یکی از مهم ترین چالش هایی که معمولا ممکن است برای افراد پیش آید و ذهن آنها را درگیر کند، آن است که اگر لایحه دفاعیه جرم فریب در ازدواج تنظیم شود و در نهایت بتوان جرم فرد مرتکب را نیز به اثبات رساند، مجازات او به چه نحو خواهد بود؟
در رابطه با این موضوع می توان به ماده 647 قانون مجازات اسلامی، استناد کرد. در این ماده آمده است که چنانچه هر یک از زوجین قبل از عقد ازدواج طرف خود را به امور واهی از قبیل داشتن تحصیلات عالی، تمکن مالی، موقعیت اجتماعی، شغل و سمت خاص، تجرد و امثال آن فریب دهد و عقد بر مبنای هریک از آنها واقع شود مرتکب به حبس تعزیری از شش ماه تا دو سال محکوم می گردد.
این ماده قانونی دارای نکاتی می باشد که شاید در ظاهر یا در نگه اول نتوان متوجه آنها شد، به همین خاطر هم به چند مورد از اساسی ترین نکات این ماده قانونی اشاره می کنیم تا با انها اشنا شوید:
اولین و مهمترین نکته ای که در رابطه با این ماده قانونی وجود دارد ان میباشد که در صورتی تحقق جرم فریب در ازدواج صورت میگیرد که این جرم توسط زوج یا زوجه انجام شده باشد. به عبارتی دیگر، اگر وابستگان یا خانواده زوج یا زوجه عمل فریب را انجام داده باشند، مجازات قانونی که به آن اشاره کردیم شامل حال ان نمی باشد.
به این موضوع دقت داشته باشید که جرم فریب در ازدواج تنها در مواردی تحقق میابد که زوج یا زوجه پیش از ازدواج و عقد نکاح، عمل فریب را انجام داده باشد. بنابراین اگر بعد از جاری شدن عقد نکاح، زوجین سعی در فریب دیگری کنند، نمی توانیم بگوییم که جرم فریب در ازدواج اتفاق افتاده است و مجازات شامل حال فرد مرتکب می گردد. به بیانی بهتر جرم فریب در ازدواج زمانی تحقق می یابد که باعث رضایت طرف مقابل برای جاری شدن عقد نکاح باشد، در غیر این صورت مجازاتی شامل حال آن نمی گردد.
اگر کسی قصد فریب دیگری برای ازدواج را داشته باشد اما طرف مقابل قبل از جاری شدن عقد نکاح و ازدواج متوجه آن بشود، نمی توان برای اقامه دعوی به دادگاه مراجعه کرد. چراکه عقدی صورت نگرفته استف بنابراین جرم تحقق نیفته است.
