مرجع صادر کننده قرار بازداشت موقت

قبل از احیای دادسرا، قرار بازداشت موقت توسط دادگاه صادر می‌شد و با تایید رییس حوزه قضایی یا معاون وی، به اجرا در می‌آمد. البته خود رییس حوزه قضایی نیز شخصاً مجاز به صدور این قرار بود.

 

با تصویب قانون احیای دادسراها در سال ۸۱، مقام صالح برای صدور این قرار بازپرس است که باید ظرف مدت ۲۴ساعت قرار را به تایید دادستان برساند.

 

مطابق بند «ح» ماده‌ ۳ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب «هرگاه دادستان با قرار بازداشت به عمل آمده موافق نباشد نظر دادستان متبع است و چنانچه علتی که موجب بازداشت است مرتفع شده و موجب دیگری برای ادامه‌ بازداشت نباشد، بازداشت با موافقت دادستان رفع خواهد شد و همچنین در موردی که دادستان تقاضای بازداشت کرده و بازپرس با آن موافق نباشد حل اختلاف حسب مورد با دادگاه عمومی یا انقلاب محل خواهد بود.»

 

همان‌طور که می‌بینید دادستان نیز می‌تواند در غیر جرایمی که در صلاحیت کیفری استان قرار دارد رأساً قرار بازداشت موقت متهم را صادر کند. در صورتی که دادیار به جای دادستان اقدام به صدور این قرار کند باید این قرار به تأیید دادستان برسد تا اعتبار داشته باشد.

مزایای قرار بازداشت موقت

به هر حال هر یک از قرارهایی که در آیین‌دادرسی کیفری پیش‌بینی می‌شود، مزایایی دارد که علت ایجاد و صدور آن را توجیه می‌کند، قرار بازداشت نیز مزایایی دارد. البته در ظاهر این‌طور به نظر می‌رسد که این مزایا بیش از اینکه شامل حال متهم شود، در راستای بررسی پرونده و بهبود جریان دادرسی پیش‌بینی شده است. بنابراین بسیاری صدور این قرار را موثرترین وسیله برای دستیابی به متهم و تضمین حضور او در مراجع قضایی در مواقع لزوم می‌دانند. با صدور این قرار هرگاه نیاز به حضور متهم باشد، وی با مراقبت کامل نزد مرجع قضایی آورده خواهد شد و به این ترتیب از تبانی متهم با سایر متهمان نیز جلوگیری می‌شود؛ همچنین این قرار موجب جلوگیری از فشار متهم نسبت به بزه‌دیده و شهود برای جلوگیری یا پس‌گرفتن شکایت می‌شود. این قرار حتی گاهی وسیله‌ای برای تأمین امنیت و مصونیت او از انتقام بزه‌دیده می‌شود. 

شکایت علیه وراث در مطالبه وجه چک

پس از فوت دهنده چک، وراث مسئول پرداخت وجه چک هستند. به این ترتیب دادخواستی که از سوی دارنده چک به دادگاه ارائه می شود به طرفیت وراث می باشد. لازم به ذکر است که وراث هیچ مسئولیتی برای پرداخت وجه چک از اموال خود را ندارند. وجه چک از اموال، دارایی ها و ماترک متوفی پرداخت خواهد شد. بنابراین هر یک از وراث بنا بر نسبت سهم خود از اموال متوفی مسئول پرداخت وجه چک خواهند بود.

اجرای حکم فک رهن

در اجرای حکم مربوط به دعوای فک رهن ملک، راهن باید طلب مرتهن را از اموال دیگر خود پرداخت نماید. اجرای این حکم مانند انواع الزام به تعهد در دعواهای دیگر می‌باشد. پس از انجام فک رهن توسط راهن، ملک به صورت آزاد به خریدار انتقال پیدا می‌کند. اگر راهن از انجام این حکم امتناع ورزد، بر اساس ماده ۴۷ از قانون اجرای احکام مدنی با وی رفتار خواهد شد.

از شروط مهم و ضروری برای درخواست تعدیل اجاره بها، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1+توجه به انقضا مدت اجاره که در ماده ۴ از قانون روابط موجر و مستاجر به طور صریح به آن اشاره شده است. برای تنظیم این دادخواست، باید مدت اجاره منقضی شده باشد.

2+سپری شدن مدت زمانی برابر با ۳ سال تمام شمسی از تاریخ مقرر. باید زمانی برابر با ۳ سال از آخرین تعدیل سپری شده باشد.

3+قرارداد اجاره باید مشمول مقررات تصویب شده در قانون روابط موجر و مستاجر در سال ۱۳۵۶ باشد.

4+برای درخواست این امر مهم، باید تنزل هزینه های زندگی و یا افزایش آنها باید از سوی خواهان دعوی اثبات گردد.

5+در صورتی که این درخواست از سوی موجر ثبت گردد، باید مدارکی دال بر مالکیت وی بر روی مورد اجاره را به مراجع ذی صلاح ارائه نماید.

شرایط درخواست تعدیل اجاره بها

استفاده از قوانین مربوط به تعدیل اجاره بها با ثبت دادخواست در دفاتر خدمات الکترونیکی انجام می پذیرد. پس از تنظیم دادخواست، آن را به شورای حل اختلاف ارسال می نمایند تا حکم مقتضی در این زمینه صادر شود. یکی از نکات بسیار مهم در زمینه ی تنظیم این دادخواست، قابلیت طرح شدن برای قراردادهایی است که در خصوص اجاره املاک تجاری (مشمول قانون اساسی که از حق پیشه و کسب برخوردار هستند) تنظیم شده اند. برای تنظیم این دادخواست باید از شرایط خاصی برخوردار بود. ماده ۴ از قانون روابط موجر و مستاجر در بر دارنده ی اطلاعات خاصی در زمینه ی شرایط خاص برای طرح این دعوی می باشد.

دادخواست تعدیل اجاره بها چیست؟

دادخواست تعدیل اجاره بها درخواستی است که بر اساس آن مستاجر و یا موجر به سبب تغییر شرایط زندگی و کاهش یا افزایش هزینه ها تقاضایی مبنی بر کاهش و یا افزایش اجاره بهای ملک تجاری را تقاضا می نماید. علت ثبت این دادخواست عدم توافق و سازگاری موجر و مستاجر می باشد. به نوعی بهترین شرایط برای افزایش اجاره بها از سوی موجر از لحاظ قانونی ثبت تقاضای تعدیل می باشد. همچنین ثبت این دادخواست از جانب مستاجر برای کاهش اجاره بها، بسیار هوشمندانه خواهد بود.

مسئولیت طرفین قرارداد

طرفین قرارداد در قبال حوادث آتی مسئولیت دارند و نمی توانند از زیر حوادثی که ممکن است حادث شود فرار نمایند . با این وجود مالک نمی تواند به دادگاه مراجعه و دعوایی را مطرح کند که قبلاً در مورد آن ذکری در قرارداد نشده باشد.

کدام بیمه های ساختمانی مهم هستند؟

چند نوع بیمه وجود دارند که در جریان عملیات ساختمانی باید طرفین در مورد آن توافق نمایند. از جمله بیمه مسئولیت مدنی در قبال اشخاص ثالث، بیمه کارکنان ساختمانی، بیمه تضمین کیفیت.

دعوای مربوط به بیمه های مندرج در قرارداد

یک مورد دیگر از دعوای مالک و سازنده ملک ، دعوای مربوط به اخذ بیمه های ساختمانی است. گاهی میان طرفین ساخت واحد مسکونی یعنی مالک و سازنده مقرر می شود که سازنده نسبت به اخذ بیمه های قانونی اقدام نماید. البته بهتر است این موضوع بسیار دقیق و با ذکر نوع بیمه و حتی سقف پوشش بیمه ای به طور دقیق ذکر شود. حال اگر سازنده از مواردی که در قرارداد به آن اشاره شده خودداری کند مالک می تواند به دادگاه مراجعه و دعوای الزام سازنده به اخذ بیمه مورد توافق در قرارداد را طرح نماید.

کدام شرایط ممکن است در این دعوا ایجاد شود؟

در دعوای مالک و سازنده ملک در خصوص اخذ پروانه، ممکن است حالت های مختلفی وجود داشته باشد که مسیرهای متفاوتی را پیش روی خواهان و خوانده قرار دهد. به عنوان مثال ممکن است مالک مدارک لازم را برای اخذ پروانه در اختیار سازنده قرار نداده باشد. در این صورت دعوای وی پذیرفته نمی شود. یا اینکه موضوعات خارج از اراده طرفین مثل سیل و زلزله بوجود آمده باشد که ناشی از اهمال سازنده نیست. در این حالت همه چیز به نفع سازنده خواهد بود. همچنین اگر هنوز مهلت اخذ پروانه باقی مانده باشد باز هم مالک نمی تواند طرح دعوا کند.

دعوای الزام به اخذ پروانه تخریب و نوسازی

یک نمونه از دعوای مالک و سازنده ملک، بی توجهی سازنده برای اخذ پروانه تخریب و نوسازی از شهرداری محل است. در این دعوا، معمولاً در زمان انعقاد قرارداد، انجام اخذ پروانه از سوی سازنده تعهد می شود. مالک نیز برای عملی شدن آن، طی یک وکالت کاری، اخذ پروانه تخریب را به سازنده احاله می نماید.اگر چنین اقداماتی از قبل صورت گرفته باشد، مالک می تواند به دادگاه مراجعه و دعوای الزام سازنده به اخذ پروانه تخریب و نوسازی را طرح نماید.

توقیف و فروش قدر السهم سازنده

ممکن است سازنده خودش در ملک سهم داشته باشد. در این صورت می توان هزینه های تکمیل و اجرای حکم را از محل قدرالسهم سازنده تأمین نمود.

تفاوت الزام به احداث بنا با الزام به تکمیل بنا

اگر تعهد سازنده ملک، فقط مربوط به بخشی از بنا باشد در این صورت خواهان باید در عنوان خواسته الزام به تکمیل بنا را قید نماید. اگر قرارداد مربوط به ساخت همه بنا باشد در این صورت در عنوان خواسته، الزام سازنده به احداث بنا قید می گردد.

انعقاد قرارداد ساخت با شخص ثالث

خواهان یا خواهان ها اگر توان ساخت نداشته باشند می توانند از طریق انغقاد قرارداد ساخت با شخص ثالث، انجام این کار را به نفر جدید بسپارند.

مطالبه هزینه ساخت ملک از سوی خواهان

اگر دادگاه، رای تحویل ملک به خواهان را صادر نموده باشد، در این صورت هزینه های انجام گرفته در حدود عرف قابل مطالبه از سوی خواهان خواهد بود. خوانده نیز موظف به پرداخت آن می باشد. اگر وی از پرداخت هزینه ها خودداری نماید، دادگاه حکم پرداخت هزیته ها را صادر می کند.

دادخواست الزام به تحویل ملک یا خلع ید

در موارد اختلافی و عدم توان ساخت از سوی سازنده، وی ممکن است ملک را در اختیار پیش خریدار قرار ندهد . در اینگونه موارد پیش خریدار می تواند دادخواست الزام به تحویل ملک یا خلع ید را به دادگاه تقدیم نماید. دادگاه نیز معمولاً سازنده را مکلف به تحویل ملک به خواهان خواهد نمود.

امکان فسخ قرارداد از سوی پیش خریدار

ممکن است دادگاه حکم الزام سازنده به احداث بنا را صادر نماید. اما سازنده نتواند این کار را انجام دهد. در این صورت، پیش خریدار می تواند در وهله اول خود رأساً اقدام به تکمیل پروژه نماید. اما اگر توان چنین کاری را ندارد ، می تواند اقدام به فسخ قرارداد نماید. چنین فسخ قراردادی مورد تأیید دادگاه خواهد بود.

ملزم نمودن سازنده به ساخت بنا از طریق مراجعه به دادگاه

گاه به دلایل مختلف در مراحل انجام ساخت یک ملک، امکان ادامه کار میسر نیست. در نتیجه به دلیل تکمیل نشدن ساخت و عدم امکان نقل و انتقال از طریق دفاتر اسناد رسمی، پیش خریدار ناگزیر به مراجعه به دادگاه می شود. وی باید دعوای الزام سازنده به احداث بنا را تنظیم و به دادگاه تقدیم نماید.

طرفین دعوا در الزام سازنده به احداث بنا

در دعوای الزام سازنده به احداث بنا، خواهان دعوا معمولا پیش خریدار ساختمانی است که قرار است بنای جدید در آن ساخته شود. ممکن است خواهان تنها یک نفر باشد. اگر تعداد پیش خریداران زیاد باشد، بطور طبیعی خواهان ها ممکن است به تعداد همه آنها باشد. ولی خوانده معمولا شخص سازنده ای است که ضمن انعقاد قرارداد با پیش خریداران در صدد ساخت بنا و تحویل آن به خریداران بوده است.