وکالت در طلاق داشته باشد.
نفقه دریافت نکرده باشد.
دچار عسر و حرج شده باشد.
شوهر بیش از چهار سال غیبت کند.
در ادامه توضیحات این چهار مورد را برای آشنایی بیشتر خواهید خواند:
۱- وکالت در طلاق برای زن
مطابق با مادهی ۱۱۱۹ قانون مدنی، زن و مرد در عقد ازدواج میتوانند هر شرطی را قید کنند که البته این شروط نباید مخالف با ماهیّت عقد ازدواج باشند؛ بنابر این قانون معمولا دفاتر ازدواج در شروط ضمن عقد و در متن سند ذکر میکنند که مثلا اگر شوهر بدون اجازه همسر دیگری اختیار کند، معتاد باشد، نفقه نپردازد، زندگی زن را تهدید کند و… زن از طرف مرد وکالت پیدا میکند که خود را طلاق بدهد.
بنابراین زن ابتدا باید در دادگاه شرایط ذکر شده را اثبات کند و سپس میتواند طلاق بگیرد، به عنوان مثال اگر در دادگاه ثابت نشود که مرد معتاد است یا همسر دیگری اختیار کرده، این وکالت برای زن ایجاد نخواهد شد.
البته معمولا دفاتر ازدواج علاوه بر این موارد که در متن سند قید شده است، به صورت مطلق نیز میتوانند حق طلاق را ضمن عقد به زن منتقل کنند، به این ترتیب که در متن عقد اضافه میشود که زن بدون هیچ قید و شرطی از شوهر وکالت دارد که هر زمان بخواهد خود را طلاق بدهد که در این حالت نیاز به اثبات شرایط خاصی نخواهد بود و با طی کردن تشریفات قانونی، زن میتواند طلاق بگیرد.
وکالت در طلاق برای زن گاهی مشروط به چیزی است که اول باید در دادگاه تحقق آن را اثبات کند تا بتواند خود را طلاق دهد و گاه بصورت مطلق است که نیاز به اثبات چیزی ندارد و تنها باید تشریفات قانونی را طی کرد.
۲- پرداخت نکردن نفقه یا ناتوانی در پرداخت آن
همانطور که میدانید نفقه از حقوق قانونی زن است که شوهر باید آن را بپردازد و عبارت است از هزینههای اولیهی زندگی مانند خوراک، پوشاک و مسکن که مطابق با شأن اجتماعی زن باید پرداخت شود؛ بر همین اساس در مادهی ۱۱۲۹ قانون مدنی، ذکر شده است که اگر مرد نفقه را نپردازد یا توان پرداخت نداشته باشد و امکان این نباشد که او را به پرداخت نفقه مجبور کنند، زن میتواند دادخواست طلاق بدهد و دادگاه شوهر را به طلاق مجبور خواهد کرد و اگر از این کار خودداری کند، دادگاه میتواند زن را طلاق بدهد.
بر اساس این مادهی قانونی بین مردی که توانایی پرداخت نفقه ندارد و مردی که از دادن آن خودداری میکند، تفاوتی نیست و در هر صورت اگر زن با دشواری مواجه شود میتواند طلاق بگیرد.
۳- ایجاد عُسر و حَرَج برای زن
قانون مدنی در مادهی ۱۱۳۰ بیان کرده است که عسر و حرج یعنی اینکه شرایطی در زندگی به وجود بیاید که ادامهی آن برای زن با سختی همراه باشد و تحمل آن دشوار باشد. بر اساس قانون اگر چنین شرایطی برای زن به وجود بیاید میتواند دادخواست طلاق بدهد.
البته موارد عسر و حرج هم در قانون ذکر شدهاند:
ترک زندگی توسط شوهر به مدت شش ماه متوالی یا نه ماه به صورت جسته و گریخته که البته باید در مدت یک سال اتفاق بیفتد.
محکوم شدن مرد به حبس برای پنج سال یا بیشتر.
اعتیاد داشتن مرد به مواد مخدر یا مشروبات الکلی.
کتک زدن یا هر نوع سوء استفاده از زن.
مبتلا بودن مرد به بیماریهای صعبالعلاج روانی یا جسمی که زندگی مشترک را تهدید کند، مانند ناتوانی جنسی و…
البته این موارد هم باید ابتدا در محکمه به اثبات برسند که در صورت وجود هر یک از آنها معمولا ثابت کردن آن کار سختی نخواهد بود.
۴- غیبت شوهر بیش از چهار سال
در مادهی ۱۰۲۹ قانون مدنی هم یکی دیگر از موارد طلاق به درخواست زن معرفی شده است؛ طبق این ماده اگر مرد به مدت چهار سال کامل غیبت داشته باشد و اثری از او نباشد، زن میتواند دادخواست طلاق تنظیم کند و دادگاه هم میتواند او را طلاق بدهد.
بر این اساس دادگاه زن را طلاق خواهد دادامّا پیش از آن باید تشریفات قانونی آن انجام شده باشد، یعنی باید در یکی از روزنامههای بزرگ و یکی از روزنامههای محلی برای سه مرتبهی متوالی آگاهی داده شود و از تاریخ آخرین آگهی یک سال گذشته باشد.