد بود. این عنصر شامل دو بخش عام و خاص می باشد. در عنصر روانی عام، قصد فریب شخص و انجام عامدانه اقدامات مورد توجه قرار می گیرد. در عنصر روانی خاص نیز هدف مجرم قصد رسیدن به اموال شخص خواهد بود.

 

انتقال مال غیر در مال مشاع

به موجب رای وحدت رویه انتقال مال غیر مشاعی و همینطور نظریات اداره حقوقی قوه قضاییه، ماده ۱ قانون مجازات راجع به انتقال مال غیر نسبت به شرکایی که مال مشاع را به دیگری منتقل می کنند هم قابل اعمال است. به دلیل اینکه جزء جزء مال مشاع متعلق به همه شرکا می باشد، در نتیجه اگر شریکی بدون اذن سایرین بیش از سهم خود را منتقل کند، در واقع مال غیر را انتقال داده است و اگر سوء نیت داشته باشد، مرتکب جرم انتقال مال غیر شده است. زیرا باید بدانید که شریک مال مشاعی حق انتقال قدرالسهم خود از مال را بدون اذن سایر شرکا دارد. اما هیچ کدام از شرکا حق انتقال دادن کل مال و حتی جزئی از مال که بیشتر از سهم خودش باشد را بدون اذن سایرین ندارند. اگر شریکی چنین اقدامی انجام دهد و سوء نیت او نیز محرز گردد، دیگر شرکا حق دارند او تحت عنوان جرم انتقال مال غیر تحت تعقیب قرار دهند و او به مجازات فروش مال مشاع بدون اذن شریک محکوم خواهد شد.

انتقال مال غیر با سند عادی

هنگامی که شخصی مال غیر را با سند عادی منتقل می کند، او مرتکب جرم انتقال مال غیر با سند عادی شده است. به عنوان مثال، شخصی با قولنامه عادی آپارتمان متعلق به دیگری را به شخص ثالثی بفروشد، در این مورد نیز با توجه به اینکه فروشنده از طرف مالک وکالت یا نمایندگی نداشته، هرچند که انتقال با سند عادی انجام شده، لکن او مرتکب فروش مال غیر با قولنامه شده است و جرم تحقق یافته و فرد انتقال دهنده در حکم کلاهبردار می باشد. مجازات انتقال مال غیر با سند عادی همان مجازات انتقال مال غیر است. 

مجازات انتقال مال غیر درجه چند است

باید گفت مطابق قانون جدید، مجازات این جرم در مواردی که ارزش مال موضوع انتقال به غیر تا مبلغ صد میلیون تومان باشد حبس از شش ماه تا سه سال نیم است که درجه۵ محسوب می گردد. در سایر مواردی که موضوع مشمول ماده ۱ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشا و اختلاس و کلاهبرداری باشد یعنی مجازات از یک تا هفت سال حبس باشد مجازات انتقال مال غیر درجه ۴ محسوب خواهد شد. انتقال مال غیر می تواند با سند عادی و یا با سند رسمی رخ بدهد.

باید توجه داشت بسته به این موضوع که مجازات انتقال مال غیر با سند عادی با مجازات انتقال مال غیر با سند رسمی می تواند متفاوت باشد، زیرا علی الاصول برای انتقال مال با سند رسمی جعل اسناد نیز اتفاق میفتد که در این حالت قاضی پرونده با توجه به قواعد تعدد جرم مجازات مرتکب را تعیین می نماید.

ارکان انتقال مال غیر

برای تحقق جرم انتقال مال غیر، سه رکن مادی و معنوی و قانونی باید وجود داشته باشد. به طور کلی در همه جرائم وجود این ارکان لازم و ضروری است. مرجع تحقیق و قاضی رسیدگی کننده برای احراز جرم بودن عمل ارتباطی بررس خواد نمود که آیا تک تک عناصر تحقق جرم در موضوع شکایت شاکی وجود دارد یا خیر در زیر به بررسی ارکان جرم انتقال مال غیر می پردازیم.

 

رکن مادی انتقال مال غیر

تحقق این جرم منوط به انتقال دادن مالکیت عین یا منافع مال متعلق به دیگری است. یعنی از ارکان دعوی انتقال مال غیر این است که شخص مجرم مالی که متعلق به دیگری است را به غیر منتقل نماید و این انتقال می تواند به هر وسیله ای اعم از بیع، صلح و یا اجاره محقق گردد.

رکن معنوی انتقال مال غیر

یکی دیگر از ارکان جرم انتقال مال غیر رکن معنوی است. بدین معنا که شخص مرتکب با سونیت و قصد انجام این کار و با علم به این موضوع که مال متعلق به دیگری می باشد، این انتقال را انجام می دهد. همینطور اینکه شخص مرتکب بداند که حق انتقال مال دیگری را بدون سمت قراردادی و قانونی نداشته است. برای تحقق جرم انتقال مال غیر آنچه که حائز اهمیت است داشتن قصد و سونیت است، یعنی برای اینکه جرم انتقال مال غیر را از معامله فضولی تشخیص دهیم باید به این مسئله توجه کنیم که آیا فرد مرتکب قصد و آگاهی داشته که مال غیر را بدون داشتن سمت انتقال می دهد یا خیر. در واقع عنصری که معامله فضولی را از جرم انتقال مال غیر تفکیک می نماید، سونیت شخص مرتکب می باشد. معامله فضولی به معامله ای گفته می شود که فردی بدون داشتن سمت نمایندگی یا وکالت مال دیگری را مورد معامله قرار می دهد و فقط جنبه حقوقی دارد.

رکن قانونی انتقال مال غیر

در مورد رکن قانونی هم همانطور که قبلا اشاره نمودیم، قانون گذار در ماده ۱ قانون مجازات راجع به انتقال مال غیر این رفتار را جرم انگاری نموده است. بنابراین رکن قانونی جرم انتقال مال غیر به صراحت وجود دارد. به موجب این قانون انتقال مال غیر در حکم کلاهبرداری دانسته شده در مجازات آن نیز در قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشا و اختلاس و کلاهبرداری تعیین شده است.

انتقال مال غیر در قانون جدید مجازات

انتقال مال غیر در قانون جدید مجازات دستخوش تغییراتی شده است. در مواردی که ارزش مال موضوع انتقال به غیر تا مبلغ صد میلیون تومان ارزش داشته باشد مطابق تبصره ماده ۱۱ قانون کاهش حبس تعزیری مجازات حبس های تعزیری درجه ۴ تا ۸ برای جرایم قابل گذشت، مجازات به نصف تقلیل یافته می یابد. بنابراین در پاسخ به اینکه جرم انتقال مال غیر درجه چند محسوب می شود در این موارد باید گفت که مطابق قانون جدید، مجازات این جرم حبس از شش ماه تا سه سال نیم است که درجه ۵ محسوب می گردد. در سایر موارد مجازات انتقال مال غیر تابع ماده ۱ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشا و اختلاس و کلاهبرداری می باشد.

مهلت شکایت فروش مال غیر

‌نکته حائز اهمیت این است که اگر مالک از وقوع معامله مطلع شده و تا یک ماه پس از حصول اطلاع اظهارنامه برای ابلاغ به انتقال گیرنده و مطلع کردن او از مالکیت خود نفرستد، به معاونت در فروش مال غیر محکوم خواهد شد. قانون گذار به جهت حفظ نظم در جامعه نسبت به این جرم بسیار حساس بوده و مهلت شکایت فروش مال غیر را برای مالک یک ماه از زمان اطلاع از انتقال قرار داده است.

‌در مورد انتقال گیرنده هم قانون گذار مهلت در نظر گرفته است و بیان نموده که :” انتقال‌گیرنده‌ای که در حین وقوع انتقال عالم به عدم مالکیت انتقال دهنده بوده، مکلف است در ظرف سه ماه مذکور خسارات وارده بر مالک را جبران‌ نماید.”

همانطور که در ماده قانونی فوق آمده است این انتقال مال هم می تواند به صورت انتقال عین مال باشد، به عنوان مثال فردی با علم به اینکه خودرو متعلق به خودش نیست و متعلق به همسرش است، بدون اینکه از طرف او سمتی تحت عنوان نمایندگی یا وکالت داشته باشد، آن را به فروش برساند. همینطور می تواند به صورت انتقال منافع مال دیگری باشد، به این صورت که شخص مثلا خانه متعلق به دیگری را با علم به اینکه مال دیگری است و او از طرف مالک سمتی ندارد، به شخص ثالث اجاره بدهد. همه این اقدامات مجازات دارند و شخص تحت عنوان انتقال مال غیر قابل پیگیری کیفری می باشد.

کسی که طرف عقد در این موارد است، اگر با علم به این موضوع که مالی که می خرد، متعلق به فروشنده نیست و برای دیگری است اقدام به خریدن مال کند، او نیز کلاهبردار محسوب خواهد شد و به مجازات کلاهبرداری محکوم می شود.

قانون انتقال مال غیر

در این راستا قانون مجازات راجع به انتقال مال غیر در سال ۱۳۰۸ تصویب شده است. ماده یک این قانون اشعار می دارد:” کسی که مال غیر را با علم به اینکه مال غیر است، به نحوی از انحا عینا یا منفعتا بدون مجوز قانونی به غیر منتقل کند، کلاهبردار محسوب می شود …. و همچنین است انتقال گیرنده که در حین معامله عالم به عدم مالکیت انتقال دهنده باشد.. .” بنابراین مطابق این قانون کسی که مال متعلق به دیگری را به هر نحوی بدون اینکه از مالک آن این اجازه را دریافت کرده باشد یا قانون این مجوز را به وی داده باشد به دیگری منتقل نماید، عمل او انتقال مال غیر محسوب می گردد.