در موارد زیر بیمه گر( شرکت بیمه ) مکلف است بدون هیچ شرط و بدون اخذ تضمین خسارت زیان دیده را بپردازد و پس از آن برای دریافت تمام یا بخشی از وجوه پرداخت شده به مقصر حادثه مراجعه کند.
۱- صورت اثبات عمدی بودن حادثه
۲- در صورت اثبات اینکه رانندگی در حالت مستی یا استعمال مواد مخدر یا روانگردان باشد .
از لحاظ قانونی شخص ثالث باید خسارت های ناشی از تصادفات را در هر شرایطی پرداخت کند و مست بودن راننده شرط تعلق نگرفتن بیمه نمی باشد. بیمه های شخص ثالث مکلف به پرداخت حق بیمه هستند ؛ زیرا شخص راننده بیمه نشده بلکه وسیله نقلیه بیمه شده است. شرکت بیمه کننده ، نسبت به پرداخت مبلغ خسارت زیان دیده یا خانواده او اقدام و سپس از راننده متخلف به مراجع قضایی شکایت می کند و از راننده خسارت را می گیرد.
۲-راننده مقصر فاقد گواهینامه رانندگی باشد یا گواهینامه او مناسب با نوع وسیله نقلیه نباشد.
طبق ماده ۷۲۳ قانون تعزیرات اسلامی ˈهر کس بدون گواهینامه رسمی اقدام به رانندگی و یا تصدی وسایل موتوری که مستلزم داشتن گواهینامه مخصوص است، بنماید و همچنین هر کس که به موجب حکم دادگاه از رانندگی وسایل نقلیه موتوری ممنوع باشد به رانندگی وسائل مزبور مبادرت ورزد، برای بار اول به حبس تعزیری تا دو ماه یا جزای نقدی تا یک میلیون ریال و یا هر دو مجازات و در صورت ارتکاب مجدد به دو ماه تا شش ماه حبس محکوم خواهد شد.
چنانچه فرد بدون گواهینامه، مقصر حادثه ای باشد. به عبارت دیگر بی احتیاطی یا بی مبالاتی یا عدم رعایت نظامات دولتی یا عدم مهارت وی علت تصادفی باشد که منجر به صدمات بدنی شود، دادگاه مکلف است مجازات وی را تشدید کند و میتواند وی را برای مدت یک تا پنج سال از حق رانندگی محروم کند.
در عین حال در مواردی که راننده بدون گواهینامه مقصر حادثه باشد، اعم از این که تصادف منجر به خسارت مادی یا بدنی شده باشد، در صورتی که خودرو دارای بیمه نامه معتبر باشد، بیمه گر مکلف به پرداخت خساراتی است که به موجب بیمه نامه تعهد نموده است ، پس از آن می تواند جهت دریافت به راننده مقصر مراجعه کند.
در خصوص دیه ی راننده ی مقصر نیز با عنایت به آیین نامه اجرایی ، یکی از شرایط پرداخت دیه و ارش به راننده ی مقصر داشتن گواهینامه ی متناسب با وسیله نقلیه می باشد.
لذا در صورت فقدان گواهینامه خسارت دیه و ارش راننده مقصر غیر قابل پرداخت خواهد بود.