اجرای مهر و موم ترکه چگونه انجام می‌شود؟

شورای حل اختلاف پس از درخواست تحریر ترکه اقدام به تشکیل جلسه کرده و در نهایت شورا اقدام به صدور قرار مهر و موم ترکه خواهد کرد. اموال در محل مناسبی قرار داده شده و توسط عضو شورا مهر و موم و صورتجلسه می‌شود.

تحریر ترکه توسط چه اشخاصی قابل انجام می باشد؟

الف) هر یک از وراث متوفی یا نماینده قانونی آنها. ب) شخص وصی بر اداره اموال متوفی. ج) امین غایب یا قیم محجوری که غایب یا محجور، جزء ورثه ی متوفی باشند.

ممنوع‌الخروج کردن مجرمان تبعه ایرانی

اگر شخصی تبعه ایران باشد و در داخل کشور خود یا حتی در کشور خارجی خلاق قانون مرتکب جرمی شود که خلاف اخلاق حسنه یا نظم عمومی باشد پس از بازگشت به ایران تا زمانی که دوره مجازات خود را طی نکند مجرم بوده و اجازه خروج از کشور را ندارد و برای این مسئله سه ماده قانون شایع وجود دارد که عبارت‌اند از:

 

ماده قانون ۱۸۸ آیین دادرسی کیفی:

 

«تا هنگامی که به متهم دسترسی حاصل نشده است، بازپرس می‌تواند باتوجه‌به اهمیت و ادله وقوع جرم، دستور منع خروج متهم را از کشور صادر کند…»

 

بند ت ماده قانون آیین دادرسی کیفری:

 

«بازپرس می‌تواند متناسب با جرم ارتکابی، علاوه بر صدور قرار تأمین، قرار نظارت قضایی را که شامل یک یا چند مورد از دستورهای زیر است، برای مدت معین صادر کند… بند ث: ممنوعیت خروج از کشور…»

 

ماده ۵۰۹ قانون آیین دادرسی کیفری:

 

«هرگاه اقدامات قاضی اجرای احکام کیفری منتهی به دسترسی به محکوم علیه نشود و بیم فرار وی از کشور باشد، می‌تواند دستور منع خروج او را از کشور صادر کند و به مراجع قانونی اعلام کند؛ اما به‌محض حضور یا دستگیری محکوم علیه نسبت به لغو این دستور اقدام می‌کند.»

ممنوع‌الخروج کردن بدهکاران به دولت؛

طبق ماده قانون کلیه افراد دارای شخصیت حقیقی و حقوقی چنانچه بدهی اعم از مالیات و یا سایر بدهی‌های دیگر داشته باشند اجازه خروج از کشور را ندارند؛ مگر اینکه بدهی خود را تسویه کند.

طبق ماده ۱۷ قانون گذرنامه دولت می‌تواند از صدور گذرنامه خروج بدهکاران قطعی مالیاتی و اجرای دادگستری و ثبت‌اسناد و متخلفین تعهدات ارزی بر اساس مقررات و ضوابط طبق آیین‌نامه جلوگیری شود؛ بنابراین طبق ماده قانون ۱۷ گذرنامه و همچنین ماده قانون ۲۰۲ مالیات‌های مستقیم افراد با داشتن بدهی به دولت اجازه خروج از کشور را ندارند.

سند شرطی:

سند رسمی که تضمین کننده بیع شرط بوده و بر اساس آن، بایع باید در موعد مقرر به پرداخت ثمن که وجه نقد است، بپردازد و یا در آن شرط دیگری منظور شود، سند شرطی است.

سند مبایعه نامه یا قولنامه ای:

به قرارداد عادی خرید و فروش طرفین در رابطه با مورد معامله یا ملک، مبایعه نامه گفته می شود.

سند وقفی یا اوقافی:

به سند مالکیتی که معمولاً عرصه آن به اوقاف تعلق دارد و اعیانی آن متعلق به اشخاصی است که اداره اوقاف در قبال زمین اقدام به دریافت اجاره از صاحبان اعیان می کند، سند اوقافی گفته می شود.

سند مالکیت ورثه ای:

در صورت درخواست سند برای یک ملک توسط ورثه به نام خود پس از فوت مورث، به آن سند، سند ورثه ای گفته می شود.

سند مفروزی:

در این نوع سند، مالک تنها یک نفر بوده و دارای مالکیت بدون شریک نسبت به کل مال یا شش دانگ خواهد بود.

سند مالکیت عرصه:

عرصه به هر زمین یا بقعه ای گفته می شود که بنا یا ساختمانی در آن وجود نداشته باشد. از این رو، سند عرصه برای زمین صادر می گردد.

سند مالکیت اعیانی:

به بنا و ساختمان در اصطلاحات حقوقی، اعیان اطلاق می گردد که در مقابل عرصه قرار می گیرد. سند اعیانی سندی است که صرفاً برای ساختمان یا اعیان صادر شود.

درخواست سند مالکیت المثنی

سند مالکیت در بعضی مواقع از قبل وجود دارد. اما ممکن است این سند کلاً یا به صورت جزئی به دلایل خاصی از بین رود یا مفقود گردد. در چنین مواردی که سابقه ثبتی موجود است، بایستی مالک و یا وکیل قانونی وی به اداره ثبت اسناد و املاک مراجعه کرده و درخواست صدور سند مالکیت المثنی با سمتندات مربوطه از جمله استشهادیه و درخواست و … اقدام نماید.

درخواست سند املاک ثبت شده

در مواردی که ملک از سابقه ثبتی برخوردار است، دیگر نیازی نیست خریدار به اداره ثبت مراجعه کرده و مراحل طولانی آن را طی کند. مثلاً شما اقدام به خرید خانه ای از یک فرد خریدار نموده و حال درصدد تنظیم سند مالکیت به نام خودتان هستید. در چنین شرایطی، می توانید به دفتر اسناد رسمی مراجعه کنید و تقاضای صدور سند جدید مالکیت به نام خود دهید و دفاتر اسناد رسمی پس از اخذ مدارک و تنظیم سند نسبت به درخواست سند از طریق اداره ثبت اسناد و املاک منطقه اقدام می نماید.

آشنایی با انواع سند مالکیت

در ابتدا می خواهیم برخی از انواع سند مالکیت را معرفی کنیم.

 

۱-سند مالکیت اعیانی:

 

به بنا و ساختمان در اصطلاحات حقوقی، اعیان اطلاق می گردد که در مقابل عرصه قرار می گیرد. سند اعیانی سندی است که صرفاً برای ساختمان یا اعیان صادر شود.

 

۲-سند مشاعی:

در این نوع سند، مالکان دو یا چند نفر بوده و هر مالکی دارای مالکیت مشاعی نسبت به جزء به جزء ملک خواهد بود.

۳-سند مالکیت عرصه:

 

عرصه به هر زمین یا بقعه ای گفته می شود که بنا یا ساختمانی در آن وجود نداشته باشد. از این رو، سند عرصه برای زمین صادر می گردد.

 

۴-سند مفروزی:

در این نوع سند، مالک تنها یک نفر بوده و دارای مالکیت بدون شریک نسبت به کل مال یا شش دانگ خواهد بود.

۵-سند مالکیت ورثه ای:

در صورت درخواست سند برای یک ملک توسط ورثه به نام خود پس از فوت مورث، به آن سند، سند ورثه ای گفته می شود.

۶-سند مصادره ای یا بنیادی:

 

سند مالکیتی که دارای سابقه مصادره به وسیله دادگاه انقلاب برای بنیاد مستضعفان، ستاد اجرایی فرمان امام و … باشد، سند بنیادی است.

 

۷-سند المثنی:

 

در صورت عدم دسترسی مالک به هر دلیلی به اصل سند مالکیت، وی می تواند درخواست صدور سند المثنی را با مراجعه به اداره ثبت دهد. به این سند که صدور آن پس از صدور سند اول انجام می شود، سند المثنی اطلاق می گردد.

۸-سند وقفی یا اوقافی:

 

به سند مالکیتی که معمولاً عرصه آن به اوقاف تعلق دارد و اعیانی آن متعلق به اشخاصی است که اداره اوقاف در قبال زمین اقدام به دریافت اجاره از صاحبان اعیان می کند، سند اوقافی گفته می شود.

 

۹-سند معارض:

 

در صورت تعارض جزئی یا کلی دو سند مالکیت، از لحاظ اصل ملک یا حدود ملک و یا حقوق ارتفاقی و همچنین اگر احراز این تعارض با رأی هیئت نظارت موضوع ماده ۶ قانون ثبت صورت گیرد. آن وقت به سند مالکیتی که ثبت آن نسبت به دیگری مؤخر باشد، سند معارض اطلاق می شود.

 

۱۰-سند مبایعه نامه یا قولنامه ای:

 

به قرارداد عادی خرید و فروش طرفین در رابطه با مورد معامله یا ملک، مبایعه نامه گفته می شود.

 

۱۱-سند شرطی:

 

سند رسمی که تضمین کننده بیع شرط بوده و بر اساس آن، بایع باید در موعد مقرر به پرداخت ثمن که وجه نقد است، بپردازد و یا در آن شرط دیگری منظور شود، سند شرطی است.

تفاوت عقد بیع و عقد معاوضه

عقد معاوضه و عقد بیع، دو نوع قرارداد خرید و فروش هستند که در آن هر دو طرف به تبادل کالا یا خدمات می‌پردازند. با این حال، تفاوت اصلی بین این دو در نحوه تبادل می‌باشد. در عقد بیع، یکی از طرفین کالا یا خدمات را به مبلغ پولی به طرف دیگر می‌فروشد. به عنوان مثال، فروش یک لپ تاپ به ازای ۱۰ میلیون تومان، یک مثال از عقد بیع است. اما در عقد معاوضه، دو طرف به تبادل دو کالای مختلف با یکدیگر پرداخته و هر یک، کالای خود را دریافت می‌کنند. به عنوان مثال، فرض کنید شما یک ماشین دارید و مایلید آن را با یک آپارتمان معاوضه کنید. در اینجا، شما و صاحب آپارتمان هر دو طرف عقد معاوضه هستید و هر یک کالای خود را با کالای طرف مقابل تعویض می‌کنید.

همچنین یکی دیگر از تفاوت های این دو مقوله، مربوط به حق شفعه است. حق شفعه بین دو نفر خریدار و فروشنده فقط در عقد بیع جاری است. یعنی اگر دو شریک که در یک ملک ملکیت مشاعی دارند یکی از آنها سهم خود را به دیگری یعنی شخص ثالث بفروشد، شریک دیگر می تواند حق شفعه خود را اعلام کرده و ثمن معامله شخص ثالث را بپردازد و تمام ششدانگ ملک را مالک شود ولی چنانچه عقد معاوضه بین یکی از دو شریک و شخص ثالث انجام شود شریک دیگر نمی تواند حق شفعه خود را اعلام و اعمال نماید.

ارکان اساسی بیع

عقد بیع دارای سه عنصر اصلی یا ارکان است که عبارتند از:

 

.موضوع: کالا یا خدماتی که قرار است به فروش برسد.

.قیمت: مبلغ پولی که خریدار باید به فروشنده پرداخت کند.

.طرفین: دو طرف که قرارداد را منعقد می‌کنند.

به عنوان مثال، فرض کنید شما مایل به خرید یک لپ تاپ هستید و با فروشنده توافق می کنید که لپ تاپ را با قیمت ۱۰ میلیون تومان خریداری کنید. در اینجا، لپ تاپ موضوع بوده، قیمت ۱۰ میلیون تومان مبلغ پولی است که خریدار باید به فروشنده پرداخت کند و شما و فروشنده طرفین قرارداد هستید. بنابراین، با امضای این قرارداد، شما به عنوان خریدار متعهد به پرداخت ۱۰ میلیون تومان به فروشنده هستید و فروشنده هم متعهد به تحویل لپ تاپ به شما است. به طور کلی، عقد بیع یکی از مهم‌ترین قراردادهای حقوقی است که در زندگی روزمره بسیار پرکاربرد است. این قرارداد با تأکید بر تعهدات دو طرف، از روابط تجاری و اقتصادی بسیار پایدار و مؤثر به عنوان ابزار اصلی برای تبادل کالا و خدمات استفاده می شود.

عقد بیع چیست؟

عقد بیع، یکی از انواع قراردادهای معتبر در حقوق مدنی است که در آن، فروشنده به خریدار کالا یا خدماتی را عرضه می کند و خریدار نیز مبلغ معینی را به فروشنده پرداخت می کند. در واقع، عقد بیع یک قرارداد خرید و فروش است که به منظور تبادل کالا یا خدمات، بین دو طرف امضا می شود.

ارکان اساسی معاوضه

عقد معاوضه دارای سه عنصر اصلی یا رکن است که عبارتند از:

 

=موضوع: کالا یا خدماتی که قرار است تبادل شود.

=معادل: کالا یا خدماتی که به عنوان معادل تبادل می ‌شود.

=طرفین: دو طرف که قرارداد را منعقد می‌ کنند.

برای مثال، فرض کنید شما قصد تعویض خودروی خود را دارید و فرد دیگری هم به دنبال معاوضه یک خودرو، مسکن یا کالا با خودروی شماست. در این صورت، شما و طرف دیگر، می توانید برای تبادل خودرو و کالای مدنظر، قرارداد عقد معاوضه را به صورت کتبی منعقد کنید. در این قرارداد، باید مشخص شود که شما خودرو را به عنوان مقابل، به فرد دیگر ارائه می دهید و فرد دیگر نیز کالای مشخص شده خود را به عنوان مقابل، به شما تحویل خواهد داد. همچنین، شرایط معاوضه، زمان تحویل و وضعیت خودرو نیز باید در قرارداد مشخص شود. لازم به ذکر است که عقد معاوضه، باید با رعایت قوانین و مقررات حقوقی صورت گیرد و همچنین مشخصات کالاهای تبادل شده و شرایط پرداخت باید به دقت در قرارداد ذکر شود.

عقد معاوضه چیست؟

عقد معاوضه، یکی از انواع قراردادهای معتبر در حقوق مدنی است که در آن دو طرف، به تبادل دو چیز با یکدیگر می پردازند. به عبارت دیگر، در عقد معاوضه، هر یک از طرفین چیزی را به عنوان مقابل، به طرف دیگر ارائه می دهند و در نهایت تبادل این دو چیز با یکدیگر صورت می گیرد. معمولاً در عقد معاوضه، هر دو طرف به صورت کتبی یا شفاهی توافق می کنند که چه چیزی را به عنوان مقابل، به طرف دیگر ارائه خواهند داد. همچنین، مشخصات کالاهای تبادل شده، شرایط پرداخت، زمان تحویل و سایر جزئیات قرارداد نیز باید در قرارداد مشخص شود.

تقسیم ارث مخصوص نوزاد

قانون گذاران برای روند تقسیم ارث نوزاد هم یک سری پیش بینی های خاص انجام داده اند. اگر در حین موت جنینی که قابلیت وراثت موجود باشد، تقسیم ارث به عمل نمی آید. مخصوصا اگر جنین بتواند مانع ارث تمام یا بعضی از وراث دیگر شود. در این شرایط باید صبر کرد تا وضعیت جنین مشخص شود. بر اساس ماده ۸۷۸ قانون مدنی، برای حفظ کردن سهم الارث جنین و ضایع نشدن حق او، دو حالت تعریف می شود: جنین مانع ارث دیگران نشود و جنین مانع ارث دیگران بشود. در صورتی که جنین مانعی برای دریافت ارث توسط دیگر افراد نشود، خویشان باید به اندازه سهم دو پسر برای او نگه دارند و مابقی را میان وراث تقسیم نمایند. اما اگر جنین مانع ارث بردن دیگران شود، ارث تا زمان تولد تقسیم نخواهد شد.