قرار منع تعقیب از سوی بازپرس یا دادیار زمانی صادر می شود که وی پس از بررسی دلایل و شواهد موجود در پرونده به این نتیجه برسد که عمل، منتسب به متهم جرم نیست یا این که عمل انتسابی جرم است اما دلیل کافی برای توجه اتهام به متهم در پرونده وجود ندارد.
اما قرار موقوفی تعقیب، قراری برخلاف قرار منع تعقیب و جلب به دادرسی است که پس از ختم تحقیقات و رسیدگی صادر می شوند و در تمام مراحل دادرسی قابلیت صدور دارد و در واقع به طور شکلی صادر می شود؛ بدین معنا که ادامه تعقیب کیفری به دلیل حدوث عواملی متوقف می شود، فارغ از این که دلایل اتمام متوجه متهم است یا خیر.
