شکوائیه هتک حرمت منزل

ریاست محترم دادگستری ……….

 

با سلام ،

 

احتراما، به استحضار عالی می رساند :

 

۱- در مورخ……….. راس ساعت ………. صبح آقای (مشتکی عنه ) به اتفاق یکی از بستگان خود به درب منزل مسکونی اینجانب ……….(شاکی دعوی ) مراجعه کرده و بعد از مواجهه با توسل به زور مبادرت به ورود غیر قانونی به منزل و سپس ایراد صدمه عمدی نمودند .

 

۲- گواهی پزشک قانونی در خصوص ایراد ضرب عمدی به پیوست این شکواییه تقدیم است .

 

۳- لازم به ذکر است که ، فرد موصوف (مشتکی عنه ) دارای قرابت سببی و دادماد اینجانب می باشد .

 

۴- اکنون که چند ماه است که دخترم بنا بر سوء رفتار و ایراد صدمه عمدی ایشان اقامتگاه زوج را ترک و به منزل من مراجعت نموده ، نامبرده به قصد ضربه زدن و انتقام گیری اعمال نامشروع فوق را مرتکب گردیده اند .

 

۵- لذا ، نظر به مراتب یاد شده ، تقاضای رسیدگی ، تعقیب و مجازات نامبرده به اتهام ورود به عنف و ایراد صدمه عمدی و عند اللزوم انجام تحقیقات محلی را دارم .

 

با تقدیم احترام

 

نام و نام خانوادگی (شاکی )

تفاوت سفته باز و سرمایه گذار در چیست؟

آنچه که سفته ‌باز را از سرمایه‌گذار متمایز می‌کند، ماهیت کالای مورد معامله، دوره نگهداری کالا و میزان اهرم اعمال گردیده می‌باشد.

آیا هر شخصی می‌تواند به‌راحتی سفته بازی کند؟

سفته‌ بازی چندان هم آسان نیست. هنگامی که چند روز سفته ‌بازان سهام را مثبت می‌کنند، احتمالاً افراد دیگری هم با آن‌ها سهام را بخرند و طبیعی خواهد بود که اشخاص دیگر هم نظیر سفته‌ بازان زمانی که ببینند پس از چند روز در سود هستند، به فروختن سهام خود اقدام نمایند و این فروش سریعتر از فروش سهام از طریق سفته‌ بازان صورت می‌گیرد و آن‌ها با کاهش سود روبه‌رو شوند.

همچنین با در نظر گرفتن غیرقانونی بودن این فعالیت در شرایطی که توافق سفته ‌بازان با طرفین معامله و تحلیل‌گران به سرانجام نرسد، سهم به هدف نخواهد رسید.

چه سهامی مستعد سفته بازی است؟

سفته ‌بازان، سهام‌های بنیادی که بنا به علل نامعلومی از دید و تمرکز بازار دور مانده‌اند و مبنای پایینی دارند را برمی‌گزینند تا بتوانند سهم موردنظر خود را به اصطلاح، باد کنند و یا به بیانی دیگر، اقدام به نوسان‌ گیری از سهم مورد نظر کنند.

نقدینگی بالا که از طریق سفته‌ بازان به بازار منتقل می‌گردد، باعث افزایش درخواست و در نتیجه افزایش نرخ سهم به مقداری بیشتر از ارزش واقعی آن سهم می‌شود و این اوضاع امکان دارد موجب ایجاد حباب سفته بازی در سهم را فراهم سازد. بعضا برخلاف حالت فوق هم امکان دارد رخ ‌دهد. به طور مثال، چنانچه سفته ‌باز باور داشته باشد که روند رو به نزول در بازار حاکم است و یا قیمت کالای خاصی، بیشتر از ارزش واقعی آن می‌باشد، تا حد امکان و در صورتی که نرخ‌ها بالاتر هستند، آن کالا را می‌فروشد و این امر، باعث پایین آمدن قیمت فروش آن کالا خواهد گردید.

چنانچه سرمایه‌گذاران دیگر هم مثل او رفتار کنند، قیمت آن کالا همچنان پایین‌تر رفته و در نتیجه باعث ترکیدن هر نوع حباب سفته بازی موجود می‌گردد، تا موقعی که فعالیت در بازار به حالت ثبات و تعادل بازگردد.

سفته ‌باز کیست؟

سفته ‌بازان به دو گروه تقسیم‌بندی می‌شوند:

 

دسته‌ای از آنها تحلیلگران و معامله‌گرانی می‌باشند که بر یک سهم تمرکز کرده‌اند.

 گروهی دیگر که با استفاده از پول تحلیل‌گران، اقدام به فعالیت در سهمی خاص کرده تا هوشمندانه به سود برسند.

سفته ‌باز در پی ارزش کالا یا اوراق نبوده و تنها بازده‌های قیمتی را در نظر دارد. سفته‌ بازها ریسک‌های زیادی را به خصوص در رابطه با پیش‌بینی تغییرات نرخ در آینده قبول می‌کنند و امید دارند که با قبول این ریسک‌ها، بی‌درنگ به سودهای کلانی دست پیدا کنند. معمولاً این اشخاص، سرمایه‌گذارانی ریسک‌پذیر و مبهم بوده که در بازارهای مربوطه بسیار حرفه‌ای هستند. معمولاً آن‌ها سرمایه‌گذاری‌های اهرمی همچون قراردادهای آتی و اختیار معامله را صورت می‌دهند.

بنابراین به این سرمایه‌گذاران، سفته ‌باز می‌گویند چون سعی دارند تغییرات قیمت را در قسمت‌های بی‌ثبات بازار پیش‌بینی نمایند و معتقدند یا تصور می‌کنند که سود بالایی به ‌دست می‌آورند حتی چنانچه شاخص‌های بازار، مغایر با آن را نشان دهد. همچنین فعالیت این اشخاص، در قالب مدت کوتاه‌تری در مقایسه با سرمایه‌گذاران دیگر، انجام می‌گیرد.

 

هرچند که هر اعتقادی را که استراتژی سرمایه‌گذاری را پیش می‌برد، می‌توان سفته ‌باز شمرد، اما در صورتی که بازار از آن باور حمایت کند، نمی‌توان آن را سفته ‌باز به شمار آورد. به صورت کلی، فعالیت‌های سفته‌ بازان از ریسک بالاتری برخوردار است که اکثرا به این خاطر است که شاخص‌های بازار امکان افزایش ارزش نرخ دارایی‌ را نشان نمی‌دهند. همچنین سفته‌ بازان، عمدتا قراردادهای آتی یا اختیار معامله را بیشتر از سهام متدوال و رایج خریداری می‌نمایند.

سفته بازی یعنی چی؟

سفته بازی به معنی انجام معامله‌ای مالی که در آن ریسک زیادی جهت از دست دادن جزء یا کل مبلغ سرمایه‌گذاری شده‌ اولیه وجود دارد و در عوض، انتظار می‌رود که سود کلانی به دست آورده شود. در سفته ‌بازی، ریسک ضرر ‌و ‌زیان بیشتر از امکان دسترسی به سودی بالا بوده و به همین خاطر به آن سفته‌ بازی و معامله‌ پرریسک می‌گویند.

گاهاً تشخیص سفته ‌بازی از سرمایه‌گذاری سخت می‌شود. تمایز این دو مفهوم بسته به فاکتورهای گوناگونی اعم از ماهیت دارایی، مدت دوره‌ نگهداریِ مورد انتظار و میزان اهرم افزایش سرمایه می‌باشد.

خرید مسکن هم می‌تواند با در نظر گرفتن نوع خرید، سرمایه‌گذاری ساده و یا سفته ‌بازی در نظر گرفته شود. به عنوان مثال هنگامی که شخصی یک‌ خانه به قصد اجاره دادن آن خریداری می‌کند، سرمایه‌گذاری نموده است. ولی موقعی که شخصی چند خانه را با قیمت‌هایی پایین‌تر از قیمت فروش و به قصد کسب سود در کوتاه ‌مدت خریداری می‌کند، سفته‌ بازی انجام داده است. سفته ‌بازان، نقدینگی بازار را مهیا می‌سازند و طیف گسترده‌ای از درخواست‌های بازار را پاسخ می‌دهند. همچنین به تولیدکنندگان در پوشش ریسک کمک می‌نمایند.

فروش استقراضی از طریق سفته ‌بازان به پیشگیری از ایجاد حباب قیمتی کمک می‌کند. صندوق سرمایه‌گذاری مشترک و صندوق‌های پوشش ریسک هم بعضا در سفته ‌بازی مشارکت می‌نمایند. به صورت کلی می‌توان گفت: سفته‌ بازی یک معامله مالی با ریسک زیاد اما پر بازده است. در صورتی که سود کلانی در پیش نباشد، انگیزه‌ای جهت شروع سفته ‌بازی وجود نخواهد داشت.

در چه مواردی دادگاه اقدام به صدور قرار امتناع از رسیدگی خواهد کرد ؟

یکی از موارد صدور قرار امتناع از رسیدگی هنگامی است که ایراد رد دادرس مطرح شده و یا اینکه دعوا قبلا در دادگاه دیگری طرح شده بوده است، می‌باشد.

آیا پس از اینکه دادگاه قرار امتناع از رسیدگی صادر کرد، رسیدگی به دعوا خاتمه مییابد؟

با صدور قرار امتناع از رسیدگی، رسیدگی به دعوا خاتمه نمی‌یابد، بلکه دعوای طرح شده در شعبه دیگری از همان دادگاه و یا دادگاه دیگر مورد رسیدگی قرار می گیرد .

آیا قرار امتناع از رسیدگی قابل اعتراض است؟

خیر قابل اعتراض نیست. از جمله قرارهایی که از طریق دادگاه به دنبال رسیدگی به یک دعوا در دادگاه صادر می‌گردد، قرار امتناع از رسیدگی می‌باشد. این قرار را می‌توان در ردیف قرارهای شبه قاطع به شمار آورد. با صدور قرار امتناع از رسیدگی، هرچند که پرونده از شعبه دادگاه رسیدگی کننده خارج می‌گردد، ولی در شعبه دیگر همان دادگاه و یا دادگاه دیگر مورد رسیدگی قرار خواهد گرفت.

نکته مهمی که در خصوص قرار امتناع از رسیدگی وجود دارد، این می‌باشد که به این خاطر که قرارهای قاطع دعوی قابل شکایت در دادگاه نیستند، به طرفین دعوا هم ابلاغ نخواهند شد.

صدور قرار امتناع از رسیدگی در امور کیفری

با بررسی مواد قانون آیین دادرسی کیفری تنها در یک مورد قرار امتناع از رسیدگی مقرر گردیده است و آن هم ماده ۴۲۱ قانون مذکور در مورد ایراد رد دادرس می‌باشد که در صورت قبول قرار امتناع از رسیدگی از طریق دادرس صادر می‌گردد. وجه تمایز این قرار با قرار امتناع از رسیدگی در مورد ایراد رد دادرس در امور مدنی این می‌باشد که در صورت عدم قبول ایراد رد دادرس در امور کیفری دادرس باید با صدور قرار رد ایراد دادرس طی مدت ۳ روز اقدام نماید و صراحتا قانون این قرار به مهلت ۱۰ روز در دادگاه صالح قابل اعتراض می‌باشد.

صدور قرار امتناع از رسیدگی در امور مدنی

قرار امتناع از رسیدگی در امور مدنی در سه مورد صادر می‌گردد.

 

 ۱.در صورتی که قاضی در پرونده مطروحه قانون را خلاف شرع دانسته و خود هم مجتهد باشد عمدتا با صدور قرار امتناع از رسیدگی و ارجاع به شعبه دیگر از رسیدگی به آن پرونده اجتناب می‌ورزد.

بنابراین دادرس دادگاه در صورت وجود دو شرط مذکور حق دارد قرار امتناع از رسیدگی صادر نماید. نخست آنکه دادرس مجتهد باشد و دوم آنکه قانون را خلاف شرع تشخیص دهد که با صدور قرار امتناع از رسیدگی پرونده را حسب مورد به شعبه هم عرض یا رئیس حوزه قضایی ارسال می‌کند. شایان ذکر است که این قرار قابل اعتراض نیست و قطعی می‌باشد.

 ۲.دومین موردی که موجب صدور قرار امتناع از رسیدگی می‌گردد، موارد رد دادرس در مواد ۹۱ و ۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی است. بنابراین در صورتی که یک یا چند مورد رد دادرس وجود داشته باشد با ایراد یکی از طرفین دعوا با قبول دادرس قرار امتناع از رسیدگی صادر خواهد شد.

بر اساس ماده ۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی موارد رد دادرس به موارد زیر محدود می‌گردند که موجب صدور قرار امتناع از رسیدگی خواهند شد:

• قرابت نسبی یا سببی تا درجه سوم از هر طبقه میان دادرس با یکی از اصحاب دعوا برقرار باشد.

• دادرس قیم یا مخدوم یکی از طرفین بوده و یا یکی از طرفین مباشر یا متکفل امور دادرس یا همسر وی باشد.

• دادرس یا همسر یا فرزند وی، ورثه یکی از اصحاب دعوا باشد.

• دادرس سابقاً در موضوع دعوای مطرح شده تحت عنوان دادرس یا داور یا کارشناس یا گواه اظهارنظر نموده باشد.

• میان دادرس و یکی از طرفین یا همسر و یا فرزند وی دعوای حقوقی یا جزایی مطرح باشد و یا در گذشته مطرح بوده و از زمان صدور حکم قطعی‌ نیز دو سال نگذشته باشد.

• دادرس یا همسر یا فرزند وی از نفع شخصی در موضوع مطروحه برخوردار باشند.

شایان ذکر است که قبول یا عدم قبول ایراد رد دادرس قابل اعتراض نیست و قطعی می‌باشد.

 ۳.مورد دیگری که موجب صدور قرار امتناع از رسیدگی می‌شود در جریان بودن پرونده مطروحه در دادگاه یا شعبه دیگری می‌باشد که با آگاهی دادرس دادگاه او به صدور قرار امتناع از رسیدگی اقدام کرده و پرونده مطرح شده را به شعبه رسیدگی کننده ارسال می‌نماید.

در این مورد بند ۲ م ۸۴ بیان داشته است: «دعوا بین همان اشخاص در همان دادگاه یا دادگاه هم عرض دیگری قبلا اقامه شده و تحت رسیدگی باشد و یا اگر همان دعوا نیست دعوایی ‌باشد که با ادعای خواهان ارتباط کامل دارد.» و به دنبال آن در ماده ۸۹ مقرر داشته است: «…و در مورد بند (۲) ماده (۸۴) هرگاه دعوا در دادگاه دیگری تحت رسیدگی باشد، از رسیدگی به دعوا خودداری کرده پرونده را به دادگاهی که دعوا‌در آن مطرح است می‌فرستد…» در حقیقت در این خصوص می‌بایست قرار امتناع رسیدگی صادر نماید.

شایان ذکر است که چنانچه پرونده طرح شده سابقا در همان شعبه اقامه شده باشد، دادگاه قرار رسیدگی توامان صادر نموده و به هر دو همزمان رسیدگی می‌کند.

قرار امتناع از رسیدگی در چه مواردی صادر می‌گردد؟

در قانون آیین دادرسی مدنی، موارد صدور قرار امتناع از رسیدگی در نظر گرفته شده است که در زیر به آنها اشاره شده است:

 

۱. به موجب ماده ۹۱ و ۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی، در شرایطی که موارد رد دادرس وجود داشته باشد خود دادرس می‌بایست با بیان جهت یا مورد رد دادرس قرار امتناع از رسیدگی صادر نماید و به دادرس یا دادرسان دیگری رسیدگی را محول نماید. از این رو، در اینگونه شرایط رسیدگی به دعوا متوقف نمی‌شود؛ بلکه بعد از امتناع از رسیدگی از طریق قاضی دادگاه در شعبه دیگری از دادگاه مورد رسیدگی قرار می‌گیرد.

 ۲.در شرایطی که شکایت مطرح شده در شعبه دیگری از همان دادگاه و یا در دادگاه دیگر سابقا مطرح گردیده و تحت رسیدگی باشد و یا در صورتی که همان دعوا نیست دعوایی باشد که با ادعای خواهان در ارتباط کامل است، در این شرایط قاضی می‌بایست قرار امتناع از رسیدگی صادر نماید. بعد از صدور قرار امتناع از رسیدگی، دعوای مذکور در دادگاهی که سابقا دعوا در آن اقامه شده بوده است قابل رسیدگی خواهد بود.

 ۳.همچنین به موجب ماده ۳ قانون آیین دادرسی مدنی، قاضی دادگاه مکلف است بر اساس قوانین موجود به دعوا رسیدگی کرده و در شرایطی که قانونی در این مورد وجود نداشته نباشد یا متعارض یا ناقص باشند، می‌بایست بر حسب منابع معتبر اسلامی یا موازین شرعی حکم صادر گردد. لذا این احتمال وجود خواهد داشت که از نظر قاضی مجتهد قانون خلاف شرع باشد. از این رو پرونده می‌بایست به شعبه دیگری جهت رسیدگی ارجاع گردد که در این موارد هم قرار امتناع از رسیدگی صادر می‌گردد.

قرار امتناع از رسیدگی چیست؟

از جمله قرارهایی که از طریق دادگاه به دنبال رسیدگی به یک دعوا در دادگاه صادر می‌گردد، قرار امتناع از رسیدگی می‌باشد. این قرار را می‌توان در ردیف قرارهای شبه قاطع به شمار آورد. با صدور قرار امتناع از رسیدگی، هرچند که پرونده از شعبه دادگاه رسیدگی کننده خارج می‌گردد، ولی در شعبه دیگر همان دادگاه و یا دادگاه دیگر مورد رسیدگی قرار خواهد گرفت.

نکته مهمی که در خصوص قرار امتناع از رسیدگی وجود دارد، این می‌باشد که به این خاطر که قرارهای قاطع دعوی قابل شکایت در دادگاه نیستند، به طرفین دعوا هم ابلاغ نخواهند شد.

برائت مدیون

مهم ترین اثر عقد ضمان نقل ذمه به ذمه این است که مدیون بری شده و دیگر تعهدی به پرداخت دین یا انجام تعهد در برابر طلبکار یا مضمون له را ندارد. در نتیجه دیگر احتیاجی نیست که ذمه ی مدیون را بری کرد. در ماده ی ۷۰۷ قانون مدنی نیز آمده است:« اگر مضمون له ذمه ی مصمون عنه را بری کند ضامن بری نمی شودمگر این که مقصود ابرا از اصل دین باشد.»

از این ماده استنباط می شود که تعهد ضامن جدا از رابطه ی قبلی مدیون و مضمون له است. به عبارت دیگر این ماده نشان گر این است که از نظریه انتقال ذمه پیروی کرده است.

ضمان به چه معناست؟

بر اساس این تعریفی که از ضمان شد می توان ویژگی های زیر را استنباط کرد:

۱_ضمان در دسته ی عقود رضایی قرار دارد به این معنا که صرف توافق شخص ضامن و مضمون له یعنی همان طلبکار عقد محقق می شود و نیاز به تشریفات خاصی ندارد و دین به طور مستقیم به ذمه ی ضامن منتقل می شود.

 ۲_عقد ضمان یک عقد معوض است یعنی با انتقال دین بر ذمه ی ضامن، دین و تعهد از ذمه ی مضمون عنه یعنی همان بدهکار اصلی ساقط می شود و دیگر این ضامن است که در برابر مضمون له، بدهکار به حساب می آید.

۳_ضمان از عقود تبعی است، به این معنا که به تبع مدیون بودن بدهکار در مقابل طلبکار یا مضمون له ایجاد می شود و در واقع تا فردی مدیون نباشد نمی توان از او ضمانت کرد. 

۴_ضمان عقدی است که بر مبنای مسامحه ایجاد می شود نه معامله کردن. به عبارت دیگر شخص ضامن به قصد کسب سود اقدام به انعقاد عقد ضمان نمی کند بلکه در حقیقت هدف او گره گشایی از مشکل مضمون عنه یا شخص بدهکار است. 

۵_ضمان عقدی است لازم.

ضمان نقل ذمه به ذمه در قانون

ماده ۶۸۴ قانون مدنی که در رابطه با عقد ضمان است بپردازیم:« عقد ضمان عبارت است از اینکه شخصی مالی را که بر ذمه دیگری است به عهده بگیرد.» البته باید بیان کرد که این تعریف کامل و جامعی از عقد ضمان نیست به این دلیل که بر عهده گرفتن دین از جانب ضامن فقط یکی از آثار عقد ضمان است و تعریف آن به حساب نمی آید.

خیار عیب چیست؟

این نوع اختیار زمانی قابل استفاده است که مورد معامله دارای عیب و نقص پنهان بوده و در ظاهر مشخص نباشد. در صورتی که در قرارداد مورد معامله، این اختیار به خریدار داده شود می تواند از آن استفاده کرده و معامله را فسخ نماید.

خیار غبن چیست؟

اگر هر یک از طرفین معامله مورد غبن فاحش (فریب خوردن) باشد اختیار فسخ معامله را خواهد داشت. البته این خیار تابع شرایط دیگری نیز می باشد.

انواع خیارات : خیار رویت و تخلف وصف چیست؟

اگر فروشنده یا خریدار به هر دلیلی مورد مال را ندیده و به وصف آنرا معامله نمایند در صورت رویت و عدم تایید، این حق را دارند که معامله را فسخ نمایند. البته لازم به ذکر است حتما می بایست خیار رویت و تخلف وصف در عقد لحاظ شده باشد.

انواع خیارات : خیار تاخیر ثمن چیست؟

این اختیار فسخ غالبا برای بایع (فروشنده) لحاظ می شود که در صورت عدم وصول ثمن (مبلغ بیع) می تواند از آن استفاده نماید.