در حقیقت نسب به معنی خویشاوندی و نژاد است. اما از نظر حقوقی نسب به معنای ارتباط میان دو نفر که یکی از آن‌ها از نسل دیگری باشد یا هر دو از یک نسل باشند، است. مانند رابطه فرزند و پدر یا رابطه خواهر و برادر.
در بعضی مواقع که پدر و مادر از تلقیح مصنوعی استفاده می‌کنند، نسب ناشی از تلقیح مصنوعی است. گاهی مواقع هم نسب ناشی از رابطه شبه‌ناک است. نسب مشروع نیز ناشی از ازدواج قانونی و مشروع زن و مرد است. برای اثبات نسب بین دو نفر باید ازدواج زن و مرد و همچنین نسب پدر و مادر اثبات شود.
طبق قانون، ضرر در قرارداد مضاربه بر عهده مالک می‌باشد.
حتی اگر طرفین شرط کنند که یا عامل یا هر دو نفر خسارت را برعهده بگیرند، شرط باطل است. البته در صورتی که در معامله بیان شود که خسارت وارد شده بر مالک توسط عامل جبران می‌شود و عامل از مال خودش خسارت مالک را پرداخت می‌کند، شرط درست می‌باشد.
همانطور که دیدید، قرارداد مضاربه ای شامل مشارکت دو نفر ضارب و مضارب (عامل) است که طی آن معامله‌ای شامل پرداخت وجه نقد و کار قانونی عقد می‌شود.
در این نوع معامله قوانینی وجود دارد که پایبندی به آن مهم است. اگر قصد انجام چنین کاری را دارید، در ابتدا کاملا با آن آشنا شوید و بعدا با فردی مطمئن و قابل اعتماد وارد معامله شوید.
ماده 551 قانون مدنی می‌گوید که معامله مضاربه با یکی از شرایط زیر فسخ می‌گردد:
سودی که از این قرارداد به دست می‌آید، شامل منافعی است که از خرید و فروش جنس به دست می‌آید. پس سودی که از این کار به دست می‌آید، باید ناشی از یک تجارت خاص باشد و حتما منفعتی در آن وجود داشته باشد.
در ابتدای معامله باید سهم هر طرف مشخص باشد و همانطور که در بخش‌های قبلی گفته شد، این سهم به صورت یک دوم، یک سوم و یک چهارم باشد. البته ممکن است این مقدار به صورت درصدی هم باشد. مثلا یکی از طرفیت 35% و دیگری 65% از سود را ببرد.
یعنی اگر کمی بی‌دقتی شود معامله مضاربه سر از ربا در خواهد آورد. این معامله برای افرادی مفید است که دارای سرمایه کافی هستند. اما به دلایلی نمی‌خواهند کار کنند. در این صورت باید با یک نفر معامله کنند و به اصطلاح معروف بازاریان به شکل “کار از یکی و سرمایه از یکی” عمل کنند. اما باید مواظب بود که این قرارداد به ربا آلوده نشود.
در این نوع معامله دو نفر در یک کار شریک می‌شوند؛ یکی مالک و دیگری ضارب؛ پول لازم برای کار توسط یکی تامین می‌شود و کار هم توسط دیگری انجام می‌شود.
افراد باید یک تعهد و قراردادی برای تقسیم سود بین خودشان ببندند و به نسبت پول و کار، سود را تقسیم کنند، در این امر می‌توان از یک وکیل قرارداد کمک گرفت. ماده 546 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران می‌گوید: “مضاربه عقدی است که در آن یکی از متعاملین سرمایه را تامین می‌کند با شرط اینکه طرف دیگر با آن تجارت کند. دو طرف در سود آن شریک هستند. همچنین صاحب سرمایه مالک و فرد کارکننده ضارب نامیده می‌شود “. یکی دیگر از مواردی که در قانون مطرح شده است، این است که می‌توان در معامله نوع تجارت را مشخص نکرد. در چنین صورتی فرد عامل می‌تواند هر نوع تجارتی را با توجه به عرف و دین انجام دهد. به طور مثال می‌توان قرارداد مضاربه بورس یا قرارداد مضاربه بانکی انجام داد و سود را بین طرفیت تقسیم کرد.
1- در قوانین طلاق، اگر حضانت طفل با مادر باشد، با ازدواج مجدد مادر، حضانت طفل از وی ساقط می‌شود. ولی در طلاق توافقی، زوجین می‌توانند با یکدیگر توافق کنند، در صورت ازدواج مجدد مادر، حضانت طفل کماکان با مادر باشد.
2- طبق قانون مصوب سال 1314 شمسی، حضانت طفل پسر تا سن دو سالگی با مادر بود، ولی با تغییرات اعمال شده در سال 1382 حضانت فرزند دختر و پسر تا پایان سن هفت سالگی به مادر واگذار شده است.
3- در بحث حضانت فرزند بعد از طلاق توافقی و هر نوع طلاق دیگر، دادگاه مصلحت طفل را در نظر می‌گیرد.
4- در طلاق توافقی، بحث ملاقات طفل با پدر یا مادر از قبیل تعیین مکان و زمان ملاقات، و سایر جزییات آن، بستگی به توافق والدین دارد، و در صورت عدم توافق والدین و اختلاف میان آن ها، تصمیم گیری با دادگاه است.
5- در صورت طلاق توافقی، نفقه طفل برعهده پدر است، و چگونگی پرداخت و میزان آن بستگی به توافق والدین در حین اجرای طلاق توافقی دارد. در صورت اختلاف میان والدین در مورد پرداخت نفقه، دادگاه مبلغ نفقه را بر اساس وضعیت اجتماعی و شرایط سنی و نیازهای روز مره طفل تعیین می‌کند.
6- تا زمانی که طفل به سن هجده سال تمام برسد، تحت ولایت پدر یا جد پدری خود خواهد بود.
در خصوص حضانت فرزند در طلاق توافقی، زوجین می‌توانند بر خلاف اصول کلی که در مورد حضانت اطفال مطرح شد با یک دیگر توافق کنند. مثلا حضانت کودک زیر هفت سال دختر به پدر واگذار شود یا این که حضانت کودک پسر تا پایان 15 سالگی با مادر باشد. بنابراین حضانت فرزندان بعد از طلاق توافقی، براساس توافق میان زن وشوهر انجام می‌گیرد. و دادگاه در این مورد دخالتی ندارد و همه چیز بر عهده والدین است.
همان طور که پیش تر گفتیم، شرایط حضانت فرزند بستگی به نوع طلاق دارد. در طلاق توافقی که یکی از انواع طلاق ها است، لازمه صدور گواهی عدم امکان سازش از سوی دادگاه، توافق بر کلیه امور مالی و غیر مالی موجود بین زوجین، از جمله حضانت فرزند در صورت وجود است. بدین نحو که زوجین باید در خصوص حضانت فرزند، خود با یک دیگر به توافق برسند و آن را به صورت مکتوب به اطلاع دادگاه برسانند.
نکته مهم قابل ذکر برای مادرانی که در آستانه طلاق هستند این است که طبق قانون، در حالت عادی به سبب شرایط حساس روحی و عاطفی کودکان و نیازشان به مادر، در صورت طلاق والدین، حضانت کودک دختر و پسر تا سن هفت سالگی با مادر است و بعد از اتمام هفت سالگی حضانت آن ها به پدر واگذار می‌شود.
اگر زوجین از یک دیگر جدا شوند، شرایط حضانت فرزند بستگی به نوع طلاق آن ها می‌تواند متفاوت باشد. ولی به طور کلی چیزی که در قانون در رابطه با حضانت فرزندان بدون طلاق وجود دارد این است که، حضانت فرزند دختر تا 9 سالگی و برای فرزند پسر تا سن 15 سالگی مفهوم پیدا می‌کند، و بعد از این، دیگر حضانت برای اطفال ذکر شده معنا ندارد و فرزندان از حضانت پدر یا مادر خود خارج می‌شوند، و خود باید تصمیم بگیرند که در ادامه با کدام یک می‌خواهند زندگی کنند.
حضانت به معنای نگه داری، مواظبت روحی وجسمی، و تعلیم و تربیت کودک توسط افراد ذیصلاحی است که به صورت قانونی عهده دار این مسئولیت هستند.
طبق قانون مدنی، حضانت فرزندان، هم حق و هم تکلیف والدین است، و هیچ کدام از والدین حق ندارند در مدتی که حضانت کودک برعهده آن ها است از این مسئولیت امتناع کند یا دیگری را آن محروم سازد.
از آنجا که کودکان بی دفاع ترین موجودات هستند، از این رو قانون برای حضانت فرزندان قوانینی را در نظر گرفته است. به طور کلی حضانت فرزند بدون طلاق به عهده پدر و مادر است مگر اینکه پدر و مادر صلاحیت حضانت را نداشته باشند.
در طلاق غیابی گاهی عسر و حرج هم پیش می‌آید که برای روشن شدن موضوع باید به آن هم پرداخت. براساس ماده 1130 قانون مدنی، در صورتی که ادامه زندگی مشترک زوجین موجبات عسر و حرج زن گردد، می‌توان با حضور در دادگاه تقاضا طلاق کرد.
قطعا باید بدانید که اگر عسر و حرج در دادگاه مشخص شود، قاضی مرد را مجبور به طلاق کرده و در غیر این صورت زن به درخواست خود طلاق خواهد گرفت. معنای عسر و حرج چنین بوده که اگر زندگی به سطح دشواری برای زن برسد که دیگر تحمل ادامه زندگی را نداشته باشد، طلاق را می‌تواند با مراجعه به دادگاه و ارائه دادخواست جاری کند.
مرد باید به دادن نفقه زن بپردازد و زندگی مشقت بار برای زنان که توسط مرد به وجود می‌آید، مجازاتی را برای مرد به دنبال خواهد داشت. بنابراین بایستی نتیجه گرفت که عسر و حرج اگر محرض شود قطعا طلاق را حتمی می‌سازد و مرد باید زندگی مناسب و ایده آلی را برای همسر خود فراهم آورد.
بر اساس ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی:
همانطور که گفته شد هرگاه کسی دیگری را به نحوی که دیگری را به الزام و اکراه وادار کند و شخص را تهدید به قتل، یا ضررهای نفسی، شرافتی، مالی یا افشای اسرار نسبت به وی یا بستگانش نماید، به این منظور که وجه مشخص یا انجام و یا عدم انجام کاری را طلب کند، به مجازات ۷۴ ضربه شلاق یا حبس از دو ماه تا دو سال محکوم خواهد شد.
جرم اخاذی زمانی صورت می‌گیرد که تهدید شخص برای انجام کار و یا عدم انجام کار باشد، و این تهدید حتما با تقاضای مبلغی همراه باشد. اگر که تهدید بدون گرفتن مبلغ باشد، اخاذی محسوب نمی‌شود.
همچنین برای صورت گرفتن جرم اخاذی باید یک عنصر روانی در میان باشد و مهم نیست که این انگیزه واقعی است یا خیر. مثلا اگر فردی به قصد اخذی کسی را تهدید کند و بترساند و اگر انگیزه وی واقعی نباشد، باز هم مجرم محسوب می‌شود. زیرا قصد اخاذی داشته است.
بسمه تعالی
ریاست محترم شعبه ………
با سلام ، و عرض ادب
احتراماً در خصوص کلاسه پرونده ………. با موضوع …..………. به استحضار می رساند .
نظر به اینکه اجرائیه به محکوم علیه ابلاغ گردیده است ولی محکوم علیه اقدام به پرداخت محکوم به ننموده است، لهذا درخواست تشکیل پرونده اجرایی و به تبع آن توقیف خودرو …. محکوم علیه دارای شماره شهربانی…….. مورد استدعاست .
با تجدید مراتب احترام
امضاء
اگر شما قصد دارید خودروی همسر خود را جهت مطالبه‌ی مهریه توقیف کنید، در ابتدا باید همراه با یک کپی یا اصل عقدنامه خود به دفتر ازدواجی که در عقدنامه آمده است مراجعه کنید. اگر به هر دلیلی مانند فوت شخص سردفتر، فراموش کردن آدرس دفتر ازدواجی که مد نظر است، تغییر آدرس دفترخانه و یا هر دلیل دیگری موفق به پیدا کردن دفترخانه فوق نشدید، می‌توانید به اداره ثبت شهر یا کانون سردفتران ازدواج و طلاق مراجعه کرده و آدرس دفترخانه فوق را پیدا کنید.
شما باید پس از پیدا کردن دفترخانه مذکور، با یک درخواست مکتوب از سردفتر فوق تقاضای صدور اجرائیه کنید. اما اینکه شما تمام مهریه را مطالبه کرده‌اید یا قسمتی از آن را، بسیار مهم است. همچنین باید به این نکته توجه کنید که به اجرا گذاشتن مهریه یا همان مطالبه مهریه از اداره ثبت فقط در دو صورت مفید است، اول اینکه باید زوج را ممنوع الخروج کنید و دوم اینکه باید زوج اموالی برای توقیف داشته باشد. (اموالی به غیر از مستثنیات دین)
همانطور که قبلا گفتیم برای رفع توقیف خودرو بابت مهریه شخص باید رای صادره از دادگاه را به اداره ثبت ببرد و خودروی خود را آزاد کند.
در ابتدا باید به این نکته توجه کرد که توقیف خودرو از طریق اجرای ثبت دارا مزایا و منافعی است که در ادامه به توضیح آن‌ها می‌پردازیم.
باید بدانید که از طریق اجرای ثبت، وصول مطالبات کار بسیار ساده‌تری است. یعنی اگر شما بخواهید از طریق محاکم قضایی اقدام به توقیف مال شخصی را داشته باشید که بتوانید مطالبات خود را وصول کنید، پروسه دادرسی خیلی طولانی‌تر و سخت‌تری خواهید داشت. زیرا مثلا برای توقیف خودرو از طریق اجرای ثبت احتیاجی به باطل کردن تمبر مالیاتی نیست ولی برای محاکم قضایی، شما باید حتما هزینه تمبر بپردازید، زیرا در غیر این صورت دادخواست شما بررسی و پیگیری نمی‌شود، مگر در صورتی که رای قطعی صادر شود. این نیز نیازمند صرف زمان و هزینه بسیار است.
