گرانفروشی، عبارت است از عرضه یا فروش کالا و ارایه خدمات به بهایی بیش از نرخ های تعیین شده. عدم اجرای مقررات و ضوابط قیمت گذاری و انجام هر نوع عملی که به افزایش بهای کالا یا خدمات برای خرید منجر شود، نیز به عنوان گرانفروشی قابل مجازات است.
عنصر قانونی جرم گرانفروشی عبارت است از ماده ۲ قانون تعزیرات حکومتی مصوب ۱۳۷۶ و اصلاح آن مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام ماده ۵۷ قانون نظام صنفی مصوب ۱۳۸۲ مجلس شورای اسلامی و ماده ۲ قانون مجازات مرتکبان تخلف از تعرفه نرخ حمل و نقل کالا و مسافر مصوب ۱۳۶۷ مجلس شورای اسلامی، عنصر مادی گرانفروشی، عرضه و فروش کالا و خدمات گرانتر از نرخ مقرر و تعیین شده است. (عرضه برای فروش = فروش شکل اجلای عرضه است) در ارتباط با عنصر معنوی جرم گرانفروشی با توجه به اینکه از جرم جرایم مطلق است و قصد عام و خاص در عنصر مادی آن مستتر است و حالت مفروض دارد، بنابراین نیازی به احراز آن نیست.
مجازات گرانفروشی
طبق قسمت آخر ماده ۵۷ قانون نظام صنفی جریمه گرانفروشی، با عنایت به دفعات تکرار در طول هر سال متفاوت خواهد بود که علاوه بر جبران خسارت وارده شده به خریدار، جریمه نقدی معادل مبلغ گرانفروشی و نیز در صورت تکرار ( اگر کل مبلغ جریمه های نقدی پس از مرتبه سوم تخلف به بیش از دو میلیون ریال برسد) پارچه یا تابلو بر سر در محل کسب با عنوان متخلف صنفی به مدت ده روز نصب میشود و اگر کل مبلغ جریمه های نقدی پس از مرتبه چهارم تخلف به بیش از بیست میلیون ریال برسد پارچه یا تابلو بر سر در محل کسب با عنوان متخلف صنفی نصب و به مدت سه ماه تعطیل میشود.
وارد شدن آلت تناسلی فرد مذکر بر پشت شخص مذکر دیگری که این شخص فاعل نامیده می شود .
شخصی که این عمل شنیع بر بدن او واقع شده است به هیچ عنوان رضایت به انجام این کار نداشته باشد و این عمل به اجبار بر روی او انجام شده باشد.
زمانی گفته می شود لواط به عنف بوده است و تجاوزجنسی بر جنس مذکر واقع شده است که زور و اجباری از طرف شخص فاعل نسبت به شخص مفعول به عمل آمده باشد؛ همچنین مفعول این عمل شنیع در برابر او از خودش مقاومت نشان داده باشد، اما باز نتواند جلوی فاعل را بگیرد . برخلاف تصورات عامه مردم، عنف و اکراه معانی متفاوتی از هم دارند .
اکراه زمانی به وقوع می پیوندد که فرد مفعول واقعه با اراده خود این کار را انجام می دهد، اما تمایلی به انجام دادن آن ندارد و در اصطلاح عامیانه مجبور می شود که به درخواست فاعل یا دستور دهنده تن دهد . در اکثر مواقع شخص مفعولی که اکراه شده است، از روی ترس، کاری را که فاعل یا دستور دهنده از او خواسته است را انجام می دهد ، مثلا شخص مورد تهدید شدید قرار می گیرید و از روی اجبار (با اراده ) خود را تسلیم دستورات دیگری می نماید .
شعبه ۲۷ دیوان عالی کشور نیز در حکم شماره ۸ مورخ ۱۴ فروردین ۱۳۷۴ ، در مورد زنای به عنف نوشت : ( موردی که زانی با تزریق آمپول، زن را بیهوش و سپس با وی زنا کند، زنابه عنف و اکراه است . ) با توجه به رای این شعبه در مورد بیان یکی از مصادیق زنای به عنف، این موضوع را می توان به لواط به عنف هم تسری داد و گفت، در لواط هم این موضوع صدق می کند و می توان این مورد را از موارد لواط یا تجاوز به عنف دانست .
