قرن در فسخ نکاح، افضاء در فسخ نکاح، زمین گیری در فسخ نکاح
قرن در فسخ نکاح، افضاء در فسخ نکاح، زمین گیری در فسخ نکاح
یکی از عیوب مشترک زن و مرد در عقد نکاح بیماری روانی محسوب میشود و هر یک از زوجین میتواند به دلیل وجود این عیب، نکاح را فسخ کند؛ به طور مثال، بیماری دوقطبی که نوعی بیماری روانی است که با دورههای افسردگی، شیدایی و هیپومانیک شروع میشود و میتواند باعث فسخ نکاح شود.
پسوریازیس یک نوع بیماری، ژنتیکی و پوستی است که باعث میشود در بدن فرد لکههای قرمز و ملتهب ایجاد شود. پسوریازیس همچنین موجب بیماریهای قلبی و عروقی نیز میشود. فقط در صورتی میتوان به دلیل پسوریازیس نکاح را فسخ کرد که باعث اختلال در زندگی زوجین شده باشد.
برص، بیماری پوستی است که باعث اختلال و تغییر بخشی از رنگ پوست و روشن شدن آن نسبت به رنگ معمولی بدن میشود. برص یا پیسی از عیوب اختصاصی زن در عقد نکاح محسوب میشود و مرد میتواند به همین جهت نکاح را فسخ کند، اما اگر برص پس از عقد نکاح به وجود بیاید، مرد دیگر اجازه فسخ را ندارد.
اگر یکی از زوجین قبل از عقد نکاح مبتلا به بیماری صرع باشد و آن را مخفی کند، طرف مقابل میتواند به استناد ماده ۱۱۲۸ به موجب اختلال روابط زناشویی و همچنین آسیب به سلامت روحی و جسمی ازدواج را فسخ کند.
زگیل تناسلی در صورتی یکی از موجبات فسخ نکاح میباشد که موجب انتقال بیماری یا مانع از انجام وظایف زناشویی باشد. این بیماری موفقیت کمتری در دادگاه برای فسخ نکاح دارد، زیرا از بیماریهای مصرح در قانون نیست.
یکی از سؤالات رایج خانمها و آقایان در مورد متعه این است که مهریه صیغه موقت چقدر است؟ اصلاً در این نوع ازدواج، حداقل یا حداکثری از مهریه وجود دارد یا نه؟ پاسخ این است که مهریه بهتصریح قانونگذار باید با توافق طرفین تعیین شود و مالیت هم داشته باشد؛ بنابراین در قانون هیچ مبلغ مشخصی برای مهریه عقد موقت بیان نشده است. بر همین مبنا، زن و مرد میتوانند هر مقدار مهریهای که میخواهند را تعیین کنند و در این مورد هیچ محدودیتی نخواهند داشت. به این شرط که موضوع مهریه مالیت داشته و قابل تملک هم باشد.
جالب است بدانید که در دوران نامزدی زن حق دریافت نفقه و مهریه را ندارد. این در حالی است که در برخی از شهرها مرسوم است در دوران نامزدی دختر و پسر به عقد موقت یکدیگر درمیآیند تا در ارتباط با هم دچار گناه نشوند. در این حالت باید مهریه صیغه محرمیت نامزدی تعیین شود. زیرا عدم تعیین مهر در صیغه موجب بطلان عقد خواهد شد.
اصولاً تعیین نکردن مدتزمان صیغه و همچنین مشخص نکردن میزان مهریه باعث میشود ازدواج موقت میان زن و شوهر باطل شود. دلیل سختگیری قانونگذار نسبت به این 2 مورد این است که از حقوق زن در این نوع ازدواج کوتاهمدت محافظت کند تا پیامدهای منفی کمتری دامنگیر زنان شود.
گاهی در زمان جاریشدن صیغه عقد نکاح، زن و مرد توافق کنند که مهریه عندالاستطاعه باشد. در این صورت، زن فقط زمانی میتواند مهر خود را از همسرش بگیرد که او توان مالی کافی (استطاعت مالی) داشته باشد. در این نوع از مهریه، برخلاف مهریه عندالمطالبه، اثبات تمکن مالی شوهر برای دریافت مهر الزامی است. توجه کنید که مهریه عندالاستطاعه و حق حبس خانم، قابلجمع شدن با همدیگر نیستند. بهعبارتدیگر، اگر مهریه خانم عندالاستطاعه باشد او نمیتواند از حق حبس خود استفاده کند.
اگر در سند ازدواج قید شود که مهر خانم عندالمطالبه است، او میتواند هر زمان که بخواهد مهریه خود را از شوهرش مطالبه کند. در واقع مهریه عندالمطالبه، در اصطلاح حقوقی «حال» است و خانم برای مطالبه آن از شوهر، نیازی به اثبات توان مالی او ندارد. چنانچه مرد از پرداخت مهریه امتناع کند، خانم با استفاده از روشهای مختلف مربوط به نحوه اجرای مهریه، میتواند شوهر را ملزم به پرداخت کند. نکته مهم در اینجا این است که اگر مرد در دادگاه، تنگدستی و عدم تمکن مالیاش را ثابت کند، مهریه بهصورت اقساط به زن پرداخته خواهد شد.
معمولاً هنگامی که زن در اثر نداشتن رابطه زناشویی متعارف تصمیم به جدایی و طلاق می گیرد باید این موضوع را ثابت کند و می تواند این امر بنا به یک سری شرایطی صورت بگیرد که در ادامه سعی می کنیم آن ها را توضیح دهیم.
عنن بودن مرد یعنی ناتوانی در نعوظ: این مورد می تواند نقش بسیار زیادی در فسخ نکاح به همراه داشته باشد و زوجه با ارائه درخواست خود می تواند از دادگاه تقاضای فسخ نکاح کند. ناتوانی داشتن در نعوظ تنها به زمان انجام عقد مربوط نیست و چنانچه پس از عقد هر مردی به این مشکل دچار شود و زوجه بتواند در دادگاه آن را به درستی اثبات کند امکان فسخ نکاح برای زن وجود دارد.
توانایی نعوظ در مردان وجود داشته اما سرد مزاج است: تمامی افراد به خوبی این نکته را می دانند و درک می کنند که داشتن میل جنسی و غریزه در هر فردی ممکن است دارای تفاوت با دیگری باشد. برخی از افراد به دلیل داشتن یک سری بیماریهایی جسمی و روحی یا حتی در اثر دلایل ارثی میلی به داشتن رابطه جنسی نداشته باشند در چنین مواردی اگر زوجه تقاضای طلاق کند و بتواند موارد گفته شده را به محضر دادگاه ثابت کند که حضور در این زندگی بسیار سخت و مشقت بار است تقاضای وی با دلیل عسر و حرج ثبت خواهد شد در حالت کلی داشتن یک رابطه جنسی متعارف حق طرفین می باشد.
زود انزال بودن مرد و عدم اقدام برای درمان آن: این مشکل در آقایان می تواند برای دو طرف یعنی زن و مرد ناخوشایند باشد اما در بسیاری از موارد دیده شده که تنها با مراجعه به پزشک متخصص و اقدام برای درمان آن این مشکل کاملاً حل خواهد شد، اما اگر زوج برای درمان هیچ اقدامی نکند و یا درمانی که برای وی در نظر گرفته شده هیچ تاثیری نداشته باشد و زن نیز بتواند ثابت کند که زندگی عسر و حرج است به راحتی می تواند دادخواست طلاق را به دادگاه ارائه دهد.
برقرار نکردن رابطه ی جنسی به عمد از طرف مرد: در برخی مواقع ممکن است به وجود آمدن قهر و دلخوری مانع از برقرار کردن رابطه جنسی شود، اما اگر این مشکل طولانی مدت باشد و امتناع کردن از رابطه جنسی تنها از طرف مرد واقع شده باشد زوجه می تواند به دلیل عسر و حرج دادخواست خود را به دادگاه ارائه داده و این کار از طریق دفتر خدمات الکترونیک قضایی نیز برای زوجه امکان پذیر می باشد.
رابطه جنسی مقعدی: همانطور که می دانید برقرار کردن رابطه مقعدی می تواند معایب و بیماری های بسیار زیادی را برای خانم به دنبال داشته باشد، اما جدا از این قضیه و بر اساس مشکلات شرعی اگر زوجه بتواند در دادگاه ثابت کند برای برقراری این نوع رابطه در عسر و حرج است و هیچ تمایلی به انجام آن ندارد، یکی از دلایل طلاق به دلیل عسر و حرج خواهد بود و برای ثابت کردن آن نیز دادگاه معاینه پزشک قانونی را برای زوجه در نظر می گیرد.
رابطه جنسی غیر متعارف: این نوع رابطه جنسی شامل مشکلات متفاوتی خواهد شد و زوجه نیز باید در دادگاه با اثبات عسر و حرج درخواست طلاق کند. امکان دارد در برخی موارد مرد دارای میل جنسی بسیار زیاد و غیر عادی باشد یعنی این امکان وجود دارد که در طی روز چندین بار درخواست رابطه جنسی داشته و یا حتی پس از نیمه شب نیز زوجه را از خواب بیدار کند. در چنین مواردی و با اثبات آن زوجه می تواند دادخواست خود را به دادگاه ارائه دهد.
با توجه به اینکه قوانینی در این باره وجود ندارد و هر قوم و آیینی نظر خاص خود را در این باره دارند، باید بدانید که فقها بر این باورند که پرداخت شیربها زمانی روا است که داماد و خانواده او از صمیم قلب راضی باشند و یا در صورتی که این پول جزئی از مهریه دختر باشد، لازم است او و خانوادهاش از نحوه به کار بردن و خرج کردن پول راضی باشد.
دقت کنید که اگر این پول توسط داماد و با هدف هدیه یا بخشش پول به عروس داده شود، جهیزیه خریداری شده با آن، متعلق به عروس است. ولی اگر از قبل هدف تعیین شده برای پول ، خرید لوازم خانه و جهیزیه باشد، اجناس خریداری شده با آن پول متعلق به داماد است.
نکته با اهمیتی که درباره استرداد پول پرداخت شده به خانواده عروس وجود دارد، آن است که اگر داماد این هزینه را به عنوان یک هدیه یا پیشکش و با رضایت کامل به خانواده عروس دادهباشد، امکان پس رفتن آن وجود ندارد. اما اگر صرفا به عنوان کمک هزینه ازدواج باشد، در صورت به هم خوردن ازدواج میتوان آن را پس گرفت.
متاسفانه هنوز مهریه و پول پرداخت شده توسط داماد با یکدیگر اشتباه گرفته میشوند. در واقع مهریه در هنگام خواندن عقد به عروس تعلق میگیرد و ابزاری برای متقاعدسازی عروس است. باید توجه داشت که مهریه بعد از عقد تحت هر شرایطی بر گردن داماد است. اما آن پول تعیین شده میان دو خانواده، همانطور که گفته شد حالات مختلفی دارد و شرایط آن با مهریه کاملا متفاوت است.
با توجه به اینکه در این باره قانونی وجود ندارد، بهتر است رسم و رسوم لازم در این باره را بدانیم تا در صورت بهم خوردن ازدواج، آگاهی لازم و کافی را در مورد پول پرداخت شده توسط داماد داشتهباشیم. به طور کلی دو مورد مختلف ممکن است رخ دهد:
.اگر طرفین راضی به پرداخت باشند اما هنوز پرداختی صورت نگرفتهباشد و ازدواج به هم بخورد، نیازی به دادن این پول به خانواده عروس نیست، چرا که هدف اصلی شیربها، کمک هزینه مالی برای خرید جهیزیه است که با وجود بهم خوردن ازدواج، این تعهد دیگر رسمیت ندارد.
.اگر پول با رضایت خانواده پسر و دختر پرداخت شود و سپس ازدواج با شکست روبهرو شود، لازم است که خانواده دختر پول را به خانواده داماد پس دهند.
در قانون هیچ گونه مقرراتی برای پرداخت این پول توسط داماد وجود ندارد و پرداخت آن به رسم و رسوم دو خانواده بستگی دارد. نکتهای که باید به آن توجه کرد این است که اگر خطبه عقد جاری شود، داماد ملزم به پرداخت مهریه است.
در اسلام مستقیما به این موضوع پرداخته نشدهاست. اما آنچه که وجود دارد این است که اگر طرفین از پرداخت این پول راضی باشند، داماد باید حتما آن را بپردازد و در واقع بر ذمه داماد است. به عبارت دیگر پرداخت این پول جایز است اما واجب نیست.
پرداخت این پول میتواند به دو صورت انجام شود، که خانواده داماد میتوانند بر اساس عقاید و سلایق خود یکی از این دو مورد را انتخاب کنند. این دو مورد عبارتند از:
.شیربها بخشی از مهریه باشد:
در این جا این پول در واقع پیشکش به عروس است که هدف از پرداخت آن، خرید جهیزیه است. این نکته را باید در نظر گرفت که مالک این پول عروس و خانواده عروس است.
.این پول از مهریه جدا باشد:
اگر این پول جدا از مهریه در نظر گرفتهشود، با اینکه هدف از پرداخت آن کمک هزینه برای خرید جهیزیه است، اما مالک آن داماد است و امکان استرداد آن به او وجود دارد.
به طور کلی با توجه به اینکه در این باره قوانین و اصولی وجود ندارد، این پول میتواند توسط طرفین و بر اساس مواردی چون معیارها، رسوم و عرف جامعه تعیین شود. در صورتی که هم خانواده دختر و هم خانواده پسر راضی باشند، داماد به پرداخت این پول ملزم میشود. نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه کرد، این است که به طور کلی برای رسوم این چنینی، محدودیتی برای میزان مبلغ قابل پرداخت وجود ندارد، در صورتی که برای پرداخت مهریه حد و حدودی تعیین میشود.