وکالت عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین، طرف دیگر را برای انجام امری نایب و نماینده خود می نماید.
وکالت عقدی است جایز. به این معنا که هر یک از طرفین هر موقع که بخواهند می توانند آن را به هم بزنند.
انجام وکالت در معاملات بصورت وکالت رسمی انجام می گیرد به این معنا که وکالت نامه ای من باب فروش یا اجاره ملک یا املاک مشخصی به فردی داده می شود و یا ممکن است اعطای وکالت صرفاً جهت انجام عمل خاصی باشد که در اینصورت به آن وکالت کاری گفته می شود مانند وکالت در مراجعه به اداره ثبت جهت انجام امر خاصی.
اولین نکته مهم در انجام معامله با وکالت از فردی دیگر، بررسی اعتبار وکالتنامه وکیل می باشد. چرا که ممکن است در بعضی موارد اعتبار وکالتنامه از بین رفته باشد.
بطور مثال در صورت فوت موکل و یا وکیل، در صورت عزل وکیل توسط موکل،حجر وکیل یا موکل بدلیل دیوانگی، وکالتنامه اعتبار خود را از دست می دهد.
وکیل فقط در حدود اختیاراتی که به وی داده می شود مجاز به اقدام می باشد و اگر وکیل کاری را انجام دهد که موکل این اجازه را به وی نداده باشد، عمل او فضولی محسوب می شود و در صورتی که موکل تأیید ننماید عمل انجام شده وکیل باطل است.
در وکالتنامه باید صراحتاً قید شود که نوع عقد کدام است مانند اینکه نوشته شود خرید، فروش، اجاره و یا …
اگر بین وکیل و موکل توافقی مبنی بر این باشد که وجهی را مانند ثمن معامله وکیل دریافت نماید و یا اینکه ملک را تحویل بگیرد حتماً باید در وکالتنامه قید گردد.
