طرح دعوای اعسار از هزینه دادرسی چگونه صورت می گیرد؟

اصولا کسی که معسر است باید طرح دعوا کند. این دعوی نیز به دو روش انجام می‌شود:

• همراه با دعوای اصلی
• دعوی اعسار از طریق ارائه دادخواست جداگانه

چه دلایلی سبب می شود تا فرد درخواست اعسار از هزینه دادرسی نماید؟

عموما درخواست اعسار از هزینه دادرسی به دو علت مطرح می شود. این دلایل عبارت اند از:

• دارایی شخص کفاف پرداخت هزینه دادرسی را نمی‌کند.
• شخص به‌طور موقت، به‌ دلیل عدم دسترسی به مال خود قادر به پرداخت هزینه‌ دادرسی نیست؛ به عنوان مثال مال فرد در رهن بانک قرار دارد.

با این حال هر کس نمی‌تواند با ادعای اینکه دچار اعسار می‌شود به دادگاه درخواست اعسار دهد. به عبارت دیگر، ادعای اعسار مقید به شرایطی است، که این شرایط عبارت اند از:

• شخص بدهکار باشد
• اقامه دعوا از طرف مدعی و طلبکار باشد
• اثبات ادعای اعسار وی و صدور حکم به نفع طلبکار
• صدور رای قطعی بر محکومیت بدهکار
• صدور اجرائیه از طرف دادگاه. به این معنا که بعد از تحقیق شرایط یاد‌شده، مدعی اعسار می‌تواند با ارائه دادخواست در پی اثبات آن باشد.

اعسار از هزینه دادرسی چیست؟

اعسار در لغت به معنای رنج، سختی و نداشتن است و در اصطلاح حقوقی به زمانی اطلاق می شود که یک فرد به نوعی تمکن مالی ندارد یا دارای اموال و سرمایه‌ ای است که امکان دسترسی به آنها را ندارد. در این صورت اصطلاحا گفته می شود که فرد دچار اعسار شده است.

به علاوه، طبق ماده یک قانون اعسار، « معسر کسی است که به واسطه نداشتن دارایی یا دسترسی نداشتن به مالش توانایی پرداخت هزینه محاکمه (هزینه دادرسی) یا دیون خود را ندارد». به عبارت دیگر، فرد برای احقاق حق خود قادر به پرداخت هزینه دادرسی نبوده و حتی نمی تواند برای انجام کارهای خود وکیل انتخاب کند که در این صورت وی می‌تواند با مراجعه به مراجع قضایی، تقاضای وکیل معاضدتی نماید.

چه تفاوتی میان حکم غیابی و حکم حضوری وجود دارد؟

در ماده 303 قانون آیین دادرسی مدنی در ارتباط با حکم غیابی چنین پیش بینی شده است : « حکم دادگاه حضوری است؛ مگر اینکه خوانده یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشده باشد و به طور کتبی نیز دفاع نکرده باشد و یا اخطاریه ، ابلاغ واقعی نشده باشد. »

طبق ماده مذکور اصل بر حضوری بودن رسیدگی و حکم صادره از دادگاه است. بنابراین، در مواردی که در خصوص حضوری بودن یا غیابی بودن حکم تردیدی حاصل شود، اصل بر این است که حکم حضوری بوده است. اما در برخی از شرایط حکم حضوری نیست بلکه عنوان آن حکم غیابی است که در قانون شرایط صدور آن بیان شده است.

بر اساس این ماده حکم غیابی در صورتی صادر می شود که :

1. شخص خوانده یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی در هیچ کدام از جلساتی که برای رسیدگی به موضوع تشکیل شده است حضور نیافته باشند . پس در صورتی که خود خوانده در جلسه رسیدگی شرکت نکند اما وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی به جای او حضور پیدا کند، حکم صادر شده غیابی نخواهد بود.
2. هیچکدام از اشخاص مذکور در مورد قبل لایحه ای نیز به دادگاه نفرستاده باشند و به اصطلاح به طور کتبی دفاع نکرده باشند. زیرا اصولا طرفین معمولا در قالب ارسال لایحه ای به دادگاه رسیدگی کننده در جریان دادرسی شرکت می کنند که در این صورت ، عنوان حکم صادره حکم حضوری خواهد بود.
3. زمانی که اخطاریه دادگاه به خوانده ابلاغ واقعی شده باشد دیگر نمی توان حکم را غیابی دانست، چرا که خود شخص خوانده در جریان دادرسی قرار گرفته است. از مفهوم مخالف این مطلب متوجه می شویم که در صورتی که ابلاغ بصورت قانونی انجام شده باشد ، می توان با استناد به آن حکم را غیابی دانست.

نکته مهمی که باید در این زمینه در نظر گرفت این است که حکم غیابی باید سه شرط فوق را همزمان دارا باشد به این صورت که هم حکم ابلاغ واقعی نشده باشد، هم اشخاص مذکور در ماده 303 در جلسه دادرسی شرکت نکرده باشند و لایحه ای نیز نفرستاده باشند.

بنابراین، اگر اشخاص مذکور در ماده در جلسه رسیدگی حاضر نشده باشند، لایحه ای هم نداده باشند، اما حکم بصورت واقعی به آنها ابلاغ شده باشد ، حکم صادره حضوری است نه غیابی.

 

حکم غیابی در چه شرایطی صادر می‌شود؟

به طور کلی حضور طرفین در جلسه دادگاه و شنیدن اظهارات شفاهی آنان، به قاضی برای کشف حقیقت و رسیدن به واقعیت، کمک شایانی می‌کند. بنابراین، همواره بر اصل مذکور تاکید و پافشاری می شود. با این حال، گاهی این امکان فراهم نشده و حکم غیابی صادر می گردد که این امر مستلزم شرایطی می باشد.

عموما سه شرط برای احراز حکم غیابی وجود دارد و در صورت نبود هر یک از این سه شرط، رای صادره، حضوری محسوب خواهد شد. این شرایط عبارت اند از:

• خوانده یا وکیل یا قائم‌مقام قانونی وی در هیچ یک از جلسات حضور نداشته باشد.
• خوانده هیچ‌گونه دفاع کتبی نکرده باشد.
• نیز اینکه اخطاریه به وی ابلاغ واقعی نشده باشد.

من میخوام سنمو 6 سال تو شناسنامه کم کنم چکار باید کنم؟

سلام.باید به کمیسیون تشخیص سن در فرمانداری محل صدور شناسنامه مراجعه کنید.

به موجب قانون تنها اجازه قانونی در خصوص تغییر سن در شناسنامه افراد، در تبصره قانون به شکل زیر است :

در این تبصره آمده است، اشخاص میتوانند در صورتی که سن واقعی آنان با تاریخ تولد مندرج در اسناد سجلی و شناسنامه بیش از پنج سال اختلاف داشته باشد، اصلاح تاریخ تولد خود را در خواست کنند

 

این درخواست هم میتواند در جهت افزایش سن و هم کاهش سن باشد.

برای مثال، متقاضی میتواند مدعی شود که سن او درشناسنامه ۴۰ سال است، ولی سن واقعی او ۳۴ سال یا ۴۶ سال است؛ در هرحال، این اختلاف سن نباید کمتر از پنج سال باشد.

چه تفاوتی میان وقت نظارت و وقت رسیدگی وجود دارد؟

شاید وقت نظارت و وقت رسیدگی به لحاظ ظاهری به یکدیگر شباهت داشته باشند اما به لحاظ حقوقی دارای مفهومی متفاوت می باشند. عموما در وقت نظارت بدون دعوت از طرفین دعوا و تنها با حضور قضات به پرونده بررسی می شود، اما در وقت رسیدگی بررسی پرونده با حضور طرفین دعوا صورت می گیرد. در ادامه به تفصیل به انواع وقت رسیدگی اشاره خواهد شد:

• وقت عادی: منظور از وقت عادی وقتی است که با هدف رعایت عدالت و به ترتیب توسط دفتر اوقات دادگاه روز و ساعت معینی را به منظور رسیدگی به پرونده تعیین و به اصحاب دعوی و یا وکلای آنان ابلاغ می شود. تعیین وقت پیش بینی شده در ماده ۶۴ قانون آیین دادرسی مدنی مصداقی برای وقت عادی است.
• وقت خارج از نوبت: منظور از وقت خارج از نوبت وقتی است که از لحاظ زمانی مناسب ‌تر از وقت عادی هست و بدون توجه به دفتر اوقات دادگاه تعیین می شود. از این روی وقت رسیدگی نسبت به وقت عادی نزدیک ‌تر است، اما باید توجه داشت که همیشه نزدیک‌ ترین وقت معین نخواهد شد مگر در مواردی مثل ماده ۱۰۰ قانون آیین دادرسی مدنی
• وقت فوق العاده: وقت خارج از نوبت وقتی است خارج از دفتر مخصوص اوقات که چه به صورت عادی و چه به صورت خارج از نوبت تعیین می گردد و در آن معمولا بدون حضور طرفین به پرونده رسیدگی و اقدام به صدور رأی می‌ نمایند. موارد ۱۱۵ تا ۱۲۰ مصادیقی برای وقت فوق العاده است.
• وقت احتیاطی: منظور از وقت احتیاطی وقتی است که با هدف عدم رکورد رسیدگی برای وصول پاسخ استعلام یا انجام کاری توسط طرفین و یا یکی از آن‌ها به پرونده داده می شود. وقت احتیاطی یا نظارت در قانون پیش بینی نشده است و این ضروریت عملی دادگاه‌ ها است که سبب پیدایش آن می شود. هر چند وقت احتیاطی در دفتر اوقات ثبت می شود، اما با روشن شدن نتیجه اقدام حتی اگر وقت نرسیده باشد می توان به طور فوق العاده‌ای رأی را صادر کرد.معمولا بعد از صدور قرار‌های کارشناسی، تحقیق و معاینه محل، مطالبه اسناد و … وقت احتیاطی تعیین می شود.

وقت نظارت چیست؟

به طور کلی وقت نظارت یا احتیاطی به معنای برگزاری جلسه ای برای بررسی پرونده بدون حضور طرفین دعوا توسط قضات می باشد. هر چند وقت نظارت در قانون پیش بینی نشده است، اما در مواردی که ضرورت دارد و لازم است پرونده تحت نظر دادگاه قرار گیرد تا دادگاه نسبت به پرونده تصمیم گیری کند، وقت احتیاطی در دفتر تعیین اوقات دادگاه ثبت می شود تا پرونده از گردش رسیدگی خارج نشود و اگر پرونده آماده صدور رأی باشد، در وقت فوق العاده رأی قاطع صادر می شود. همچنن لازم به ذکر است در وقت احتیاطی نیازی به حضور اصحاب دعوا وجود ندارد. معمولا بعد از صدور قرارهای کارشناسی، قرار تحقیق و معاینه محل، مطالبه اسناد و اطلاعات از ادارات دولتی و … وقت احتیاطی یا وقت نظارت تعیین می شود. بنابراین می توان گفت وقت احتیاطی به علت عدم یا کمبود وقت رسیدگی برای رسیدن پاسخ استعلام یا انجام امری توسط طرفین و یا یکی از آنها تعیین می شود. 

اقدام قانونی بجای پنچر کردن

ابتدا از اتومبیل پارک شده عکس گرفته یا استشهادیه تنظیم نموده و از چند شاهد امضا بگیرید.
موضوع را از طریق شماره تماس ۱۱۰ اعلام نموده تا ماموران پلیس راهنمایی و رانندگی با حضور در محل متخلف را سیصد هزار تومان جریمه کنند.
می توانید بر اساس گزارش پلیس و عکس و استشهادیه در دادسرا شکایت کنید.

در چه جرائمی متهم اجازه ملاقات با وکیل را به مدت یک هفته ندارد؟

مطابق قانون، در جرائم سازمان یافته و یا جرائم علیه امنیت داخلی یا خارجی کشور، سرقت و… متهم تا یک هفته پس از شروع تحت نظر قرارگرفتن، امکان ملاقات با وکیل دادگستری را ندارد.

قبل از طرح دعوا در دادگستری

شما می توانید قبل از طرح دعوا در دادگستری با ارسال اظهارنامه و با کمترین هزینه حق خود را از دیگری مطالبه نمایید؟

ورود به اماکن و نفتیش آنها

ورود به منازل، اماکن تعطیل و بسته و تفتیش آنها، همچنین بازرسی اشخاص و اشیاء در جرائم غیرمشهود“با اجازه موردی” مقام قضائی است، هر چند وی اجرای تحقیقات را به طور کلی به ضابط ارجاع داده باشد؟

افراد دارای حق ملاقات با زندانی

ماده ١٧۶ آیین نامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور بیان میدارد:

“زوج یا زوجه، پدر، مادر، برادر، خواهر و فرزندان زندانی و همچنین پدر و مادر همسر وی حق دارند طبق شرایط ملاقاتهای هفتگی با زندانی ملاقات کنند و سایر بستگان و دوستان زندانی در صورت درخواست با کسب اجازه از طرف رئیس زندان یا قاضی ناظر زندان می‌توانند ملاقات کنند.”

ماده ١٧٧ آیین نامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور بیان می دارد:

“زندانیانی که حسن رفتار و کردار داشته باشند با صلاحدید رئیس زندان می‌توانند با همسر و فرزندان و پدر و مادر و برادر و خواهر و پدر و مادر همسر خود با حضور مأمور مراقب ملاقات حضوری نمایند.”

بنابراین با توجه به مواد فوق، مشخص می گردد که زوج یا زوجه، فرزندان، پدر یا مادر، پدر یا مادر همسر، خواهر و برادر زندانی افرادی هستند که می توانند با کسب اجازه از رییس زندان با زندانی ملاقات نمایند. هم چنین اگر ملاقات کنندگان بخواهند نامه و یا هر وسیله مجازی را در زمان ملاقات به زندانی بدهند حتما می بایست با اجازه کتبی از رییس زندان انجام بگیرد.

اگر زندانی رفتار مناسبی در زندان داشته باشد و رفتار او مورد تایید مامورین زندان باشد، می تواند تقاضای ملاقات خصوصی با همسر و یا فرزندانش را بدون حضور مامور، داشته باشد که در صورت موافقت رییس یا قاضی ناظر زندان، این ملاقات انجام می گیرد.

ماده ١٧٩ آیین نامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور بیان می دارد:

“زندانیان با موافقت رئیس زندان یا قاضی ناظر زندان در مواردی می‌توانند ملاقات خصوصی بدون حضور مراقب با همسر و فرزندان خود داشته باشند.”

در ارتباط با ملاقات وکلای دادگستری با موکلین خود در زندان، ماده ١٨٠ آیین نامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور عنوان نموده است:

“وکلای دادگستری در صورت داشتن وکالتنامه رسمی برای حفظ حقوق موکل زندانی خود هر موقع ضرورت ایجاب نماید می‌توانند با اخذ مجوز کتبی از مقامات قضایی ذیصلاح در ساعات اداری به زندان مراجعه و با ارائه وکالتنامه رسمی به رئیس زندان در صورت امکان در اتاق مخصوص و مجزا از اتاق ملاقات عمومی با موکلان خود ملاقات نمایند و در صورت ممنوع الملاقات بودن زندانی، ملاقات با نظر مقامات قضائی مربوطه انجام می‌گیرد.

بدیهی است مقدمات تنظیم وکالتنامه رسمی توسط مسئولین زندان فراهم خواهد شد.

تبصره ـ کانون وکلا می‌تواند در هر زندان به هزینه خود با نظر سازمان اتاقی بسازد که برای ملاقات وکلای دادگستری با موکلان زندانی آنها اختصاص داده شود.”

اقسام زندان

زندان بسته، زندانی است که در آن فرد زندانی بطور کامل در زندان بسر می برد.

زندان نیمه باز، به معنای این است که معمولاً فرد زندانی روزها در بیرون از زندان به انجام اموری که دادگاه معین می کند بپردازد و شب ها نیز در اختیار خود می باشد.

مراکز حرفه آموزی و اشتغال شامل حفاظ اول و حفاظ دوم می باشند. مرکز حرفه آموزی اگر در زندان باشد به آن حفاظ اول گفته می شود و اگر بیرون از زندان باشد به آن حفاظ دوم گفته می شود. افرادی که در حفاظ اول هستند شب ها در زندان خواهند بود، اما زندانیانی که در حفاظ دوم باشند، معمولاً شب ها در اختیار خود خواهند بود.

توقیف یارانه

نکته مهم اینست که حتی یارانه شخص محکوم علیه نیز قابل توقیف می باشد.

بدین صورت که هنگام توقیف یارانه نقدی، مبلغی که مربوط به یارانه خود سرپرست خانوار است با توجه به اینکه وی محکوم علیه باشد، توقیف می گردد.

قابل ذکر است که یارانه سایر اعضای خانواده که به حساب سرپرست خانواده واریز می شود نیز قابل توقیف می باشد.

در نظر گرفتن جزئیات در نحوه نوشتن متن قرارداد چه مزایایی دارد؟

با آگاهی از جزئیات، مزایایی به دست می‌آید که به هر یک از طرفین کمک می­‌کند تا متوجه شوند چه قسمتی از قرارداد مهم و چه قسمتی کم اهمیت است. کدام شرط از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و چه مواردی را می‌توان نادیده گرفت. به همین دلیل مفاد قرارداد باید مشخص و قابل سنجش باشد.

پس در هر قراردادی کارهایی که طرفین باید انجام دهند و تعهداتی را که باید بپذیرند و در مقابل آن چیزهایی که به دست خواهند آورد، باید مشخص شود.

از نحوه مذاکره در جزئیات قرارداد آگاهی داشته باشید

لازمه یک قرارداد پایدار، توجه به جزئیات قرارداد است. اگر می‌خواهید زمان تنظیم قرارداد، در هزینه و زمان خود صرفه‌جویی کنید و از طرفی کارایی‌تان افزایش پیدا کند، بهتر است بر روی شرایط کلی و واضحی که وجود دارد توافق داشته باشید. قراردادهای پیچیده‌­تر احتمالاً منجر به افزایش زمان مذاکره بین طرفین خواهد شد. شما باید درباره این نکته هم فکر کنید که چگونه می­‌توانید قراردادی داشته باشید که برای هر دو طرف منافع داشته باشد؟ همچنین باید درباره مسائلی که می­‌تواند وضعیت معامله را تغییر دهد و مسائلی که می­‌تواند موجب شکست قرارداد شود، آگاهی داشته و برای پیشرفت اوضاع با یک کارشناس حقوقی مشورت کنید.

پنج ویژگی مهم یک قرارداد خوب

ویژگی‌های زیر باید در هر قرارداد به عنوان اجزای قرارداد وجود داشته باشد تا طرفین بتوانند بهترین نوع رابطه را با یکدیگر ایجاد کنند و در صورت بروز اختلاف، قرارداد، بهترین مدرک آن‌ها باشد.

• شفافیت: از آن جایی که هر طرف در قرارداد انگیزه‌ها، ملاحظات و مزایای خاصی را دنبال می‌کند؛ مشخص کردن دقیق حقوق و تعهدات طرفین مسیر همکاری دو طرف را روشن‌تر می‌سازد. در کل وجود شفافیت در قرارداد به عنوان یکی از اجزای قرارداد از ایجاد سو تفاهمات و اختلافات جلوگیری می‌کند.
• قاطعیت: قاطعیت در قرارداد باعث می‌شود طرفین بدانند فارغ از مسیری که هر کدام دارند، دقیقاً چه نتیجه یا پیش‌آمدی در انتظارشان است. هر طرف می‌خواهد بدانند که دقیقاً چه چیزی از قرارداد به‌دست می‌آورد و در زمان ایجاد اختلاف چه مراحلی را باید طی کند مثلاً محصول را برگرداند یا خواستار بازگرداندن هزینه‌ها شود یا حتی قرارداد را فسخ کند.
• کامل بودن: یک قرارداد پاسخگوی تمام سؤالات در مورد رابطهٔ دو طرف باشد و موردی را از قلم نیاندازد چون تمام مدرک و نشانهٔ ارتباط طرفین قرارداد است پس طرفین باید تلاش کنند تا جایی که ممکن است جزئیات ارتباطشان را در بندهای مختلف قرارداد جای دهند و هنگام ایجاد اختلاف، دادگاه بتواند برای حل آن به قرارداد مراجعه کند نه به تفاسیر و اقرارهای شفاهی دو طرف.
• قابل فهم بودن قرارداد: قرارداد باید به نحوی نوشته شود که علاوه بر این که برای طرفین قابل فهم است برای قاضی نیز فهمیدن و درک آن آسان باشد. چون دادگاه بدون درک فنی و تخصص وارد حل اختلاف می‌شود و تنها با مراجعه به خود قرارداد و بندهای آن تصمیم گیری می‌کند. پس تا جای ممکن بهتر است در قرارداد از لغات آسان و عبارات قابل فهم استفاده شود.
• اعتماد: برای این که قرارداد بتواند کار خود را انجام دهد و طرفین برای ایجاد رابطه ریسک کنند، نیاز است که تا حدی به یکدیگر اعتماد داشته باشند. یکی از راه‌هایی که اعتماد را در قرارداد ایجاد می‌کند، نوشتن پیش‌نویس قرارداد است، طرفین با در دست داشتن پیش‌نویس قرارداد می‌توانند از انگیزه‌ها و خواست‌های طرف دیگر باخبر شوند و برای اعتماد به او تصمیم خود را بگیرند.

تفویض وکالت به چه معناست؟

گاهی اوقات ممکن است که وکیل کلیه اختیارات خود را به شخص ثالثی واگذار نماید به این عمل تفویض وکالت گفته می شود.

وکیل تنها زمانی میتواند اقدام به تفویض وکالت نماید که این اختیار صراحتاً در وکالتنامه به او داده شده باشد.

در مورد اینکه با تفویض وکالت، وکالت وکیل اول از بین می رود یا پا برجاست اختلاف نظر وجود دارد بعضی معتقدند که وکالت وکیل اول معتبر است و در صورت فوت یا محجور شدن وکیل اول، وکالت وکیل دوم نیز باطل می شود اما عده ای دیگر خلاف این نظر را دارند و معتقدند که در صورت فوت یا محجور شدن وکیل اول، وکالت وکیل دوم معتبر باقی می ماند.

وکیل بصورت عادی نسبت به هرگونه فساد یا مشکلی در قرارداد حتی در مقابل طرف معامله نیز تعهدی ندارد و در صورت کشف هرگونه فسادی در مالکیت موکل، مسئولیتی متوجه شخص وکیل نخواهد بود.

در اعطای وکالت باید این نکته را مدنظر قرار داد که وکیل می بایست اهلیت داشته باشد یعنی بالغ، عاقل و رشید باشد.

این بدان معناست که دختری که باکره نیست نیازی به اذن پدر در ازدواج ندارد!

در شرایطی که دختر بالغ باکره بدون اجازه پدرش با مرد مورد علاقه اش ازدواج کرده باشد اما در ادامه زندگی مشترک خود، دچار مشقت و ضرر مادی و معنوی شده باشد، در اینصورت چنانچه عقد ازدواج بصورت صحیح واقع شده است، پدر در جهت حمایت از دختر خود، میتواند بدلیل عدم رضایتش به این ازدواج، اقدام به انحلال نکاح نماید آن هم به شرطی که دختر راضی به جدایی باشد زیرا اگر دختر راضی نباشد، اقدام پدر صحیح نیست.