همان طور که گفته شد؛ شهادت شاهدان باید طبق یک سری قوانین خاص باشد. در صورتی که شاهد خارج از این چارچوب ها صحبتی داشته باشد؛ خیلی نمی توان به ادعای وی اعتماد کرد.
.قاضی باید با هر کدام از شاهدان به صورت مجزا صحبت کند. این موضوع را نیز مد نظر قرار دهید که صحبت با .شاهد و یا شاهدان ماجرا نباید در حضور متهم و یا شاکی پرونده باشد.
.شاهد و یا شاهدان قبل از صحبت کردن باید به قرآن سوگند یاد کنند و بعد از آن از اتفاقاتی که شاهد آن ها بوده اند؛ صحبت کنند. البته ناگفته نماند شاهد ماجرا این حق را دارد که سوگند یاد نکند.
.شاهد و یا شاهدان ماجرا می توانند اظهاراتی که در دادگاه و در نزد قاضی انجام داده اند را امضا نکنند. در این صورت قاضی و یا منشی شعبه دادگاه به نیابت از شخص شاهد می تواند اظهارات وی را امضا کند.
.گواه باید بلافاصله بعد از دریافت نامه احضاریه در دادگاه حاضر شود. برای باور اول این امکان برای گواه وجود دارد تا از حاضر شدن در مکان مشخص شده امتناع نماید. در صورتی که برای بار دوم چه با وجود عذر موجه و چه بدون وجود عذر موجه در دادگاه حاضر نشود؛ حکم جلب وی صادر می شود. البته یک استثنایی نیز در این خصوص وجود دارد. در صورتی که گواه بیمار باشد و یا به دلایل مختلفی قادر به حرکت و جابجایی نباشد؛ قاضی باید به محل اقامت وی رفته و تحقیقات لازم را انجام دهد.
به هنگام شهادت گواه؛ هیچ کدام از طرفین دعوا حق اظهار نظر و صحبت ندارند. به بیان بهتر هیچ شخصی اجازه قطع کردن صحبت های گواه را ندارد.