ضمانت اجرای(عواقب) انتقال به غیر بدون داشتن این حق:

مالک سرقفلی که بدون داشتن اجازه موجر و یا تصریح به داشتن این حق در قرارداد، آن را منتقل می‌نماید متخلف شناخته شده و بر این عمل وی ضمانت اجرای حقوقی بار می‌شود به این صورت که اگر مالک سرقفلی این عمل را انجام دهد موجر می‌تواند در مرجع مربوطه طرح دعوا نموده و تخلیه مورد اجاره را از دادگاه بخواهد و به این سبب نصف حق سرقفلی ساقط گردیده و صرفا نصف مبلغ سرقفلی به مالک( مستاجر متخلف ) آن تحویل می گردد .

حق سرقفلی به سه صورت قابل انتقال می‌باشد که از آن جمله است:

انتقال اختیاری، انتقال قهری و انتقال قضایی. حال به معرفی این سه صورت می پردازیم.

انتقال اختیاری: این نوع انتقال، انتقالی است که در آن مالک سرقفلی با اختیار و رغبت کامل حق خود را به موجب سند رسمی به غیر واگذار می نماید و از زمان انتقال این حق، انتقال گیرنده مالک سرقفلی تلقی شده و در پایان مدت اجاره موجر باید مبلغی که ابتدا به عنوان سرقفلی دریافت نموده بود را به قیمت روز محاسبه نموده و به وی پرداخت نماید .

نکته لازم به ذکر در خصوص انتقال اختیاری سرقفلی این است که فقط شخصی میتواند سرقفلی را به صورت اختیاری منتقل نماید که یا موجر خارج از عقد اجاره اجازه این کار را به وی داده باشد و یا در قرارداد اجاره این حق به وی داده شده باشد یعنی باید در متن قرارداد اجاره، به صراحت عبارت “حق انتقال به غیر را دارد” ذکر گردیده باشد و اگر در قرارداد اجاره ای به این عبارت یا هر عبارتی که این مفهوم را داشته باشد اشاره ای نشده باشد مالک سرقفلی نمی تواند آن را به دیگری منتقل نماید. با فرض اینکه مالک سرقفلی حق انتقال آن را به دیگری دارد باید به این نکته توجه نمود که این انتقال حتما و الزاما بایستی با سند رسمی صورت گیرد حتی اگر قرارداد او با موجر بر اساس سند عادی باشد باز او ملزم است سرقفلی را با سند رسمی منتقل نماید.

انتقال قضایی: در قسمت قبل بیان نمودیم که کسی حق انتقال سرقفلی را دارد که در قرارداد اجاره حق انتقال به وی داده شده باشد. حال شخصی را فرض نمایید که مالک سرقفلی محلی می باشد ولی در قرارداد اجاره فاقد حق انتقال به غیر است و موجر نیز اجازه انتقال را به وی نداده است، آیا او در هیچ صورتی نمی تواند حق خویش را واگذار نماید؟ این شخص برای انتقال حق خویش چه اقدام قانونی را باید انجام دهد؟ در این موارد که مستاجر حق انتقال به غیر را دارا نمی باشد و مالک نیز خود از خرید سرقفلی امتناع می نماید، مستاجر می‌تواند به دادگاه مراجعه نموده و مجوز انتقال حق سرقفلی را دریافت نماید، همچنین اگر به موجر دسترسی ممکن نیست مستاجر می‌تواند با رجوع به دادگاه و مجهول المکان معرفی نمودن موجر مجوز انتقال حق سرقفلی را از دادگاه بگیرد و بر اساس آن مجوز، سرقفلی را به دیگری منتقل نماید. این تجویز انتقال به موجب ماده ی ۱۹ قانون روابط موجر و مستاجر سال ۱۳۵۶ می‌باشد که مهلتی ۶ ماهه داشته و انتقال سرقفلی به شخص دیگر را بدون پرداخت مبلغی به موجر تجویز نموده است. در این ماده پیشنهاد داده شده است که اگر مستاجر به مورد اجاره نیازی ندارد و قصد انتقال آن را به دیگری دارد باید برای این انتقال دادخواستی تحت عنوان تجویز انتقال منافع را تقدیم دادگاه مربوطه نماید که در جریان رسیدگی در دادگاه موجر و مستاجر به دادگاه دعوت می گردند و از موجر سوال می شود که آیا خود او قصد خرید سرقفلی را دارد یا خیر اگر او خریدار این حق بود که موضوع خاتمه می باید اما اگر موجر خریدار سرقفلی نبود، دادگاه مجوز انتقال را صادر می نماید این مجوز به مستاجر اجازه می‌دهد که سرقفلی را منتقل نماید و زمانی که انتقال صورت گرفت دادگاه توسط اجرای احکام به نام خریدار سند رسمی صلح سرقفلی تنظیم می‌نماید. به این نوع انتقال، انتقال قضایی سرقفلی گفته می‌شود.

انتقال قهری: نوع دیگر انتقال سرقفلی انتقال غیر ارادی و قهری آن است که بر این اساس زمانی که مالک سرقفلی فوت می‌کند حق سرقفلی وی به صورت قهری به وراث وی منتقل می‌شود و از آن زمان به بعد وراث، مالک سرقفلی می شوند.

اهمیت پایه وکالت در انتخاب وکیل مناسب

بنابراین شهروندانی که حق انتخاب وکیل را دارند  باید حتما اطلاع کامل از پایه وکیل داشته باشند و بر اساس اینکه که آیا کارآموز وکالت یا وکیل پایه دوم یا اول باشد اقدام کنند. اهمیت و توجه به پایه وکیل درابتدا می‌تواند یکی از مهم‌ترین عوامل انتخاب وکیل باشد. در بعضی موارد اشخاصی که نیاز به وکیل دارند بدون تشخیص این امر اقدام به انتخاب وکیل می‌کنند و بعد از بروز مشکل متوجه می‌شوند که وکیل انتخابی آن‌ها کارآموز پایه ۲ بوده و در صلاحیت دفاع از حقوق وی نمی‌توانسته باشد. بنابراین باید با توجه به موضوع و مشکلات خود، برای انتخاب وکیل مناسب دقت نظر کافی را لحاظ کنید.

برای عموم افرادی که به دنبال یک وکیل مناسب میگردند ، قرار گرفتن اصطلاح پایه۱ پس از نام یک وکیل نوعی اطمینان خاطر است.با این حال اگرچه درست است که اخذ پروانه پایه۱ به نوعی اعتبار و پشتوانه سوابق کاری وکلا به حساب می آید اما گاهی تجربه یک وکیل مجرب با ارزش تر از داشتن مدرک پایه یک می باشد و نمی توان با قطعیت گفت وکیل پایه یک بهتر از وکیل پایه دو می باشد.

در واقع تفاوت اصلی وکیل پایه یک و پایه دو دادگستری در محدوده اختیارت آن هاست.بنابراین درصورتی که وکیل انتخابی شما وکیل پایه دو باشد باید حتمابایستی بررسی کنید که وکیل فوق قابلیت و اجازه انجام پرونده حقوقی یا کیفری شما را دارد یا خیر.

تفاوت وکیل پایه یک و پایه دو:

وکلای پایه و پایه دو دادگستری هردو این اجازه را دارند که در زمینه انجام وکالت در امور حقوقی فعالیت نمایند ولی در  بعضی امور با یکدیگر تفاوت دارند.

وکیل پایه یک دادگستری این اجازه را دارد که بدون هیچ محدودیتی در تمامی محاکم حقوقی یا کیفری کل کشور فعالیت حقوقی کنند.اما وکیل پایه دو فقط حق شرکت در آن دسته محاکم کیفری را دارد که به جرایم تعزیری حبس کمتر از ۱۰ سال، شلاق و جزای نقدی و همچنین در محاکم حقوقی پرونده های مالی کمتر از ۲۵۰میلیون تومان و خواسته های غیر مالی به جز اصل نکاح و طلاق و اثبات نسب و نفی نسب، را دارد.

آن دسته از وکلایی که از کانون وکلای دادگستری پروانه اخذ می‌کنند بدواً به‌صورت ۲ سال کار آموزی دوره را طی می‌کنند و می‌توانند زیر نظر وکیل سرپرست نسبت به دفاع از حقوق موکل اقدام کنند و پس از طی ۲ سال و همچنین تأیید صلاحیت علمی و گزینش‌های مربوطه موفق به اخذ پروانه وکالت پایه یک شوند.

منظور از دعوای مطالب طلب و وجه چیست ؟

به هر دلیلی که شخصی به عنوان طلبکار، وجه رایج یا پولی را از دیگری طلبکار باشد به خواسته او مطالبه طلب یا وجه گفته می شود.منشأ دعوای مطالبه طلب می تواند یک قرارداد باشد و یا یک تعهد و مسئولیت قانونی و یا اسناد تجاری و حاوی وجه و طلب.

زن تنها وارث مرد است آیا تمام اموال مرد به او می رسد؟

خیر؛ زن تنها سهم خود یعنی یک چهارم ارث به ارث می برد .

آیا ممکن است کسی بتواند تمام اموال خود را وصیّت کند؟

خیر؛ فرد در وصیّت به تفصیلی که در فوق گفتیم محدودیت دارد و بیشتر از یک سوم اموال را نمی تواند وصیّت کند.

داشتن کارت پایان خدمت یا معافیت دائم قانونی، سابقه تصدی حداقل مجموعاً ۴ سال در مناصب زیر:

۱- مقام سیاسی موضوع بندهای «الف» تا «ج» ماده (۷۱) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۱۳۸۶.۷.۸
۲- معاون روسای قوای سه‌گانه
۳- اعضای شورای عالی امنیت ملی یا اعضا مجمع تشخیص مصلحت نظام
۴- رئیس کل بانک مرکزی
۵- رئیس دیوان محاسبات کشور
۶ - استاندار
۷- شهردار شهرهای بالای دو میلیون نفر جمعیت
۸- رئیس سازمان‌ها و نهادهای دولتی و مؤسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی در سطح ملی
۹- فرماندهان عالی نیروهای مسلح با جایگاه سرلشگری و بالاتر
۱۰- رئیس دانشگاه آزاد اسلامی در سطح کشور
۱۱- مدیر حوزه های علمیه کشور

نمونه دادخواست تغییر نام کوچک :

خواهان دادخواستی به خواسته رسیدگی و صدور حکم مبنی بر تغییر نام کوچک از عفت به شیما به انضمام تصاویر مصدق شناسنامه و استشهادیه محلی و رضایت‌نامه پدر و با ابطال تمبر دعوای غیرمالی تقدیم دادگاه محترم کرده است.

وی در بخش مربوط به شرح دادخواست عنوان می‌کند: «نام اینجانب پس از تولد بنا بر اصرار بزرگان فامیل عفت‌السادات گذاشته شده است که از همان اوایل علی‌رغم اخذ شناسنامه با نام مذکور در محیط خانواده و نزد فامیل و آشنایان به نام شیما‌السادات مشهور شدم، به طوری که اینجانب با این اسم مانوس شده و چون این اسم (عفت‌السادات) مورد پذیرش جوانان امروزی نمی‌باشد، به این ترتیب در محیط دانشگاهی با دوگانگی روبرو شده‌ام.با توجه به مراتب فوق و رضایت پدر اینجانب صدور حکم مبنی بر تغییر نام از عفت‌السادات به شیما‌السادات و الزام اداره ثبت احوال تهران به صدور شناسنامه با نام جدید را از محضر دادگاه محترم درخواست می‌کنم.

تغییر نام پیروان اقلیت های دینی :

پیروان اقلیت های دینی نیز میتوانند از طریق روش هایی که ذکر شد اقدام به تغییر نام کنند اما تنها نکته ای که در خصوص تغییر نام آنها وجود دارد در تبصره ۳ و ۴ ماده ۲۰ قانون ثبت احوال ذکر شده است.

نکته : افرادی که به اسلام روی می آورند به راحتی می توانند نام و نام خانوادگی خود را تغییر دهند .

آیا امکان تغییر اسامی مذهبی وجود دارد؟

در جواب این سوال باید گفت که بله هیچ مانعی برای تغییر نام اسامی مذهبی وجود ندارد و دارندگان این نام می توانند اقدام به تغییر نام کنند.
یکی از شروط آن این است که نامی که شخص انتخاب می کند باید نسبت به نام اولیه او فراوانی بیشتری داشته باشد.

چه کسانی با این روش می توانند اقدام به تغییر نام کنند ؟

– افراد ۱۸ سال و یا بیشتر
– افرادی که کمتر از ۱۸ سال سن و حکم رشد دارند .
– پدر و جد پدری برای تغییر نام فرزندان کمتر از ۱۸ سال خود با ارائه شناسنامه می توانند اقدام کنند.
– سرپرست قانونی در جهت تغییر نام محجورین

در این روش افراد به اداره ثبت احوال مراجعه میکنند درخواست خود را مطرح می‌کنند و این روش به طور کلی ۱۰ روز زمان میبرد.

در صورتی که شرایط فوق را ندارید و نام شناسنامه تان با اسمی که صدایتان میزنند مغایرت دارد و یا به هر دلیلی از اسم خود راضی نیستید ناامید نباشید زیرا می توانید از طریق طرح دعوا و دادگاه اقدام به تغییر نام خود کنید.

در این روش شما با داشتن مدارک شناسایی به دفاتر خدمات قضایی مراجعه کرده و دادخواست تنظیم میکنید . همراه با دادخواست مدارک و دلایل خود را نیز ارائه میدهید. بعد دادگاه جلسه برای رسیدگی به ادعای شما تشکیل می دهد و با استماع و یا عدم استماع شهادت شهود حکم را صادر میکند.
لازم است بدانید که در این جلسه نماینده قانونی ثبت احوال ( خوانده ) حضور دارد و مخالف دادخواست شما است. پس در این جلسه ارائه لایحه و حضور وکیل موثر و به نفع شما است.
و اگر رای به نفع شما صادر شود نام شما به اسم دلخواهی که دوست دارید تغییر میکند و در صورتی که حکم دادگاه به نفع شما نباشد رای صادره ظرف ۲۰ روز قابل اعتراض است.

چه نامهایی می توانند تغییر کنند ؟

طبق ماده ۲۰ قانون ثبت احوال انتخاب نام‌هایی که در زیر بیان می‌شوند ممنوع هستند و افراد صاحب این اسامی می‌توانند طبق قوانین و مقررات اقدام به تغییر نام کنند.
۱. اسامی که باعث از بین رفتن ارزش ها و حیثیت مقدسات اسلام میشود.
۲. نام های مرکبی که یک نام به حساب نمی آیند.
۳. عنوان های کشوری و لشکری و ترکیب عنوان و اسم مانند : سردار،سرتیپ،شهردار علی.
۴. لقب های مرکب و ساده
۵. نام های مستهجن
۶. اسامی که با جنسیت فرد مطابقت ندارند.
۷. حذف حروف و کلمات اضافی در اسامی اشخاص.
۸. تصحیح غلط های املایی نام اشخاص.
۹. تغییر شکل نام ها از عربی به شکل فارسی.
۱۰. در صورتی که نام فرزند با نام پدر یا مادر در یک خانواده یکسان باشد.
۱۱. اگر اسم شخص با اسم خواهران و برادرانش در خانواده یکسان باشد.
۱۲. اسامی کسانی که با نام روزهای هفته یکی است.
۱۳.تغییر نام افرادی که به دین اسلام روی آورده اند.
۱۴. اسامی افرادی که تغییر جنسیت داده اند.
اگر شرایط فوق را دارید همه ادارات ثبت احوال در کشور می توانند اقدامات لازم برای تغییر نام شما را انجام دهند.

طریقه اقدام به تغییر نام :

تغییر نام با دو روش اصلی و عملی صورت می گیرد:

۱. مواردی که توسط ثبت احوال انجام می شود و در قانون پیش‌بینی شده اند.
۲.مواردی که نیازمند پیگیری از طریق دادگاه است و در قانون ذکر نشده است.

تغییر و تصحیح نام

یکی از دارایی های با ارزش انسان از ابتدای تولدش نام اوست که انتخاب نام زیبا و ارزشمند باعث افزایش اعتماد به نفس شخص میشود.اما گاهی اوقات افراد در زمان بزرگسالی بنا به دلایل مختلف تصمیم به تغییر نام خود می گیرند .
تغییر نام در کشور ما بسیار سخت است و دارای شرایط خاصی است که به مراتب این شرایط برای افرادی که دارای اسامی مذهبی هستند سخت تر و بیشتر نیز هست.

موارد الزام به تعهدی که در دادگاه غیر قابل پذیرش هستند :

۱. در صورتیکه انجام تعهد قرارداد با رضایت طرفین منتفی شود .

۲. اگر فرد همزمان به فرد دیگری بدهکار و طلبکار شود .

۳. در صورتی که تعهد قدیمی و سابق تغییر کرده باشد و تعهد جدیدی شکل گرفته باشد .

۴. اگر تعهد مشخص شده توسط متعهد انجام شده باشد .

۵. درصورتی که شخصی که تعهد به نفع او هست قبلا از انجام تعهد توسط متعهدله منصرف شده باشد

منشاء ایجاد تعهدات و الزامات :

۱. عقد : در این صورت به موجب قرارداد ، شخص متعهد به انجام امری میشود .

۲. ضمان قهری : در این صورت به موجب قانون تعهدی به وجود می آید .

ارکان تعهد ‌:

۱. موضوع تعهد : موضوع تعهد مالی یا غیر مالی است .

۲. طرف تعهد : متعهد یا متعهدله ممکن است چند نفر باشند .

۳. رابطه حقوقی : نوع رابطه حقوقی نیز یکی از ارکان تعهد است .

نکاتی مهم :

ماده 230 قانون مدنی مصوب سال 1307 مقرر داشته اگر در ضمن معامله شرط شده باشد که در صورت تخلف ، متخلف مبلغی به عنوان خسارت تادیه نماید ، حاکم نمیتواند او را به بیشتر یا کمتر از آن چه که ملزم شده است محکوم کند.

اما در رویه قضایی محاکم در رسیدگی به موضوع مطالبه خسارت قراردادی برخلاف نص قانون مدنی و با استناد به عدالت و انصاف ، اقدام و خسارت تعیین شده را صرفا تا میزان مبلغ قرارداد میپذیرند.

اجرای رای الزام به تعهد

پس از رسیدگی ماهوی به دعوا و بررسی ادله ارایه شده از جانب خواهان  در دادگاه و در نهایت صدور رای و محکوم شدن خوانده به اجرای تعهد ، و پس از قطعیت رای صادره و  صدور و ابلاغ اجراییه به خوانده در مرحله اول اگر خوانده به رای تسلیم شد و ان را اجرا کرد که بهتربن حالت ممکن است و در صورتی که از اجرای دادنامه خودداری کند ، خواهان می تواند با هزینه های خود تعهد را انجام دهد و هزینه‌های مربوطه را از خوانده دریافت و مطالبه کند .

در شرایطی که خواهان نیز توانایی انجام تعهد را نداشته باشد تعهد توسط شخص ثالثی که یا از جانب دادگاه و یا توسط خود محکوم له تعیین میشود  انجام میشود و چنانچه از طریق شخص ثالث نیز این امر ممکن نباشد ، خواهان می تواند قرارداد را فسخ کند .