مقصر تصادف شاخ به شاخ کیست؟

در هنگام بروز تصادف از روبرو یا شاخ به شاخ فقط یک حالت وجود دارد و آن هم زمانی است که جاده یا کوچه و خیابان فرعی دو طرفه باشد. در برخی از قسمت های دو طرفه در جاده، سبقت آزاد، ممنوع و یا مطلقا ممنوع است. بنابراین، بهتر است بدانید که نوع سبقت هیچ تاثیری در مقصر بودن یا نبودن فرد در تصادف شاخ به شاخ در جاده ندارد و در صورت بروز حادثه، فرد سبقت گیرنده صد در صد مقصر تصادف شاخ به شاخ می‌باشد.

مقصر تصادف در لاین مخالف و به اصطلاح شاخ به شاخ شدن خودرو ها در شهر معمولا به عهده هر دو اتومبیل می‌باشد اما قبل از آن انحراف زود تر خودرو ها باید مورد بررسی قرار گیرد.

در تصادف فرعی به خیابان اصلی دو طرفه، تعیین مقصر چگونه است؟

تشخیص این امر باتوجه به صحنه تصادف و کروکی در صلاحیت راهنمایی رانندگی میباشد.

قوانین رانندگی

ماده ۱۳۳ قوانین رانندگی : مسیری که راننده می خواهد برای سبقت گرفتن وارد آن شود باید تا فاصله دور و مطمئنی از طرف مقابل خالی از هر گونه وسیله نقلیه بوده و تفاوت سرعت بین وسیله نقلیه او و وسیله نقلیه جلویی برای سبقت کافی باشد تا به این ترتیب موجب به خطر انداختن خود و ترافیک سمت مقابل نشده باشد.

 

ماده ۱۳۴ قوانین رانندگی : رانندگان وسایل نقلیه ای که از آنها سبقت گرفته می شود باید راه را برای وسیله نقلیه ای که در حال سبقت گرفتن است باز کنند و بر سرعت خود نیفزایند.

 

ماده ۱۳۵: سبقت گرفتن در موارد زیر ممنوع است:

 

در سر پیچ های تند و سربالایی که میدان دید راننده کم است.

از ۵۰ متر مانده به پیچ ها تا ۵۰ متر پس از آن یا در تقاطع راه ها یا در تقاطع راه آهن، مگر آنکه به وسیله علایم، سبقت مجاز شناخته شده باشد.

هنگامی که روشنایی و میدان دید به هر علت کافی نباشد.

سبقت از وسیله نقلیه ای که خود در حال سبقت گرفتن است. مگر در راهی که به دلیل وجود سه خط عبور یا بیشتر، این عمل مجاز باشد.

برای اتوبوس ها و کامیون ها در معابر شهری.

از ۱۰۰ متر مانده به ورودی تونل ها و پل ها تا انتهای آنها، مگر آنکه به وسیله علایم، سبقت مجاز شناخته شده باشد.

در نقاطی که با نصب علایم ویژه سبقت گرفتن ممنوع اعلام شده باشد.

هنگامی که وسیله نقلیه ای در فاصله ای نزدیک و غیر ایمن از روبرو در حال حرکت می باشد.

سبقت گرفتن در چه شرایطی ممنوع است؟

در برخی از مکان‌ها سبقت ممنوع است و سبقت گرفتن هم می‌تواند خطرناک باشد و هم سبب جریمه شدن راننده شود. در برخی از محل‌ها، سبقت ممنوع با تابلوهای علائم راهنمایی و رانندگی مشخص شده است. اگر خودرویی با سرعت بالا و نزدیک به خودرو دیگر از روبه‌رو در حال حرکت باشد سبقت گرفتن ممنوع است. همچنین سبقت گرفتن از ۵۰ متر مانده به پیچ و ۵۰ متر بعد از آن، تقاطع مسیرها و تقاطع راه آهن ممنوع است و درصورتی راننده مجاز به سبقت گرفتن است که با تابلوهای راهنمایی و رانندگی مشخص شده باشد. راننده نمی‌تواند سر پیچ‌ها و سربالایی‌های تند سبقت بگیرد چراکه میدان دید آن پایین است. اگر به هر دلیلی روشنایی کم و عمق دید پایین باشد امکان سبقت گیری وجود ندارد. شما نمی‌توانید از کسی که در حال سبقت گرفتن است سبقت بگیرید. سبقت گرفتن اتوبوس‌ها و کامیون‌ها و یا خودروهای تجاری در معابر شهری ممنوع است. همچنین ۱۰۰ متر مانده به تونل و یا پل تا انتهای آن ممنوع است و اگر راننده‌ای در هرکدام از این موارد اقدام به سبقت گرفتن کند جریمه خواهد شد و یا تصادف رخ خواهد داد.

قوانین سبقت مجاز

اگر می‌خواهید در امتحان رانندگی شرکت کنید مهم است که قوانین سبقت را بدانید. در آیین‌نامه راهنمایی و رانندگی، سبقت گرفتن همیشه ممنوع نیست و با شرط رعایت قوانین، رانندگان می‌توانند از وسیله نقلیه جلویی پیشی بگیرند. مهمترین نکته در سبقت گرفتن این است که مطمئن شوید سبقت گرفتن در آنجا آزاد است. خط‌های ممتد در خیابان یکی از نشان‌های سبقت ممنوع است و اگر راننده‌ای اقدام به سبقت گرفتن کند جریمه خواهد شد. هنگامی که خطوط در خیابان به صورت مقطع باشد رانندگان با رعایت سایر قوانین مجاز به سبقت گرفتن هستند.

سبقت گرفتن از سمت چپ مجاز است و راننده باید قبل از سبقت گرفتن با حفظ فاصله با خودرو جلویی و همچنین با روشن کردن چراغ راهنمای سمت چپ به راننده جلویی اعلام ‌کند که قصد سبقت گرفتن دارد. راننده پس از سبقت گرفتن و طی کردن مسافت کافی باید با روشن کردن چراغ راهنما در مسیر خود قرار گیرد؛ از این رو زمانی که راننده بتواند چراغ جلویی خودرویی که از آن سبقت گرفته را در آینه ببیند می‌تواند به مسیر قبلی خود بازگردد. اگر راننده در بازگشت به مسیر قبلی خود عجله کند موجب تصادف خواهد شد و باید با توجه کامل نسبت به اینکه مسیر کافی طی شده است به مسیر قبلی بازگردد تا موجب تصادف و ترافیک نشود. به یاد داشته باشید تنها زمانی می‌توانید از سمت راست سبقت بگیرید که خودرو جلویی در حال گردش به چپ باشد که در این صورت سبقت به راست مجاز است. هنگام سبقت گرفتن باید دقت کافی داشته باشید که رو‌به‌رو خالی باشد و بین دو خودرو تفاوت سرعت کمی وجود داشته باشد در غیر این صورت سبقت گرفتن خطرناک است و می‌تواند سبب اتفاقات جبران ناپذیری شود. گاهی دیده می‌شود که رانندگان برای سربه سر گذاشتن و یا چشم و هم چشمی در رانندگی از یکدیگر سبقت می‌گیرند و یا فضا را برای سبقت گرفتن باز نمی‌کند که این نیز می‌تواند خطرناک باشد.

تصادف در کوچه‌ها و خیابان‌ها

توضیحات:

 

وسیله نقلیه شماره ۱ بدون رعایت حق تقدم اقدام به گردش به سمت چپ می‌کند که از ناحیه پهلو یا جلو با وسیله نقلیه شماره ۲ برخورد می‌کند

 

گاهی اوقات آثار خط ترمز به جای مانده از وسیله نقلیه شماره ۲ نشان دهنده سرعت غیر مجاز وسیله نقلیه شماره ۲ است که کارشناس بازدید کننده با توجه به مستندات قانونی می‌تواند وسیله نقلیه شماره ۲ را به نسبت تقصیر، مقصر اعلام کند.

 

علت:

 

بی احتیاطی از جانب وسیله نقلیه شماره ۱ به علت عدم رعایت حق تقدم نسبت به وسیله نقلیه شماره ۲ تشخیص داده شد

 

استناد قانونی

 

ماده ۱۴۰ آیین نامه راهنمایی و رانندگی

 

وسیله نقلیه‌ای که در مسیر مجاز در حال حرکت است بر وسایل نقلیه متوقفی که در حال شروع حرکت به جلو یا عقب، گردش یا دور زدن هستند حق تقدم دارند.

تصادف در سبقت غیرمجاز

توضیحات:

 

وسیله نقلیه شماره ۱ اقدام به سبقت از سمت راست وسیله نقلیه شماره ۲ می‌کند .

 

علت:

 

بی احتیاطی از جانب وسیله نقلیه شماره ۱ به علت سبقت از سمت راست نسبت به وسیله نقلیه شماره ۲ تشخیص داده شد

 

استناد قانونی

 

ماده ۱۳۲ آیین نامه راهنمایی و رانندگی

 

رانندگانی که قصد سبقت گرفتن از وسایل نقلیه‌ای را که در جهت آنان حرکت می‌کنند دارند، در محل‌های مجاز و در صورت لزوم پس از روشن کردن چراغ راهنما و یا با دادن علامت لازم تنها از سمت چپ آنها سبقت گیرند و پس از سبقت و طی مسافت کافی، بار دیگر با روشن کردن چراغ‌ راهنما و یا با دادن علامت به طرف راست راه متوجه و در مسیر قبلی خود قرار گیرند به نحوی که راه وسیله نقلیه‌ای که از آن سبقت گرفته شده بسته نشود یا موجب تصادف نشود. با وجود این سبقت گرفتن از طرف راست وسیله نقلیه‌ای که در حال گردش به چپ می‌باشد مجاز خواهد بود.

تصادف از عقب مقصر کیست؟

بر اساس قوانین راهنمایی و رانندگی، مقصر تصادف از عقب به طور حتمی همیشه اتومبیلی است که به پشت خودرو دیگر برخورد کرده است.

مقصر تصادف از بغل سمت راست کیست؟

مقصر تصادف از بغل سمت راست فردی است که بدون زدن راهنما قصد حرکت و یا تغییر مسیر دارد و بدون چک کردن آینه های خودرو شروع به حرکت کرده و به خودرو های سمت چپ برخورد می‌کند.

شکایت به سازمان بازرسی کل کشور

بر اساس ماده ۲ قانون تشکیل سازمان بازرسی، اعلامات و شکایاتی قابل رسیدگی است که در خصوص عملکرد شرکت ها و مؤسسات و ارگان های دولتی و یا مؤسسات و شرکت های عام المنفعه و سازمان هایی که تمام یا قسمتی ازسرمایه یا سهام آنان متعلق به دولت است یا دولت بنحوی از انحاء بر آنها نظارت یا کمک می نماید، باشد.

 

بنابراین شکایاتی که رسیدگی بدانها در صلاحیت سازمان بازرسی است، عبارتند از:

 

نقض قوانین

عدم انجام وظیفه

اطاله رسیدگی

عدم پاسخگویی یا ضعف در ارائه خدمات

تضییع اموال عمومی و دولتی، تخریب و آسیب رساندن به منابع طبیعی و محیط زیست، وجود فساد اداری و دیگر تخلفات اداری

توجه داشته باشید که رسیدگی به موارد زیر، خارج از صلاحیت سازمان بازرسی میباشد:

 

شکایت از مراجع قضایی، دیوان عدالت عداری

رسیدگی به شکایت از اشخاص حقیقی و حقوقی غیردولتی

اعتراضات به آراء مراجع غیر قضایی نظیر کمیسیون های مالیاتی، شهرداری ها و هیات های حل اختلاف کارگری

رسیدگی به تخلفات مطبوعاتی

رسیدگی به تصمیمات شورای عالی انقلاب

رسیدگی به شکایت از روند انتخابات ریاست جمهوری، مجلس، خبرگان و شوراهای شهر و روستا

رسیدگی به تصمیمات دیوان محاسبات کشور و همچنین شورای نگهبان

مراحل شکایت از ادارات دولتی به دیوان عدالت اداری

چنانچه شکایت اداری از یک دستگاه دولتی دارید، میتوانید در بدو امر و پیش از طرح شکایت در دیوان، از طریق همان دستگاه دولتی و از طریق بازرسی به پیگیری درخواست خود بپردازید.

 

البته این امر نافی شکایت از طریق دیوان عدالت اداری نیست. روند شکایت در دیوان عدالت به شرح زیر میباشد:

 

ثبت دادخواست تنظیم شده در دفاتر الکترونیک قضایی

تعیین شعبه توسط رئیس شعبه اول یا معاون اجرایی وی با توجه به تخصص شعبه

ارجاع پرونده به شعبه مرجوعه

بررسی شرایط و صحت و نواقص دادخواست توسط مدیر دفتر شعبه مرجوع الیه

ارسال دادخواست به رؤیت ریاست شعبه جهت اخذ دستور ارسال دادخواست و ضمائم آن برای خوانده

پس از ارسال دادخواست و ضمائم آن برای خوانده، وی موظف است ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ دادخواست، پاسخ خود را ارسال نماید (عدم وصول پاسخ، مانع از رسیدگی نیست).

شعبه رسیدگی کننده پس از بررسی و تحقیق در خصوص جوانپ پرونده، رای بدوی را صادر می کند.

رسیدگی به شکایت در دیوان عدالت اداری، غیرترافی است؛ یعنی نیازی به حضور یک یا هر دو طرف دعوی نیست و رسیدگی به صورت تبادل لوایح انجام میگیرد، مگر اینکه شعبه توضیحات یک یا هر دو طرف پرونده را لازم بداند و این توضیحات در مسیر رسیدگی موثر باشند.

مرجع شکایت از ادارات دولتی

تشخیص مرجع صالح برای رسیدگی به شکایت از اهمیت بسزایی برخوردار است؛ چرا که در صورت عدم توجه به این مساله امکان تضییع حق، متحمل شدن ضررهای مالی و از دست رفتن زمان وجود دارد.

 

طرح شکایت از اداره دولتی نیز از این قاعده مستثنی نیست.

 

دو مرجع برای ثبت شکایات در این زمینه وجود دارند که با توجه به نوع شکایت شما، باید به یکی از آنها مراجعه نمایید:

 

شکایت به دیوان عدالت اداری

شکایت به سازمان بازرسی کل کشور

شکایت به دیوان عدالت اداری

دیوان عدالت اداری زیر نظر مستقیم رئیس قوه قضاییه تاسیس گردیده و به منظور رسیدگی به شکایات، تظلمات و اعتراضات مردم نسبت به مامورین یا واحد ها یا آیین نامه های دولتی و احقاق حقوق آنان تشکیل شده است.

 

اختیارات دیوان، محدود به مواردی است که در قانون مشخص شده است و شامل موارد زیر میباشد:

 

رسیدگی به شکایات، تظلمات و اعتراضات اشخاص حقیقی یا حقوقی تخلفات دولتی

رسیدگی به اعتراضات و شکایت از آراء و تصمیمات قطعی دادگاه های اداری، هیات های بازرسی و کمیسیون ها. این کمیسیونها عبارتند از:

کمیسیون های مالیاتی

شورای کارگاه

هیات حل اختلاف کارگر و کارفرما

کمیسیون موضوع ماده ۱۰۰ قانون شهرداری

کمیسیون موضوع ماده ۵۶ قانون حفاظت و بهره برداری از جنگلها و منابع طبیعی

رسیدگی به شکایات قضات و مشمولین قانون استخدام کشوری

رسیدگی به شکایات از سازمان تامین اجتماعی

رسیدگی به شکایت از کارمندان دولتی

رسیدگی به شکایات از ادارات دولتی بابت مصوبات غیرقانونی

رسیدگی به تصمیمات و آرای دادگاهها و مراجع قضایی، دادگستری و نظامی، دادگاه های انتظامی قضات دادگستری و شکایت از نیروهای مسلح در صلاحیت دیوان عدالت اداری نیست.

ازدواج سفید چیست؟

اگر بخواهیم ازدواج سفید را به صورت ساده تعریف نماییم می‌توانیم بگوییم که ازدواج سفید، شروع و تشکیل پیوند زناشویی بین یک زن و مرد بدون لحاظ چارچوب قانونی، حقوقی، شرعی و عرفی می‌باشد.

در واقع در ازدواج سفید زن و مرد بدون ثبت رسمی و قانونی مسئله ازدواج و بدون گذراندن آداب و رسوم مرسوم در رابطه با ازدواج رسمی، شروع زندگی‌شان را زیر یک سقف پایه ریزی می‌نمایند. طبعاً در چنین ارتباطی طرفین تعهد قانونی و شرعی نسبت به یکدیگر ندارند و نمی‌توانند مدعی حق و حقوقی نسبت به یکدیگر باشند.

با این اوصاف متوجه می شویم که ازدواج سفید پدیده‌ای غیر قانونی، غیر رسمی و خلاف و آداب و رسوم حاکم بر جامعه می باشد و در دنباله آن، مجموعه ای از ناهنجاری‌های اخلاقی و اجتماعی به بار می‌آید.

از همین رو مسئله ازدواج سفید باعث نگرانی و بحث و کشمکش‌های زیادی در میان مسئولان ذی ربط، کارشناسان، جامعه شناسان و دیگر صاحب نظران این حوزه شده است. 

تفاوت حقوق عینی با حقوق دینی

گفتیم در حقوق عینی رابطه شخص با حقوق شیی برقرار است ولی در حقوق دینی رابطه شخص با شخص دیگر برقرار است.

حق عینی در برابر همه قابل استناد است ولی حق دینی فقط در برابر مدیون. مثلا در خصوص حق مالکیت نسبت به ماشین، شخص در برابر همه می تواند در صورت لزوم به آن استناد کند ولی در خصوص طلبی که از دیگری دارد فقط می تواند در برابر خود مدیون به آن استناد کند.

حق عینی برعکس حق دینی، در بردارنده حق تعقیب است یعنی شخص می تواند مالش را دست هرکسی که دید، مطالبه نماید.

اما منظور از این دو نوع حق چیست؟

حق عینی اصلی: زمانی که رابطه شی و شخص، مستقیم و بلاواسطه باشد نه اینکه تابع یک دین دیگر باشد. برای فهمیدن حقوق عینی اصلی باید حقوق عینی تبعی را بشناسیم تا در مقایسه با آن به مفهوم آن پی ببریم.

حقوق عینی تبعی: وقتی رابطه شخص با شیی تابع یک دین است می گوییم شخص بر آن شیی حق عینی تبعی دارد. مثلا حقی که شخص نسبت به مالی که نزد او به رهن گذاشته شده است دارد.

در این حالت حق شخص تابع یک دین می باشد و تا زمانیکه آن دین وجود دارد، حق شخص بر آن مال نیز برقرار است.

مثلا وقتی کسی بابت پرداخت بدهی خود به بانک خانه اش را در رهن بانک می گذارد، حقی که بانک نسبت به این خانه دارد یک حق مستقیم نیست بلکه یک حق تبعی است و تابع دین بدهکار می باشد.

باید توجه داشت، حق عینی تبعی بر خلاف حق عینی اصلی، به صاحب آن حق استفاده از مال را نمی دهد و تنها حق تقدم بر دیگر طلبکاران در وصول طلب، در صورت عدم پرداخت بدهکار را می دهد.

مثلا در مثال بالا، بانک حق ندارد خانه ای را که در رهن است استفاده کند بلکه فقط به او حق می دهد که در صورت عدم پرداخت بدهی توسط بدهکار آن را بفروشد.

اقسام حقوق مالی کدامند؟

حال که حقوق مالی را شناختیم و به تفاوت آن با حقوق غیر مالی نیز پی بردیم، باید بدانیم که حقوق مالی نیز خود، به دو دسته تقسیم می شوند، حقوق مالی عینی و حقوق مالی دینی.

۱- حقوق مالی عینی:

حقی است که فرد نسبت به اشیاء دارد. مثلا حقی که فرد نسبت به خانه خود دارد و به موجب آن می تواند از آن استفاده نماید و مانع استفاده دیگران شود.

 

و یا حق شخص نسبت به وسایل خود و.. حقوق عینی شامل حق مالکیت، انتفاع، ارتفاق و.. می باشند که در جای خود توضیح داده می شوند و نباید پنداشت شخص نسبت به اشیا فقط حق مالکیت دارد.

 

حقوق مالی عینی نیز خود به دو دسته حقوق مالی عینی اصلی و حقوق مالی عینی تبعی تقسیم می شوند.

۲-حقوق مالی دینی:

 

حقی است که شخص نسبت به شخص دیگری پیدا می کند نه بر اشیاء و اموال. مثلا وقتی شخصی تعهد می کند که کاری را برای دیگری انجام دهد، یک حق دینی برای آن شخص ایجاد می کند.

 

به اینصورت که شخص در صورت خودداری از انجام تعهد، شخص مقابل می تواند از او الزام به انجام کار را بخواهد.

 

از این رو برای شناخت بیشتر حقوق مالی ویژگی های آن را به شرح زیر می توان خلاصه نمود:

حقوق مالی دارای منافع مالی هستند به نحوی که قابل تبدیل به پول می باشد. مثلا با واگذاری حق مالکیت خانه به دیگری، شخص پول و منافع مادی را صاحب می شود.

حقوق مالی قابل انتقال هستند. به بیان دیگر می توان آنها را به دیگری انتقال داد. مثلا حق مالکیت نسبت به ماشین را می توان از طریق فروش آن و یا اجاره و.. به دیگری منتقل نمود. این در حالیست که حقوق غیر مالی قابل انتقال نمی باشند مثلا کسی نمی تواند حق زوجیت خود را به دیگری واگذار کند.

حقوق مالی قابل اسقاط نیز می باشند. مثلا شخص می تواند حق مالکیت خود را نسبت به مالی ساقط کند و از آن مال روی برگرداند و مالی که حق وی می باشد را بگوید نمی خواهم ولی حقوق غیر مالی قابل اسقاط نیستند.

حقوق مالی چیست و ویژگی های آن کدامند؟

حقوق مالی حقوقی هستند که اشخاص نسبت به اموال دارند. مثلا حق مالکیت. که شخص نسبت به یک مال دارد و دارای سود و منفعت مالی برای او می باشد به نحوی که با فروش آن مال می تواند پول به دست بیاورد.

در مقابل آن حقوق غیر مالی قرار دارند که دارای سود و منفعت اقتصادی نمی باشند بلکه مزایای غیر مادی و معنوی برای شخص به دنبال دارند. مثل حق زوجیت.

اگرچه این حق نیز دارای آثار مالی مثل مهریه ونفقه و .. می باشد ولی نباید اشتباها تصور نمود که این حق یک حق مالی است. چرا که اثر مستقیم آن کسب منفعت اقتصادی نیست بلکه منافع غیر مادی به دنبال دارد.

فیلم و عکس و صدا قدرت اثباتی ندارند

ممکن است برای شما نیز پیش آمده باشد که برای اینکه مدرکی در دست داشته باشید از صحنه جرم فیلم بگیرید یا صدای شخص مجرم را ضبط نمایید اما جالب است بدانید که این گونه موارد برای دادگاه دلیل محسوب نمی‌شوند تا بتواند به استناد آن ها حکم صادر کند زیرا دلایل اثبات کننده جرم از قبیل اقرار و شهادت و قسم و علم قاضی محدودند و صدای ضبط شده را شامل نمی شوند.و صرفا اماره ای هستند که در کنار سایر امارات ممکن است موجب علم قاضی شود یا خیر.

حکم شرعی ضبط صدا

در زمینه ضبط کردن صدا و تصویر برداری اشخاص فقها نظرات مختلفی ارائه داده اند که در زیر به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد.

 

طبق فتوا آیت الله موسوی اردبیلی: در صورتی که ضبط صدا تجاوز به حق و حقوق دیگران باشد مجاز نیست.

طبق نظر آیت الله فیاض: انجام این امر در صورتی که طرف از این امر ناراضی باشد و از آن نهی کند جایز نمی باشد .

 آیت الله روحانی نظر دیگری دارد و می گویند در صورتی که این عمل توهین نباشد و در بردارنده اسرار کسی نباشد نیز اشکالی ندارد.