جدول مقایسه قوانین موجر و مستأجر ۱۳۵۶ و سال ۱۳۷۶

قانون ۵۶		قانون ۷۶
۱	این قانون آمره و مربوط به نظم عمومی می باشد و به اراده طرفین اهمیت چندانی نمی دهد.	در این قانون به اراده طرفین توجه کرده و به آن احترام گذاشته است
۲	این قانون تنها در شهرهایی که لیست آنها آگهی شده باشد اجرا می گردد	، این قانون بدون استثناء در تمام شهرها اجرا می گردد.
۳	این قانون مطلقا به وجود قرارداد اعم از عادی و رسمی توجه نکرده و قانون گذار صرفا به رابطه استیجاری توجه کرده است	در این قانون، به نوع قرارداد نیز توجه شده است
۴	این قانون وابستگی چندانی به قانون مدنی نداشته و احکام خاص خود را بیان نموده است	در این قانون، به قانون مدنی توجه شده است
۵	این قانون به اصل حاکمیت اراده ها توجه چندانی نداشته است	این قانون به اصل حاکمیت ارادهها توجه چندانی نداشته است
۶	در حال حاضر این قانون تنها نسبت به محل های کسب پیشه کاربرد دارد.	در این قانون علاوه بر محل های کسب پیشه به محله های مسکونی نیز توجه نموده است
۷	در مواردی که در این قانون درخواست تخلیه می شود و دادگاه حکم به تخلیه می دهد حکم می تواند قابل تجدیدنظر باشد	این قانون دادگاه با احراز شرایط لازم حکم به تخلیه می دهد و این حکم قطعی و لازم الاجرا می باشد
	در این قانون از حق سرقفلی حرفی به میان نیامده است	. فصل دوم این قانون کلا در مورد حق سرقفلی می باشد
۸	در این قانون انقضا مدت اجاره ازموارد درخواست تخلیه نمی باشد	در این قانون انقضای مدت اجاره از موارد درخواست تخلیه می باشد.
۹	طبق این قانون در صورت اتمام مدت اجاره و عدم تخلیه آن مستاجر بایستی اجرت المثل اضافه مدت را بر مبنای اجرت المسمی تعیینی بدهد.	با انقضای مدت اجاره و عدم تخلیه، اجرت المثل مدت اضافی بایستی بر مبنای نظر کارشناس پرداخت گردد

 

شرایط معسر بودن عبارتست از:

مدعی اعسار نباید تاجر باشد: قانون تجارت، تاجر را شخصی که شغل معمولی خود را معاملات تجاری قرار دهد تعریف کرده است و طبق ماده ۵۱۲ قانون آیین دادرسی مدنی و ماده ۱۵ قانون اجرای محکومیت‌های مالی مصوب ۹۴ تاجر نمی‌تواند مدعی اعسار باشد بنابراین اگر فردی تاجر، امکان پرداخت هزینه دادرسی با دیون خود را نداشته باشد بایستی برابر مقررات قانون تجارت دادخواست ورشکستگی تقدیم نماید.

مدعی اعسار نباید شخص حقوقی باشد: طبق ماده ۵۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی و ماده ۶ قانون محکومیت‌های مالی مصوب ۹۴ که از کلمه «کسی» برای معسر استفاده کرده است، اشخاص حقوقی نمی‌توانند مدعی اعسار باشند و صرفاً فرد حقیقی مشروط بر اینکه تاجر نباشد می‌تواند دادخواست اعسار تقدیم نماید. چنانچه دادخواست اعسار از سوی اشخاص حقوقی یا اشخاصی که تاجر بودن آن‌ها نزد دادگاه مسلم است طرح شود، دادگاه بدون اخطار به خواهان، قرار ردّ دادخواست وی را صادر می‌کند.

افزایش خواسته در آیین دادرسی مدنی

ماده۹۸- خواهان می‌تواند خواسته خود را که در دادخواست تصریح کرده در تمام مراحل دادرسی کم کند ولی افزودن آن یا تغییر نحوه دعوا یا خواسته یا درخواست در صورتی ممکن است که با دعوای طرح شده مربوط بوده و منشأ واحدی داشته باشد و تا پایان اولین جلسه آن را به دادگاه اعلام کرده باشد.

ماده۱۰۳- اگر دعاوی دیگری که ارتباط کامل با دعوای طرح شده دارند در همان دادگاه مطرح باشد، دادگاه به تمامی آن‌ها یک‌جا رسیدگی می‌نماید و چنانچه در چند شعبه مطرح شده باشد در یکی از شعب با تعیین رئیس شعبه اول یک‌جا رسیدگی خواهد شد.

ماده ۶۱- بهای خواسته از نظر هزینه دادرسی و امکان تجدیدنظر خواهی همان مبلغی است که در دادخواست قید شده است، مگر اینکه قانون ترتیب دیگری معین کرده باشد.

 ماده ۶۲- بهای خواسته به ترتیب زیر تعیین می‌شود:

1. اگر خواسته پول رایج ایران باشد، بهای آن عبارت است از مبلغ مورد مطالبه و اگر پول خارجی باشد، ارزیابی آن به نرخ رسمی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در تاریخ تقدیم دادخواست بهای خواسته محسوب می‌شود؛
2. در دعوای چند خواهان که هریک قسمتی از کل را مطالبه می‌نماید بهای خواسته مساوی است با حاصل جمع تمام قسمت‌هایی که مطالبه می‌شود؛
3. در دعاوی راجع به منافع و حقوقی که باید در مواعد معین استیفا و یا پرداخت شود، بهای خواسته عبارت است از حاصل جمع تمام اقساط و منافعی که خواهان خود را ذی‌حق در مطالبه آن می‌داند. درصورتی که حقّ نامبرده محدود به زمان معین نبوده و یا مادام‌العمر باشد بهای خواسته مساوی است با حاصل جمع منافع ده سال یا آنچه را که ظرف ده سال باید استیفا کند؛
4. در دعاوی راجع به اموال، بهای خواسته مبلغی است که خواهان در دادخواست معین کرده و خوانده تا اولین جلسه دادرسی به آن ایراد و یا اعتراض نکرده مگر اینکه قانون ترتیب دیگری معین کرده باشد.

 ماده ۶۳- چنانچه نسبت به بهای خواسته بین اصحاب دعوا اختلاف حاصل شود و اختلاف مؤثر در مراحل بعدی رسیدگی باشد، دادگاه قبل از شروع رسیدگی با جلب نظر کارشناس، بهای خواسته را تعیین خواهد کرد.

شرایط درخواست افزایش خواسته

افزایش خواسته به هر نحوی امکان درخواست ندارد و طبق قانون باید شرایط خاصی را داشته باشد. از جمله این شرایط می توان موارد زیر را عنوان کرد:

۱-افزایش خواسته باید مربوط به خواسته ی اولِ تقاضا شده توسط خواهان باشد. در واقع این با توجه به ماده ی ۱۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی در صورتی امکان دارد که با خواسته ی اول ارتباط کامل داشته باشد. به این معنا که اگر دادگاه خواسته اول را بپذیرد باید ناگزیر قسمت دوم را نیز قبول نماید. به این نحو که اتخاذ تصمیم در هر یک در دیگری مؤثر می باشد. بنابراین در موضوع افزایش خواسته نیز با اثبات خواسته  اول، خواسته افزوده شده نیز امکان اثبات دارد.

۲- باید هر دو خواسته از منشأ واحدی باشند. اگر خواهان در دعوای اجرت المثل یک ملک، مبلغی را تقاضا کرده باشد؛ نمی تواند به عنوان افزایش خواسته، مبلغی را نیز به عنوان خسارت وارده به همان ملک به آن اضافه نماید در حقیقت، منشأ خواسته اول، غصب و منشاء خواسته دوم، اتلاف است. بنابراین اگر منشأ دو خواسته یکسان نباشد، افزایش خواسته مفهوم نمی یابد و از سوی دادگاه پذیرفته نشده و نیاز به دادخواست مجزا دارد.

۳- طبق ماده ۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی افزایش خواسته باید صرفاً تا پایان جلسه ی اول دادرسی صورت گیرد. اگر در این فاصله ی زمانی خواهان درخواست خود مبنی بر افزایش خواسته را مطرح ننماید؛ دیگر نمی تواند تقاضای خود را با عنوان افزایش خواسته به دادگاه ارائه نماید و برای طرح دعوای خود نیازمند دادخواست جدیدی می باشد.

تا پایان جلسه ی اول دادرسی یا در جلسه ی اول دادرسی ظرف زمانی تعریف شده ایست که برای افزایش خواسته در قانون در نظر گرفته شده است. در تعریف این ظرف زمانی باید گفت «جلسه اول دادرسی، اولین جلسه دادگاه را گویند که موجبات قانونی رسیدگی به دعوا در آن فراهم باشد، جلسه مزبور تشکیل شود. مذاکرات طرفین طی آن پایان پذیرد. به عبارت دیگر، برای تشکیل اولین جلسه ی دادرسی، باید موجبات تشکیل جلسه فراهم باشد، جلسه مذکور تشکیل هم بشود و آن جلسه پایان هم بپذیرد یعنی مذاکرات طرفین در آن جلسه خاتمه یابد و الا اگر جلسه مذکور قبل از ختم مذاکرات طرفین تمدید یا تجدید شود، جلسه بعدی ادامه ی جلسه اول محسوب می گردد».

با این تعریف مشخص می شود که زمان افزایش خواسته که همان تا پایان جلسه اول دادرسی است به چه نحو خواهد بود. در واقع جلسه ی اول به این معنا نیست که صرفاً باید اولین جلسه ای باشد که در دادگاه تشکیل می شود؛ بلکه باید موجبات آن فراهم بوده و مذاکرات آن هم خاتمه یابد حتی اگر این جلسه چندین بار تشکیل شود. بنابراین خوانده تا پایان این ظرف زمانی می تواند درخواست افزایش خواسته نماید. به دلیل جنبه استثنایی داشتن این موضوع برای خواهان، باید در جلسه دادرسی یا تا پایان جلسه دادرسی تفسیر مضیق شود یعنی در تعیین مفهوم آن به قدر متیقن اکتفا نمود و در موارد مشکوک نمی توان خواهان را اجازه ی افزایش خواسته داد.

دعوای خلع ید چیست؟

دعوای خلع ید با دعوای تصرف عدوانی متفاوت است. در دعوای خلع ید شما در پی اثبات مالکیت خود بر مالی هستید. در همین مثال بالا تصور کنید که مدت قرارداد اجاره آقای الف به اتمام رسیده است و آقای ب درصدد بازپس‌گیری ملک خود است. چنانچه در بالا توضیح دادیم الف با طرح دعوای تصرف عدوانی و اثبات سابقه قبلی تصرف خود بر ملک توانسته بود حکم از دادگاه علیه ب بگیرد.

در این مرحله کافی است که ب دعوای خلع ید علیه الف اقامه کند و درواقع برای دادگاه محرز شود که مالکیت ملک موصوف با آقای ب است و الف بر اساس قرارداد اجاره مجاز به استفاده از ملک بوده و حال که مدت قرارداد به اتمام رسیده است باید ملک را تخلیه کرده و آن را به مالک عودت دهد.

همان‌طور که بیان شد دعوای تصرف عدوانی و دعوای خلع ید باهم متفاوت هستند و برای هرکدام باید مدارک خاص خودش را به دادگاه اقامه کنیم.

اماره ید به چه معناست؟

ماده 35 قانون مدنی مقرر می‌دارد: تصرف به‌عنوان مالکیت، دلیل مالکیت است مگر آنکه خلاف آن اثبات شود.

درواقع مفهومی که از این ماده استنباط می‌شود بدین شرح است که هر مالی که در دست هرکسی است برای او شناخته می‌شود مگر آنکه خلاف آن ثابت گردد. این ماده درواقع بیانگر اماره ید است.

سهم الارث فرزندان از مادر چگونه است؟

وارث شخصی است که حق دارد سهمی از دارایی متوفی (شخصی که فوت کرده است) را دریافت کند. در حقیقت علت وضع قوانین راجع به ارث، تعیین تکلیف نسبت اموال شخصی است که فوت کرده است. در هر کشور ، بسته به دین و آیین و مذهب و فرهنگ، ممکن است قوانین راجع به ارث متغیر باشد. برخی از کشور ها به مانند ایران، این قوانین را تابع دین شخصی فرد میدانند و برخی از حکومت ها نیز ملاک را قانون محلی که شخص در آن زندگی میکرده و یا قانون محلی که شخص در آن فوت کرده است را ملاک قرار میدهند.

نکته ی قابل توجه آن است که رابطه وراثت، صرفا بعد از مرگ ایجاد میگردد و قبل از مرگ متوفی شخصی وارث نامیده نمی شود. زیرا هویت دقیق افراد دارای حق ارث فقط در صورتی که شخص فوت نماید مشخص می شود. در عمل، برای تشخیص نهایی وراث، در کشور ما فرآیندی قانونی با عنوان انحصاروارثت باید صورت پذیرد که احتمالا به گوشتان خورده است. موضوع انحصار وراثت، بصورت جداگانه و در مطلبی دیگر بررسی خواهد شد.

تاریخچه ارث در ادیان مختلف، به ویژه اسلام

با نظر به ادیان مختلف، این نکته بسیار روشن است که از دیرباز قوانین مختلفی در رابطه با ارث میان تمدن های مختلف رایج بوده است.

دین یهود قوانین خاص خود را در تورات بیان نموده است و دین مسیحیت نیز در انجیل قوانین مختلف ارث را بیان نموده است. در دین مبین اسلام اما علاوه بر اینکه قوانینی در این رابطه در قرآن ذکر شده است، در فقه پویای اسلامی فروض بسیاری از حالات مختلف ارث بیان گشته است. قوانین جاری کشور ما نیز تا حدود زیادی، برگرفته از قوانین اسلامی است.

در زیر، یک نمونه از آیات مبارک قرآن کریم  و یک نمونه از احادیث در رابطه با ارث بیان می شود :

 

1.  آیه ۱۱ سوره نساء ‌: «یُوصِیکُمُ اللّهُ فِی أَوْلاَدِکُمْ لِلذَّکَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَیَیْنِ فَإِن کُنَّ نِسَاء فَوْقَ اثْنَتَیْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَکَ وَ إِن کَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ وَلأَبَوَیْهِ لِکُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَکَ إِن کَانَ لَهُ وَلَدٌ فَإِن لَّمْ یَکُن لَّهُ وَلَدٌ وَ وَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلأُمِّهِ الثُّلُثُ فَإِن کَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلأُمِّهِ السُّدُسُ مِن بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصِی بِهَا أَوْ دَیْنٍ آبَآؤُکُمْ وَ أَبناؤُکُمْ لاَتَدْرُونَ أَیُّهُمْ أَقْرَبُ لَکُمْ نَفْعاً فَرِیضَةً مِّنَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ کَانَ عَلِیما حَکِیم»
   حکم خدا در حق فرزندان شما این است که پسر دو برابر دختر ارث برد، پس اگر همه دختر و بیش از دو تن باشند فرض همه دو ثلث [فرض‌ها یعنی سهمیه‌های معیّن ارث، شش نوع است: نصف، رُبع (یک چهارم)، ثُمن (یک هشتم)، سُدس (یک ششم)، ثلث (یک سوم)، ثُلُثان (دو سوم).] ترکه است، و اگر یک دختر باشد نصف، و فرض هر یک از پدر و مادر یک سُدس تَرَکه است در صورتی که میّت را فرزند باشد و اگر فرزند نباشد و وارث منحصر به پدر و مادر بود، در این صورت مادر یک ثلث می‌برد (باقی را پدر)، و اگر میّت را برادرانی باشد در این فرض مادر یک سُدس خواهد برد، پس از آنکه حقّ وصیّت و بدهی که به مال میّت تعلق گرفته جدا شود. شما این را که پدران و فرزندان کدام یک به خیر و صلاح (و به ارث بردن) به شما نزدیکترند نمی‌دانید. (این احکام) فریضه‌ای است که خدا معیّن فرموده، که خدا به هر چیز دانا و آگاه است.
2. حدیث : رسول خدا صلی الله علیه واله می فرمایند :«من قتل قتیلا فإنه لا یرث وإن لم یکن له وارث غیره، وإن کان ولده أو والده.»، کنز العمال هرکس دیگری را بکشد، ارث نمی برد. اگر چه مقتول وارثی جز قاتل نداشته باشد و اگرچه (مقتول) فرزند او یا پدرش باشد.

ارث در ایران به چه صورت است؟

در قوانین ارث در کشور ما آمده است که وراث به سه طبقه و چندین درجه تقسیم میشوند پیش از اینکه در رابطه با طبقات و درجات ارث بدانیم، باید بدانیم که اگر شخصی از طبقه نزدیکتر وجود داشته باشد، طبقات دیگر وارث محسوب نمی شوند و اگر شخصی از درجه نزدیکتر وجود داشته باشد، درجات دیگر وارث محسوب نمی شوند.

 

طبقه وراث و درجه آنها به شرح زیر است:

طبقه اول :  از جمله اشخاصی هستند که از طریق ولادت رابطه خویشاوندی دارند مثل پدر و پسر،… و از هم ارث می برند ، عبارتند از : درجه اول : پدر و مادر و فرزندان و درجه دوم به بعد:  نوه و نتیجه و نبیره و… طبقه دوم :  در صورتی که شخصی از طبقه اول وجود نداشته باشد، برای شناسایی وراث باید به طبقه دوم رجوع کنیم.
طبقه دوم ارث نیز به دو درجه تقسیم می شوند:
درجه اول: مادر بزرگ ها و پدر بزرگ ها و برادر و خواهر
درجه دوم: فرزندان خواهر و برادر و همچنین و پدر‌ها و مادرهای پدربزرگ‌ ها و مادر بزرگ ها  طبقه سوم :  اعمام (عموها) و عمات ( عمه ها ) و اخوال ( دایی ها ) و خالات (خاله  ها) و اولاد آنها .

در رابطه با ارث همسر نیز لازم به ذکر است که از آنجایی که رابطه همسر با مرحوم یک رابطه نسبی (خونی) نیست و یک رابطه سببی است (به سبب ازدواج)، همسر در این طبقات و درجات جایی ندارد، همسر در قانون ایران و دین اسلام معمولا سهم مشخصی دارد که ابتدا به ساکن از ارث کنار گذاشته شده و سپس مابقی ارث میان دیگر وراث تقسیم میگردد.

در نهایت و با توجه به اینکه آموختن قوانین بسیار گسترده ارث به طور کامل ، مطالعه کتاب ها و گذراندن واحد های دانشگاهی را میطلبد، برای نمونه یکی از حالات ارث یعنی نحوه ارث بری فرزندان از پدر و مادر را که بیشتر در جامعه مشاهده میکنیم را بررسی مینماییم.

طبقه سوم نیز به دو درجه تقسیم می شود :

 

 

1. عمو و عمه و خاله و دایی پدر و مادر (درجه اول) و فرزندان آن ها (درجه دوم )
2. عمو و عمه و خاله و دایی درجه (درجه اول) و اولاد انها (درجه دوم )

چگونگی ارث فرزند از مادر و پدر

بسیار رایج و آشناست که پسر دو برابر دختر ارث خواهد برد. اما این تقسیم ارث شرایطی دارد که برای اینکه فرزند از پدر و مادرش ارث ببرد باید وجود داشته باشد.

این شرایط در چند حالت زیر بررسی میگردد:

حالت اول: اگر متوفی پدر و یا مادر در قید حیات نداشته باشد و فقط یک یا چند فرزند داشته باشد، تمام ارث به فرزندان می‌رسد. البته در این موارد در صورتی که همسر وجود داشته باشد، ابتدا سهم وی از اموال به میزان یک هشتم کنار گذاشته می‌شود و سپس بقیه ‌ی اموال بین فرزندان تقسیم می‌گردد. به این صورت که اگر تنها یک یک فرزند وجود داشته باشد، بدون توجه به جنسیت، تمام ارث به وی میرسد. اگر فرزندان متعدد باشند، در صورتی که همه دختر و یا همه پسر باشند، اموال بصورت مساوی تقسیم میشود، اما اگر فرزندان هم دختر و هم پسر باشند، پسران دو برابر دختران ارث خواهند برد.

حالت دوم: در صورت وجود پدر و مادر در کنار فرزندان (یعنی پدر بزرگ و مادر بزرگ فرزندان یا همان پدر و و مادر شخصی که فوت شده است، سهم ایشان، هر کدام یک ششم از اموال است. در صورتی که فرزندان  نیز وجود داشته باشند، فرزندان با قواعد خاصی ارث خواهند برد که شرح آن از حوصله مطلب خارج است.

حالت سوم: تقسیم ارث میان نوه ها در صورتی که فرزندان فوت کرده باشند،  به صورت جایگزینی نسل آن ها انجام می‌شود. به این معنا که اگر نوه پسری باشد، سهم پسر را می‌برد و در صورتی که نوه‌ی دختری باشد، سهم دختر را می برد.

ارث فرزند از نامادری

با توجه به اینکه  علتی که شخص در آن مستحق ارث می باشد قرابت می باشد و قرابت به دو قسمت  نسبی و سببی تقسیم می گردد. در قرابت نسبی  یا باید یکی از دیگری متولد شده باشد مانند مادر و فرزند یا باید منشا واحدی داشته باشند مانند مادر بزرگ و نوه. قرابت سببی صرفا با ازدواج، قرابت ایجاد می گردد و خویشان زن با قوم شوهر هیچ قرابتی ندارند.

یک نوع دیگری از قرابت وجود دارد و آن رضاعی می باشد که ناشی از شیر دادن به طفل با شرایط خاص خود است. در مقوله ارث فرزندان از نامادری هیچ قرابتی بین فرزند و همسر  پدر وجود ندارد که موجب ارث بری فرزندان شوهر زن دوم شوند.

اما همسر دوم در صورتی که خود فرزند داشته باشد  همراه با شوهر دوم زن از اموال او ارث می برند به این صورت که یک چهارم اموال او به شوهر دومش می رسد و بقیه بین فرزندانش تقسیم می شود.

ارث فرزند از مادر  در صورت محروم الارث شدن

شاید در بعضی از فیلم ها و سریال ها دیده باشید که بسیاری از پدر یا مادر ها فرزندانشان را از ارث محروم می کنند و به موجب این عمل، شخص ارث نمی برد اما در عالم حقوق محرومیت از ارث امری کاملا بی معنا می باشد زیرا قواعد ارث دلبخواه شخص صاحب مال نمی باشد که بتواند هر شخصی را داخل در وراث کند یا از آن خارج نماید بلکه در زمان فوت، هر شخصی که بتواند ارث ببرد طبق قانون سهم الارثش تعیین شده و به وی داده می شود.

تنها موردی که مادر می تواند فرزندش را از اموالش محروم کند تا یک سوم از اموالش است آن هم به شکل وصیت به این صورت که در وصیتش مثلا قید نماید که یک سوم اموالش فقط به یک فرزندش برسد اما مادری که نمی خواهد فرزندش ارث ببرد تنها راه حل قانونی صلح عمری کردن اموالش می باشد که با انعقاد عقد صلح عمری با کسی که می خواهد فقط او ارث ببرد در زمان حیاتش مالکیت را به او منتقل می کند اما تا اتمام دوره زندگیش می تواند از آن اموال منفعت ببرد.

تکلیف ارث فرزند مرده از مادر

یکی از شرایط اصلی ارث بردن در کنار مال داشتن شخص فوت شده و نبودن موانع ارث (قتل و کفر لعان و زنا)، زنده بودن وارث هنگام فوت شخص صاحب مال می باشد. حتی اگر فرزند شخص میت باشند نباید قبل از او فوت شده باشند وگرنه فرزندان فرزند مرحوم از مادر مرحوم شده ارث نمی برند.

برای روشن شدن موضوع مثالی در این زمینه کاربردی خواهد بود:

شما فرض کنید که مریم دارای دو فرزند پسر به نام های علی و حسین می باشد  که علی قبل از مرگ مریم تصادف میکند و فوت می شود. چند سال بعد مریم که مادر آن هاست فوت می کند که در این حالت تمام ارث مریم به حسین که در زمان مرگ مادر زنده بوده تعلق دارد نه فرزندان علی. اما زمانی که قبل از فوت مریم هم علی زنده نباشد هم حسین، تنها در این حالت است که فرزندان علی و حسین سهم الارث پدرانشان را می برند.

صلح‌نامه قطعی ملک چیست؟

صلح قطعی ملک که به معنای انتقال بی‌قید و شرط ملک است. یعنی اگر ملک در رهن بانک باشد، صلح قطعی تا زمان خارج شدن مال از رهن بانک، امکان‌پذیر نیست. پس صلح قطعی به معنای انتقال تمام و کمال مال بدون قید و شرط و بدون وجود محدودیت موقت قانونی است.

برای عقد صلح‌نامه املاک به کجا مراجعه کنیم؟

برای تنظیم وعقد صلح‌نامه ملکی غیررسمی (صلح عادی) می‌توان به مشاورین املاک یا کارشناسان حقوقی مراجعه کرد. اما برای عقد رسمی صلح‌نامه املاک (صلح‌نامه قطعی ملک)، باید به دفترخانه اسناد رسمی مراجعه نمایید.

صلح‌نامه وکالتی چگونه است؟

اگر کسی بخواهد مال یا ملک دیگری را از طرف او صلح نماید، صرف داشتن وکالت‌نامه، نمی‌تواند اقدام به این کار نماید، مگر آنکه صراحتا در آن وکالت‌نامه حق عقد صلح به وی داده شده باشد. این مسئله برای فسخ وکالت‌نامه‌ای صلح‌نامه‌های ملکی هم صدق می‌کند.

صلح درشرایط قیمومیت به چه صورت است؟

اگر شخصی که قیمومیت دیگری را برعهده دارد، بخواهد برای آن شخص صلح کند، بایستی این قرارداد به تصویب دادستان برسد، چون ممکن است قیم به ضرر شخصی که قیمومیت او را برعهده دارد، اقدام به انجام معامله کند.

آیا در صلح باید همه جزئیات بیان شود؟

خیر. در صلح نیازی نیست که تمامی جزئیات معامله بیان شود. بلکه حتی اگر به‌ صورت مختصر و مجمل هم باشد، صلح همچنان صحیح است. مثل اینکه شما به شخصی بگویید من یک خانه ۱۵۰متری دارم که می‌خواهم آن را صلح کنم و او هم بپذیرد. این معامله صلح صحیح است، هرچند که ذکر نشده که خانه در کدام منطقه تهران است، طبقه چندم است و…

اگر شخصی در صلح، دیگری را فریب دهد و گول بزند، حق از بین بردن معامله برای طرف مقابل ایجاد می‌شود؟

بله.

آیا می‌توان قرارداد صلح را در هر زمانی بر هم زد؟

خیر. صلح قراردادی است که دو طرف نمی‌توانند هر زمان که خواستند آن را منحل کنند و برهم بزنند. به دلیل این ویژگی، این قرارداد پس از فوت مصالح یا متصالح نیز باقی می‌ماند.

آیا شخص می‌تواند تمام دارایی خود را صلح کند؟

بله، هر شخص می‌تواند تمامی دارای خود را صلح کند و اشکالی در این خصوص وجود ندارد.

صلح محاباتی به چه معناست؟

صلح می‌تواند در برابر مال یا به‌ صورت رایگان انجام شود. همچنین می‌توان مالی گران‌قیمت را در برابر مالی با ارزش بسیارکم صلح کرد که چنین صلحی را “صلح محاباتی” می‌گویند؛ برای مثال اگر شخصی اتومبیل خود را دربرابر یک خودکار به دیگری صلح کند.

آیا بعد از تنظیم صلح‌نامه و امضا مصالح و متصالحین، مالیات بر ارث ملغی می‌شود؟

چنانچه مقصود شما قرارداد صلح عمری باشد و به صورت رسمی تنظیم یافته باشد، بله بعد از فوت مصالح نیازی به پرداخت مالیات بر ارث نیست و همزمان با تنظیم قرارداد صلح عمری در دفتر اسناد رسمی، مالیات نقل و انتقال دریافت می‌گردد.

تفاوت صلح‌نامه با مبایعه‌نامه چیست؟

در مبایعه‌نامه در تاریخ مقرر ملک و حق مالکیت به خریدار منتقل می‌شود، اما در صلح‌نامه مصالح می‌تواند تا زمانی که در قید حیات می‌باشد، از منافع مال صلح شده استفاده کند و بعد از فوتش به متصالح منتقل شود.

دادگاه صالح به رسیدگی در دادخواست وجه التزام

طبق اصول آیین دادرسی مدنی با عنایت به اینکه وجه التزام از امور مربوط به اموال غیر منقول است لذا دادگاه محل وقوع ملک صالح برای رسیدگی است.

مطالبه ی وجه التزام قراردادی

وجه التزام میزان وجه مشخص می باشد که در یک قرارداد طرفین در صورت عدم انجام تعهد و یا تاخیر در انجام تعهد قرار می دهند در واقع اساس ایجاد وجه التزام این است که حتی المقدور از احتمال عدم انجام تعهد به نوعی جلوگیری نماید. و در صورتی که یکی از طرفین در انجام تعهدات خود کوتاهی نماید طرف مقابل امکان مطالبه و دریافت وجه التزام را خواهد داشت.