چه اموالی به عنوان وثیقه میتواند معرفی شود

آن‌چه می‌تواند به‌عنوان وثیقه به مقام قضایی معرفی گردد، عبارت است از:
وجه نقد یا ضمانت‌نامه‌ی بانکی یا مال منقول و غیرمنقول. پس هر نوع مال ارزش‌مندی می‌تواند به‌عنوان وثیقه معرفی شود و محدودیت خاصی از این جهت وجود ندارد.
متهم می‌تواند وسیله نقلیه خود را به‌عنوان یک مال منقول به‌عنوان وثیقه برای آزادی خود معرفی نماید که در این صورت باید خود مال عیناً توقیف شود. در مورد اموال غیرمنقول مانند زمین و منزل، اخذ وثیقه از طریق بازداشت سند مالکیت نزد اداره‌ی ثبت و جلوگیری از نقل و انتقال رسمی آن محقق می‌شود.
باید توجه داشت که معرفی نوع وثیقه از اختیارات متهم است و مقام قضایی مجاز نیست نوع وثیقه را محدود به مصداق خاصی مانند وجه نقد نماید.

تعریف حقوقی قرار وثیقه چیست ؟

تنها قرار تأمینی که به‌موجب آن مالی توقیف می‌شود، قرار وثیقه است . در نتیجه: چنانچه به هردلیل دسترسی به متهم امکانپذیر نباشد، قرار وثیقه مطمئن‌ترین راه برای جبران خسارت شاکی یا مدعی خصوصی، می باشد.

تعریف حقوقی مال چیست ؟

هرآنچه که مالیت داشته باشد مال گفته می شود به عبارتی ساده تر هر چیزی که قابلیت خرید و فروش داشته باشد می تواند مال نامیده شود.

روش های فوق العاده اعتراض به رای کدامند ؟

روش های فوق العاده اعتراض به رای شامل اعاده دادرسی ، فرجام خواهی و اعتراض ثالث است .

روش های عادی اعتراض به حکم دادگاه ها کدامند ؟

تجدید نظر خواهی و واخواهی کردن از آراء غیابی از جمله مهم ترین روش های عادی اعتراض به حکم هستند.

با چه روش هایی می توان به حکم صادر شده از دادگاه اعتراض کرد ؟

اعتراض به احکام صادر شده از دادگاه با روش های عادی و فوق العاده پیش بینی شده در قانون امکان پذیر است.

روش های اعتراض به رای دادگاه

اشخاصی که به رای صادر شده توسط دادگاه اعتراض داشته باشند ، روش هایی را در اختیار دارند تا با استفاده از آنها به حکم صادره اعتراض نمایند که از جمله مهم ترین این روش ها می توان به واخواهی ، تجدید نظر خواهی ، اعاده دادرسی و ... اشاره نمود .

علی رغم اینکه اصل بر این است که احکام صادر شده از دادگاه ها عادلانه بوده و با رعایت تمام موازین قانونی و شرعی و با رعایت حقوق اصحاب دعوا صادر می شوند ، اما همواره این امکان وجود دارد که اشتباهی در صدور احکام پیش بیاید و یا اینکه کشف موضوعی جدید و تازه ، سبب تغییر رای صادره بشود .

به همین دلیل ، قانون آیین دادرسی مدنی روش هایی را برای اعتراض به آرایی که در دادگاه صادر شده اند پیش بینی نموده است که در جهت تضمین و حفظ حقوق طرفین نقش بسزایی دارند . راه های اعتراض به آراء دادگاه ها را می توان به دو دسته تقسیم نمود . برخی از این روش ها علی الاصول در همه موارد مجاز هستند و برخی از آنها تنها در شرایط بخصوصی که قانون پیش بینی کرده است امکانپذیرند .

” اعتراض به آراء صادر شده از دادگاه ها به روش های مختلفی امکانپذیر است “

طرق عادی شکایت از آراء دادگاه ها

طرق عادی شکایت از آراء دادگاه ها به روش هایی گفته می شود که اصولا مجاز هستند ؛ مگر در مواردی که در قانون استثناء شده باشند . مطابق قانون آیین دادرسی مدنی ، روش های عادی شکایت از آراء دادگاه ها را می توان به واخواهی و تجدید نظر خواهی ( پژوهش ) تقسیم بندی نمود که هر یک از آنها احکام متفاوتی دارند . 

- واخواهی : یکی از روش های اعتراض به آراء صادره از دادگاه ها ، واخواهی است . با این توضیح که واخواهی از رای صادر شده مخصوص احکام غیابی است ، نه احکامی که به صورت حضوری صادر می شوند . یعنی در شرایطی که یک حکم غیابی از دادگاه صادر شود ، خوانده دعوای نخستین ، می تواند در مهلت مقرر ، تقاضای واخواهی کند . لذا تمامی احکام غیابی قابل واخواهی هستند ، مگر اینکه خلاف آن در قانون ذکر شده باشد .

- تجدید نظر ( پژوهش ) : اگر آرایی که از دادگاه ها صادر شده اند قابل تجدید نظر خواهی باشند ، طرفین دعوی حق دارند در مهلت مقرر شده در قانون ، از آن حکم صادر شده تجدید نظر خواهی کنند . اصولا آراء صادره از دادگاه ها قابل تجدید نظر خواهی هستند ؛ مگر آنکه به موجب قانون استثناء شده باشند و امکان تجدید نظر خواهی از آنها وجود نداشته باشد  .

طرق فوق العاده شکایت از آراء دادگاه ها

همانگونه که گفته شد ، روش های فوق العاده شکایت از آراء دادگاه ها صرفا در مواردی که قانونگذار مجاز دانسته است ،  امکانپذیر می باشد . مطابق قانون آیین دادرسی مدنی و آیین دادرسی کیفری ، طرق فوق العاده شکایت از آراء دادگاه ها شامل موارد ذیل می باشد :

- فرجام خواهی : فرجام خواهی به این معناست که دیوانعالی کشور انطباق یا عدم انطباق رأی صادر شده را با مقررات قانونی و موازین شرعی تشخیص بدهد و در نهایت آن را تایید یا نقض کند . در صورتی که دادگاه رای صادر شده را نقض کند ، به صورت ماهوی به دعوا رسیدگی نمی کند ؛ بلکه پرونده آن را به دادگاه هم عرض اعاده می کند تا مجددا مورد رسیدگی قرار گیرد .

- اعاده دادرسی : اعاده دادرسی به عنوان یکی از روش های فوق العاده اعتراض به رای ، به این معناست که همان مرجعی که رأی را صادر کرده است ، در صورت وجود شرایط مقرر شده در قانون ، دوباره آن را مورد بررسی قرار بدهد . به عنوان مثال زمانی که پس از صدور حکم در دادگاه اسناد و مدارک جدیدی پیدا شود که دلیل بر حقانیت فرد محکوم است ، می توان از حکم صادر شده تقاضای اعاده دادرسی نمود .

 

- اعتراض شخص ثالث : علی رغم اینکه آراء صادره از دادگاه ها تنها در مورد طرفین دعوا صادر می شود و اصطلاحا اثر نسبی دارد ، اما گاهی در ارتباط با شخص ثالث نیز آثاری به بار می آورد . به همین دلیل ، کسی که از این حکم اثر می پذیرد ، می تواند به این حکم اعتراض نماید که این اعتراض به صورت اعتراض ثالث اصلی و اعتراض ثالث طاری قابل طرح خواهد بود .

 

 

انواع احکام صادر شده از دادگاه ها

دادگاههای دادگستری وظیفه دارند تا به دعاوی مردم رسیدگی نموده و حکم مناسب را با توجه به مقررات قانونی صادر نمایند . حکمی که دادگاه پس از استماع دفاعیات طرفین صادر می کند ، ممکن است انواع مختلفی داشته باشد . در واقع احکام صادره از دادگاهها را می توان با توجه به معیارهایی ، دسته بندی و تقسیم نمود . این تقسیم بندی از لحاظ حقوقی موضوع بسیار مهمی است .

انواع احکام صادره از دادگاه ها

انواع احکام صادره از دادگاهها را می توان بر اساس معیارهای مختلفی دسته بندی نمود . به عنوان مثال :

 

- حکم اعلامی و حکم تأسیسی

احکام دادگاهها معمولا وضعیتی را که در گذشته وجود داشته است را اعلام می کند ؛ نه اینکه وضعیت جدیدی را بوجود آورد . با این وجود ، در برخی موارد حکم دادگاه جنبه تأسیسی دارد و یک وضعیت جدید به موجب آن حکم بوجود می آید .

 

- حکم حضوری و حکم غیابی 

اصل بر این است که طرفین دعوی در جریان دادرسی قرار گرفته و در آن حضور یابند ؛ اما در برخی از موارد چنین امکانی وجود ندارد . به همین دلیل ، دادگاه در چنین مواردی حکم غیابی صادر می کند .

 

- حکم قطعی و حکم غیر قطعی 

حکم قطعی حکمی است که نتوان با استفاده طرق عادی شکایت ازاحکام دادگاه ها ( واخواهی و تجدید نظر ) از آن شکایت نمود .

 

- حکم نهایی و غیر نهایی

حکم نهایی حکمی است که قابلیت فرجام خواهی نداشته باشد .

 

- حکم لازم الاجرا و غیر لازم الاجرا

حکم لازم الاجرا حکمی است که محکوم علیه باید آن را اجرا کند ؛ در غیر اینصورت محکوم له می تواند علیه او اقدام اجرایی را از طرف ماموران اجرای احکام دادگستری درخواست نمود .

 

حکم قطعی چیست؟

علیرغم اینکه فرض بر این است که احکام صادر شده توسط دادگاه ها به شکل صحیح و قانونی صادر شده اند ، اما در مقررات قانونی ، برای اطمینان از اینکه احکام صادر شده توسط دادگاهها مطابق موازین قانونی صادر شده اند ، امکان رسیدگی مجدد در خصوص آنها پیش بینی شده است . احکامی که از دادگاه ها صادر می شوند را می توان به احکام قطعی و احکام غیر قطعی تقسیم بندی کرد . شناخت احکام قطعی موضوع مهمی است ؛ به دلیل اینکه اصولا احکامی که قطعی شده اند لازم الاجرا می باشند .

حکم قطعی چیست

یکی از انواع احکام صادرشده توسط دادگاه ها را می توان احکام قطعی و احکام غیر قطعی دانست . عموما حکم قطعی به حکمی گفته می شود که دیگر امکان تغییر در مفاد آن وجود ندارد و به همین لحاظ ، لازم الاجراست . این مفهوم عرفی از احکام قطعی به معنای حقوقی آن نزدیک است .  در قانون برای تشخیص حکم قطعی از حکم غیر قطعی ، ملاکی ارائه شده است که این ملاک در خصوص این است که آیا می شود از آن حکم صادر شده با استفاده از طرق عادی شکایت از آراء دادگاه ها یعنی واخواهی و تجدیدنظر شکایت کرد یا خیر . اگر با طرق عادی شکایت از آراء دادگاه ها نتوان از حکم صادر شده شکایت کرد ، آن حکم قطعی است و اگر بتوان از آن شکایت کرد ، حکم غیر قطعی است .

به بیان دیگر ؛ حکم قطعی حکمی است که قابل هیچ یک از طرق عادی شکایت ( واخواهی و تجدیدنظر خواهی ) نباشد .
با توجه به این ملاک ، حکم حضوری صادر شده از دادگاه عمومی یا انقلاب در دعاوی که خواسته آن بیشتر از سه میلیون ریال نباشد ، از آنجا که قابل تجدید نظر و واخواهی نیستند ، حکم قطعی محسوب می شوند . احکام حضوری صادر شده از دادگاه تجدیدنظر استان نیز به همین خاطر قطعی اند .

بعلاوه موارد مذکور که امکان طرق شکایت عادی نداشتند ، در مورد برخی از احکام امکان اقدام از طرق شکایت عادی وجود دارد ، اما به دلیل اینکه خواهان در مهلت تجدیدنظرخواهی و واخواهی اقدام نکرده است ، این حق از او سلب می شود و بدلیل اینکه دیگر نمی شود خارج از مهلت اقدام به این کار کند ، حکم قطعیت می یابد . 

همراه با دعوای مطالبه طلب تکلیف خسارت تاخیر تادیه و خسارت دیرکرد چیست ؟

خسارت تاخیر تأدیه یا به تعبیر عامیانه، خسارت دیرکرد چهار شرط ضروری لازم دارد تا بتوان آن را مطالبه کرد :

الف) دین از نوع وجه رایج باشد.

ب) موعد مطالبه رسیده باشد.

ج) خواهان و طلبکار طلب خود را مطالبه نموده باشد.

د) داین و بدهکار توانایی پرداخت داشته باشد.

در این خصوص قانون آیین دادرسی مدنی در ماده 522 می گوید : ""در دعاویی که موضوع آن دین و از نوع وجه رایج بوده و با مطالبه داین و تمکن مدیون، مدیون امتناع از پرداخت نموده، در صورت تغییر فاحش شاخص قیمت سالانه از زمان سر رسید تا هنگام پرداخت و پس از مطالبه طلبکار، دادگاه با رعایت تناسب تغییر شاخص سالانه که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین می گردد محاسبه و مورد حکم قرار خواهد داد مگر اینکه طرفین به نحو دیگری مصالحه نموده باشند.""

چه دلایل و مدارکی برای دعوای مطالبه طلب لازم است ؟

دلایل و مدارک مخصوص و منحصر بفردی برای رسیدگی به این دعوا تعریف نشده است و دلایل اثبات خواسته مطالبه طلب همان دلایل عمومی اثبات ادعا است.اما بیشتر قرارداد یا رسید یا فیش واریز بانکی یا اسناد تجاری مانند چک و سفته، به عنوان دلایل اثبات این ادعا ارائه و عرضه می شود.

هزینه دادرسی دعوای مطالبه طلب چقدر است ؟

این دعوا یک دعوای مالی محسوب شده و هزینه دادرسی آن مطابق سایر دعاوی مالی برای مرحله بدوی سه و نیم درصد ارزش خواسته و  برای مرحله تجدیدنظر، واخواهی، فرجام خواهی و اعاده دادرسی تقریباً چهار و نیم درصد ارزش خواسته می باشد.

دعوای مطالبه طلب کجا مطرح می شود و دادگاه صالح کدام است ؟

به طور کلی دعوای مطالبه طلب و وجه دعوای منقول محسوب می شود و در صلاحیت رسیدگی دادگاه محل اقامت خوانده است(صلاحیت محلی). صلاحیت ذاتی رسیدگی به دعوای مطالبه طلب و وجه هم با دادگاه عمومی حقوقی است.

 

منظور از دعوای مطالب طلب و وجه چیست ؟

به هر دلیلی که شخصی به عنوان طلبکار، وجه رایج یا پولی را از دیگری طلبکار باشد به خواسته او مطالبه طلب یا وجه گفته می شود.منشأ دعوای مطالبه طلب می تواند یک قرارداد باشد و یا یک تعهد و مسئولیت قانونی و یا اسناد تجاری و حاوی وجه و طلب.

چند نکته در مورد مطالبه طلب

1- مطالبه طلب دعوایی مالی بوده و مستلزم پرداخت هزینه دادرسی می باشد.

2- دعوای مطالبه طلب را بسیار بسیار بعید است که بتوان کیفری جلوه داد و علیه خوانده اعلام جرم نمود آنچنان که بسیاری از افراد به دلایل مختلف در صدد آن هستند.این دعوا ذاتاً حقوقی است و طرح آن به صورت کیفری اعلام جرم علیه مرتکب در بسیاری از مواقع خواهان را به بی راهه می برد و وقت و هزینه او را هدر می دهد.

3- خواهان و طلبکار در دعوای مطالبه طلب می تواند قبل از تقدیم دادخواست و یا بعد از تقدیم دادخواست اموال بدهکار را توقیف کند.(به توقیف اموال تامین خواسته هم گفته می شود.)

4- دعوای مطالبه طلب همیشه در دادگاه محل اقامت خوانده مطرح می شود و دادگاه محل نشانی خوانده صالح به رسیدگی است.

5- در دعوای مطالبه طلب خواهان و طلبکار علاوه بر امکان درخواست اصل خواسته و اصل طلب اگر طلب از نوع وجه رایج (پول ایران) باشد، می تواند خسارت تأخیر تأدیه را نیز مطالبه نماید.

6- همواره در دعوای مطالبه طلب این امکان و امتیاز برای بدهکار در نظر گرفته شده است که در صورت غدم توانایی پرداخت یکجای محکوم به تقاضای اعسار یا تقسیط بدهد که البته راه هایی برای جلوگیری از این موضوع وجود دارد که مهم ترین آنها توقیف امولا به طور پنهانی و مخفیانه و قبل از ابلاغ به طرف است.

سرقت از منزل و مهم‌ترین نکات حقوقی آن که لازم است بدانید

مجازات سرقت از منزل چیست؟

سرقت از منزل بسته به جزییات پرونده ممکن است توسط قاضی، از نوع سرقت حدی یا تعزیری تشخیص داده شود. مطابق ماده 656 قانون مجازات اسلامی، مرتکب سرقت از جایی که محل سکنی یا مهیا برای سکنی است، به حبس از شش ماه تا سه سال و تا 74‌ضربه شلاق محکوم می‌شود.

رقت از منزل مقرون به آزار اهالی خانه باشد، حکم سارق چیست؟

اگر سارق، هنگام سرقت از منزل به هر نحوی موجب آزار افراد داخل خانه شود، به حبس از سه ماه تا ده سال و شلاق تا 74 ضربه محکوم می‌شود و اگر ‌جرحی نیز واقع شده باشد، علاوه‌بر مجازات جرح به حداکثر مجازات مذکور محکوم می‌گردد.

مجازات جرم سرقت از منزل اگر مقرون به پنج شرط باشد، چیست؟

اگر سرقت در شب واقع شده باشد؛ سارقین دو نفر یا بیشتر باشند؛ یک یا چند نفر از آن‌ها حامل سلاح ظاهر یا مخفی بوده باشند؛ از دیوار بالا رفته یا حرز را شکسته یا کلید ساختگی به کار برده یا این که عنوان یا لباس مستخدم دولت را اختیار کرده یا برخلاف حقیقت خود ‌را مأمور دولتی قلمداد کرده یا در جایی که محل سکنی یا مهیا برای سکنی یا توابع آن است سرقت کرده
باشند؛ در ضمن سرقت کسی را آزار یا تهدید کرده باشند؛ در این صورت مرتکب به پنج تا بیست سال حبس و تا 74 ضربه شلاق‌ محکوم می‌گردد.

اگر سارقان در هنگام سرقت از منزل مسلح باشند، چه حکمی دارند؟

اگر یک یا چند نفر مرتکب جرم سرقت از منزل شوند و حداقل یکی از آنان مسلح باشد و یا هیچ‌کدام مسلح نباشد اما در موقع سرقت در مقام هتک ناموس برآیند، مجرمان به مجازات اعدام یا حبس ابد محکوم خواهند شد.

اگر سارقان در هنگام سرقت از منزل مسلح باشند، چه حکمی دارند؟

اگر یک یا چند نفر مرتکب جرم سرقت از منزل شوند و حداقل یکی از آنان مسلح باشد و یا هیچ‌کدام مسلح نباشد اما در موقع سرقت در مقام هتک ناموس برآیند، مجرمان به مجازات اعدام یا حبس ابد محکوم خواهند شد.

اگر سارقی به قصد سرقت از منزل، وارد خانه شود اما قبل از هر اقدامی دستگیر شود حکم او چیست؟

مطابق ماده 694 قانون مذکور، «هر کس در منزل یا مسکن دیگری به عنف یا تهدید وارد شود به مجازات از شش ماه تا سه سال حبس محکوم خواهد شد و در صورتی‌که مرتکبین دو نفر یا بیشتر بوده و لااقل یکی از آن‌ها حامل سلاح باشد به حبس از یک تا شش سال محکوم می‌شوند».

برای ثبت شکایت سرقت از منزل چه باید کرد؟

بعد از اطلاع از وقوع سرقت، با پلیس 110 تماس بگیرید. برای بررسی اثرانگشت سارقان به هیچ وسیله‌ای در منزل دست نزنید و جای چیزی را تغییر ندهید. بعد از اینکه پلیس از صحنه وقوع جرم، گزارش تهیه کرد، به کلانتری محل زندگی خود مراجعه و ثبت شکایت نمایید. جزییات اموال مسروقه را به اطلاع پلیس برسانید. برای اثبات سرقت، لازم است ادله‌ای ارائه دهید. اقرار سارق، شهادت شهود یا وجود ردی از سارق در منزل یا دوربین مداربسته از جمله ادله اثبات سرقت است. سپس به دادسرا مراجعه کنید و شکایت نمایید. اگر در سرقت از منزلتان به کسی مشکوک هستید، او را به عنوان مظنون برای تحقیقات بیشتر معرفی نمایید. گزارش پلیس و ادله اثبات سرقت در پرونده شما ثبت می‌شود. بعد از دستگیری سارق یا یافتن اموال مسروقه برای تشکیل جلسه دادگاه به شما اطلاع‌رسانی خواهد شد.

بعد از دستگیری سارق، چگونه می‌توان مال مسروقه را استرداد نمود؟

اگر عین مال مسروقه کشف شود و وجود آن برای کشف حقیقت در دادگاه ضروری نباشد، قابل استرداد به صاحب آن خواهد بود. دادگاه کیفری2 وظیفه بازپس‌گیری مال از مجرم و تحویل آن به مال‌باخته را دارد. مال‌باخته بعد از تشکیل پرونده، می‌تواند دادخواست استرداد مال مسروقه را به دادگاه ارائه دهد. بعد از انجام تحقیقات لازم، به‌دستور قاضی مال به صاحب آن تحویل داده‌ می‌شود. اگر مال خسارتی دیده باشد، شاکی می‌تواند دادخواست مطالبه خسارت را به همان دادگاه ارائه دهد.

 

اگر سارق، بعد از سرقت از منزل، اموال مسروقه را به دیگری فروخته باشد، تکلیف چیست؟

مال‌خری که اموال مسروقه را خریداری نموده، موظف است اموال را به مال‌باخته پس دهد. مال‌خر به علت اطلاع از مسروقه‌بودن اموال، به تشخیص قاضی به حبس از شش ماه تا سه سال و تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد. اگر فردی که اموال را خریده، از مسروقه‌بودن آن بی‌اطلاع باشد موظف به ردّ مال به صاحب آن است اما می‌تواند علیه سارق با تقدیم دادخواست به دادگاه، شکایت کند و تقاضای جبران ضرر نماید.

برای پیشگیری از وقوع سرقت از منزل چه اقداماتی سودمند است؟

1. هنگام خروج از منزل، تمام درها و پنجره‌ها، بالکن، حیاط‌خلوت، پشت‌بام و… را قفل نمایید.
2. مقابل تمام پنجره‌ها، نورگیر، پاسیو و روی دیوارهای کوتاه حفاظ مقاوم و مطمئن نصب کنید.
3. تا زمان بسته‌شدن کامل درب اتوماتیک پارکینگ، محل را ترک نکنید.
4. هنگام ترک منزل برای سفر یا ساعات متوالی، سعی کنید با استفاده از تایمر، روشنایی منزل در شب را به‌طور متناوب تأمین نمایید.
5. قبل از شناسایی و مشاهده مدارک افرادی که به عنوان مأمور سازمان‌های مختلف به منزلتان مراجعه می‌کنند، از ورود این افراد به داخل خودداری کنید.
6. کلید منزل را نزد افراد غیرمطمئن یا در محل‌هایی مانند زیر جاکفشی و سایر محل‌های قابل دسترسی قرار ندهید.
7. یکی از بهترین راه‌های پیشگیری سرقت از منزل، استفاده از سیستم‌های دزدگیر و درب ضدسرقت برای منازل است.
8. هنگام استخدام نیروی کار مانند نیروی خدماتی، سرایدار، نگهبان و آشپز با احتیاط عمل کنید.

 

آیا اجرای آرای شورای حل اختلاف نیز هزینه اجرایی دارد؟

بله، همان نیم عشر است (ماده ۲۳ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۳۹۴)

منظور از نیم عشر که در پرونده های اجرایی می شنویم به چه معناست؟

نیم عشر یعنی پنج درصد مبلغ محکومٌ به که بابت اجرای حکم بعد از اجرا از محکوم علیه وصول می شود. (به ماده ۱۵۸ قانون اجرای احکام مدنی مراجعه شود)

دادگاه بدوی چیست؟

• دادگاه بدوی دادگاهی است که صلاحیت اصلی را دارا می باشد و محاکمه در آن دادگاه ها برگزار می شود.

یک دادگاه بدوی در صلاحیت عمومی مجاز به رسیدگی به نوعی پرونده مدنی یا کیفری است که منحصراً به دادگاه دیگری ارتکاب نشده است. رسیدگی به کلیه پرونده ها در دادگاه های صلاحیت عمومی کشور نیست. دادگاه بدوی با صلاحیت محدود مجاز است فقط به موارد مشخصی رسیدگی کند. دادگاه های بدوی با صلاحیت محدود ممکن است در صلاحیت موضوعی محدود باشند یا از طریق روش های دیگر مانند دادگاه های دعاوی کوچک در بسیاری از استان ها برای پرونده های مدنی با بحث و جدال کم. دادرسی های دیگر به هیچ وجه در دادگاه ها انجام نمی شود بلکه در نهادهای شبه قضایی یا در دستگاه های اداری با قدرت قضاوت ایجاد شده توسط اساسنامه برای تعیین تصمیمات لازم با روش های رویه ای ساده مانند داوری انجام می شود.

در دادگاه بدوی شواهد و شهادت تحت قوانین شواهدی که توسط قانون آیین دادرسی قابل اجرا تعیین شده است پذیرفته می شوند و تعییناتی به نام یافته های واقعیت براساس شواهد انجام می شود. دادگاه به ریاست یک یا چند قاضی نتایج قانون را بر اساس قانون قابل اجرا ارائه می دهد. در بیشتر حوزه های قضایی قانون عادی دادگاه بدوی اغلب با یک هیئت منصفه و یک قاضی تشکیل می شود. در چنین دادرسی های هیئت منصفه هیئت منصفه به عنوان حقیر عمل می کند. در بعضی موارد قاضی یا قضات با اساسنامه عرف یا توافق طرفین به عنوان قانونگذاران حقوقی و حقیقی عمل می کنند. در مورد بیشتر قضات که از طریق روند دادرسی دادرسی به پرونده ها رسیدگی می کنند و آن ها ترجیح می دهند که به همه طرفین فرصت داده شود که یک پرونده قوی و قوی ارائه دهند به این ترتیب که اشتباهات در شهادت، رویه ها، اساسنامه و غیره رشد نکند.

فرجام خواهی از تصمیمات دادگاه های بدوی معمولاً توسط دادگاه های بالاتر با قدرت رسیدگی به تجدیدنظر صورت می گیرد (دادگاه های تجدیدنظر). بیشتر دادگاه های بدوی دادگاه هایی می باشند که در آن ها سابقه ارائه شواهد ایجاد می شود و باید به دادگاه تجدیدنظر رسیدگی یا ارسال شود. سابقه دادگاه بدوی توسط دبیر دادگاه بدوی تأیید و به هیئت تجدیدنظر منتقل می شود. اکثر دادگاه های تجدیدنظر صلاحیت استماع شهادت یا گرفتن ادله را ندارند بلکه در عوض فقط در مورد موارد قانونی حکم می دهند.

روند برگزاری دادگاه

در دادگاه متهم ممکن است توسط قاضی به تنهایی یا توسط قاضی و هیئت منصفه محاکمه شود. هدف از دادرسی ارائه کلیه شواهد قابل قبول مربوطه به دادگاه است. هیئت منصفه درباره گناه یا بی گناهی فرد متهم تصمیم خواهد گرفت.

در بیشتر موارد امور در یک دادگاه علنی برگزار می شود و ممکن است افراد عمومی در آن حضور داشته باشند.

اگر متهم نوجوان باشد در دادگاه کودکان حاضر خواهد شد.

متهم در سکو ظاهر می شود و سندی توسط دادستان ارائه می شود که به عنوان کیفرخواست شناخته می شود. کیفرخواست جزئیات جرم ادعایی را بیان می کند. توسط همیار قاضی برای متهم خوانده می شود که از او خواسته می شود “مجرم” یا “بی گناه” را قبول کند.

اگر متهم جرم خود را اعلام کند توسط قاضی محکوم می شود. اگر متهم به “بی گناهی” اعتراف کند دادگاه آغاز می شود.

دادستان ابتدا با خطاب به هیئت منصفه پرونده دولت علیه متهم را تشریح می کند و سپس شاهدان را برای ارائه شواهد فرا می خواند که دفاعیات می توانند از آن ها بازجویی کند. پس از پایان بازجویی دادستان می تواند شاهد را مجدداً مورد بازجویی قرار دهد. پرونده دفاعی نیز از همین رویه پیروی می کند.

پس از ارائه کلیه شواهد ، دادستانی و دفاع پرونده های خود را در آخرین سخنرانی به هیئت منصفه بررسی می کنند. سپس قاضی شواهد را روشن می کند و در آن موارد مربوط به هیئت منصفه را روشن می کند.

هیئت منصفه برای در نظر گرفتن شواهد دادگاه را ترک می کند و سعی در صدور حکم دارد و قربانیان حق دارند از روند دادرسی های دادگاه مطلع شوند.

به طور کلی مراحل رسیدگی به یک دعوای حقوقی به شرح ذیل است:

• تقدیم دادخواست به دادگاه
• باطل نمودن تمبر و پرداخت هزینه دادرسی
• ثبت پرونده و ارجاع آن به شورا یا شعب حسب مورد
• ثبت پرونده در دفتر دادگاه و تعیین وقت رسیدگی
• جلسات دادرسی و حل و فصل اختلاف
• انشاء رای (حکم – قرار )
• واخواهی
• تجدیدنظرخواهی
• فرجام خواهی
• اجرای حکم