ابلاغ اجرائیه به محکوم علیه

ابلاغ اجرائیه طبق مقررات آیین دادرسی مدنی به عمل می آید و آخرین محل ابلاغ به مجکوم علیه در پرونده دادرسی برای ابلاغ اجرائیه سابقه ابلاغ محسوب است.

صدور اجرائیه از سوی دادگاه نخستین

بعد از طی مراحل بالا، اجراییه ای از سوی دادگاه نخستین (نه دادگاه دیگری) صادر می شود.

صدور این اجرئیه از سوی دادگاه بدوی، جواز اجرای حکم خواهد بود.

تقاضای محکوم له یا نماینده قانونی او

احکام حقوقی به صورت خود به خود به اجرا درنمی آیند بلکه محکوم له یا نماینده قانونی او یا قائم مقامش باید به صورت کتبی تقاضای اجرای حکم را از دادگاه بنمایند و تا زمانی که این تقاضا از سوی این افراد مطرح نشود، دادگاه نیز مبادرت به اجرای حکم نمی نماید.

ابلاغ رای قطعی به محکوم علیه

این افراد باید از مفاد حکم آگاهی یابند تا آنها نیز بتوانند قبل از اجرای حکم اقدامات لازم را به عمل آورند و این امر از حقوق مسلم ایشان است و به هیچ نحو قابل چشم پوشی نیست.

قطعیت حکم، شرط ضروری اجرای حکم

تا زمانیکه حکم قطعی نشده یا قرار اجرای موقت آن صادر نشده قابل اجراء نیست و چون آنچه اجرا می شود جز در موارد نادری قابل بازگشت به حالت سابق خود نیست، بنابراین باید حکمی اجرا شود که قطعیت یافته باشد یا در مواردی که دستور اجرای موقت حکم صادر می شود.

دستور موقت نیز عبارت است از قراری که دادگاه در اموری که تعیین تکلیف آن فوریت دارد به درخواست متقاضی صادر می نماید و به موجب آن دستور موقت دایر بر توقیف مال یا انجام عمل یا منع از امری صادر می کند.

مراحل اجرای حکم دادگاه از صفر تا صد

مجموع اعمالی که به منظور اجرای حکم دادگاه انجام می‌گیرد اجرای احکام می‌گویند.

اجرای حکم در دادگاه مهمترین مرحله دادرسی است، زیرا صدور حکم اگر پشتوانه اجرایی نداشته باشد، ارزشی ندارد و در واقع، محکوم‌ له در مرحله اجرای حکم در دادگاه است که عملا به حق خود رسیده و محکوم‌علیه هم به سزای عمل خود می‌رسد.

برای اجرای رای، کسی که حکم به نفع او صادر شده است باید درخواست صدور اجرائیه کند؛ یعنی وقتی رایی صادر شد، خود به خود اجرا نمی‌شود، بلکه کسی که رای به سود او صادر شده است باید اجرای آن را تقاضا کند و به دنبال آن اجرائیه صادر می‌شود.

 

اجراییه را دادگاه صادرکننده حکم صادر می‌کند و در قسمت اجرای احکام همان دادگاه هم اجرا می‌شود.

 

همچنین مدیر دفتر دادگاه یا اجرا، اجراییه را بر روی برگ‌های مخصوصی به نام برگ اجراییه تنظیم می‌کند که این اقدامات اولین قدم برای صدور اجراییه می باشد.

 

در برگ اجراییه مشخصات کسی که حکم به نفع او صادر شده است (محکوم له) و مشخصات شخصی که حکم علیه او صادر شده (محکوم علیه) و مشخصات حکم و موضوع آن درج می‌شود و به امضا رئیس دادگاه و مدیر دفتر میرسد و بعد از آن به مهردادگاه ممهور می شود.

 

در مرحله بعدی نوبت به ابلاغ اجراییه می‌رسد. اجراییه به محلی ابلاغ می‌شود که در پرونده دادرسی، برگه‌ها به آن ابلاغ شده‌ است، در صورتی که محکوم علیه فاقد محل خاصی برای ابلاغ اجرائیه باشد و مجهول المکان باشد، اجراییه از طریق نشر آگهی به محکوم علیه ابلاغ خواهد شد.

 

پس ابلاغ اجرائیه، کار اجرا به دادورز واگذار می شود که نام او در زیر اجراییه نوشته شده است. پس از این طی این مراحل و به محض اینکه مهلت اجرای رای تمام شد، عملیات اجرایی شروع می شود.

لایحه اعتراض به حکم اعسار

بسمه‌تعالی

دادگاه محترم تجدیدنظر استان

احتراماً، اینجانب …، با مشخصات …، در پرونده شماره … که منجر به صدور حکم رد اعسار یا تعیین اقساط سنگین شده است، به استحضار می‌رساند:

 

1-اینجانب به دلیل مشکلات مالی شدید و عدم توانایی در پرداخت دیون، دادخواست اعسار خود را تقدیم کردم، اما دادگاه محترم بدوی بدون بررسی دقیق اسناد و مدارک ارائه‌شده، حکم به رد اعسار/تعیین اقساط غیرمتناسب صادر نموده است.

2-مستندات جدیدی ازجمله مدارک بانکی، شهادت شهود و وضعیت اشتغال و درآمد اینجانب ارائه شده که تأییدکننده ناتوانی مالی بنده است.

3-بر این اساس، تقاضای تجدیدنظر در حکم صادره و بررسی مجدد شرایط مالی اینجانب را دارم.

با عنایت به مراتب فوق و مستند به مواد ۵۰۴ و ۵۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی، از دادگاه محترم تجدیدنظر تقاضا دارم ضمن نقض دادنامه صادره، درخواست اعسار اینجانب را مورد پذیرش قرار داده و مستند به اوضاع و احوال مالی واقعی اینجانب، حکم به معافیت از پرداخت هزینه دادرسی صادر فرمایند.

مراحل دادرسی استرداد زمین

۱. تنظیم دادخواست: مالک باید دادخواستی مبنی بر استـرداد زمیـن را در دفاتر خدمات قضایی ثبت کند.

 

۲. ارجاع به دادگاه صالح: دادگاه عمومی حقوقی محل وقوع ملک صلاحیت رسیدگی دارد.

 

 ۳. تشکیل جلسه رسیدگی: در جلسه دادرسی، مدارک مالکیت و دلایل تصرف غیرقانونی بررسی می‌شود

 

۴. صدور رأی: اگر دادگاه تصرف را غیرقانونی بداند، حکم به استرداد زمین صادر خواهد شد.

 

۵.اجرای حکم: در صورت عدم تمکین متصرف، اجرای احکام دادگستری حکم را اجرا می‌کند.

شرایط اقامه دعوای استرداد زمین

برای طرح دعوای استـرداد زمیـن، شرایط زیر باید احراز شود:

 

1=اثبات مالکیت: مالک باید اسناد رسمی نظیر سند مالکیت، قرارداد رسمی یا حکم دادگاه را ارائه کند.

2=اثبات تصرف غیرقانونی: باید مشخص شود که متصرف به‌صورت غیرمجاز ملک را در اختیار گرفته است.

3=عدم وجود قرارداد معتبر: اگر تصرف با استناد به قرارداد اجاره، بیع یا هبه باشد، باید ابتدا بطلان یا فسخ آن قرارداد ثابت شود.

مبانی قانونی استرداد زمین

برای بررسی استرداد زمین، قوانین مختلفی مورد استناد قرار می‌گیرند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

 

۱. ماده ۳۰ قانون مدنی

 

بر اساس این ماده، هر مالکی حق هرگونه تصرف در ملک خود را دارد، مگر آنکه قانون خلاف آن را تصریح کرده باشد. بنابراین، اگر شخصی بدون مجوز ملک دیگری را تصرف کند، مالک حق دارد از طریق مراجع قانونی نسبت به استرداد آن اقدام کند.

 

۲. ماده ۳۱ قانون مدنی

 

این ماده تأکید می‌کند که هیچ‌کس نمی‌تواند مالکیت دیگری را بدون رضایت او سلب کند. این اصل حقوقی یکی از مهم‌ترین مبانی دعاوی استرداد زمین محسوب می‌شود.

 

۳. مواد ۳۰۸ تا ۳۱۷ قانون مدنی (غصب و ضمان قهری)

 

طبق این مواد، اگر شخصی بدون مجوز قانونی ملکی را تصرف کند، غاصب محسوب شده و مکلف به بازگرداندن آن است. همچنین، وی موظف به جبران خسارات وارده به مالک اصلی می‌باشد.

۴. ماده ۱۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی

 

در تعریف دعوای تصرف عدوانی، این ماده بیان می‌کند که اگر شخصی مال غیرمنقول را بدون رضایت مالک در اختیار بگیرد، مالک می‌تواند از طریق دادگاه دعوای استرداد را مطرح کند.

مفهوم استرداد زمین

استرداد زمین به معنای بازپس‌گیری ملک از فردی است که بدون حق قانونی آن را تصرف کرده است. این دعوی معمولاً در شرایطی مطرح می‌شود که تصرف‌کننده نتواند مدرک معتبری برای مالکیت خود ارائه دهد یا مالک اصلی بتواند خلاف آن را اثبات کند.

تصادف جرحی یعنی چه؟

تصادف جرحی در واقع به این معناست که در یک تصادف، اشخاصی در اثر آن آسیب و صدمه دیده اند و جراحاتی به آن ها وارد شده است. گاهی اوقات این تصادفات جرحی منجر به فوت سرنشینان یا راننده ی آن می شود.

آیا می شود دزد را کتک زد؟

با توجه به مواردی که در بند های ماده 156 قانون مجازات اسلامی، بیان شده است اگر شرایط دفاع مشروع وجود داشت و شما برای دفاع از خودتان، مالتان یا ناموس و آبرویتان مجبور به کتک زدن دزد و درگیری با او شدید، این اقدام شما در مقابل سارق، قابل مجازات نخواهد بود. اما باید توجه داشته باشید که اقدام شما در مقابل سارق، باید با اقدمات او متناسب باشد و نباید بیش از حد رفتار او واکنش نشان دهید و به او آسیب وارد کنید.

از کجا بفهمیم که جرمی قابل بخشش است؟

جرایم دارای دو جنبه ی عمومی و خصوصی است. در جنبه ی خصوصی جرم، شاکی خصوصی وجود دارد. حال برخی معتقدند که جرایم قابل گذشت شامل جرایمی است که جنبه ی خصوصی آن قوی تر بوده و شاکی خصوصی طرح شکایت نموده باشد. در این خصوص معیار بسیار دقیقی وجود ندارد. در واقع قانون گذار قابل گذشت بودن جرایم را بصورت استثناء بیان کرده است و اصل بر غیر قابل گذشت بودن جرایم است. یعنی اگر جرمی قابل گذشت باشد باید قانون گذار تصریح کرده باشد. این موضوع را قانون گذار در ماده 104 قانون مجازات اسلامی بیان کرده است.

نکات مهم گذشت از جرم

.در ماده 101 قانون مجازات، بیان شده است که گذشت باید بصورت منجز باشد. یعنی گذشت مشروط به یک شرط خاص یا موکول به آینده نباشد.

.شاکی باید بداند که در صورت گذشت دیگر نمی تواند از تصمیم خود منصرف شود.

.بر اساس ماده 102 قانون مجازات، هرگاه در جرمی شاکیان متعددی وجود داشته باشد، شکایت و تعقیب شخص مجرم، با شکایت هر یک از شاکیان شروع می شود. اما برای گذشت باید تمام شاکیان رضایت خود را اعلام نمایند.

.این گذشت می تواند بصورت کتبی یا شفاهی باشد.

رضایت یا گذشت ازجرم

جرایم به طور کلی در یک دسته بندی به دو دسته ی جرایم قابل گذشت و جرایم غیر قابل گذشت تقسیم می شوند. گذشت در لغت به معنای عفو و بخشایش است. همانطور که مشخص است گذشت از جرم یا رضایت شاکی، در شرایطی است که جرمی واقع شده و این جرم از دسته جرایم قابل گذشت است، این مجرم دارای شاکی یا شاکیان خصوصی است، این شاکی یا شاکیان خصوصی از جرم مجرم گذشت می کنند و او را می بخشند.

 

در تبصره 1 ماده 100 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، جرایم قابل گذشت به صورت زیر تعریف شده اند:

 

ماده 100 قانون مجازات اسلامی:

« در جرائم تعزیری قابل گذشت، گذشت شاکی یا مدعی خصوصی حسب مورد موجب موقوفی تعقیب یا موقوفی اجرای مجازات است.

تبصره 1– جرائم قابل گذشت، جرائمی میباشند که شروع و ادامه تعقیب و رسیدگی و اجرای مجازات، منوط به شکایت شاکی و عدم گذشت وی است.»

 

گذشت شاکی در جرایم غیر قابل گذشت، یکی از جهات تخفیف است اما در جرایم قابل گذشت، گذشت شاکی موجب می شود که برای مجرم قرار موقوفی تعقیب و اگر حکم قطعی صادر شده باشد قرار موقوفی اجرا صادر شود.

وجه تفاوت میان حکم حضوری و غیابی چیست؟

اولا حضوری بودن احکام یک اصل است و در جایی که شک کنیم، احکام حضوری محسوب می شوند. در نتیجه غیابی بودن احکام یک استثناء است.

 

دوم اینکه در احکام غیابی امکان واخواهی برای خوانده ای که حکم در غیبت او، علیه او صادر شده است، وجود دارد. در حالیکه در مورد آراء حضوری امکان واخواهی برای خوانده ی دعوی وجود ندارد.

شرایط صدور حکم به صورت غیابی چیست؟

برای صدور حکم به صورت غیابی یکسری شرایطی در قانون پیش بینی شده است.

 

.شرط اول: اگر خوانده ی دعوی یا وکیل و نماینده ی او در جلسات رسیدگی هیچ یک اصلا حضور نداشته باشند. در اینجا می توانیم نتیجه بگیریم که اگر به جای خوانده وکیل یا نماینده ی او حضور پیدا کند در اینجا حکم غیابی نخواهد بود.

.شرط دوم: هیچ کدام از خوانده یا وکیل او اصلا لایحه دفاعیه ای تحویل نداده باشند و هیچگونه دفاع مکتوبی نداشته باشند.

.شرط سوم: اگر ابلاغیه جلسه رسیدگی، اصلا به خوانده یا وکیل او ابلاغ واقعی نشده باشد. زیرا اگر ابلاغ واقعی شده باشد و خوانده آن را دریافت کرده باشد او در جریان رسیدگی پرونده بوده است و حکم او، حکم حضوری محسوب می شود.

بنابراین در صورت وجود سه شرط فوق بطور همزمان، در اینجا حکم دادگاه بصورت غیابی است. اما در جایی که هر کدام از شروط فوق وجود داشته باشد، در اینجا حکم حضوری محسوب می شود.

 

ماده 303 قانون آیین دادرسی مدنی:

« حکم دادگاه حضوری است مگر اینکه خوانده یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشده و به طورکتبی نیز دفاع ننموده باشد و یا اخطاریه ابلاغ واقعی نشده باشد.»

استثنائات صدور حکم غیابی چیست؟

در چند مورد نمی توان بصورت غیابی حکم صادر نمود. در واقع این موضوعات استثنائات صدور احکام غیابی محسوب می شوند و رسیدگی به آن ها باید حتما با حضور شخص متهم اتفاق بیفتد:

 

.در جایی که موضوع دعوی موضوعی حق اللهی باشد. در اینجا رسیدگی غیابی جایز نیست.

.قاضی حضور شخص متهم را برای رسیدگی ضروری بداند و در صورت ابلاغ مجدد حاضر نشود، در اینجا حکم جلب او صادر می شود.

.دعاوی موضوع بند الف، ب، پ، ت موضوع ماده 302 قانون مجازات اسلامی.

تعریف حکم حضوری و حکم غیابی؟

در جایی که هر دو طرف دعوی یا نمایندگان و وکلای آن ها در جلسه ی رسیدگی حضور داشته باشند، حکم دادگاه بصورت، حکم حضوری خواهد بود.

 

اصل نیز بر حضوری بودن احکام دادگاهاست.

 

اما در جایی که خوانده ی دعوی یا وکیل یا نماینده ی او در جلسه ی رسیدگی حضور نداشته باشند، دادگاه اقدام به صدور حکم غیابی می کند. در واقع این شخص در اینجا هیچگونه دفاعی از خود نکرده است و در جلسه ی رسیدگی دادگاه نیز حضور ندارد. یا اینکه ابلاغ واقعی ای در خصوص جلسه ی رسیدگی نیز به به دست او نرسیده است.